Pagliacci

Pagliacci; Pallasos
	Portada da primeira edición de Pagliacci publicada por E. Sonzogno (Milán, 1892).
Forma	Ópera
Actos e escenas	2 actos cun prólogo
Idioma orixinal do libreto	Italiano
Libretista	O compositor
Estrea	21 de maio de 1892
Teatro da estrea	Teatro dal Verme
Lugar da estrea	Milán
Duración	1 hora 15 minutos
Música
Compositor	Gaetano Donizetti
Personaxes
	Canio (tenor dramático); Tonio (barítono); Peppe (tenor lixeiro); Nedda (soprano lírico-spinto); Silvio (barítono lírico); Campesiños

Pagliacci (en galego, Pallasos) é unha ópera nun prólogo e dous actos con música de Ruggero Leoncavallo e libreto en italiano do propio compositor. A ópera relata a traxedia dun marido celoso nunha troupe da Commedia dell'arte. O seu nome é presentado, ás veces, de xeito incorrecto como I Pagliacci. Foi estreada no Teatro dal Verme de Milán o 21 de maio de 1892 baixo a batuta de Arturo Toscanini.

Esta ópera, debido á súa curta duración, é representada e gravada xeralmente xunto con Cavalleria rusticana de Mascagni. Estas dúas óperas teñen en común que se centran na morte por celos amorosos. O prólogo de Pagliacci constitúe un verdadeiro manifesto do verismo musical, que pretendía converter a ópera nun abrupto "fragmento de vida" extraído da realidade social máis dura en contraposición aos excesos dos románticos. Este movemento, que procedía directamente do verismo literario italiano inspirado polo naturalismo francés de Émile Zola, afectou tamén á linguaxe musical, cunha continuidade narrativa asegurada pola orquestra e pola abolición das estruturas pechadas da ópera do decimonónica.

Pagliacci mostra o tráxico desenlace dun conflito amoroso. A acción −inspirada nun feito real que tivo que xulgar, como maxistrado, o pai de Leoncavallo− sitúase entre uns cómicos ambulantes que actúan nunha vila en Calabria, o día da Asunción da Virxe.

Personaxes

Personaxe	Personaxe na Commedia	Tesitura	Intérpretes na estrea, 21 de maio de 1892 (Director: Arturo Toscanini)
Canio, xefe da troupe	Pagliaccio	tenor	Fiorello Giraud
Nedda, dona de Canio e namorada de Silvio	Colombina, dona de Pagliaccio, namorada de Arlecchino	soprano	Adelina Stehle
Tonio, o bobo	Taddeo	barítono	Victor Maurel
Beppe, actor	Arlecchino, amante de Colombina	tenor
Silvio, amante de Nedda		barítono	Mario Ancona
Coro de habitantes da vila

Notas

↑ Martín Triana, José María (1992). El libro de la ópera (en español) (2.ª ed.). Alianza Editorial, S.A. p. 214. ISBN 84-206-0284-1.

Véxase tamén

Este artigo sobre música é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

[1] Martín Triana, José María (1992). El libro de la ópera (en español) (2.ª ed.). Alianza Editorial, S.A. p. 214. ISBN 84-206-0284-1.

[1]