An alarc'h
An alarc'h ("o cisne" en bretón ), é unha canción tradicional bretoa, do Barzaz Breiz, considerada unha canción patriótica. Cántana cantantes bretóns contemporáneos como Alan Stivell, Gilles Servat ou Tri Yann.
Presentación
[editar | editar a fonte]Segundo Theodore Hersart de la Villemarqué, An Alarc'h contaría o regreso triunfante do duque Xoán IV (Aotrou Yann), para reconquistar o seu ducado, despois de ser expulsado seis anos antes polos seus súbditos. Non obstante, estando aínda máis ameazada a independencia do ducado sen el que con el, os señores bretóns enviaran unha delegación a Inglaterra onde se refuxiara para pedirlle que volvese. Desembarca en Dinard o 3 de agosto de 1379 para recuperar o trono da Bretaña. O "traidor" ao final da canción sería o cabaleiro bretón Bertrand Du Guesclin, condestable de Francia que, con todo, non emprendeu a loita contra o regreso do duque. An alarc'h é o cisne que, na canción, asiste á escena desde a parte superior da torre do castelo de Arvor[1].
Letra
[editar | editar a fonte]Letra | Significado da letra en galego |
---|---|
|
|
Nas versións recentes engadiuse unha estrofa:
- Enor, enor de ar gwenn-ha-du!
- Ha d'ar C'hallaoued mallozh ruz!
- (Honor, honor a "branca e negra" [bandeira bretoa]!
- E maldición vermella aos franceses!)[2] .
Ás veces foi adaptado en
- Ha d'an dreitourien mallozh ruz!
- (E maldición vermella aos traidores!).
Discografía
[editar | editar a fonte]- À l'Olympia - Live, Alan Stivell (1972, Fontana, 6399 005).
- Je ne hurlerai pas avec les loups, Gilles Servat (1983, Kalondour, 814 362-1).
- Tri Yann An Naoned, Tri Yann (1972, Kelenn, 6332 626).
- Huchal, EV (1996, Déclic Communication, 8416742).
Interpretacións
[editar | editar a fonte]A muller de Polig Monjarret, Zaïg Monjarret, adaptou a canción ao scots (Galloway).
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Texte intégral sur bretagnenet.com". Arquivado dende o orixinal o 22 de agosto de 2012. Consultado o 13 de outubro de 2019.
- ↑ Letra e comentarios de An alarc'h, sitio de Per Kentel
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Jean-Pierre Leguay et Hervé Martin, Fastes et malheurs de la Bretagne ducale (1213-1532), Ouest-France, Rennes, 1982.
- Goulven Péron, «Sur deux chansons voyageuses: la Chanson du cidre, le Chant du Cygne», Cahier du Poher, juin 2009.
- Arthur le Moyne de la Borderie, Histoire de la Bretagne, París, 1906.
- « Bretagne: dans plin (pas) et "An Alarc'h" », L'Escargot Folk n° 46, septembre 1977.
- Laurent Bourdelas, Alan Stivell, Le Mot et le Reste, 2017.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- (en bretón) bretagnenet.com, presentación, letras, partitura