|
A ópera é un xénero dramático no que a historia se canta na súa maior parte. Para a súa elaboración precísase dun compositor/a así coma dun escritor/a, que recolle a historia no libreto, polo que se chama tamén libretista. L'Orfeo (1607) de Claudio Monteverdi, está considerada coma a primeira ópera da historia.
Para a súa representación precísase de cantantes para interpretar os personaxes e dunha orquestra, así coma todo o persoal necesario para calquera produción escénica, liderado polo director/a de escena.
Adoita comezar por unha abertura e estrutúrase en arias, recitativos, coros, dúos, tríos, cuartetos, fragmentos orquestrais...
|
Artigo destacado
editar
L'Orfeo ( SV 318), ás veces chamada La favola d'Orfeo, é unha favola in musica ou ópera de finais do Renacemento/principios do Barroco, con música de Claudio Monteverdi e libreto en italiano de Alessandro Striggio. Está baseada na lenda grega de Orfeo, conta a historia do seu descenso ao Hades e o seu infrutuoso intento de devolver á súa muller morta Eurídice ao mundo dos vivos. Foi escrita en 1607 para unha representación na corte durante o Carnaval anual de Mantua. Mentres que Dafne de Jacopo Peri é xeralmente recoñecida como a primeira ópera, e Euridice de Peri a ópera máis antiga que sobreviviu, L'Orfeo é a máis antiga que se continúa a representar con frecuencia.
A principios do século XVII o intermedio—unha secuencia musical entre os actos dunha obra de teatro—estaba evolucionando cara a forma dun drama musical completo ou "ópera". L'Orfeo de Monteverdi sacou este proceso da súa era experimental e proporcionou o primeiro exemplo completamente desenvolvido do novo xénero. Logo da súa representación inicial, a obra foi posta en escena de novo en Mantua, e posiblemente noutros centros italianos nos seguintes anos. A súa partitura foi publicada por Monteverdi en 1609, e novamente en 1615. Logo da morte do compositor en 1643 a ópera deixou de representarse durante anos, e foi esquecida ata que no século XIX o interese nela viviu un renacemento que levou a novas edicións e representacións.
Na súa partitura publicada Monteverdi enumera ao redor de 41 instrumentos para a súa execución, con distintos grupos de instrumentos empregados para representar escenas e personaxes en concreto. Así as cordas, clavicémbalo e frautas de bico representa os campos pastorais de Tracia coas súas ninfas e pastores, mentres que os metais ilustran o inframundo e os seus habitantes. Composta no punto de transición do Renacemento ao Barroco, L'Orfeo emprega todos os recursos coñecidos na arte da música, cun emprego particularmente atrevido da polifonía. A obra non está orquestrada como tal; na tradición renacentista os instrumentistas seguían as instrucións xerais do compositor, mais dábaselles unha considerable liberdade para improvisar.
Imaxe destacada
Este mes
editar
- 3 de abril de 1925 – Jean de Reszke (na imaxe), un dos tenores máis importantes de finais do século XIX, morre en Niza aos 75 anos.
- 12 de abril de 2008 – O Rei Harald V de Noruega inaugura oficialmente a Operahuset i Oslo.
- 13 de abril de 1845 – Richard Wagner remata a partitura de Tannhäuser.
- 14 de abril de 1759 – O compositor barroco Georg Friedrich Händel, famoso polas súas óperas, oratorios, e concerti grossi morre en Londres aos 74 anos.
- 21 de abril de 1889 – A segunda ópera de Puccini, Edgar, é estreada no Teatro alla Scala de Milán.
- 23 de abril de 1857 – Ruggero Leoncavallo, o compositor de Pagliacci, nace en Nápoles.
- 26 de abril de 1951 - A ópera de Ralph Vaughan Williams The Pilgrim's Progress é estreada en Londres con Inia Te Wiata as John Bunyan.
- 29 de abril de 1774 – A soprano austríaca Anna Gottlieb, a primeira Pamina na ópera de Mozart Die Zauberflöte, nace en Viena.
Categorías
editar
Queres atopar artigos relacionados coa ópera? Proba buscando nas seguintes categorías:
Biografía destacada
editar
Angela Gheorghiu (nome real Angela Burlacu), nada o 7 de setembro de 1965 en Adjud ( Romanía), é unha soprano romanesa. Dende o seu debut profesional en 1990 na Opera Națională Română din Cluj-Napoca en 1990 ten interpretado os papeis principais de numerosas óperas na Metropolitan Opera de Nova York, a Royal Opera House de Londres, a Wiener Staatsoper de Viena, o Teatro alla Scala de Milán, e moitos outros teatros de ópera de Europa e os Estados Unidos. Ten unha abundante discografía, principalmente cos selos EMI Classics e Decca, e é especialmente coñecida polas súas interpretacións de óperas de Giacomo Puccini, se ben é considerada a raíz das súas interpretacións de La traviata de Giuseppe Verdi como unha das mellores Violetta do mundo.
Gheroghiu casou, cando aínda era estudante, co enxeñeiro hidráulico Andre Gheorghiu, de quen tomou o apelido e conservou logo de divorciarse del por consello da súa discográfica. Posteriormente coñeceu ao tenor francés, coa que contraeu matrimonio en 1996, divorciándose del en 2009.
Cita destacada
editar
| Adoro a arte... cando estou só coas miñas notas, os latidos do meu corazón e as lágrimas caen, a miña emoción e pracer son inmensos.
|
Son destacado
Sabías que...
Artigos de calidade e bos
editar
 Artigos de calidade (19)
- Óperas: L'Orfeo, Tristan und Isolde
- Personalidades: Hector Berlioz, Georges Bizet, Carolina Casanova, Georg Friedrich Händel, Kathleen Ferrier, Angela Gheorghiu, Carl Nielsen, Krzysztof Penderecki, Sergei Prokofev, Nikolai Rimskii-Korsakov, Gioachino Rossini, Bedřich Smetana, Richard Wagner
- Listas: Canon de Bayreuth, óperas de Claudio Monteverdi, óperas perdidas de Claudio Monteverdi, óperas de Wolfgang Amadeus Mozart
 Artigos bos (2)
Proxectos relacionados
Portais relacionados
Proxectos irmáns
|
