Cáceres

Cáceres
	Brasón
Epónimo	Castra Caecilia (en)
Localización
	39°28′23″N 6°22′16″O / 39.4731, -6.3711
Estado	España
Comunidade autónoma	Estremadura
Provincia	Provincia de Cáceres
Capital de	Provincia de Cáceres
Capital	cidade de Cáceres
Contén a división administrativa	cidade de Cáceres
Poboación
Poboación	96.441 (2024) (55,1 hab./km²)
Xeografía
Parte de	Rede de Xudarías de España
Superficie	1.750.330.000 m²
Altitude	459 m
Comparte fronteira con	Alcuéscar ; Sierra de Fuentes ; Torremocha ; Santiago del Campo (pt) ; Puebla de Obando (pt) ; Plasenzuela (pt) ; Torreorgaz (pt) ; Arroyo de la Luz (pt) ; Santa Marta de Magasca (pt) ; Torrequemada (pt) ; Trujillo ; Talaván (pt) ; Badaxoz ; Montánchez (pt) ; Malpartida de Cáceres (pt) ; Botija ; Brozas (pt) ; Aliseda (pt) ; Aldea del Cano (pt) ; Mérida ; Carmonita (pt) ; Casas de Don Antonio (pt) ; Herreruela (pt) ; Casar de Cáceres (pt) ; Garrovillas de Alconétar (pt) ; Cordobilla de Lácara (pt) ; Alburquerque
Santo padrón	Xurxo de Capadocia
Organización política
• Alcalde	Luis Salaya (en) (2019–)
Membro de	Cidades Patrimonio da Humanidade de España ; Organización das Cidades do Patrimonio Mundial
Identificador descritivo
Código postal	10001–10005, 10195
Fuso horario	UTC+01:00
Código INE	10037
Outro
Irmandado con	Netanya (pt) ; Castelo Branco ; Portalegre ; Piano di Sorrento (pt) ; Santo Domingo (pt) ; La Roche-sur-Yon ; Gaza ; Santiago de Compostela ; Blois ; Provincia de Quillota
Sitio web	ayto-caceres.es

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Cáceres (homónimos).

Cáceres (en estremeño: Caçris, na fala de Xálima: Cáciris) é unha cidade estremeña, capital da provincia homónima, de 95.418 habitantes (2021). Cunha superficie de 1.768 km², é o concello máis extenso de España.

A cidade vella de Cáceres foi declarada Terceiro Conxunto Monumental de Europa en 1968 e Patrimonio da Humanidade pola UNESCO en 1986.

Xeografía

Poboación

Evolución da poboación de Cáceres entre 1842 e 2015

Fonte: INE^[1]

Historia

A máis remota presenza humana no territorio do que hoxe é Càceres remóntase á Prehistoria. Na área de El Calerizo existen diversas covas (Maltravieso, El Conejar), nas que se atoparon vestixios pictóricos de mans humanas.

No século I a.C. os romanos asentaron aquí o campamento de Castra Cecilia de maneira permanente, no contorno do outeiro en que se situaría a colonia Norba Caesarina, moi próxima á importante vía de comunicacións que, máis tarde, sería coñecida como a Vía da Prata. Cara ao século V d.C., os visigodos arrasan o asentamento, de xeito que ata o século VIII-IX non se sabe nada da cidade.

Serán musulmáns, procedentes do Norte de África, os que aproveitarán o lugar estratéxico sobre o que se asentara a primitiva colonia romana, para utilizala como base militar para loitar contra os reinos cristiáns do Norte, durante os primeiros séculos da conquista cristiá. O nome árabe da cidade é aínda incerto, manexándose varias posibilidades, entre elas as de Hizn Qazrix ou Al Qazrix, das que probabelmente provén a denominación actual da cidade (Nieto Ballester defende que procede do ablativo plural Castris > Cazres, e posterior epéntese dun -e-).

No século XII, ante o avance cristián, a cidade é fortificada cunha muralla de ladrillo, (que aínda se conserva), mais non foi de abondo para evitar que Afonso IX de León a tomase, logo de varios anos de asedio, o 23 de abril de 1229, día de San Xurxo, que desde entón é celebrado pola cidade como o seu padroeiro.

A partir deste momento, Cáceres comeza a transformase, construíndo igrexas no mesmo sitio onde se levantaran mesquitas, e palacios cristiáns sobre os primitivos palacios musulmáns. Porén serán as fortunas procedentes de América as que farán aumentar a monumentalidade da cidade. Con lixeiros retoques a fins do XVIII, esa versión urbana é a que chegou ata os nosos días. Por iso se trata dunha das cidades monumentais mellor conservadas do mundo.

Conxunto monumental

Ademais de Patrimonio da Humanidade, Cáceres é tamén membro das Redes Caminos de Sefarad, da Ruta da Prata, sendo elixida pola Comunidade Autónoma como Capital Cultural de Estremadura Enclave 92, e co esforzo solidario das administracións públicas, empresas privadas, entidades oficiais e cidadáns particulares, aspira a ser Capital Europea da Cultura no ano 2016.

Entre outros monumentos e lugares salientábeis cabe destacar:

Igrexas

Pazos e casas nobres

Arcos e portas de entrada da cidade

Torres defensivas

Lugares salientábeis

Praza Maior
Foro dos Balbos
Praza de San Jorge
Barrio Xudeu
Fragmento de muralla romana (Praza do Socorro)

Museos

Museo de Cáceres (Praza de las Veletas)
Centro de Interpretación do Cáceres Vello (estrada de Torrejón el Rubio, salida Polígono Ganadero, La Mejostilla)
Museo de Historia e Cultura "Casa Pedrilla" (Ronda de San Francisco)
Museo Municipal "Massa Solís" (Palacio de la Isla, Praza de la Concepción)
Museo "Casa del Mono" (C/ Cuesta Aldana)
Casa Museo "Guayasamín" (Ronda de San Francisco)
Casa e colección "Yusuf Al Burch" (C/ Cuesta del Marqués)

Economía

É o principal centro comercial, administrativo e eixo económico da provincia e o primeiro centro turístico de Estremadura. A súa economía está baseada principalmente no sector terciario (servizos), no turismo e na construción, cunha pequena contribución do sector industrial, que se centra en industrias alimentarias, téxtiles, cerámicas e produtos derivados do caucho.

Notas

↑ INEbase. Variaciones intercensais. Alteracións dos municipios nos censos de poboación dende 1842: 10037 Cáceres. Consultado o 2 de marzo de 2013. Cando se dispón do dato de poboación de feito e de dereito tomouse a cifra máis alta.

[1] INEbase. Variaciones intercensais. Alteracións dos municipios nos censos de poboación dende 1842: 10037 Cáceres. Consultado o 2 de marzo de 2013. Cando se dispón do dato de poboación de feito e de dereito tomouse a cifra máis alta.

[1]