Templo de Artemisa en Éfeso

Templo de Artemisa en Éfeso
	(grc) Ναός της Αρτέμιδος
Tipo	sitio arqueolóxico da Grecia antiga
Parte de	Sete marabillas do mundo; Ephesus (en) ; Artemision (Ephesus) (en)
Localización
División administrativa	Selçuk, Turquía
Localización	Éfeso
	37°56′59″N 27°21′50″L / 37.94972, 27.36389
Características
Superficie	45,82 ha
Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade
Data	2015 (39ª Sesión)
Identificador	1018rev-003
Historia
Estado de conservación	derruído

O Templo de Artemisa ou aínda Templo de Diana é unha das sete marabillas do mundo antigo. Foi o maior templo do mundo antigo, e durante moito tempo o máis significante feito da civilización grega e a cultura helenística. Foi construído en tributo a Artemisa, a deusa grega da Caza e protectora dos animais salvaxes e tamén irmá de Apolo. O Templo de Artemisa está situado en Éfeso (actual Turquía), que fora o porto naval máis rico da Asia Menor.

Construción

Este templo foi construído primeiramente no Século VI a.C., composto de 127 columnas de mármore, con 20 metros (60 pés) de altura cada unha. Douscentos anos máis tarde foi destruído por un grande incendio e re-erguido por Alexandre o Grande. Actualmente soamente unha solitaria columna dese magnífico templo se mantén, pois fora novamente destruído por terremotos e saqueadores.

O Templo de Artemisa foi erguido en 450 a.C. por Creso, rei da Lidia, na cidade de Éfeso (Epheseus), na Asia Menor (actual Turquía). Homenaxeaba a deusa dos bosques Artemisa, chamada Diana polos romanos. Os colonizadores gregos encontraron que os habitantes da zona daban culto a unha deusa, a cal identificaron como Artemisa. Eles entón construíron un pequeno templo que foi reconstruído e aumentado moitas veces. Soamente na cuarta ampliación, o Templo foi incluído na listaxe das marabillas do mundo. O templo levou cerca de 120 anos para ser terminado. Medía 138 metros de comprimento, por 71,5 metros de largura, con columnas de 19,5 metros de altura e era famoso polas obras de arte, entre elas a escultura da deusa en ébano, ouro, prata e pedra preta. Foi destruído dúas veces: a primeira en 356 a.C. (na noite do nacemento de Alexandre o Grande), nun incendio causado por un maníaco, Heróstrato; a segunda no século III a.C., por un ataque dos godos. Quedaron algunhas esculturas e obxectos, que hoxe están no Museo Británico, en Londres.