Saltar ao contido

Lista de composicións de Jean Sibelius

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Sibelius en 1913.

A seguinte lista presenta todas as composicións do finlandés Jean Sibelius ordenadas por número de opus. A lista mostra o ano aproximado de composición da obra, así como a data da súa estrea, no caso de que estas datas sexan coñecidas. Os títulos das composicións son os orixinais e na descrición indícanse as características da obra, datos sobre o lugar, a estrea e os directores e/ou intérpretes da estrea, así como posibles revisións ou adaptacións da obra.

Engádese tamén unha lista das composicións sen número de opus, principalmente obras de xuventude e composicións menores ordenadas cronoloxicamente.

Composicións por número de opus

[editar | editar a fonte]
Op. Período de composición Título Data de estrea Descrición
1 1897 a 1913 Viisi Joululaulua Cinco cancións de Nadal sobre textos de Zacharias Topelius
2 1888 Dúas pezas para violín e piano Nº 1 Romance en Si menor (primeira versión de 1888, a obra foi revisada en 1911)
Nº 2 Epilogue (primeira versión Perpetuum mobile de 1888, a obra foi revisada en 1911)
3 1911 Arioso para soprano e orquestra de corda 30 de marzo de 1914 Texto de Johan Ludvig Runeberg. A súa estrea tivo lugar en Turku coa soprano Ida Ekman e a Turun Soitannollinen Seura baixo a batuta de Karl Ekman. A obra foi arranxada para voz e piano en 1911.
4 1890 Cuarteto de corda en Si bemol maior 17 de febreiro de 1894 (en versión orquestral) Composta por catro movementos: Allegro, Andante sostenuto, Presto e Allegro. O terceiro movemento foi adaptado en 1894 para orquestra de corda e estreado en Turku ese mesmo ano pola Turun Soitannollinen Seura.
5 1893 Seis impromptus para piano 17 de febreiro de 1894 (en versión orquestral) O primeiro e o segundo están en Sol menor, o terceiro en La menor, o cuarto en Mi menor, o quinto en Si menor, e o sexto en Mi maior. Os impromptus V e VI foron adaptados polo propio compositor en 1894 para orquestra de corda, sendo estreados pola Turun Soitannollinen Seura en Turku ese mesmo ano.
6 1904 (1ª versión)
1905 (versión revisada)
Cassazione 8 de febreiro de 1904 A primeira versión, de 1904, estreouse en Helsinqui coa Helsingin Soitannollinen Seura baixo a dirección de Sibelius. A obra foi revisada en 1905, mais indica "Bör omarbetas" (Debe ser revisada).
7 1892 Kullervo 28 de abril de 1892 Poema sinfónico para soprano, barítono, coro masculino e orquestra sobre textos do Kalevala. Ten cinco movementos:
I. Johdanto
II. Kullervon nuoruus
III. Kullervo ja hänen sisarensa
IV. Kullervon sotaanlähtö
V. Kullervon kuolema
A súa estrea tivo lugar en Helsinqui coa soprano Emmy Achté e o barítono Abraham Ojanperä coa Helsingin Soitannollinen Seura baixo a dirección do propio compositor, tendo unha grande acollida por parte da crítica.[1] Parte da música foi arranxada para barítono e piano en 1893 (revisada en 1917-18), e barítono e orquestra en 1957.
8 1909 Ödlan 6 de abril de 1910 Música para a obra homónima de Mikael Lybeck, a primeira representación tivo lugar no Svenska Teatern de Helsinqui dirixida polo propio compositor.
9 1892 En Saga 16 de febreiro de 1893 (1ª versión)
3 de novembro de 1902(versión final)
A primeira versión deste poema sinfónico data de 1892 e foi estreada ao ano seguinte en Helsinqui con Sibelius á fronte da Helsingin Soitannollinen Seura. Posteriormente a obra foi revisada a raíz da invitación de Ferruccio Busoni a Berlín para dirixila e estreada en 1902 pola Helsingin Soitannollinen Seura baixo a batuta de Robert Kajanus.[2]
[10/11] 1893 Música Karelia 13 de novembro de 1893 (música escénica) Composta sobre a música escénica para unha "lotería organizada pola Asociación de Estudantes de Viipuri para promocionar o ensino popular na provincia de Viipuri". Consta dunha overtura (ver Op. 10) e oito partes (arranxadas como suite, ver Op. 11).
10 1893 Obertura Karelia 13 de novembro de 1893 (música escénica) Música escénica para unha "lotería organizada pola Asociación de Estudantes de Viipuri para promocionar o ensino popular na provincia de Viipuri". A primeira representación tivo lugar nun acto social da Asociación de Estudantes de Viipuri, posiblemente coa Helsingin Soitannollinen Seura baixo a dirección de Sibelius.
11 1894[3] Suite Karelia 13 de novembro de 1893 (música escénica)
23 de novembro de 1893 (os tres movementos da Suite xunto coa Obertura)
Composta sobre a base da música escénica para unha "lotería organizada pola Asociación de Estudantes de Viipuri para promocionar o ensino popular na provincia de Viipuri" (1893). Consta de tres movementos:
I. Intermezzo
II. Ballade
III. Alla marcia
Posteriormente realizou unha adaptación para piano do primeiro e segundo posiblemente en 1897.
12 1893 Sonata para piano en Fa Maior Composta por tres movementos:
I. Allegro molto
II. Andantino
III. Vivacissimo
13 1891-92 Sete cancións sobre textos de Runeberg Nº 1: Under strandens granar
Nº 2: Kyssens hopp
Nº 3: Hjärtats morgon
Nº 4: Våren flyktar hastigt
Nº 5: Drömmen
Nº 6: Till Frigga
Nº 7: Jägargossen
14 1912 Rakastava 16 de marzo de 1912 Obra para orquestra de corda composta sobre a base dunha composición co mesmo nome para coro masculino dese mesmo ano. Foi estreada en Helsinqui pola Helsingin kaupunginorkesteri baixo a batuta do propio compositor.
15 1894-95 Skogsrået 17 de abril de 1895 Poema sinfónico (balada) para orquestra baseado nun poema homónimo de Viktor Rydberg. A súa estrea tivo lugar en Helsinqui da man da Helsingin kaupunginorkesteri baixo a batuta do propio compositor. En 1895 realizouse un arranxo melodramático para narrador, piano, dous cornos ingleses e cordas, e ese mesmo ano adaptouse a parte final para piano (Ur “Skogsrået”).
16 1894 Vårsång 21 de xuño de 1894 A primeira versión (Improvisation), que actualmente está perdida, data de 1894 e foi estreada en Vaasa baixo a batuta do propio Sibelius. Unha segunda versión (Kevätlaulu) foi realizada en 1895 e estreouse en Helsinqui o 17 de abril dese mesmo ano con Sibelius ao mando da Helsingin kaupunginorkesteri. A versión final foi estreada o 12 de decembro de 1903 na capital finlandesa pola Helsingin kaupunginorkesteri dirixida por Robert Kajanus.
17 1891-1904 Sete Cancións Nº 1: Se'n har jag ej frågat mera (1891-92, arranxada para voz e orquestra en 1903)
Nº 2: Sov in! (1891-92)
Nº 3: Fågellek (1891)
Nº 4: Vilse (primeira versión de 1898, versión final de 1902)
Nº 5: En slända (1904)
Nº 6: Illalle (1898)
Nº 7: Lastu lainehilla (1902)
18 1893-1901 Seis cancións para coro masculino Nº 1: Sortunut ääni (1898, arranxada ese mesmo ano para coro mixto)
Nº 2: Terve kuu (1901)
Nº 3: Venematka (1893, arranxada para coro mixto en 1914)
Nº 4: Saarella palaa (1895, arranxada para coro mixto en 1898)
Nº 5: Metsämiehen laulu (1899)
Nº 6: Sydämeni laulu (1898, arranxada para coro mixto en 1904)
19 1902 Impromptu para coro feminino e orquestra 8 de marzo de 1902 A letra é obra de Viktor Rydberg, traducida ao finés por Severi Nuormaa (Pojat ja neidot, armas on elämä). A súa primeira versión foi estreada en Helsinqui pola Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección do propio compositor. A versión final, completada 1910 foi estreada na capital finlandesa cos mesmos protagonistas que na estrea o 29 de marzo dese mesmo ano. En 1910 realizou tamén unha redución para piano.
20 1900 Malinconia Para violonchelo e piano. O título orixinal da obra é Fantasia.
21 1896 Natus in curas Himno para coro masculino con letra de Fridolf Gustafsson.
22 Principios dos anos 1890 Suite Lemminkäinen Ver artigo Orixinalmente concibida como unha ópera mitolóxica sobre o Kalevala (Veneen luominen) similar ás de Richard Wagner, mais mudou os seus plans para convertela nunha peza orquestral de catro movementos:
I. Lemminkäinen ja saaren neidot
II. Tuonelan joutsen
III. Lemminkäinen tuonelassa
IV. Lemminkäisen kotiinpaluu
O segundo movemento adoita escoitarse por separado.
23 Arranxo, ca. 1898 Cancións para coro mixoto da Cantata para a Cerimonia dos Graduados e Mestres de 1897 Nº 1: Me nuoriso Suomen
Nº 2: Tuuli tuudittele
Nº 3: Oi toivo, toivo sä lietomieli
Nº 4: Montapa elon merellä
Nº 5: Sammuva sainio maan
Nº 6a: Soi kiitokseksi Luojan
Nº 6b: Tuule, tuuli, leppeämmin
Nº 7: Oi lempi, sun valtas ääretön on
Nº 8: Kuin virta vuolas
Nº 9: Oi kallis Suomi, äiti verraton
24 1895-1903 Dez pezas para violín e piano Nº 1: Impromptu (1895)
Nº 2: Romance (en La Maior, 1895)
Nº 3: Caprice (1898)
Nº 4: Romance (en Re menor, ca. 1896)
Nº 5: Valse (Waltz) (ca. 1898)
Nº 6: Idyll (ca. 1898, versión final de 1904)
Nº 7: Andantino (ca. 1899, versión final de 1899)
Nº 8: Nocturno (1900)
Nº 9: Romance (en Re bemol menor, 1901)
Nº 10: Barcarola (1903)
25/26 1899 Música para as celebracións da prensa 4 de novembro de 1899 Cadros musicais para as celebracións da prensa finlandesa. Os cadros son obra de Kaarlo Bergbom, mentres que os textos son de Eino Leino e Jalmari Finne. Consta dunha abertura e seis cadros. A súa estrea tivo lugar no Svenska Teatern de Helsinqui coa Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección do propio Sibelius. Foi revisada posteriormente nos Op. 25 e 26.
25 1911 Scènes historiques I 11 de outubro de 1911 Versións revisadas da Música para as celebracións da prensa (tomou os movementos All’overtura, Scèna e Quasi bolero da música de 1899). A súa estrea foi realizada pola Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección do compositor.
26 1899
1900 (revisión)
Finalandia 2 de xullo de 1900 Versión revisada da música para as celebracións da prensa finlandesa. A súa estrea tivo lugar en Helsinqui coa Helsingin Soitannollinen Seura dirixida por Robert Kajanus. En 1900 revisouna para piano, en 1938 para coro masculino (Finlandia hymni; letra de (a) Wäinö Sola, (b) Veikko Antero Koskenniemi), e en 1948 para coro mixto (Finlandia hymni; letra de V. A. Koskenniemi)
27 1898 Kung Kristian II 24 de febreiro de 1898 Música para a obra teatral de Adolf Paul. Está composta de sete números, e a estrea dos catro primeiros números tivo lugar no Svenska Teatern de Helsinqui coa Helsingin kaupunginorkesteri dirixida por Sibelius. Os números do 5 ao 7 incluídos foron rematados con posterioridade.
27 1898 Kung Kristian II Suite tirada da música para a obra de Adolf Paul, do propio compositor. En 1898 realizou tamén un arranxo para piano, o cuarto movemento ten texto cantado. Os movementos que a integran son: I Elegie, II Menuetto, III Musette, IV The Song of the Cross-Spider.
28 1898 (primeira versión) Sandels 16 de marzo de 1900 (primeira versión)
14 de decembro de 1915 (versión final)
Improvisación para coro masculino e orquestra con texto de Johan Ludvig Runeberg. A estrea da primeira versión tivo lugar en Helsinqui co Sällskapet Muntra Musikanter e a Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección de Gösta Sohlström, posteriormente foi revisada, estreándose a versión final na capital finlandesa co Sällskapet Muntra Musikanter e a Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección de Georg Schnéevoigt.
29 1900 Snöfrid 20 de outubro de 1900 (primeira versión)
9 de abril de 1902 (revisión)
Improvisación para narrador, coro mixto e orquestra sobre un texto de Johan Ludvig Runeberg. A súa estrea tivo lugar na capital finlandesa coa Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección de Robert Kajanus. Foi revisado e cambiou o texto do coro final (Ylistys taiteelle, con texto de Volter Kilpi), sendo estreado na capital finlandesa pola Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección de Robert Kajanus.
30 1899 Islossningen i Uleå älv 21 de outubro de 1899 Improvisación escrita para narrador, coro masculino e orquestra, é unha obra dun marcado carácter nacionalista sobre texto de Zacharias Topelius, que non puido ser prohibida por estar composta en honor ao tsar Alexandre II. A súa estrea tivo lugar en Helsinqui coa Helsingin kaupunginorkesteri dirixida polo propio Sibelius. En 1913 arranxou unha parte da obra para coro de nenos.
31, Nº 1 ca. 1896 Laulu Lemminkäiselle 12 de decembro Para coro masculino e orquestra sobre texto de Yrjö Veijola. Foi estreada en Helsinqui polos Helsinki Student Singers, a Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección de Jalmari Hahl.
31, Nº 2 1904 Har du mod? 8 de febreiro de 1904 Composta para coro masculino e orquestra sobre texto de Josef Julius Wecksell. A súa estrea tivo lugar na capital finlandesa coa Sällskapet Muntra Musikanter e a Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección do propio compositor. En 1904 fixo unha versión para piano que revisaría (con texto) en 1911-12.
31, Nº 3 1899 Atenarnes sång 26 de abril de 1899 Escrita para coro de nenos, coro masculino e orquestra sobre texto de Viktor Rydberg, esta obra pode interpretarse como unha declaración contra a opresión rusa e alcanzou un grande éxito entre o público que converteu a Sibelius nunha das principais figuras da resistencia nacional. A súa estrea tivo lugar en Helsinqui co Akademiska Sångföreningen e a Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección de Sibelius. En 1899 fixo un arranxo para coro de nenos, coro masculino e harmonio ad libitum, e ese mesmo ano un arranxo para piano con texto.
32 1910 (versión final) Tulen synty 9 de febreiro de 1902 (primeira versión) Esta obra sobre textos do Kalevala está escrito para barítono, coro masculino e orquestra. A primeira versión estreouse en Helsinqui con Abraham Ojanperä, “Jubilee Choir”, e a Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección do propio compositor. A obra foi revisada e a súa versión final, así como a redución para piano apareceron no 1910.
33 1897 Koskenlaskijan morsiamet 1 de novembro de 1897 Balada para barítono, mezzosoprano e orquestra sobre texto de A. Oksanen. Foi estreada en Helsinqui con Abraham Ojanperä e a Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección do propio compositor. Posteriormente fixo un arranxo para coro masculino e orquestra que se estreou na capital finlandesa o 22 de abril de 1945 con Laulu-Miehet e a Radion sinfoniaorkesteri baixo a dirección de Martti Turunen.
34 1913-1916 Dez Bagatelas para piano Nº 1: Valse (1914)
Nº 2: Air de danse (1914)
Nº 3: Mazurka (1914)
Nº 4: Couplet (1914)
Nº 5: Boutade (1914)
Nº 6: Rêverie (1913)
Nº 7: Danse pastorale (1916)
Nº 8: Joueur de harpe (1916)
Nº 9: Reconnaissance (1916)
Nº 10: Souvenir (1916)
35 1907-08 Dúas cancións Nº 1: Jubal (letra de Ernst Josephson, 1907-08)
Nº 2: Teodora (letra de Bertel Gripenberg, 1907-08)
36 1899-1900 Seis Cancións Nº 1: Svarta rosor (letra de Ernst Josephson, 1899)
Nº 2: Men min fågel märks dock icke (letra de Johan Ludvig Runeberg, 1899)
Nº 3: Bollspelet vid Trianon (letra de Gustav Fröding, 1899)
Nº 4: Säv, säv, susa (letra de Gustav Fröding, 1900 -existe unha versión anterior, Andantino, sen palabras-)
Nº 5: Marssnön (letra de Josef Julius Wecksell, 1900)
Nº 6: Demanten på marssnön (letra de Josef Julius Wecksell, 1900 -arranxada para voz e orquestra en 1916-17-)
37 1900-1902 Cinco Cancións Nº 1: Den första kyssen (letra de Johan Ludvig Runeberg, 1900)
Nº 2: Lasse liten (letra de Zacharias Topelius, 1902)
Nº 3: Soluppgång (letra de Tor Hedberg, 1902 -existe unha versión anterior sen palabras-)
Nº 4: Var det en dröm (letra de Johan Julius Wecksell, 1902)
Nº 5: Flickan kom ifrån sin älsklings möte (letra de Johan Ludvig Runeberg, 1901)
38 1903-1904 Cinco Cancións Nº 1: Höstkväll (letra de Viktor Rydberg, 1903 -arranxada para voz e orquestra (Herbstabend / Höstkväll) en 1904, e para voz solista e orquestra de cordas (Herbstabend) en 1904-)
Nº 2: På verandan vid havet (letra de Viktor Rydberg, 1903 -arranxada para voz e orquestra en 1903-)
Nº 3: I natten (letra de Viktor Rydberg, 1903 -arranxada para voz e orquestra en 1903-)
Nº 4: Harpolekaren och hans son (letra de Viktor Rydberg, 1904)
Nº 5: Jag ville jag vore i Indialand (letra de Gustav Fröding, 1904)
39 1898 Sinfonía nº 1 en Mi menor 26 de abril de 1899 A obra foi revisada entre a primavera e o verán de 1900, realizándose a estrea da versión revisada o 18 de xullo dese mesmo ano en Berlín coa Helsingin kaupunginorkesteri dirixida por Robert Kajanus. A primeira sinfonía de Sibelius caracterízase pola utilización de solos de instrumentos de corda e vento. Consta de catro movementos.
40 1912-1916 Dez Pensées lyriques para piano Nº 1: Valsette (1912)
Nº 2: Chant sans paroles (1913)
Nº 3: Humoresque (1913)
Nº 4: Menuetto (1913)
Nº 5: Berceuse (1913)
Nº 6: Pensée mélodique (1914)
Nº 7: Rondoletto (1914)
Nº 8: Scherzando (1915)
Nº 9: Petite sérénade (1915)
Nº 10: Polonaise (1916)
41 1904 Kyllikki Tres pezas líricas para piano.
* Nº 1: Largamente - Allegro
* Nº 2: Andantino
* Nº 3: Comodo
42 1904 Romance en Do Maior para orquestra de corda 26 de marzo de 1904 Foi estreada baixo o nome de Andante en Turku pola orquestra da Turun Soitannollinen Seura baixo a dirección do propio Sibelius.
43 1902 Sinfonía nº 2 en Re maior 8 de marzo de 1902 Sibelius comezou a súa segunda sinfonía no inverno de 1900 en Rapallo (Italia), e a súa elaboración se prolongou ata 1902 co compositor xa na súa Finlandia natal. A obra foi revisada polo compositor logo da súa estrea e a nova versión revisada foi estreada o 10 de novembro de 1903 en Estocolmo baixo a dirección de Armas Järnefelt.
44 1903 Morte 2 de decembro de 1905 Música para a obra teatral de Arvid Järnefelt. Consta de seis partes e foi estreada no Teatro Nacional de Helsinqui baixo a dirección de Jean Sibelius. Posteriormente foi revisada e renumerada cos números 1 e 2 do Op 44, así como o Op 62.
44 1904-1906 Dúas pezas para orquestra da obra teatral "Morte" 25 de abril de 1904 (Op 44 Nº 1)
14 de decembro de 1906 (Op 44 Nº 2)
Nº 1: Valse triste (versión revisada da música composta para a primeira escena da obra de Arvid Järnefelt. Foi estreada no Svenska Teatern de Helsinqui coa Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección do propio compositor. En 1904 realizou tamén unha versión para piano)
Nº 2: Scene with Cranes (versión revisada da música composta para as escenas 3 e 4 da obra de Arvid Järnefelt. A estrea tivo lugar en Vaasa coa Vaasa Orchestra Society baixo a dirección de Jean Sibelius)
45 1904-1910 Dúas pezas para orquestra 8 de outubro de 1910 (Op 45 Nº 1)
5 de marzo de 1904 (Op 45 Nº 2)
Nº 1: Dryaden (composta en 1910, este poema sinfónico foi estreado en Oslo pola Musikforeningen baixo a dirección do propio compositor, tamén realizou un arranxo para piano denominado Die Dryade ese mesmo ano)
Nº 2: Musik zu einer Szene (música incidental composta en 1904 e estreada na capital finlandesa, no mesmo ano da súa composición realizou un arranxo para piano denominado Tanz-Intermezzo)
Nº 2: Dance Intermezzo (composta en 1907, é un arranxo para orquestra a partir do arranxo para piano da anterior)
46 1905 Pelléas och Mélisande 17 de marzo de 1905 Son unha serie de aberturas para cada un dos cinco actos, así como cinco pezas máis para a obra teatral de Maurice Maeterlinck, traducida ao sueco por Bertel Gripenberg. Foi estreada no Ruotsalainen teatteri de Helsinqui co propio compositor como director.
46 1905 Pelléas och Mélisande Suite orquestral baseada na música incidental para a obra homónima de Maurice Maeterlinck, composta por oito movementos:
* 1. Vid slottsporten (Na porta do castelo)
* 2. Mélisande, 2a. På stranden vid havet (Na beira do mar)
* 3. En källa i parken (Unha primavera no parque)
* 4. De trenne blinda systrar (Tres irmás cegas)
* 5. Pastorale
* 6. Mélisande vid sländan (Mélisande na rueca)
* 7. Mellanaktsmusik (Entr'acte)
* 8. Mélisandes död (Morte de Mélisande)
Ese mesmo ano realizou un arranxo para piano sen o segundo movemento, así como un arranxo para piano e voz sen o cuarto.
47 1905 (versión final) Concerto para violín en Re menor 8 de febreiro de 1904 (1ª versión)
19 de outubro de 1905 (versión final)
A primeira versión do concerto foi estreada en Helsinqui pola Helsingin kaupunginorkesteri, dirixida polo propio compositor e con Viktor Novácèk como solista. Posteriormente foi revisado e a estrea da versión definitiva tería lugar en Berlín con Karl Halír ao violín, e a Staatskapelle Berlin dirixida por Richard Strauss. En 1905 realizouse a redución para piano. Consta de tres movementos:
* 1. Allegro moderato
* 2. Adagio di molto
* 3. Allegro ma non tanto
48 Vapautettu kuningatar 12 de maio de 1906 Balada para coro mixto e orquestra sobre versos de Paavo Cajander. Foi estreada en Helsinqui pola orquestra e coro da Helsingin Soitannollinen Seura baixo a dirección do propio compositor. En 1910 Sibelius realizou un arranxo para coro masculino e orquestra que foi estreado o 28 de novembro de 1913 pola orquestra e o coro da Unión de Estudantes baixo a dirección de Heikki Klemetti.
49 1906 Pohjolan tytär 29 de decembro de 1906 Foi estreada no Teatro Marinsky de San Petersburgo coa orquestra do teatro dirixida polo propio compositor. A obra tivo unha boa acollida que lle valeu ao compositor as loanzas do magazine Rusj.
50 1906 Seis Cancións Nº 1: Lenzgesang (letra de A. Fitger)
Nº 2: Sehnsucht (letra de Emil Rudolf Weiss)
Nº 3: Im Feld ein Mädchen singt (letra de Margarete Susman)
Nº 4: Aus banger Brust (letra de Richard Dehmel)
Nº 5: Die stille Stadt (letra de Richard Dehmel)
Nº 6: Rosenlied (letra de Anna Ritter, canción a solo)
51 1906 Belsazars gästabud 4 de novembro de 1906 Música incidental para a obra teatral de Hjalmar Procopé en dez partes. Foi estreada no Ruotsalainen teatteri de Helsinqui baixo a dirección de Sibelius. En 1939 realizou un arranxo da parte 2b para voz e piano (Solitude), así como unha suite para orquestra en 1907 (ver Op. 51).
51 1907 Belsazars gästabud 25 de setembro de 1907 Suite orquestral baseada na música incidental para a obra homónima de Hjalmar Procopé, estreada en Helsinqui pola Helsingin Soitannollinen Seura dirixida polo propio Sibelius. Está composta por catro movementos:
* 1. Orientalisk marsch
* 2. Solitude
* 3. Nocturne
* 4. Khadras dans
En 1907 realizou un arranxo para piano.
52 1907 Sinfonía nº 3 en Do maior 25 de setembro de 1907 A terceira sinfonía de Sibelius representa un punto de inflexión no estilo compositivo de Sibelius. Esta sinfonía encóntrase entre a intensidade romántica e patriótica das súas primeiras dúas sinfonías e a austeridade e a complexidade das obras tardías. É a máis compacta das súas sinfonías con tres movementos.
53a 1906 Pan och Echo 24 de marzo de 1906 Intermezzo para orquestra. Foi estreado en Helsinqui pola Helsingin Soitannollinen Seura baixo a dirección do propio compositor. En 1907 realizou un arranxo para piano.
54 1908 Svanevit 8 de abril de 1908 Música en 13 partes para a obra de teatro homónima de August Strindberg. Foi estreada no Ruotsalainen teatteri de Helsinqui baixo a dirección de Sibelius e adaptada a suite orquestral en 1909 (ver Op. 54).
54 1909 Svanevit Suite orquestral baseada na música incidental para a obra homónima de August Strindberg. Consta de sete movementos:
* 1. Påfågeln (O pavo real)
* 2. Harpan (A arpa)
* 3. Tärnorna med rosor (As doncelas con rosas)
* 4. Hör rödhaken slå (Hark, o Robin)
* 5. Prinsen allena (O príncipe solitario)
* 6. Svanevit och prinsen (Cisne branco e o príncipe)
* 7. Lovsång (Unha canción do paraíso)
55 1908 Öinen ratsastus and auringonnousu 23 de xaneiro de 1909 Estreada en San Petersburgo baixo a batuta de Alexander Siloti.
56 1909 Cuarteto en Re menor (Voces intimae) 1. Andante - Allegro molto moderato
2. Vivace
3. Adagio di molto
4. Allegretto (ma pesante)
5. Allegro
57 1909 Catro cancións sobre textos de Ernst Josephson Nº 1 Älven och snigeln
Nº 2 En blomma stod vid vägen
Nº 3 Kvarnhjulet
Nº 4 Maj
Op. 57 Nº 5 Jag är ett träd
Nº 6 Hertig Magnus
Nº 7 Vänskapens blomma
Nº 8 Näcken
A Op. 57 Nº 5 Jag är ett träd foi arranxada para voz e orquestra en 1912.
58 1909 Dez pezas para piano Nº 1 Rêverie
Nº 2 Scherzino
Nº 3 Air varié
Nº 4 Der Hirt
Nº 5 Des Abends
Nº 6 Dialogue
Nº 7 Tempo di minuetto
Nº 8 Fischerlied
Nº 9 Ständchen
Nº 10 Sommerlied
59 1909 (primeira versión)
1910 (versión final)
In Memoriam 8 de outubro de 1910 Marcha fúnebre para orquestra. Foi estreada en Oslo pola Musikforeningen baixo a batuta de Sibelius.
60 1909 Dúas cancións acompañadas por piano ou guitarra 12 de novembro de 1909 Dúas cancións escritas sobre textos de The Twelfth Night de Shakespeare, traducidos ao sueco por Carl August Hagberg. A súa estrea tivo lugar no Ruotsalainen teatteri de Helsinqui. As dúas cancións titúlanse:
* Nº 1 Kom nu hit, död (Marcha, Morte!)
* Nº 2 Hållilå, uti storm och i regn (Hey, Ho, O vento e a choiva)
A Op. 60 Nº 1 Kom nu hit, död foi arranxada para voz, arpa e cordas en 1957, estreándose o 14 de xuño dese mesmo ano con Kim Borg e a Radion sinfoniaorkesteri dirixida por Jussi Jalas.
61 1910 Oito cancións Nº 1 Långsamt som kvällskyn (texto de Karl August Tavaststjerna)
Nº 2 Vattenplask (texto de Viktor Rydberg)
Nº 3 När jag drömmer (texto de Karl August Tavaststjerna)
Nº 4 Romeo (texto de Karl August Tavaststjerna)
Nº 5 Romans (texto de Karl August Tavaststjerna)
Nº 6 Dolce far niente (texto de Karl August Tavaststjerna)
Nº 7 Fåfäng önskan (texto de Johan Ludvig Runeberg)
Nº 8 Vårtagen (texto de Bertel Gripenberg)
62 1906-1911 Dúas pezas para orquestra 8 de marzo de 1911 * Op. 62a Canzonetta (Rondino der Liebenden)
* Op. 62b Valse romantique (Waltz intermezzo)
A Op 62a foi composta sobre a base da música composta para a obra de teatro de Arvid Järnefelt A Morte, a versión inicial desta peza foi escrita en 1906 e foi revisada na versión definitiva de 1911. A Op 62b foi composta para a obra de Arvid Järnefelt A Morte en 1911. As dúas foron estreadas no Suomen Kansallisteatteri baixo a dirección de Alexey Apostol á fronte da Apostolin konserttiorkesteri.
63 1910-1911 Sinfonía nº 4 en La menor 3 de abril de 1911 O tritono domina o material harmónico e melódico da obra, mais dun xeito distinto que a súa Terceira Sinfonía. Esta sinfonía tivo brévemente o sobrenome de "Lucus a non lucendo".[4]
64 1913 (1ª versión)
1914 (versión final)
Barden 27 de marzo de 1913 (1ª versión)
9 de xaneiro de 1916 (versión final)
Poema sinfónico. A primeira versión foi estreada pola Helsingin Soitannollinen Seura baixo a batuta de Sibelius, e a versión definitiva foi estreada xa pola Helsingin kaupunginorkesteri e dirixida tamén polo compositor.
65 1911-1912 Dúas cancións para coro mixto * Op. 65a Män från slätten och havet. Comoposta en 1911 sobre letra de Ernst V. Knape.
* Op. 65b A campá melodiosa da igrexa de Kallio. O arranxo da canción homónima do propio compositor para coro mixto, foi composta en 1912 sobre un texto de Julius Engström, así como do texto de Heikki Klemetti Päättyy työ, joutuu yö. Ese mesmo ano Sibelius realizou un arranxo para piano da canción.
66 1912 Scènes historiques II 29 de marzo de 1912 Esta suite orquestral foi estreada en Helsinqui pola Helsingin Soitannollinen Seura baixo a batuta do propio compositor. Consta de tres movementos:
* 1. Metsästys (A caza)
# 2. Minnelaulu
3. Nostosillalla (Na ponte levadiza)
67, Nº 1 1912 Sonatina para piano en Fa sostido menor En tres movementos:
* 1. Allegro
* 2. Largo
* 3. Allegro moderato
67, Nº 2 1912 Sonatina para piano en Mi Maior En tres movementos:
* 1. Allegro
* 2. Andantino
* 3. Allegro
67, Nº 3 1912 Sonatina para piano en Si bemol menor En dous movementos:
* 1. Andante molto - Allegro moderato
* 2. Andante - Allegretto
68 1912 Dous rondinos para piano * Nº 1 en Sol díese menor
* Nº 2 en Dó díese menor
69 1912-1913 Dúas serenatas para violín e orquestra 8 de decembro de 1915 A serenata Nº 1 en Re Maior foi composta en 1912, mentres que a serenata Nº 2 en Sol menor foi composta ao ano seguinte. Ambas as dúas foron estreadas no mesmo concerto, dirixido por Sibelius coa Helsingin kaupunginorkesteri, e sendo o violín solista Richard Burgin.
70 Luonnotar 10 de setembro de 1913 Poema sinfónico para soprano e orquestra sobre textos do Kalevala. A súa estrea tivo lugar no Gloucester Music Festival (Inglaterra) con Aino Ackté e The Festival Orchestra dirixidos por Herbert Brewer. En 1915 realizou un arranxo para piano e voz.
71 1913 Scaramouche 12 de maio de 1922 Esta música para a pantomima tráxica de Poul Knudsen foi estreada no Det Kongelige Teater de Copenhaguen baixo a batuta de Georg Høeberg. Posteriormente, en 1914, realizou dous arranxos para piano dalgunhas partes (Danse élégiaque e Scène d'amour), así como un arranxo para violín e piano de Scène d'amour en 1925.
72 1907 a 1915 Seis cancións Nº 1 Vi ses igen (composta en 1914 sobre letra de Zacharias Topelius, está perdida)
Nº 2 Orions bälte (composta en 1914 sobre letra de Viktor Rydberg, está perdida)
Nº 3 Kyssen (composta en 1915 sobre letra de Johan Ludvig Runeberg)
Nº 4 Kaiutar (composta en 1915 sobre letra de Larin-Kyösti)
Nº 5 Der Wanderer und der Bach (composta en 1915 sobre letra de Martin Gref)
Nº 6 Hundra vägar (composta en 1907 sobre letra de Johan Ludvig Runeberg)
73 1914 (versión final) Aallottaret 2002 (1ª e 2ª versión)
1914 (versión final)
Poema sinfónico para orquestra encargado polo Norfolk Festival de Connecticut (Estados Unidos). A obra foi revisada varias veces polo compositor, existindo tres versións: da primeira versión perdeuse o primeiro movemento e a estrea do 2º e 3º movementos tivo lugar en Lahti o 19 e 20 de setembro de 2002 coa Sinfonia Lahti baixo a batuta de Osmo Vänskä, a segunda versión (conservada por completo) foi estreada un mes máis tarde, o 24 de outubro cos mesmos protagonistas, finalmente, a versión final foi estreada en Norfolk o 4 de xuño de 1914 baixo a batuta do propio compositor.
74 1914 Catro pezas líricas para violín e piano Nº 1 Ekloge
Nº 2 Sanfter Westwind
Nº 3 Auf dem Tanzvergnügen
Nº 4 Im alten Heim
75 1914 a 1919 Cinco pezas para piano Nº 1 När rönnen blommar (1914)
Nº 2 Den ensamma furan (1914)
Nº 3 Aspen (1914)
Nº 4 Björken (1914)
Nº 5 Granen (a primeira versión data, ao igual que as demais pezas, de 1914, mais posteriormente a revisou e a versión final data de 1919)
76 1911 a 1919 Trece pezas para piano Nº 1 Esquisse (1917)
Nº 2 Etude (1911)
Nº 3 Carillon (1914)
Nº 4 Humoresque (1916)
Nº 5 Consolation (1919)
Nº 6 Romanzetta (1914)
Nº 7 Affettuoso (1917)
Nº 8 Pièce enfantine (1916)
Nº 9 Arabesque (1914)
Nº 10 Elegiaco (1916)
Nº 11 Linnaea (1918)
Nº 12 Capriccietto (1914)
Nº 13 Harlequinade (1916)
77, Nº 1 1914 Laetare anima mea 30 de marzo de 1916 Orixinalmente para violonchelo e orquestra, a súa estrea tivo lugar en Helsinqui con Ossian Fohström como solista, e a Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección de Sibelius. En 1915 realizou un arranxo para violín ou violonchelo con piano (Cantique).
77, Nº 2 1915 Devotion (Ab imo pectore) 30 de marzo de 1916 Orixinalmente para violonchelo e orquestra, a súa estrea tivo lugar en Helsinqui con Ossian Fohström como solista, e a Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección de Sibelius. Ese mesmo ano realizou un arranxo para violín ou violonchelo con piano (Cantique).
78 1915 a 1917 Catro pezas para violín ou violonchelo e piano Nº 1 Impromptu (1915)
Nº 2 Romance en Fa Maior (1915)
Nº 3 Religioso (1917)
Nº 4 Rigaudon (1915)
79 1915 a 1917 Nº 1 Souvenir (1915)
Nº 2 Tempo di menuetto (1915)
Nº 3 Danse caractéristique (1916)
Nº 4 Sérénade (1916)
Nº 5 Tanz-Idylle (1917)
Nº 6 Berceuse (1917)
80 1915 Sonatina para violín e piano Consta de tres movementos:
I. Lento - Allegro
II. Andantino
III. Lento - Allegretto
81 1915 a 1918 Cinco pezas para violín e piano Nº 1 Mazurka (1915)
Nº 2 Rondino (1917)
Nº 3 Valse (1917)
Nº 4 Aubade (1918)
Nº 5 Menuetto (1918)
82 1915 Sinfonía nº 5 en Mi bemol maior 8 de decembro de 1915 Foi revisasda por primeira vez en 1916, e novamente en 1919, sendo esta última a máis interpretada na actualidade e estreada o 24 de novembro de 1919. Os acontecementos que se produciron na década de 1910 supuxeron un punto de crise na súa carreira, que quizais o obrigaron a elixir entre cambiar o seu estilo para encher os desexos máis modernos de audiencias ou seguir compoñendo na forma que mellor sentira. Está dividida, ao igual que a Terceira Sinfonía, en tres movementos.
83 1916 Everyman 5 de novembro de 1916 Música en 16 parte para a obra de Hugo von Hofmannsthal. A súa estrea tivo lugar no Suomen Kansallisteatter de Helsinqui. Entre 1925 e 1926 realizou para tres partes da obra (Episodio, Scèna e Canzone).
84 1914 a 1917 Cinco cancións para coro masculino Nº 1 Herr Lager och Skön fager (composta en 1914 sobre letra de Gustav Fröding)
Nº 2 På berget (composta en 1915 sobre letra de Bertel Gripenberg)
Nº 3 Ett drömackord (composta en 1915 sobre letra de Gustav Fröding)
Nº 4 Evige Eros (composta en 1915 sobre letra de Bertel Gripenberg)
Nº 5 Till havs (composta en 1917 sobre letra de Jonathan Reuter)
85 1916 a 1917 Cinco pezas para piano Nº 1 Bellis (1917)
Nº 2 Oeillet (1916)
Nº 3 Iris (1916)
Nº 4 Aquileja (1917)
Nº 5 Campanula (1917)
86 1916 a 1917 Seis cancións Nº 1 Vårförnimmelser (composta en 1916 sobre letra de August Tavaststjerna)
Nº 2 Längtan heter min arvedel (composta en 1916 sobre letra de Axel Karlfeldt)
Nº 3 Dold förening (composta en 1916 sobre letra de Carl Snoilsky)
Nº 4 Och finns det en tanke (composta en 1916 sobre letra de August Tavaststjerna)
Nº 5 Sångarlön (composta en 1916 sobre letra de Carl Snoilsky)
Nº 6 I systrar, I bröder, I älskande par! (composta en 1917 sobre letra de Mikael Lybeck)
87, Nº 1 1917 (1ª versión)
1940 (versión final)
Humoresque Nº 1 en Re menor 24 de novembro de 1919 (1ª versión)
15 de decembro de 1940 (versión final)
A estrea da primeira versión da Humoresque Nº 1 para violín e orquestra tivo lugar en Helsinqui con Paul Cherkassky como solista e a Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección de Sibelius. Posteriormente a obra foi revisada e a versión final estreouse tamén na capital finlandesa con Arvo Hannikainen ao violín e a Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección de Toivo Haapanen.
87, Nº 2 1917 Humoresque Nº 2 en Re Maior 24 de novembro de 1919 A estrea da Humoresque Nº 2 para violín e orquestra tivo lugar en Helsinqui con Paul Cherkassky como solista e a Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección de Sibelius.
88 1917 Seis cancións Nº 1 Blåsippan (letra de Frans Michael Franzén)
Nº 2 De bägge rosorna (letra de Frans Michael Franzén)
Nº 3 Vitsippan (letra de Frans Michael Franzén)
Nº 4 Sippan (letra de Johan Ludvig Runeberg)
Nº 5 Törnet (letra de Johan Ludvig Runeberg)
Nº 6 Blommans öde (letra de Johan Ludvig Runeberg)
89, Nº 1 1917 Humoresque Nº 3 en Sol menor 24 de novembro de 1919 A terceira Humoresque para violín e orquestra estreouse en Helsinqui con Paul Cherkassky ao violín e a Helsingin kaupunginorkesteri baixo a batuta do propio compositor.
89, Nº 2 1917 Humoresque Nº 4 en Sol menor 24 de novembro de 1919 A cuarta Humoresque para violín e orquestra estreouse en Helsinqui con Paul Cherkassky ao violín e a Helsingin kaupunginorkesteri baixo a batuta do propio compositor.
89, Nº 3 1917 Humoresque Nº 5 en Mi bemol Maior 24 de novembro de 1919 A quinta Humoresque para violín e orquestra estreouse en Helsinqui con Paul Cherkassky ao violín e a Helsingin kaupunginorkesteri baixo a batuta do propio compositor.
89, Nº 4 1917 Humoresque Nº 6 en Sol menor 24 de novembro de 1919 A sexta Humoresque para violín e orquestra estreouse en Helsinqui con Paul Cherkassky ao violín e a Helsingin kaupunginorkesteri baixo a batuta do propio compositor.
90 1917 Seis cancións sobre textos de Runeberg Nº 1 Norden
Nº 2 Hennes budskap
Nº 3 Morgonen
Nº 4 Fågelfängaren
Nº 5 Sommarnatten
Nº 6 Vem styrde hit din väg?
91a 1917 Jääkärien marssi 19 de xaneiro de 1918 Marcha para coro masculino e piano sobre texto de Heikki Nurmio. A súa estrea tivo lugar en Helsinqui coa Akademiska sångföreningen e un septeto de metais dirixido por Olof Wallin. En 1918 foi arranxado para orquestra e coro masculino, sendo estreado o 21 de abril de 1919 coa Helsingin kaupunginorkesteri dirixida por Robert Kajanus.
91b 1918 Partiolaisten marssi Marcha para piano con texto de Jalmari Finne. O mesmo ano da súa composición foi arranxada polo propio compositor para coro mixto e orquestra, en 1921 arranxouna para coro mixto e piano, e en 1951-52 para dúas voces femininas e piano.
92 1918 Oma maa 24 de outubro de 1918 A estrea desta cantata para coro mixto e orquestra sobre un texto de Kallio tivo lugar en Helsinqui co Kansalliskuoro e a Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección de Armas Maasalo.
93 1919 Jordens sång 11 de outubro de 1919 A estrea desta cantata para coro mixto e orquestra sobre un texto de Jarl Hemmer tivo lugar en Turku coa Turun Soitannollinen Seura dirixida polo propio Sibelius.
94 1914 a 1919 Seis pezas para piano Nº 1 Danse (1919)
Nº 2 Nouvellette (1914)
Nº 3 Sonnet (1919)
Nº 4 Berger et bergerette (1919)
Nº 5 Mélodie (1919)
Nº 6 Gavotte (1919)
95 1920 Maan virsi 4 de abril de 1920 A estrea desta cantata para coro mixto e orquestra sobre un texto de Eino Leino foi estreada en Helsinqui co Suomen Laulu e a Helsingin kaupunginorkesteri baixo a batuta de Heikki Klemetti.
96a 1914 (1ª versión)
1919 (versión final)
Valse lyrique 6 de abril de 1922 A primeira versión desta peza para piano foi denominada Syringa. En 1920 realizou un arranxo para orquestra. A versión orquestral foi estreada no Suomen Kansallisteatter de Helsinqui coa Helsingin kaupunginorkesteri baixo a batuta de Robert Kajanus.
96b 1919 Autrefois (Scène pastorale) 1 de decembro de 1919 Esta peza para orquestra e dúas sopranos ad libitum foi estreada en Helsinqui por Sabine Dahlström e Clary Alfthan coa Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección de Sibelius. En 1920 o compositor fixo un arranxo para piano.
96c 1921 Valse chevaleresque for piano 19 de febreiro de 1923 Esta peza, orixinalmente para piano, foi arranxada para orquestra en 1921 e estreada en Helsinqui pola Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección do propio compositor.
97 1920 Seis bagatelas para piano Nº 1 Humoreske I
Nº 2 Lied
Nº 3 Kleiner Walzer
Nº 4 Humoristischer Marsch
Nº 5 Impromptu
Nº 6 Humoreske II
98a 1921 Suite mignonne 6 de abril de 1922 Para dúas frautas e orquestra de corda, estreouse en Helsinqui coa Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección de Karl Ekman. Consta de tres movementos:
I. Petite scène
II. Polka
III. Épilogue
En 1921 realizou un arranxo para piano.
98b 1923 Suite champêtre 19 de febreiro de 1923 Para orquestra de corda, foi estreada en Helsinqui pola Helsingin kaupunginorkesteri baixo a batuta do propio compositor. Consta de tres movementos:
I. Pièce caractéristique
II. Mélodie élégiaque
III. Danse
En 1923 realizou un arranxo para piano.
99 1922 Oito pezas para piano Nº 1 Pièce humoristique
Nº 2 Esquisse
Nº 3 Souvenir
Nº 4 Impromptu
Nº 5 Couplet
Nº 6 Animoso
Nº 7 Moment de valse
Nº 8 Petite marche
100 1922 Suite caractéristique 19 de febreiro de 1923 Para arpa e orquestra de corda, estreouse en Helsinqui coa Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección de Sibelius. Consta de tres movementos:
I. Vivo
II. Lento
III. Comodo
En 1922 realizou un arranxo para piano.
101 1924 Cinco pezas románticas para piano Nº 1 Romance
Nº 2 Chant du soir
Nº 3 Scène lyrique
Nº 4 Humoresque
Nº 5 Scène romantique
102 1922 Novellette Para violín e piano.
103 1924 Cinco impresións características para piano Nº 1 The Village Church
Nº 2 The Fiddler
Nº 3 The Oarsman
Nº 4 The Storm
Nº 5 In Mournful Mood
104 1919-1923 Sinfonía nº 6 en Re menor 19 de febreiro de 1923 Descrita normalmente como sinfonía en Re menor, aínda que non contén a atribución na clave, está de feio no modo dórico moderno. A sexta sinfonía foi denominada "a Cincenta das sete sinfonías" por parte do musicólogo Gerald Abraham.
105 1914-2 de marzo de 1924 Sinfonía nº 7 en Do maior 24 de marzo de 1924 A última das sinfonías que se conservan completas do compositor finlandés está escrita nun único movemento que se divide en 10 seccións. Foi descrita como "completamente orixinal na forma, sutil no manexo dos tempi, individual no seu tratamento da armadura e totalmente orgánica en crecemento" [5] e como "o logro compositivo máis notable de Sibelius".[6] Sibelius aínda viviu 33 anos trala composición da Sétima Sinfonía, mais esta foi unha das súas últimas composicións.
106 1924 Cinq danses champêtres Para violín e piano.
108 1925 Dúas cancións para coro masculino Nº 1 Humoreski (texto de Larin Kyösti)
Nº 2 Ne pitkän matkan kulkijat (texto de Larin Kyösti)
[109] 1925 Stormen 16 de marzo de 1926 Música en 36 partes para a obra de William Shakespeare traducida ao dinamarqués por Edvard Lembcke. Foi estreada no Det Kongelige Teater de Copenhaguen baixo a batuta de Johan Hye-Knudsen. Posteriormente fixo unha adaptación da música e creou unha abertura e dúas suites para orquestra (ver Op. 109 Nos 1, 2 e 3).
109, Nº 1 1927 Overture Baseada na música para a obra de William Shakespeare Stormen composta en 1926 (ver [Op. 109])
109, Nº 2 1927 Suite Nº 1 Baseada na música para a obra de William Shakespeare Stormen composta en 1926 (ver [Op. 109]). Consta de nove movementos:
I. Der Eichbaum
II. Humoreske
III. Caliban's Lied
IV. Die Herbstmänner
V. Canon
VI. Scéne
VII. Intrada - Berceuse
VIII. Zwischenspiel - Ariels Lied
IX. Der Sturm
Ese mesmo ano realizou un arranxo para piano do sexto movemento.
109, Nº 3 1927 Suite Nº 2 Baseada na música para a obra de William Shakespeare Stormen composta en 1926 (ver [Op. 109]). Consta de oito movementos:
I. Chor der Winde
II. Intermezzo
III. Tanz der Nymphen
IV. Prospero
V. CanonLied I - Lied II
VI. Miranda
VII. Die Najaden
VIII. Tanz-Episode
Ese mesmo ano realizou un arranxo para piano do terceiro e sexto movementos.
110 1926 Väinön virsi 28 de xuño de 1926 Cantata para coro mixto e orquestra sobre textos do Kalevala. A súa estrea tivo lugar en Sortavala dirixida por Robert Kajanus.
111 1925 a 1931 Dúas pezas para órgano Op. 111a Intrada (1925)
Op. 111b Surusoitto (música fúnebre composta en 1931)
112 1926 Tapiola 26 de decembro de 1926 Este poema sinfónico foi estreado en Nova York pola New York Philharmonic baixo a batuta de Walter Damrosch. A primeira gravación foi realizada pola London Symphony Orchestra con Robert Kajanus á fronte o 29 de xuño de 1932.[7]
113 1926 a 1948 Música ritual para os masóns Nº 1 Avaushymni (para harmonio só, 1927)
Nº 2 Suloinen aate (para voz e harmonio sobre texto de Franz von Schober, 1927)
Nº 3 Näätkö kuinka hennon yrtin (para voz e harmonio sobre texto de Pao Chao, 1927)
Nº 4 Ken kyynelin (para voz e harmonio sobre texto de Johan Wolfgang von Goethe, 1927)
Nº 5 On kaunis maa (para voz e harmonio sobre texto de Aukusti Simelius, 1926)
Nº 6 Salem (composta en 1927 para voz e harmonio sobre texto de Viktor Rydberg, en 1938 fixo un arranxo para coro e orquestra, Processional: Onward, Ye Peoples)
Nº 7 Varje själ som längtan brinner (para voz e harmonio sobre texto de Viktor Rydberg, 1927)
Nº 8 Veljesvirsi (para voz e harmonio sobre texto de Samuli Sario composta en 1946 e revisada en 1948)
Nº 9 Ylistyshymni (para voz solista, coro e harmonio sobre texto de Samuli Sario composta en 1946 e revisada en 1948)
Nº 10 Marche funèbre (para harmonio só, 1927)
Nº 11 Suur' olet Herra (para coro masculino e órgano sobre texto de Simo Korpela composta en 1927 e revisada en 1945, ver tamén Den höga himlen)
Nº 12 Finlandia-hymni (composto entre 1899 e 1900, véxase Op. 26)
114 1929 Cinco pezas para piano Nº 1 Maisema
Nº 2 Talvikuva
Nº 3 Metsälampi
Nº 4 Metsälaulu
Nº 5 Kevätnäky
115 1929 Catro pezas para vioín e piano Nº 1 Auf der Heide
Nº 2 Ballade
Nº 3 Humoresque
Nº 4 Die Glocken
116 1929 Tres pezas para violín e piano Nº 1 Scène de danse
Nº 2 Danse caractéristique
Nº 3 Rondeau romantique
117 Suite para violín e orquestra de corda Véxase Suite para violín e orquestra de corda e Andante festivo.
118 ca. 1930 Sinfonía nº 8 A obra perdeuse, crese que tras moitas probas de traballo, Sibelius queimou todo o que escribira. Consérvanse moi poucos fragmentos.

NOTA: Non hai ningunha obra co número de opus 107.

Composicións sen número de opus

[editar | editar a fonte]
Período de composición Título Data de estrea Descrición
ca. 1881 Vattendroppar A primeira composición de Sibelius está escrita para violín e violonchelo, e se trata dunha miniatura no estilo da escola clásica vienesa, aínda que podería ser simplemente un pequeno exercicio de pizzicato para o propio compositor e seu irmán, que daquela estaba comezando a tocar o violonchelo. Algunhas biografías sosteñen que foi composta contra o 1875 ou 1876, mais a meirande parte dos investigadores cren que foi escrita a principios de 1880.[8]
ca. 1881-1882 Dúo Para dous violíns, tamén camado Adagio - Allegro.
1883 Menuetto Para dous violíns e piano.
1883 Piano Trio Para dous violíns e piano. Posiblemente en Sol maior. Ten tres movementos: I Andante - Allegro, II Adagio, III Vivace
ca. 1884 Andantino Para violonchelo e piano.
1884 Piano Quartet en Re menor Para dous violíns, violonchelo e piano. Ten catro movementos: I Andante molto - Allegro moderato, II Adagio, III Menuetto, IV Grave - Rondo (Vivacissimo)
1884 Piano Trio en La menor Para violín, violonchelo e piano. Ten tres movementos: I Allegro con brio, II Andante, III Menuetto
1884 Sonata para violín e piano en La menor Ten catro movementos: I Un poco lento - Più mosso quasi presto, II Andantino, III Tempo di Menuetto, IV Rondo (Presto)
1884-1885 Andante grazioso Para violín e piano.
1885 La Maior Para piano.
1885 La menor Para piano.
1885 Con moto Para piano.
1885 Mi bemol Maior Para piano.
1885 Cuarteto en Mi bemol Maior Ten catro movementos: I Allegro - II Andante molto - III Scherzo (Allegretto) - IV Vivace
1885 Molto moderato - Scherzo (Allegretto) Para cuarteto de corda. En 1886 realizou un arranxo para piano en Mi Maior e Mi menor.
1886 La menor Para violín e piano.
1886 Allegro Para violín, violonchelo e piano.
1886 Re Maior Para violín só.
1886 Mi Maior e Mi menor Arranxo do Scherzo do cuarteto Molto moderato - Scherzo (1885).
1886 Havträsk trio Trío para violín, violonchelo e piano en La menor. Consta de catro movementos: I Allegro maestoso - II Andantino - III Scherzo (Vivace)- IV Rondo
1886 Tema con variacións En Re Maior. Para piano só.
1886-87 La Maior Para violín e piano.
1886-87 La menor Para violín e piano.
1886-87 Do Maior Para violín e piano.
ca. 1886-87 Den lilla sjöjungfrun Obra para narrador e cuarteto de corda sobre texto de Hans Christian Andersen. A obra está perdida.
1886-87 Mi menor Para violín e piano.
1886-87 Sol Maior Para violín e piano.
1886-87 Si bemol menor Para violín e piano.
ca. 1886-87 Hör du vinden Para narrador e piano. Parte da obra perdeuse.
1887 La Maior Para violín e piano.
1887 Andante Para piano. Arranxo para harmonio e piano (Andante cantabile, ver abaixo).
ca. 1887 Andante cantabile Para harmonio e piano. Arranxo do Andante para piano dese mesmo ano (ver arriba).
1887 Andante cantabile Para violín e piano.
1887 Andante molto Para violonchelo e piano.
1887 Au crépuscule Para piano.
1887 Dúo Para violín e violonchelo.
1887 Fa Maior Para violín e piano.
1887 Si bemol menor Para violín e piano.
1887 Cuarteto Para violín, violonchelo, harmonio e piano
1887 Menuetto e Allegro (tamén Allegro e Menuetto) Para dous violíns e violonchelo. Posiblemente conectada coa Serenata (1887, ver abaixo).
1887 Korppoo trio Trío para violín, violonchelo e piano en Re Maior. Consta de tres movementos: I Allegro moderato - II Fantasia - III Finale (Vivace)
1887 Scherzo Para violín, violonchelo e piano a catro mans. Parte da obra perdeuse.
1887 Serenata Para dous violíns e violonchelo. Posiblemente conectada co Menuetto e Allegro (1887, ver arriba)
1887 Tema con variacións En Re menor para violonchelo só.
1887 Tempo di valse En Sol menor para violonchelo e piano. A parte de piano perdeuse.
1887 Trånaden Para narrador e piano sobre un texto de Erik Johan Stagnelius. Consta de cinco movementos: I Largo - Andante, II Andantino, III Adagio cantabile, IV Andantino etc., V Largo
1887-88 Allegretto En Mi bemol Maior para violín e piano.
1887-88 Andantino Para violín, violonchelo e piano.
1887-88 La bemol Maior Para piano.
1887-88 Mi bemol menor Para violín ou violonchelo e piano.
1887-88 Moderato - Maestoso Para violín e piano.
1887-88 Suite para violín e piano en Re menor Conta con cinco movementos: I Un poco adagio - Andante, II Vivace, III Andantino, IV Vivacissimo, V Quasi presto
1888 La menor Para piano.
1888 Adagio En Re Maior para piano.
1888 Alla marcia Para cuarteto de corda.
1888 Allegretto En Si bemol menor para piano.
1888 Allegretto En Do Maior para violín e piano.
1888 Allegretto En Re Maior para cuarteto de cuerda.
1888 Allegretto En Sol menor para piano.
1888 Andantino Para cuarteto de corda.
1888 Andantino En Mi Maior para piano.
1888 Andantino En Si Maior para piano.
1888 En visa Canción para solista sobre texto de Baeckman.
1888 Ensam i dunkla skogarnas famn Para coro mixto sobre texto de Emil von Quanten.
1888 Si bemol menor Para violonchelo e piano. Parte da obra perdeuse.
1888 Hur blekt är allt Para coro mixto sobre texto de Johan Ludvig Runeberg.
1888 Largo Para piano.
1888 Moderato - Presto Para piano.
1888 Näcken 9 de abril de 1888 Canción acompañada por violín, violonchelo e piano. Adaptación escénica do poema de Gunnar Wennerberg Runa om Necken. A súa estrea tivo lugar no Instituto de Música de Helsinqui.
1888 När sig våren åter föder Para coro mixto sobre texto de Johan Ludvig Runeberg.
1888 O, om du sett Para narrador e piano sobre texto de Ellen Hackzell.
1888 Loviisa trio Trío para violín, violonchelo e piano en Do Maior. Consta de tres movementos: I Allegro, II Andante, III Lento - Allegro con brio
1888 Più lento - Tempo di valse Para piano.
1888 Presto Para cuarteto de cuerda.
1888 Suite en Mi Maior para violín e piano Consta de catro movementos: I Allegro molto moderato, II Allegro molto, III Più lento quasi andantino, IV Allegro brillante
1888 Serenad Canción para solista sobre texto de Johan Ludvig Runeberg.
1888 Tanke, se hur fågeln svingar Para coro mixto sobre texto de Johan Ludvig Runeberg.
1888 Tema e variacións En Dó díese menor para cuarteto de corda. Parte da obra perdeuse.
1888 Tema e variacións En Sol menor para cuarteto de corda.
1888 Upp genom luften Para coro mixto e piano sobre texto de Per Atterbom.
1888 Vivace Para piano.
1888-89 Ack, hör du fröken Gyllenborg Canción popular adaptada para coro mixto.
1888-89 Adagio En Fa menor para cuarteto de corda.
1888-89 Allegretto En La Maior para cuarteto de corda.
1888-89 Allegro Para cuarteto de corda.
1888-89 Allegro Para violín e piano.
1888-89 Andante - Allegro Para cuarteto de corda e piano.
1888-89 Andante - Allegro molto Para cuarteto de corda.
1888-89 Andante molto sostenuto Para cuarteto de corda.
1888-89 Då världar ännu skapade ej voro Canción acompañada posiblemente por violonchelo e piano sobre texto dun autor descoñecido.
1888-89 Mi bemol Maior Para piano.
1888-89 Si bemol menor Para violonchelo e piano. Parte da obra se perdeu.
1888-89 Moderato - Allegro appassionato Para cuarteto de corda.
1888-89 Orgier Canción para solista sobre texto de Lars Stenbäck.
1888-89 Più lento Para cuarteto de corda.
1888-89 Skogsrået Canción para solista sobre texto de Viktor Rydberg.
1889 A Betsy Lerche Para piano.
1889 Allegretto En Mi Maior para piano.
1889 Allegro Para septeto de vento e ferriños.
1889 Andantino Para violín, viola e violonchelo.
1889 Canon Para violín e violonchelo.
1889 Fantasía Para violonchelo e piano. A parte de piano perdeuse.
1889 Florestan Suite para piano en catro movementos: I Moderato, II Molto moderato, III Andante, IV Tempo primo
1889 Fuga för Martin W Adicada a Martin Wegelius para cuarteto de corda.
1889 Cuarteto en La menor En catro movementos: I Andante - Allegro, II Adagio ma non tanto, III Vivace, IV Allegro
1889 Ouverture Para septeto de vento.
1889 Suite en La Maior Para violín, viola e violonchelo. Dos seus cinco movementos, os dous últimos se perderon: I Prélude (Vivace), II Andante con moto, III Menuetto, IV Air (Andante sostenuto), V Gigue.
1889 Sonata en Fa Maior Para violín e piano. Consta de tres movementos: I Sen indicación de tempo, II Andante, III Vivace
1889 Lulu waltz En Fa díese menor para violonchelo e piano. Tempo di valse.
1889-90 Sonat fragment för Becker Partes dunha sonata para piano.
1889-90 Vi kysser du fader min fästmö här? Para coro feminino e piano sobre texto de Johan Ludvig Runeberg.
1890 Adagio En Re menor para cuarteto de corda.
1890 Likhet Canción para solista con texto de Johan Ludvig Runeberg.
1890 Quinteto con piano en Sol menor Para cuarteto de corda e piano. Consta de cinco movementos: I Grave - Allegro, II Intermezzo (Moderato), III Andante, IV Scherzo (Vivacissimo), V Moderato - Vivace
1890-91 Cirkusmarsch Posiblemente para orquestra. A obra perdeuse.
1890-91 Fäktmusik Perdida.
1891 Obertura en Mi Maior para orquestra 23 de abril de 1891 A súa estrea tivo lugar en Helsinqui coa Helsingin Soitannollinen Seura dirixida por Robert Kajanus.
1891 “De musikaliska liken” 1891 A obra perdeuse. Sábese que a súa estrea tivo lugar en Helsinqui o mesmo ano da súa composición.
1891 Cuarteto con piano en Do menor Para dous violíns, violonchelo e piano. Tamén en Do Maior.
1891 Preludium Tamén coñecido como Förspel. Para septeto de vento e ferriños.
1891 Scène de ballet 23 de abril de 1891 A súa estrea desta obra orquestral tivo lugar en Helsinqui coa Helsingin Soitannollinen Seura dirixida por Robert Kajanus.
1891 Tema e variacións Tema e sete variacións para piano. Perdida.
1891-92 Andantino - Menuetto Para septeto de vento.
1891-92 Dúo Para violín e viola.
1891-92 Scherzo Para piano
1892 Porilaisten marssi 5 de febreiro de 1892 Marcha militar. Posiblemente un arranxo para pequena orquestra. A obra perdeuse.
1892 Tule, tule, kultani Arranxo dunha canción popular para voz e piano.
1893 Rondo Para viola e piano.
1893 Svartsjukans nätter Para narrador, violín, violonchelo e piano. Textos de Johan Ludvig Runeberg.
1893 Työkansan marssi Marcha para coro mixto con letra de Juho Heikki Erkko.
1893-94 Soitapas sorea neito Para tenor solista e coro mixto sobre textos extraídos do Kanteletar.
1894 Cantata 31 de maio de 1894 Cantata para a Cerimonia de Graduados e Mestres de 1894 para soprano, barítono, coro mixto e orquestra sobre textos de Kasimir Lönnbohm. A súa estrea tivo lugar en Helsinqui con Aino Ackté, Abraham Ojanperä, posiblemente o Coro Sinfónico e a orquestra da Helsingin Soitannollinen Seura baixo a batuta do propio Sibelius. En 1896 fixo un arranxo para coro mixto titulado Marcha Festiva.
1894 Menuetto 23 de outubro de 1894 Para orquestra. Foi estreada en Helsinqui pola orquestra da Helsingin Soitannollinen Seura baixo a batuta de Robert Kajanus.
1894 Rakastava Ciclo de cancións para coro masculino con textos do Kanteletar: 1. Miss’ on kussa minun hyväni, 2. Eilaa, eilaa, 3. Hyvää iltaa lintuseni, 4. Käsi kaulaan, lintuseni. Ese mesmo ano fixo un arranxo para coro masculino e orquestra de corda. En 1898 realizou un arranxo para coro mixto (ver Op. 14).
1895 Laulun mahti Arranxo para coro masculino dunha balada de Jãzeps Vïtols.
1895 Serenad 17 de abril de 1895 Para barítono e orquestra sobre textos de Erik Johan Stagnelius. Estreouse en Helsinqui con Abraham Ojanperä e a orquestra da Helsingin Soitannollinen Seura baixo a dirección do propio compositor.
1895-96 Allegretto En Fa Maior para piano.
1896 Marcha Festiva Arranxo para coro mixto da Cantata para a Cerimonia dos Graduados e Mestres de 1894. Texto de Kasimir Lönnbohm.
1896 Jungfrun i tornet A única ópera de Sibelius. Trátase dunha ópera nun acto sobre un libreto de Rafael Herzberg. A súa estrea tivo lugar no Ruotsalainen teatteri de Helsinqui con Ida Flodin, Engström, Emmy Achté e Abraham Ojanperä nos papeis cantados, e a orquestra da Helsingin Soitannollinen Seura baixo a dirección do propio compositor.
1896 Cantata 2 de novembro de 1896 Cantata para coro mixto e orquestra sobre textos de Paavo Cajander escrita para a coroación do tsar Nicolao II. Foi estreada en Helsinqui, probablemente co Coro Sinfónico e a orquestra da Helsingin Soitannollinen Seura baixo a dirección do propio Sibelius. Tamén se interpreta sen coro, denominándose Kröningsmarsch (Marcha de Coroación). Cara 1913 realizou un arranxo para coro infantil.
1896-97 Lento Para piano.
1896-98 Dolcissimo - Moderato Para kantele.
1897 Aamusumussa Para coro mixto con texto de Juho Heikki Erkko. En torno a 1913 realizou un arranxo para coro infantil.
1897 Cantata 30 de maio de 1897 Cantata para a Cerimonia de Graduados e Mestres de 1897 para soprano, barítono, coro mixto e orquestra sobre textos de Aukusti Valdemar Forsman. Foi estreada baixo a batuta de Sibelius en Helsinqui o mesmo ano da súa composición. Tan só se conserva a partitura da parte do coro.
1897 18 19/XII 97 Para piano.
1897-98 Dous arranxos de cancións italianas Arranxos das cancións Ohi ‘Caroli’ e Trippole, Trappole para coro mixto e instrumentos. As partituras instrumentais perdéronse.
1898 Carminalia Arranxo de tres cancións en latín para coro infantil e piano ou harmonio. 1. Ecce novum gaudium, 2. Angelus emittitur, 3. In stadio laboris.
1898 Kuutamolla Para coro masculino con textos de Aino Suonio.
1898 Min rastas raataa Para coro mixto sobre textos do Kanteletar.
1898 Rakastava Suite para coro mixto arranxo da canción para coro masculino de 1894 con textos do Kanteletar.
1899 Marche triste Para piano.
1899 Segelfahrt Canción para voz solista sobre textos de Johannes Öhquist.
1899 Souda, souda sinisorsa Canción para voz solista con letra de Aukusti Valdemar Forsman.
1899 Tiera Septeto para vento e percusión.
1899 Waltz Para violín e kantele.
1900 Isänmaalle Para coro feminino con letra de Paavo Cajander. Foi arranxada para coro masculino en 1908.
1900 Kavaljeren Para piano.
1900 Porilaisten marssi 4 de xullo de 1900 Marcha militar. Arranxo para orquestra. A súa estrea tivo lugar en Estocolmo coa orquestra da Helsingin Soitannollinen Seura baixo a batuta de Robert Kajanus.
1902 Obertura en La menor para orquestra 8 de marzo de 1902 A súa estrea tivo lugar en Helsinqui coa orquestra da Helsingin Soitannollinen Seura baixo a batuta do propio compositor.
1902 Kotikaipaus Para coro feminino sobre texto de Walter von Konow.
1902 Till Thérèse Hahl (Lauloit piennä) Para coro mixto. Dúas composicións diferentes sobre textos de Nils Wasastjerna.
1903 Arranxos de cancións populares finlandesas Para piano: 1. Minun kultani , 2. Sydämestäni rakastan, 3. Ilta tulee, ehtoo joutuu, 4. Tuopa tyttö, kaunis tyttö, 5. Velisurmaaja, 6. Häämuistelma
1904 Veljeni vierailla mailla Para coro masculino sobre letras de Juhani Aho.
1905 Cortège 30 de abril de 1905 Obra orquestral. A súa estrea tivo lugar en Helsinqui coa orquestra da Helsingin Soitannollinen Seura baixo a batuta do propio compositor.
1905 Ej med klagan Para coro mixto sobre texto de Johan Ludvig Runeberg.
1906 Erloschen Canción para solista con letra de Georg-Busse Palma.
1906 Grevinnans konterfej 6 de xaneiro de 1907 Para narrador e orquestra de corda sobre texto de Zacharias Topelius. A súa estrea tivo lugar en Vaasa
1907 Adagio Para piano.
1908 Isänmaalle Para coro masculino sobre letras de Paavo Cajander. É o arranxo dunha canción para coro mixto de 1900.
1909 Hymn to Thaïs, the Unforgettable Canción para solista con texto de Arthur H. Borgström.
1909 Vänskapens blomma Canción para solista con texto de Ernst Josephson. Non é a mesma obra que o Op. 57 Nº 7.
1910 Kansakoululaisten marssi Para coro infantil sobre texto de Onnen Pekka (pseudónimo).
1911 Hochzeitszug Obra orquestral para a obra de teatro Die Sprache der Vögel, de Adolf Paul.
1911 Cantata (Härliga gåvor) Para coro feminino con letra de Walter von Konow.
1912 Uusmaalaisten laulu Para coro mixto con letra de Kaarlo Terhi.
ca. 1913 Aamusumussa Para coro infantil con texto de Juho Heikki Erkko. É un arranxo da canción para coro mixto de 1896.
ca. 1913 Terve ruhtinatar Para coro infantil. Arranxo da cantata para a coroación do tsar Nicolao II (1896).
1913 Spagnuolo Para piano.
1913 Three Songs for American Schools Para coro e piano. 1. Autumn Song (texto de Richard Dixon 2. The Sun Upon the Lake Is Low (texto de Walter Scott) 3. A Cavalry Catch (texto de Fiona McLeod)
1913 Till trånaden Para piano.
1915 Tanken Para dúas sopranos e piano sobre texto de Johan Ludvig Runeberg.
1917 Drömmarna Para coro mixto sobre texto de Jonatan Reuter.
1917 Fridolins dårskap Para coro masculino sobre texto de Erik Axel Karlfeldt.
1917 Mandolinato Para piano.
1918 Brusande rusar en våg Para coro masculino sobre texto de Gösta Schybergson.
1918 Jone havsfärd Para coro masculino sobre texto de Erik Axel Karlfeldt.
1918 Ute hörs stormen Para coro masculino sobre texto de Gösta Schybergson.
1919 Con passine Para piano só.
1919 Mummon syntymäpäivänä Canción para solista sobre un texto de autor descoñecido.
1919 Promootiomarssi 31 de maio de 1919 Esta obra para orquestra foi estreada en Helsinqui pola Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección de Robert Kajanus.
1919 Till O. Parviainen Obra para piano adicada a Oscar Parviainen.
1924-25 En glad musikant Para violín só. Baixo as notas hai un texto de Ture Rangström.
1920 Små flickorna Canción para solista sobre texto de Hjalmar Procopé.
1920 Viipurin lauluveikkojen kunniamarssi Para coro masculino sobre texto de Eero Eerola.
1922 Andante festivo Para cuarteto de corda. Arranxo para cordas e timbais ad libitum en 1938.
1922 Likhet Para agrupación descoñecida sobre un texto de Johan Ludvig Runeberg.
1924 Koulutie Para coro mixto sobre un texto de Veikko Antero Koskenniemi.
1925 Ett ensamt skidspår Para narrador e piano sobre texto de Bertel Gripenberg. Foi arranxada para narrador, arpa e cordas en 1957
1925 A bendición do Señor Para liturxista e órgano.
1925 Tres responsorios Sobre textos tomados da Biblia: I O Domingo de Ramos (liturxia e órgano), II No Día de Todos os Santos ou servizos funerarios (liturxista, coro e órgano), III On All Saints' Day or funeral services; liturgist, choir and organ. 3. Nas festividades cristiás xuvenís (liturxista, congregación -coro-, e órgano.
1925 Morceau romantique sur un motif de M Jakob de Julin 9 de marzo de 1925 Para orquestra. A súa estrea tivo lugar en Helsinqui coa Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección do propio Sibelius. Posteriormente realizou un arranxo para piano co número de opus 26.
1925 Narciss Canción para solista sobre texto de Bertel Gripenberg.
1925 Skolsång Para coro mixto sobre texto de Nino Runeberg.
1925 Skyddskårsmarsch Para coro masculino e piano ad libitum sobre texto de Nino Runeberg.
1925-26 Postludium Para órgano.
1925-26 Preludium Para órgano.
1927 Den höga himlen Para coro mixto ou órgano. Escrita sobre a base da 11ª parte da Música ritual para os masóns Op. 113 (Suur’ olet Herra. Texto de Jacob Tegengren.
1928 Siltavahti Para coro masculino sobre texto de Wäinö Sola. Ese mesmo ano fixo un arranxo para voz solista e piano.
1929 Jouluna (On lapsonen syntynyt meille) Para coro mixto. Toma textos de August Verner Jaakkola e outros de Nyt seimelle pienoisen lapsen, de Väinö Ilmari Forsman.
1929 Suite para violín e orquestra 8 de decembro de 1990 Orixinalmente co Op. 117. A súa estrea tivo lugar en Lahti moito despois da morte do compositor con John Storgårds como solista e a Sinfonia Lahti baixo a batuta de Osmo Vänskä. Consta de tres movementos: I Escena no campo (Allegretto), II Serenata. Tarde na primavera (Andantino), II No verán (Vivace)
1929 Viipurin lauluveikkojen kunniamarssi Obra para coro masculino sobre texto de Eero Eerola. Trátase doutra obra distinta sobre o mesmo texto que a composta en 1920.
1930 Karjalan osa Para coro masculino e piano sobre texto de A. Nurminen.
1931 Rakkaalle Ainolle Para piano a catro mans.
1938 Andante festivo 1 de xaneiro de 1939 Para cordas e timbais ad libitum. Arranxo do cuarteto de corda de 1922. Foi estreada e gravada pola Radion sinfoniaorkesteri baixo a dirección do propio compositor. Tamén aparece baixo o opus 117.
1948 Ett ensamt skidspår 19 de decembro de 1948 Para narrador, arpa e cordas sobre texto de Bertel Gripenberg. Arranxo da obra para narrador e piano de 1925. A súa estrea tivo lugar en Helsinqui coa Helsingin kaupunginorkesteri baixo a dirección de Martti Similä e a narración de Ella Eronen.
? Amerikanske mjölnarens sång Canción para solista sobre texto descoñecido e da cal se descoñece tamén a súa tonalidade. A obra perdeuse.
  1. Sirén, Vesa (principal editor); et al. (2005-07-03). "Jean Sibelius, The Music - Kullervo;". The Sibelius Project. Arquivado dende o orixinal o 18 de xuño de 2017. Consultado o 2012-10-16. 
  2. Erik W. Tawaststjerna (trans. Robert Layton), Sibelius, Volume I: 1865-1905, University of California Press (1976), pp. 129-130.
  3. "Karelia music" Arquivado 20 de xullo de 2015 en Wayback Machine. en sibelius.fi
  4. 1 de marzo de 1913 Musical Times, páxina 193, reportaxe duna interpretación levada a cabo en Copenhagen en 1913.
  5. Layton, Robert (2002). "Sibelius". En Wintle, Justin. Makers of Modern Culture. London: Routledge. p. 479. ISBN 0-415-26583-5. 
  6. Hepokoski, James (2001). "Sibelius". En Sadie, Stanley; Tyrrell, John. The New Grove Dictionary of Music and Musicians. XXIII (Second ed.). London: Macmillan. pp. 319–47. ISBN 0-333-23111-2. . Quoted by Whittall, p. 61
  7. CHARM Discography, Centre for the History and Analysis of Recorded Music (www.charm.ac.uk Arquivado 02 de decembro de 2013 en Wayback Machine.)
  8. Music becomes a serious pursuit 1881-1885 Arquivado 01 de febreiro de 2015 en Wayback Machine. en www.sibelius.fi

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]