Adolfo Caamaño Vázquez
-2.jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 30 de decembro de 1959 (64 anos) Barro, España |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor, profesor de ensino secundario |
| Xénero artístico | narrativa, infantil, poesía. |
| Obra | |
Obras destacables
| |
| Premios | |
    | |
Adolfo Caamaño Vázquez, nado en Perdecanai (Barro) o 30 de decembro de 1959,[1] é un escritor galego que vive en Pontevedra.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Licenciado en Xeografía e Historia pola Universidade de Santiago de Compostela, comezou estudos de dereito na USC e de Ciencias Políticas na UNED. Durante o primeiro lustro da década dos 90 foi profesor substituto en varios centros de ensino secundario galegos. Desde 1997 exerce coma profesor de ensino secundario en Marín.[2] Colaborou en A Nosa Terra, El Correo Gallego, Faro de Vigo, La Voz de Galicia, as revistas Política Gallega e a Revista do Audiovisual Galego, no diario tras-montano Noticias do Barroso e Atlántico Diario, do que foi correspondente rural na bisbarra de Caldas de Reis, Moraña, Cuntis e Barro. Tamén foi cofundador da revista de creación literaria pontevedresa Hidromel. Viviu en Vigo, A Coruña, Santiago de Compostela, Barcelona e Santa Cruz de Tenerife, e traballou na hostalería en San Cristóbal de La Laguna. Tamén desempeño labores de guía turístico por toda a costa mediterránea española a comezos da década de 1990.[3]
A finais da década de 1980 e comezos da dos 90, en colaboración con Manuel Busto, Luís Martínez-Risco Daviña, Isaac Alonso Estraviz e Antonio Fontes, foi co-organizador da Gallaecia, ciclos de conferencias de temática variada e de exposicións de pintores e escultores galegos e portugueses desenvolvidos en Ourense, Verín, Xinzo de Limia, Celanova, e na Rexión do Norte de Portugal: Montalegre (Alto Trás-os-Montes), Vila Pouca de Aguiar, Ribeira de Pena, Vila Real, Porto. Por esta experiencia de iniciativa cultural galego-portuguesa participou nos grupos de traballo dos programas Interreg (da Comunidade Europea) para a posta en marcha no eido cultural da Comunidade de Traballo Galicia-Norte de Portugal.[3]
Obras
[editar | editar a fonte]Poesía
[editar | editar a fonte]- Poemario irlandés (2000). Espiral Maior. 76 páxs.
- Poemario compostelán (2006).
Narrativa
[editar | editar a fonte]- Soberano (2004). Edicións A Nosa Terra. 232 páxs.
- Sentidos da vida (2004). La Voz de Galicia.
- Cris Canalla: o instinto da liberdade (2009). A Nosa Terra. 122 páxs.
- Ten ollos o mar (2013). Revista Grial. Nº 197. Páxs. 91-93.
- Matar o heroe (2019). Editorial Galaxia. 444 páxs.[4][5][6]
Literatura infanto-xuvenil
[editar | editar a fonte]- O paxaro do mel (2006,1ª ed., 2007, 2ª edición). Fóra de Xogo. Editorial Xerais. 344 páxs.[7] ePub: ISBN 978-84-9121-289-8.
Obras colectivas
[editar | editar a fonte]- O trazo aberto, 2002, Deputación de Pontevedra.
- Alma de beiramar, 2003, Asociación de Escritores en Lingua Galega.
- Cartafol poético para Alexandre Bóveda, 2006, Espiral Maior.
- O carballo de Santa Margarida. 2007. Caixanova-Concello de Pontevedra.
- Pontevedra Literaria (antoloxía). 2007. Caixa Galicia-Concello de Pontevedra.
- Bonaval, 2008. Edicións do Cumio (Modesto R. Figueirido, Fundación Pedrón de Ouro).
- Maregrafías (Anxo Cabada). 2008. Xunta de Galicia, Consellería de Cultura e Deporte,
- O Carballo do Pelete. 2011. Deputación de Pontevedra.
- A gueixa no bosque de bambú. (A garza insomne), 2016. Galaxia.
- Que non chova nin a gusto de todos, Acuamag, 2017. Fundación Acuorum (Gran Canaria).
- Elexía dos Aléns (XII Anos de Andaina do Premio de Poesía María Mariño. Asociación Teenses pola Igualdade). Editorial Medulia, 2019
Curtametraxe
[editar | editar a fonte]- Sentidos da vida. Baseada no relato do mesmo título publicado en La Voz de Galicia (2004), dirixida por Sara Casal.[8].
Premios
[editar | editar a fonte]- Vila das Neves en 1991, por Frei Cibrán de Setados.
- Premio de poesía Johán Carballeira no 1999, por Poemario irlandés.
- Concello de Marín no 1999, por Poemario compostelán.
- Segundo premio de Relato Carlos Casares do Liceo de Ourense no 2002, por A cidade dual.
- Microrrelatos Lonxa Literaria de Moaña no 2003, por Subsidio.
- Premio Benito Soto da Asociación de Libreiros de Pontevedra á mellor novela do ano 2004 por Soberano.
- Premio María Mariño no 2007 por "Elexía dos Aléns".
- Premio Novela Curta do Concello do Valadouro no 2007 por "Un vulto sospeitoso".
- Selección para publicar do relato "Bonaval" no XXXIII Premio Modesto R. Figueiredo, 2008.
- Premio Manuel Murguía de Narrativa Breve no 2014, pola obra A gueixa no bosque de bambú.
- Premio Modesto R. Figueiredo no 2015, pola obra Pinball do Pombal.
- Finalista do Premio Iberoamericano Relatos de Agua en galego (Fundación Acuorum, Gran Canaria) no 2017 co relato: Que non chova nin a gusto de todos.
- 3º Premio no VI Certame de Poesía Manuel María da Casa de Galicia en Guipúscoa no 2018 co poema Elexías das ausencias.
- Premio de novela Vilar Ponte en 2018, por Matar o heroe.[9]
- VII edición do Certame de poesía en lingua galega Manuel María, convocado pola Casa de Galiza de Guipúscoa (2019), por Cartograma para contido primixenio.[10]
- Premio Modesto R. Figueiredo en 2021, por Derradeiras paisaxes do Conde.[11]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Adolfo Caamaño". Editorial Galaxia. Arquivado dende o orixinal o 08 de novembro de 2019. Consultado o 2019-11-08.
- ↑ "autor/a A. Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2019-11-08.
- ↑ 3,0 3,1 "Adolfo Caamaño". www.aelg.gal. Consultado o 2019-11-08.
- ↑ "Matar o heroe". Editorial Galaxia. Consultado o 2019-11-08.
- ↑ "O escritor Adolfo Caamaño presenta 'Matar o heroe' no Museo de Pontevedra". Pontevedra Viva. Consultado o 2019-11-08.
- ↑ Monteagudo, Xosé (Xaneiro-xuño, 2020). "Tour de Force". Grial. LVIII (225, 226): 71–72. ISSN 0017-4181.
- ↑ "Ficha do libro. Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2019-11-08.
- ↑ Realizada por alumnos do IES Audivisual de Vigo e interpretada por alumnos da ESAD. 2015. A curta foi premiada coa Ostra de Pedra á mellor produción.
- ↑ Redacción (2018-11-25). "Adolfo Caamaño gaña o primeiro premio de novela Vilar Ponte con 'Matar o heroe'". Xornal da Mariña. Consultado o 2019-11-08.
- ↑ Redacción. "Adolfo Caamaño gaña o VII Certame de poesía Manuel María". Sermos Galiza. Arquivado dende o orixinal o 27 de maio de 2020. Consultado o 2019-11-25.
- ↑ "Adolfo Caamaño gana el premio Modesto Figueirido de narración fallado en Silleda". La Voz de Galicia (en castelán). 2021-03-06. Consultado o 2021-03-07.
