Saltar ao contido

Relacións Bután-Nepal

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Bután–Nepal
Map indicating locations of Bután and Nepal

Bután

Nepal

As relacións de Bután e o Nepal refírense ás relacións bilaterais entre Bután e o Nepal. As relacións estabelecéronse formalmente no ano 1983.[1] Estes dous países do Himalaia non teñen saída ao mar e están separados polo estado indio de Sikkim. Ámbolos dous países están rodeados pola India e pola República Popular da China. Porén, o estado actual das relacións é tenso debido á crise dos refuxiados butaneses.[2]

Bután e o Nepal son ámbolos dous países do Himalaia, e até o ano 2008, o Nepal tamén era unha monarquía. Os dous países foron membros fundadores da Asociación Surasiática para a Cooperación Rexional (SAARC). A Sociedade Cultural e de Amizade Nepal-Bután creouse en Katmandú para facilitar as boas relacións en 1969.[3] As dúas nacións estabeleceran formalmente relacións diplomáticas en 1983.[3] O rei butanés Jigme Singye Wangchuck visitou o Nepal para asistir ao terceiro cumio da SAARC en 1987. O derradeiro rei do Nepal, Birendra visitou Bután para asistir a unha reunión da SAARC en 1988. Máis recentemente, o primeiro ministro de Bután visitou o Nepal en 2002. O primeiro ministro Tshering Tobgay de Bután visitou o Nepal en 2015 para asistir a un cumio da SAARC.

Crise dos refuxiados

[editar | editar a fonte]

Un problema importante ao que se enfrontan ambas as nacións é a presenza de refuxiados butaneses, que residen en sete campos de ACNUR no leste do Nepal. As estimacións do seu número varían entre 85.000 e 107.000. Aínda que a maioría dos refuxiados reclaman a nacionalidade butanesa, Bután afirma que son "emigrantes voluntarios" que perderon os seus dereitos de cidadanía, negando a súa condición de refuxiados. A maioría dos refuxiados son lhotshampa, hindús de fala nepalesa que se estabeleceron en Bután.[4][5][6] Varios grupos insurxentes, incluídos aqueles con afiliacións maoístas, xurdiron dos campos de refuxiados, a quen as forzas de seguridade butanesas culparon dunha serie de atentados con bomba en Bután antes das eleccións parlamentarias de 2008.[5][6] Despois de anos de conversacións e esforzos sen resultados, outras nacións, entre as que destaca os Estados Unidos, acordaron absorber 60.000 refuxiados.[6]

O crecemento do comercio entre as dúas nacións viuse afectado pola crise dos refuxiados. En 2008-2009, as exportacións de Bután ao Nepal situáronse en 300 millóns de rupias, mentres que as exportacións do Nepal a Bután ascenderon a 200 millóns de rupias. En 2004, o Nepal e Bután asinaron un acordo para aumentar o número de voos entre Paro e Katmandú de dúas veces por semana a sete voos por semana. As delegacións das cámaras de negocios de ambas as nacións intercambiaron visitas e en 2010 ambas as nacións mantiveron conversacións conxuntas a nivel de secretario para traballar cara a un acordo comercial.[7]

  1. "Nepal - Bhutan Relations - Ministry of Foreign Affairs Nepal MOFA". mofa.gov.np. Consultado o 2021-01-11. 
  2. Dhakal, Suman (marzo de 2003). "Nepal - Bhutan Relations (A Study of Its Past)" (PDF). Digital Himalaya. Arquivado (PDF) dende o orixinal o 8 de xuño de 2012. Consultado o 8 de outubro de 2021. 
  3. 3,0 3,1 Savada, Andrea Matles, ed. (1993). Nepal and Bhutan: Country Studies (3rd ed.). Washington, D.C.: Federal Research Division, Library of Congress. p. 333. ISBN 0-8444-0777-1. OCLC 27429416. 
  4. Stuart Notholt (2008). Fields of Fire: An Atlas of Ethnic Conflict. Troubador Publishing Ltd. p. 5.19. ISBN 978-1-906510-47-3. 
  5. 5,0 5,1 "Background Note: Bhutan - Bureau of South and Central Asian Affairs". U.S. Department of State. Consultado o 2010-09-18. 
  6. 6,0 6,1 6,2 "First of 60,000 refugees from Bhutan arrive in the U.S.". CNN. 2008-03-25. Consultado o 2010-09-18. 
  7. "Bhutan-Nepal trade talks". Bhutan News Service. 2010-03-18. Arquivado dende o orixinal o 2011-07-07. Consultado o 2010-09-18. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]