Castellar del Vallès

Castellar del Vallès
	Bandeira Brasón
Localización
	41°37′07″N 2°05′16″L / 41.618539, 2.087839
Estado	España
Comunidade autónoma	Cataluña
Provincia	provincia de Barcelona
Ámbito funcional territorial	Ámbito metropolitano de Barcelona
Comarca	Vallès Occidental
Capital	Castellar (en)
Contén a división administrativa	Aire-sol (en)
Poboación
Poboación	25.122 (2024) (559,51 hab./km²)
Número de fogares	52 (1553)
Lingua oficial	lingua catalá
Xeografía
Parte de	Q107554282
Superficie	44,9 km²
Bañado por	Río Ripoll
Altitude	331 m
Comparte fronteira con	Sant Llorenç Savall ; Terrasa ; Sabadell ; Sentmenat ; Matadepera
Santo padrón	Estevo Mártir
Organización política
• Mayor of Castellar del Vallès (en)	Ignasi Giménez Renom (pt) (2007–)
Identificador descritivo
Código postal	08211
Fuso horario	UTC+01:00
Código INE	08051
Código territorial IDESCAT	080517
Páxina web	castellarvalles.cat

Castellar del Vallès é un municipio español da provincia de Barcelona, en Cataluña, pertencente á comarca do Vallès Occidental. Sitúase a 7 km de Sabadell e 11 km de Terrassa, as dúas capitais comarcais. Limita cos concellos de Sant Llorenç Savall, Matadepera, Terrassa, Sabadell e Sentmenat. O seu código postal é 08211.

O concello ten unha extensión de 44,9 km² e unha poboación de 20.579 habitantes distribuídos en varios núcleos. A densidade de poboación é de 429,3 hab./km². O principal destes núcleos, Castellar del Vallès, concentra o 80% da poboación, e o resto distribúense entre o núcleo agregado de Sant Feliu del Racó, varias urbanizacións e massos diseminados.

Historia

Os primeiros indicios de asentamentos humanos son do 7000 a.C. Existe así mesmo evidencia de actividade agrícola no neolítico, sobre o 5000 a.C. Confírmase a continuación de presenza humana no termo municipal con posteridade, por unha pequena necrópole da idade de ferro, formada por unha vintena de urnas funerarias datadas no século VII aC, que foron localizadas no Pla da Bruguera.

No 2005 con motivo da remodelación do centro de Castellar xurdiron achados arqueolóxicos que confirman a presenza dunha cidade de época romana tardía, con restos funerarios e outros relacionados con actividade agrícola, nos séculos IV e V, posteriormente substituída por un asentamento visigótico nos séculos VI ao VIII.

Unha parte do poboado orixinal de Castellar Vell, escavado entre 1995 e 2001 foi datado en época carolinxia, entre os anos 800 e 1000. Neste mesmo lugar, localizouse e escavou un cemiterio con 250 enterramentos dos séculos XI, XII e XIII, así como outros achados que permiten afirmar que houbo actividade humana ata o seu abandono no século XVIII.

O pobo estivo tradicionalmente ligado aos marqueses de Castellar, que na actualidade residen en Barcelona.

Demografía

O municipio está formado por oito entidades de poboación: Aire-sol, les Arenes, el Balcó de Sant Llorenç, Can Font i Ca n'Avellaneda, Castellar del Vallès, els Fruiters i la Virreina, el Pla de la Bruguera e Sant Feliu del Racó.

Evolución demográfica
1900	1930	1950	1970	1981	2000	2010
3.511	3.913	3.929	7.683	10.934	17.444	23.129

Economía

Tradicionalmente foi a agricultura a principal fonte económica de Castellar del Vallès. Baseábase en cultivos mediterráneos típicos (vide, oliveira, trigo, froitos secos) complementados por produtos da horta. Nalgún momento introdúcese o cultivo de fibras vexetais condicionado pola aparición das primeiras manufacturas na marxe do río Ripoll a partir da idade media (liño e cáñamo).

A partir do século XIX empeza un proceso imparable de industrialización aproveitando a forza da auga do Ripoll, primeiro manufacturas da la, logo de algodón e así ata o século XX en que o desenvolvemento industrial vai convertendo as terras de cultivo en zonas edificadas ou polígonos industriais, deixando á agricultura como actividade económica residual. Xorde un sector terciario cada vez máis importante, convertendo a economía de Castellar na típica dunha sociedade postindustrial.

O desenvolvemento industrial de Castellar del Vallès estivo moi unido ao da empresa téxtil Tolrà, tanto polo número de postos de traballo como polas contribucións de mecenado desta familia á localidade. O municipio ten dous polígonos industriais onde traballan 5.000 persoas (pódense destacar as empresas do sector metalúrgico e da madeira). Outro sector importante é o dos servizos.

Lugares de interese

Como patrimonio podemos destacar algúns edificios relixiosos como:

Igrexa de Sant Esteve
Igrexa de Sant Feliu
Capela de Montserrat
Ermida de Can Sant Pere
Igrexa do Puig de la Creu
Ermida das Arenes

Tamén cabe destacar:

Castelo de Clasquerí
Palacio Tolrà
A ponte vella, construída na época romana
Torre Balada
Can Turuguet

Transporte

Castellar está comunicada por dúas estradas: a C-1415a, que une a poboación con Sentmenat e Matadepera, e a B-124, seguindo a antiga vía romana, que a une con Sabadell e Sant Llorenç Savall. O transporte público componse actualmente de liñas regulares de autobuses. Existe unha liña da compañía Sagalés que fai o transporte regular ata Senmanat. As outras liñas están cubertas pola compañía Sarbus, concretamente tres línias de transporte urbano (C4, C5 e C6), e as liñas de Sabadell (C1) e Sant Llorenç (C3), popularmente coñecidas como La Vallesana debido ao nome da compañía que antigamente cubría o traxecto.

Castellar estivo tradicionalmente mal comunicada coas poboacións lindeiras e especialmente coas cabeceiras de comarca. O gran desenvolvemento económico e de poboación experimentado pola localidade, deixou insuficientes as comunicacións por estrada con Sentmenat, Terrassa e Sabadell. É posible que esta situación poida mellorar proximamente coa construción da rolda oeste de Sabadell, e o eixo do Ripoll, o que permitiría a moitos castellarenses non ter que pasar polo centro de Sabadell para dirixirse a Barcelona ou Terrassa.

Tamén parece tomar cada vez máis corpo a idea da chegada dunha liña de tren dos Ferrocarrils de la Generalitat de Catalunya ata a localidade.

Irmandamentos

Castellar del Vallès está irmandado con cinco municipios:

Castellar de Nuch, Cataluña
Castellar del Riu, Cataluña
Castellar de la Ribera, Cataluña
Lahiguera, Andalucía, desde maio de 2006.
Carcasona, Francia, desde outubro de 2010.

O irmandamento cos tres municipios cataláns foi motivado polo feito de compartir o topónimo, a partir dunha iniciativa de principios dos 90, entre 1998 e 2000 enlazáronse os 4 municipios cataláns mediante camiños a pé. O irmandamento co municipio de Lahiguera foi motivado polo feito de que hai moitos inmigrantes desa localidade chegados durante os anos 50 e 70.

Véxase tamén

Ligazóns externas

Sitio web do concello (en catalán)
Información da Generalitat de Catalunya (en catalán)
Información do Institut d'Estadística de Catalunya (en catalán)