Manon Lescaut (Puccini)

Manon Lescaut
	Cartel orixinal.
Forma	Ópera
Actos e escenas	4 actos
Idioma orixinal do libreto	Italiano
Libretista	R. Leoncavallo, M. Praga, D. Oliva, L. Illica, G. Giacosa, G. Ricordi e G. Adami
Fontes literarias	Novela do abade Prévost de 1731
Estrea	1 de febreiro de 1893
Teatro da estrea	Teatro Regio
Lugar da estrea	Turín
Duración	2 horas
Música
Compositor	Giacomo Puccini
Personaxes
	Manon Lescaut (soprano); Il Cavaliere Renato des Grieux (tenor); Lescaut (barítono); Geronte di Ravoir (baixo); Edmondo (tenor)

Manon Lescaut é unha ópera en catro actos con música de Giacomo Puccini e libreto en italiano escrito sucesivamente por varias persoas: Ruggiero Leoncavallo, Domenico Oliva, Marco Praga, Giuseppe Giacosa, Luigi Illica, Puccini e Giulio Ricordi. Está baseada na obra L'historie du chevalier des Grieux et de Manon Lescaut (1731) do Abade Prévost, que inspirou tamén a ópera Manon de Jules Massenet. O editor, Giulio Ricordi, e o propio compsitor tamén contribuíron ao libreto. Tan confusa foi a autoría do libreto que ninguén aparece acreditado na portada da partitura orixinal. Foi estreada o 1 de febreiro de 1893 no Teatro Regio de Turín.

Manon Lescaut foi o primeiro grande éxito do compositor. O seu editor non quería ningunha outra ópera sobre a novela do abade Prévost, xa que o compositor francés Jules Massenet xa escribira unha excelente. O que non sabían é que [[Daniel Auber|Auber tamén escribira a súa. Mais Puccini non fixo caso desta solicitude e continuou co seu proxecto.

Puccini colleu algúns elementos musicais empregados en Manon Lescaut de obras que el mesmo escribira con anterioridade. Por exemplo, el madrigal Sulla vetta tu del monte do segundo acto reflicte o Agnus Dei da súa Misa a catro voces de 1880. Outros elementos de Manon Lescaut proceden da súa composición para cordas: o cuarteto Crisantemi (xaneiro de 1890), tres Minuetos (probablemente de 1884)^[2] e un Scherzo (1883?). O tema de amor procede da aria Mentia l'avviso (1883).

Personaxes

Personaxe	Tesitura	Elenco na estrea, 1 de febreiro de 1893 Director: Alessandro Pomè
Lescaut (Sarxento)	barítono	Achille Moro
Manon Lescaut (irmá de Lescaut)	soprano	Cesira Ferrani
Renato des Grieux (Cabaleiro, nobre)	tenor	Giuseppe Cremonini
Geronte de Ravoir (tesoureiro real)	baixo	Alessandro Polonini
Edmondo (un estudante)	tenor	Roberto Ramini
Pousadeiro	baixo	Augusto Castagnola
Cantante	mezzosoprano	Elvira Ceresoli
Mestre de baile	tenor	Roberto Ramini
Faroleiro	tenor	Roberto Ramini
Sarxento (dos arqueiros reais)	Baixo	Ferdin Cattadori
Capitán da mariña	baixo
Peiteador	personaxe mudo	Augusto Ghinghini
Policías, vendedores, estudantes, mariñeiros, sirvientes etc.

Notas

↑ Riding, Alan; Dunton-Downer, Leslie (2008). Guías visuales Espasa: Ópera (en español) (1.ª ed.). Espasa Calpe, S.A. p. 191. ISBN 978-84-670-2605-4.
↑ Weaver, William y Puccini, Simonetta: The Puccini Companion: Essays on Puccini's Life and Music, 2000, W. W. Norton & Company. ISBN 0-393-32052-9, pág. 291.

Véxase tamén

Este artigo sobre música é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

[1] Riding, Alan; Dunton-Downer, Leslie (2008). Guías visuales Espasa: Ópera (en español) (1.ª ed.). Espasa Calpe, S.A. p. 191. ISBN 978-84-670-2605-4.

[2] Weaver, William y Puccini, Simonetta: The Puccini Companion: Essays on Puccini's Life and Music, 2000, W. W. Norton & Company. ISBN 0-393-32052-9, pág. 291.

[1]

[2]