Voo das aves

O voo é o principal medio de locomoción empregado pola maioría das especies de aves. Xoga un papel destacado na alimentación das aves, a súa reprodución, crecemento e evasión de predadores.

Mecanismo básico de voo dunha ave

A forza de sustentación posúe tanto unha compoñente vertical como unha compoñente cara a adiante.

Os principios básicos de voo dunha ave son semellantes aos dun avión. A forza de sustentación é producida pola acción do fluxo de aire a través da á, a cal é un perfil alar. A forza de sustentación prodúcese porque a presión do aire é menor na parte inmediatamente sobre a á e lixeiramente superior na parte inferior da á.

Ao planear, tanto as aves como os planadores obteñen a partir das súas ás tanto unha forza vertical como unha forza de empurre cara a adiante. Isto é así porque a forza de sustentación prodúcese nunha dirección perpendicular á do fluxo de aire, a que en voo horizontal prodúcese na parte inferior da á. Pol tanto a forza de sustentación posúe unha compoñente cara a adiante. (O peso sempre actúa verticalmente cara a abaixo e polo tanto non pode producir unha forza cara a adiante. Sen esta compoñente cara a adiante, unha ave que planase descendería en sentido vertical, en forma semellante a como cae un paracaídas).

A á

Os membros anteriores da ave, as ás, son a clave para o voo dunha ave. Cada á posúe un catavento central, composta polos ósos do úmero, o radio e o cúbito, que bate o vento. A man, ou manus, que primixeniamente compúñase de cinco díxitos, redúcese a tres díxitos (díxitos II, III e IV), cuxo propósito se transformou a servir de ancoraxe para as plumas primarias ou rémixes), un dos dous grupos de plumas responsables da forma de perfil alar. O outro conxunto de plumas de voo que se sitúan detrás da articulación carpal na ulna, denomínanse as secundarias ou cubitais. O resto das plumas da á coñécense como de cobertura, existindo tres conxuntos delas. Ás veces a á posúe poutas vestixiais, as que en case todas as especies pérdense cando a ave acada a adultez (tales somo as que son doadamente observables nos pichóns gabeadores do hoatzín), entre as aves que as manteñen durante a súa idade adulta atópanse o Sagittarius serpentarius, os anímidos, heliornítidos, avestruces, numerosos cirrios, e bastantes outras especies. As poutas no Archaeopteryx, un simil terópodo do Xurásico, son moi semellantes ás dos pichóns do hoatzín.

Véxase tamén

Outros artigos

Voo dos insectos

Bibliografía

do Hoyo, Josep; Elliott, Andrew & Sargatal, Jordi, eds. (1992), Handbook of the Birds of the World, Volume 1: Ostrich to Ducks. Lynx Edicions, ISBN 84-87334-22-9
Brooke, Michael and Tim Birkhead (editors). The Cambridge Encyclopedia of Ornithology. 1991. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-36205-9.
Campbell, Bruce, and Elizabeth Lack (editors). A Dictionary of Birds. 1985. Calton: T&A D Poyse. ISBN 0-85661-039-9.
Wilson, Barry (editor). Readings from Scientific American, Birds. 1980. San Francisco: WH Freeman. ISBN 0-7167-1206-7.
Alexander, David E. Nature's Flyers: Birds, Insects, and the Biomechanics of Flight. 2002(hardcover) and 2004(paperback). Baltimore: The Johns Hopkins University Press. ISBN 0-8018-6756-8(hardcover) and 0801880599(paperback).

Ligazóns externas

'Flight in Birds and Aeroplanes' by Evolutionary Biologist John Maynard Smith Freeview vídeo provided by the Veiga Science Trust
'Pigeon Take off in slow motion' You Tube vídeo