Non disxunción
NOR |
Outros nomes | Non OU, Not OR |
---|
operador booleano |  |
---|
linguaxe natural | Non (A ou B) |
---|
operador de conxuntos |  |
---|
táboa de verdade |  |
---|
outros símbolos | ou ou (notación polaca) |
---|
porta lóxica |  |
---|
Conectivas lóxicas |
---|
NOT (NON) | , , ,  | AND (E) | , , , ,  | NAND (NON E) | , , ,  | OR (OU) | , , ,  | NOR (NON OU) | , ,  | XNOR (NON OU exclusivo) |  | └ equivalencia | , ,  | XOR (OU exclusivo) | ,  | └ non equivalencia | , ,  | Implicación | , ,  | Implicación recíproca | , ,  |
|
|
Na lóxica booleana, NOR lóxico,[1] non-disjunction, or joint denial[1] é un operador que produce un resultado que é a negación do ou lóxico. É dicir, unha oración da forma ( p NOR q ) é verdadeira precisamente cando nin p nin q son verdadeiras, é dicir, cando p e q son falsas. É loxicamente equivalente a
e
, onde o símbolo
significa negación lóxica,
significa OU, e
significa AND.
A non disxunción adoita denotarse como
ou
ou
(en notación de prefixo) ou
.
Do mesmo xeito que co seu dual, o operador NAND (tamén coñecido como trazo Sheffer, simbolizado como
,
ou
), NOR pode usarse por si mesmo, sen ningún outro operador lóxico, para constituír un sistema formal lóxico (sendo así o NOR funcionalmente completo).
A operación NOR é unha operación lóxica sobre dous valores lóxicos, normalmente os valores de dúas proposicións, que produce un valor verdadeiro se e só se ambos os operandos son falsos. Noutras palabras, produce un valor de falso se e só se polo menos un operando é verdadeiro.
A táboa de verdade
é a seguinte:
 |  |  |
---|
F | F | V |
F | V | F |
V | F | F |
V | V | F |
O NOR lóxico
é a negación da disxunción:
|
|
|
|
|
|
NOR é conmutativo mais non asociativo, o que significa que
mais
.[2]
NOR ten a interesante característica de que todos os demais operadores lóxicos poden expresarse mediante operacións NOR entrelazadas. O operador NAND lóxico tamén ten esta capacidade.
Expresado en termos do NOR
, os operadores habituais da lóxica proposicional son:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Quine, Willard Van Orman (1940). Mathematical logic (1 ed.). New York, USA: W. W. Norton & Co.
Peirce, Charles Sanders. Charles Sanders Peirce Bibliography. 4.264.