Relacións internacionais de Bután
Bután ten relacións diplomáticas con 54 dos 193 estados membro das Nacións Unidas e da Unión Europea.[1][2] O número limitado de relacións deste tipo de Bután, incluída a ausencia de relacións formais con calquera dos membros permanentes do Consello de Seguridade das Nacións Unidas, forma parte dunha política isolacionista deliberada de limitar a influencia estranxeira no estado.[3] Esta postura foi salvagardada polas estreitas relacións coa India, da que Bután foi considerado anteriormente un estado protexido.[3][4]
En 1971, impulsado pola India, Bután comezou a desenvolver as súas relacións exteriores uníndose ás Nacións Unidas. En 1981, Bután uniuse ao Fondo Monetario Internacional e ao Banco Mundial, seguido da Organización Mundial da Saúde e da UNESCO en 1982.Tamén é membro activo da Asociación do Sur de Asia para a Cooperación Rexional (SAARC). Bután é actualmente membro de 45 organizacións internacionais.[5]
Baixo o artigo 20 da Constitución de Bután promulgada en 2008, as relacións exteriores de Bután están baixo a competencia do Druk Gyalpo con consello do Executivo, é dicir, o Primeiro Ministro e outros ministros do Lhengye Zhungtshog incluíndo o Ministro de Asuntos Exteriores.[6]
Relacións diplomáticas
[editar | editar a fonte]Bután ten embaixadas en Bangladesh, Bélxica, a India, Kuwait, Australia e Tailandia.[1] Pola contra, só Bangladesh, a India e Kuwait teñen embaixadas en Thimphu. Ademais, Dinamarca ten unha oficina de representación en Thimphu.[7] Israel é o máis recente país en estabelecer relacións diplomáticas con Bután.
As relacións exteriores de Bután cos países europeos tamén melloraron nos últimos anos, xa que agora teñen unha embaixada na cidade cunha sede principal das Nacións Unidas, Viena. Austria é un país sen litoral no corazón de Europa occidental, o que demostra o moito que melloraron as relacións de Bután mesmo con estes países.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 "Bilateral relations". Ministry of Foreign Affairs of Bhutan. Consultado o 4 de maio de 2021.
- ↑ "Israel normalizes ties with Bhutan". The Jerusalem Post | JPost.com (en inglés). Consultado o 2020-12-12.
- ↑ 3,0 3,1 Chaudhury, Dipanjan Roy. "Bhutan doesn't have diplomatic ties with any of the 5 UNSC permanent members". The Economic Times. Consultado o 2021-10-19.
- ↑ Bedjaoui, Mohammed (1991). International Law: Achievements and Prospects. Martinus Nijhoff Publishers. pp. 51–. ISBN 92-3-102716-6.: "The Treaty of Friendship of 8 August 1949 between Bhutan and India is an example of the creation of a protected State, Bhutan, with a quite loose relationship to the protecting State, India. By the terms of this Treaty of Friendship, Bhutan agreed to follow the guidance given by India in so far as external relations were concerned. India was not granted the power to exercise diplomatic rights on behalf of Bhutan and this way Bhutan remained in charge of its foreign policy."
- ↑ "Foreign Relation and Trade". Bhutan Portal online. Goberno de Bután. Arquivado dende o orixinal o 2011-04-16. Consultado o 2011-03-29.
- ↑ "Constitution of the Kingdom of Bhutan (English)" (PDF). Government of Bhutan. 2008-07-18. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 2011-07-06. Consultado o 2010-10-13.
- ↑ "Foreign Missions". Consultado o 16 de decembro de 2020.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]A Galipedia ten un portal sobre: Bután |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Marian Gallenkamp (2010). "Between China, India and the Refugees: Understanding Bhutan's National Security Scenario" (PDF). Institute of Peace and Conflict Studies (IPCS). Consultado o 2013-02-05.
- Matteo Miele, Chinese Shadows on Bhutanese Independence after the Treaty of Punakha. The Tibetan Buddhist Connection and the British Diplomatic Action, in Seiji Kumagai (ed.), Buddhism, Culture and Society in Bhutan, Vajra Publications, Katmandú, 2018, pp. 215–239
- Nayak, Nihar R. (setembro de 2021). Political Changes in Nepal and Bhutan Emerging Trends in Foreign Policy in Post 2008 Period (PDF). Manohar Parrikar Institute for Defence Studies and Analyses. ISBN 978-81-953957-1-2.
- Thierry, Mathou (2004). "Bhutan-China Relations: Towards a new Step in Himalayan Politics" (PDF). The Spider and the Piglet: Proceedings of the First Seminar on Bhutan Studies (Centre for Bhutan Studies): 388–411. ISBN 99936-14-19-X. doi:10.11588/XAREP.00002625. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 05 de xaneiro de 2023. Consultado o 19 de outubro de 2022.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- "Ministry of Foreign Affairs of the Royal Government of Bhutan". Goberno de Bután. Arquivado dende o orixinal o 2018-02-27. Consultado o 2011-03-29.