Saltar ao contido

John Fenn

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «John Bennett Fenn»)
Modelo:BiografíaJohn Fenn

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento15 de xuño de 1917 Editar o valor en Wikidata
Nova York, Estados Unidos de América Editar o valor en Wikidata
Morte10 de decembro de 2010 Editar o valor en Wikidata (93 anos)
Richmond, Estados Unidos de América Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaBerea Cemetery (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
ResidenciaHackensack (pt) Traducir
Nova York
Berea (pt) Traducir
Anniston (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
EducaciónBerea College (pt) Traducir - química (1934–1937)
Universidade Yale - química Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoQuímica Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónquímico, profesor universitario Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversidade Yale
Universidade da Mancomunidade de Virxinia Editar o valor en Wikidata
Membro de
Influencias
Premios

Descrito pola fonteObálky knih,
Medvik >>>:Fenn, John B., 1917-2010, Editar o valor en Wikidata
WikiTree: Fenn-992 Find a Grave: 62862758 Editar o valor en Wikidata

John Bennett Fenn, nado o 15 de xuño de 1917 en Nova York e finado o 10 de decembro de 2010 en Richmond, Virxinia,[1] foi un químico e profesor universitario estadounidense galardoado co Premio Nobel de Química do ano 2002.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Estudou química no Berea College, onde se graduou en 1947. Doutorouse en Química pola Universidade Yale en 1940, e a partir de 1952 dedicouse á docencia. Entre aquel ano e 1967 foi profesor de química na Universidade de Princeton, e despois foi catedrático de Enxeñería Química na Universidade de Yale entre 1967 e 1987. Ata o momento da súa morte exercía como enxeñeiro de investigación na Virginia Commonwealth University.

Faleceu o 10 de decembro de 2010 en Richmond, Virxinia, aos 93 anos.

Investigacións científicas

[editar | editar a fonte]

En 1988 publicou o método ESI (Electro Spray Ionization), unha nova técnica baseada na espectroscopia de masas que permite detectar e analizar as proteínas. Este descubrimento permitiu comprender mellor os procesos vitais e aumentar rapidamente a velocidade coa cal os novos compostos farmacéuticos complexos poderían ser avaliados, conducindo directamente ao desenvolvemento das medicacións para deter o avance do sida (inhibidores de protease) desenvolvida na década de 1990.

En 2002 compartiu o premio Nobel de Química, xunto co xaponés Koichi Tanaka e o suízo Kurt Wüthrich, por o desenvolvemento de métodos de identificación e de análise estrutural de macromoléculas biolóxicas que contribuíron a unha mellor comprensión dos procesos vitais.

  1. "Chemistry Nobel laureate dies in Vai." (en inglés). 10 de decembro de 2010. Consultado o 11 de decembro de 2010. [Ligazón morta])

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Predecesor:
William Standish Knowles,
Ryoji Noyori
e
K. Barry Sharpless
Premio Nobel de Química

2002
con
Koichi Tanaka e Kurt Wüthrich
Sucesor:
Peter Agre
e
Roderick MacKinnon