Mosaicos de Batitales
| Mosaicos de Batitales | |
 Fragmento da face de Océano. | |
| Tipo | Mosaicos |
| Cultura | Roma Antiga |
| Descuberta | |
| Localización | Rúa de Batitales, Lugo |
| Data | 3 de setembro 1842 |
Os mosaicos de Batitales son uns mosaicos romanos atopados en Lugo na rúa de Batitales. O seu descubrimento en 1842 marcou un fito na historia arqueolóxica da cidade, sendo o primeiro mosaico romano apreciado e estudado na cidade.[1]
O mosaicos representan un exemplo significativo do legado romano na Península Ibérica. Foron documentados con detalle polo cronista Juan de Dios de la Rada y Delgado durante a visita de Isabel II a Lugo en 1858, quen incluíu unha descrición extensa e un debuxo na publicación do seu relato de viaxe.[1]
Un dos mosaicos conservados representa a cabeza do deus Océano con motivos mariños, e o outro destaca por un deseño xeométrico de círculos secantes.[2][3]
Descubrimento
[editar | editar a fonte]Xa en 1786, o ilustrado galego José Cornide mencionara a existencia de mosaicos romanos en Lugo nunha carta publicada no xornal Diario Curioso, Erudito, Económico y Comercial de Madrid. Referíase a un mosaico atopado na rúa de Batitales cara 1768. Segundo Cornide, o pavimento estaba situado a unha profundidade de 1,60 metros e tiña unha anchura de máis de 6,50 metros, pero o seu longo non foi completamente explorado debido á presenza de edificios.[1]
O 3 de setembro de 1842, durante a apertura dunha gabia para o sistema de sumidoiros na rúa Batitales (actual rúa Doutor Castro), os obreiros atoparon o mosaico. A SEAP, en colaboración co Concello de Lugo, detivo as obras para proceder á documentación e estudo do mosaico. O informe resultante foi impreso na imprenta de Manuel Pujol e Hermano, constituíndo o primeiro documento oficial sobre este relevante achado arqueolóxico.[1]
Conservación
[editar | editar a fonte]Co paso do tempo, os mosaicos sufriron danos significativos debido ás tentativas primitivas de extracción e conservación. Parte do pavimento foi enviado á Real Academia de San Fernando.[1] En 2004, leváronse a cabo traballos de acondicionamento para mellorar a conservación do mosaico e instalar unha ventá arqueolóxica permanente que permite a súa contemplación.[1]
O Museo de Lugo presentou a restauración de dous dos mosaicos. O proxecto, realizado pola empresa Terra-Arqueos, incluíu a limpeza, consolidación e contextualización das pezas, e contou cun financiamento de preto de 17 000 euros. Segundo os responsables do museo, estes mosaicos figuran entre os máis valiosos da cidade, xunto cos da Casa dos Mosaicos e a piscina de Santa María.[2]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 "Batitales: 175 años de un hallazgo que anticipó la arqueología lucense". elprogreso.es. Consultado o 2025.
- ↑ 2,0 2,1 "O Museo restaura dous mosaicos de Batitales atopados en 1842 e 1950". galego.lavozdegalicia.es. Consultado o 2025.
- ↑ Enrique, González Fernández (2005). "Domus Oceani. Aproximación á arquitectura doméstica de Lucus Augusti". Traballos de Arqueoloxía, 2. Concello de Lugo.