Tetración
En matemáticas, a tetración (ou hiper-4) é o seguinte hiperoperador despois da potenciación, e é definida como unha potenciación iterada. A palabra provén de tetra (catro) e ción (de iteración). A tetración é usada para a notación dos números moi grandes.
Introdución
[editar | editar a fonte]Para entender a tetración hai que entender a relación xerárquica que teñen a suma, a multiplicación e a exponenciación: as multiplicacións poden entenderse como sumas repetidas, a potenciación como multiplicacións repetidas e a tetración como potenciacións repetidas. Todas estas operacións repetidas forman unha xerarquía de "hiperoperacións" que consisten en repetir certo número de veces a operación do nivel inferior. Aquí preséntanse exemplos dos primeiros catro operadores, coa tetración como o primeiro hiperoperador.
- Adición
-
- a unidade 1 añadida a "a" n veces.
-
- Multiplicación
- a sumado n veces.
- Potenciación
-
- a multiplicado n veces.
-
- Tetración
n copias de a combinadas por exponenciación, de dereita a esquerda.
Teña en conta que os expoñentes aniñados interprétanse convencionalmente de arriba abaixo: significa e non
Na tetración cada operación é definida mediante a iteración da operación previa (a seguinte operación na sucesión é a pentación). A peculiaridade da tetración entre estas operacións é que para as tres primeiras (adición, multiplicación e potenciación) poden ser xeneralizadas para valores complexos de n, mentres que para a tetración, tal xeneralización regular non está actualmente establecida; a tetración non é considerada unha función elemental.
A adición é a operación máis básica, a multiplicación é tamén unha operación primaria, aínda que para os números naturais pode ser pensada como a adición encadeada que implica n números a, e a potenciación pode ser pensada como unha multiplicación encadeada que implica n números a.
Análogamente, a tetración pode ser pensada como unha potencia encadeada con n expoñentes a. O parámetro a chámase base, mentres que o parámetro n, altura (que é enteiro na primeira aproximación, pero pódese xeneralizar a alturas fraccionais, reais e complexas)
Definición
[editar | editar a fonte]Para calquera número real positivo e un número enteiro non negativo , defínese como:
Exemplos de potencias iteradas contra bases iteradas/potenciación
[editar | editar a fonte]Como se pode ver da definición, ao avaliar a tetración, esta exprésase como unha "torre de expoñentes", a potenciación realízase no nivel máis alto primeiro para que esta sexa irreducible. Dito doutro modo:[1]
Nótese que a potenciación non é asociativa, así que avaliar a expresión noutra orde proporcionará unha resposta diferente ademais de incorrecta:
Simplificaríase a 2^(2^(4-1))=2^(2^3)=2^8=256, que é unha dobre exponencial.
Polo tanto, as torres exponenciais deben ser avaliadas de arriba abaixo (ou de dereita a esquerda), xa que a tetración é unha función exponencial iterada.
Propiedades
[editar | editar a fonte]A tetración ten varias propiedades que son similares á potenciación, así como propiedades que son específicas da operación e que se perden ou gañan coa potenciación. Debido a que a potenciación non é conmutativa, as regras do produto e da potencia non teñen un análogo coa tetración; as afirmacións e non son certas para a maioría dos casos.[2]
Pola contra, a tetración segue unha propiedade diferente, onde . Este feito vese máis claramente usando unha definición recursiva. Desta propiedade séguese que , o que permite intercambiar b e c en determinadas ecuacións. A demostración desta propiedade é a seguinte:
Cando un número x e 10 son coprimos, entón pódense computar as últimas m cifras decimais de empregando o teorema de Euler, para calquera enteiro m. Isto é certo tamén noutras bases: por exemplo, as últimas m cifras octais de pódense calcular cando x e 8 son coprimos.
Xeneralizacións
[editar | editar a fonte]A tetración pódese xeneralizar de dúas maneiras diferentes; na ecuación , tanto a base a como a súa altura n pódense xeneralizar empregando a definición e as propiedades da tetración. Aínda que a base e a altura pódense xeneralizar máis alá dos enteiros non negativos a diferentes dominios, incluíndo , funcións complexas como , e alturas de infinito n, as propiedades máis limitadas da tetración reducen a capacidade de xeneralizala.
Base cero ou complexa
[editar | editar a fonte]Base cero
[editar | editar a fonte]A potencia non está definida de forma consistente. Polo tanto, as tetracións tampouco están claramente definidas pola fórmula dada anteriormente. Pola contra, está ben definida, e existe:
Por ende, poderíamos definir consistentemente . Isto é análogo a definir . Baixo esta xeneralización, , polo que a regra da definición orixinal segue vixente.
Bases complejas
[editar | editar a fonte]Dado que os números complexos pódense elevar a potencias, a tetración pódese aplicar a bases da forma z = a + bi (onde a e b son reais). Por exemplo, en nz con z = i, a tetrización obtense empregando a rama principal do logaritmo natural; utilizando a fórmula de Euler obtemos a relación:
Isto suxire unha definición recursiva para dado calquera :
Isto permite encontrar os seguintes valores aproximados:
Valor aproximado | |
---|---|
i | |
0.2079 | |
0.9472 + 0.3208i | |
0.0501 + 0.6021i | |
0.3872 + 0.0305i | |
0.7823 + 0.5446i | |
0.1426 + 0.4005i | |
0.5198 + 0.1184i | |
0.5686 + 0.6051i |
Xeneralizacións para diferentes alturas
[editar | editar a fonte]Alturas infinitas
[editar | editar a fonte]A tetración pódese estender ás alturas infinitas; é dicir, para certos valores de a e n en , existe un resultado ben definido para un n infinito. Isto débese a que para bases dentro dun certo intervalo, a tetrización converxe a un valor finito a medida que a altura tende ao infinito. Por exemplo, converxe a 2, e por tanto pódese dicir que é igual a 2. A tendencia a 2 pódese ver avaliando unha pequena torre finita:
En xeral, a pontencial infinitamente iterada , definida como o límite de a medida que n crece a infinito, converxe para , aproximadamente o intervalo de 0.066 a 1.44, resultado demostrado por Leonhard Euler. O límite, se existe, é unha solución real positiva da ecuación 1=y = xy. Así, 1 =x = y1/y. O límite que define a exponencial infinita de x non existe cando x > e1/e porque o máximo de y1/y é e1/e. O límite tampouco existe cando 0 < x < e-e. Isto pódese estender aos números complexos z coa definición:
onde representa a función W de Lambert.
Como o límite 1=y = ∞x (se existe na recta real positiva, é dicir para e-e ≤ x ≤ e1/e) debe satisfacer 1=xy = y vemos que 1=x ↦ y = ∞x é (a rama inferior de) a función inversa de 1=y ↦ x = y1/y.
Alturas negativas
[editar | editar a fonte]Podemos utilizar a regra recursiva da tetración,
para demostrar que :
Substituíndo -1 por k obtense
- .[1]
Os valores negativos máis pequenos non poden ser ben definidos desta maneira. Substituíndo -2 por k na mesma ecuación obténse
que non está ben definida. Mais, ás veces pódense considerar conxuntos.[1]
Para , calquera definición de é consistente coa regra porque
- para calquera .
Alturas reais
[editar | editar a fonte]Neste momento non existe unha solución comunmente aceptada para o problema xeral de estender a tetración aos valores reais ou complexos de n. Aínda así, existen múltiples enfoques cara esa cuestión, e a continuación esbózanse diferentes enfoques.
En xeral, o problema é encontrar, para calquera real a > 0, unha función superexponencial sobre reais x > -2 que satisfaga
- para todo número real [3]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Müller, M. "Reihenalgebra: What comes beyond exponentiation?" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 02 de decembro de 2013. Consultado o 2018-12-12.
- ↑ Meiburg, Alexander (2014). "Extensión analítica de la tetración a través del producto Power-Tower" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 30 de novembro de 2018. Consultado o 29 de novembro de 2018.
- ↑ "5+ methods for real analytic tetration". 2010-06-28. Consultado o 2018-12-05.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Daniel Geisler, tetration.org
- Ioannis Galidakis, On extending hyper4 to nonintegers (undated, 2006 or earlier) (A simpler, easier to read review of the next reference)
- Ioannis Galidakis, On Extending hyper4 and Knuth's Up-arrow Notation to the Reals (undated, 2006 or earlier).
- Robert Munafo, Extension of the hyper4 function to reals (An informal discussion about extending tetration to the real numbers.)
- Lode Vandevenne, Tetration of the Square Root of Two, (2004). (Attempt to extend tetration to real numbers.)
- Ioannis Galidakis, Mathematics, (Definitive list of references to tetration research. Lots of information on the Lambert W function, Riemann surfaces, and analytic continuation.)
- Weisstein, Eric W. "Power Tower". MathWorld.
- Joseph MacDonell, Some Critical Points of the Hyperpower Function Arquivado 26 de outubro de 2022 en Wayback Machine..
- Dave L. Renfro, Web pages for infinitely iterated exponentials (Compilation of entries from questions about tetration on sci.math.)
- R. Knobel. "Exponentials Reiterated." American Mathematical Monthly 88, (1981), p. 235–252.
- Takeji Ueda. Extension of tetration to real and complex heights (2021).
- Hans Maurer. "Über die Funktion für ganzzahliges Argument (Abundanzen)." Mittheilungen der Mathematische Gesellschaft in Hamburg 4, (1901), p. 33–50. (Reference to usage of from Knobel's paper.)
- Ripà, Marco (2011). La strana coda della serie n^n^...^n, Trento, UNI Service. ISBN 978-88-6178-789-6