Sérgio Godinho

Sérgio Godinho
	; (2017)
Nome orixinal	(pt) Sérgio de Barros Godinho
Biografía
Nacemento	31 de agosto de 1945 (79 anos); Porto, Portugal
Actividade
Ocupación	poeta, guionista, cantautor, cantante, compositor, artista discográfico
Período de actividade	1971 -
Instrumento	Voz
Selo discográfico	Philips ; EMI
Premios
	Oficial da Orde da Liberdade ;

Sérgio Godinho, nado o 31 de agosto de 1945 no Porto, é un poeta, actor, compositor e intérprete de cancións portugués.

Biografía

Con máis de 30 anos de carreira, Sérgio Godinho é un dos grandes nomes da música portuguesa, caracterizado tamén pola súa figura polifacética que o fixo participar tamén en series de televisión, cinema, e mesmo teatro, tanto como dramaturgo, músico e realizador.

Aos 20 anos saíu de Portugal, para fuxir do recrutamento forzoso para a guerra colonial portuguesa na África. Permaneceu 9 anos afastado do país. A súa estadía máis demorada será en París, onde integrou durante dous anos o elenco do musical “Hair” e comezou a facer as súas primeiras músicas, tomando contacto con outros músicos portugueses no exilio, como José Mário Branco, José Afonso e Luís Cília. Pasou parte do exilio tamén en Ámsterdam, Brasil e Vancouver.

En 1971 colabora no primeiro álbum en solitario de José Mário Branco, Mudam-se os tempos mudam-se as vontades, e gravando nese mesmo ano en Francia o seu propio primeiro LP en solitario Os sobreviventes. Aínda do exilio data a gravación Pré-histórias (1972). Aínda que constantemente censurados, estes álbums conseguiron alcanzar a popularidade entre o público portugués no ano seguinte, chegando a ser mesmo premiado pola prensa como “Autor do ano” e Os Sobreviventes como “Disco do ano”.

Xa no Canadá, casou con Shila, compañeira na compañía de teatro The Living Theatre, estabelecéndose nunha comunidade hippie en Vancouver. Alí recibíu a nova da revolução dos cravos do 25 de abril, que o levou a regresar a Portugal. Xa en terras lusitanas, editou o álbum À queima-roupa (1974) cun enorme éxito, e percorreu o país actuando en manifestacións populares.

Desde entón até hoxe a súa carreira continúa, sendo autor dalgunhas das cancións máis aclamadas da historia da música portuguesa^{[Cómpre referencia]}, como "É terça-feira" e "Com um brilhozinho nos olhos".

Nos anos 90 participou no álbum de cancións e videoclips do Xabarín Club coa súa música "Pois é a Vida" cantada con acento galego.^[1]