Mar Exeo

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Exeo (homónimos).

Mar Exeo

Tipo	mar conca fluvial
Epónimo	Exeo (rei de Atenas)
Parte de	Mediterráneo oriental
Localización
País da cunca	Grecia e Turquía
38°30′N 25°18′L
Bañado por	Mar Mediterráneo
Composto por	Mar Icário (pt) Mar de Mirtoon Mar de Creta Mar de Tracia Gulf of İzmir (en)
Afluentes	Río Büyük Menderes ,Rio Küçük Menderes (pt) ,Almyrós Potamós (en) ,Enipeas (en) ,Gediz River (en) ,Inachos (en) ,Krausidonas (en) ,Río Maritsa ,Sedountas (en) ,Yassıçay (en)
Conca hidrográfica	bacia do Mar Egeu (pt)
Características
Profundidade	2.100 m
Superficie	214.000 km²

O mar Exeo (grego: Αιγαίο Πέλαγος Aigaío Pélagos, turco: Ege Denizi) é un brazo do mar Mediterráneo situado entre Grecia e a península de Anatolia, é dicir, entre as terras altas de Grecia e de Turquía. No norte, o Exeo está conectado ao mar de Mármara e ao mar Negro polos Dardanelos e o Bósforo. Considérase que este mar está delimitado ao sur por un arco que atravesa, en dirección oeste-leste, as illas de Citera, Anticitera, Creta, Kasos, Karpathos e Rodas. Polo arbitrario do seu «límite» sur, é difícil atribuírlle unha superficie exacta, sendo un valor aproximado 180.000 km². De norte a sur, a súa extensión máxima é de 600 km, e do leste a oeste é de 400 km.

O mar era tradicionalmente coñecido como o Arquipélago (na Lingua grega antiga, Ἀρχιπέλαγος, que significa "mar principal"),^{[Cómpre referencia]} pero en galego o significado de arquipélago cambiou para referirse ás illas do Exeo e, en xeral, a calquera grupo insular.

Etimoloxía

Na antigüidade, houbo varias explicacións para o nome "Exeo". Dicíase que fora nomeado pola cidade grega de Aegae, despois de Aegea, unha raíña das Amazonas morrera no mar. Aigaion, a "cabra mariña", outro nome de Briareus, un dos arcaicos Hecatonchires; ou, especialmente entre os atenienses, Exeo, o pai de Teseo, que afogou no mar cando pensaba que o seu fillo morrera.

Unha posible etimoloxía é unha derivación da palabra grega αἶγες – aiges = "ondas" (Hesiquio de Alexandría; uso metaforico de αἴξ (aix) "macho cabrio"), polo tanto "mar ondosa", cf. tamén αἰγιαλός (aigialos = aiges (ondas) + hals (mar)), polo tanto significa "beira do mar".

A República de Venecia, que gobernou moitas illas gregas na Alta Idade Media e na Baixa Idade Media, popularizou o nome de "Arquipélago" ( Grego: "mar principal"), nome que se mantivo en moitos países europeos ata o inicio do período moderno.

Nalgunhas linguas eslavas do sur o Exeo é a miúdo chamado "Mar Branco" (Belo more/Бело море en Serbo-Croata e Macedonio; Бяло море Byalo more en Bulgaro).

Mitoloxía

O mar Exeo debe o seu nome ao rei Exeo, que, na mitoloxía grega, se suicidou cando o seu fillo, Teseo, volveu de Creta tras dar matado ao Minotauro, monstro a cuxa alimentación fora destinado xunto con outros seis mozos e sete mozas. Este era o tributo que os atenienses debían pagar anualmente a Minos. Os mariñeiros que o acompañaban deberían izar velas claras se Teseo retornase vivo, e escuras se morrera na loita contra o Minotauro. Así e todo, tamaña era a alegría da tripulación que esqueceron a promesa feita ao rei. Exeo botouse no mar, que desde entón leva o seu nome.

Véxase tamén

Outros artigos

• Illas do Exeo

---

Este artigo sobre xeografía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

---