Lista de composicións de Gustav Mahler
As composicións musicais de Gustav Mahler (1860–1911) abranguen case exclusivamente os xéneros de canción e sinfonía. Nos seus anos xuvenís tentou escribir ópera e traballos instrumentais; todo que sobrevive musicalmente daquel tempo é un movemento dun Cuarteto de Piano datado entre 1876–78. Desde 1880 en adiante o traballo de Mahler como director de orquestra profesional e os compromisos teatrais limitan a súa actividade como compositor.[1] Emporiso, nos seguintes 30 anos produciu nove sinfonías completas e esbozos dunha décima, varios ciclos orquestrais de cancións e moitas outras cancións con acompañamento de piano ou orquestral. As súas sinfonías están escritas xeralmente nunha escala expansiva, requiren un gran número de efectivos na orquestra, e encóntranse entre as máis longas do repertorio de concerto.
Resumo cronolóxico de traballos completados
[editar | editar a fonte]Traballos temperáns
[editar | editar a fonte]- 1876: Cuarteto de Piano en La menor
- 1878–80: Das klagende Lied
- 1880: Tres Lieder: "Im Lenz"; "Winterlied"; "Maitanz im Grünen"
- 1880–83: Lieder und Gesänge Vol. I (cinco cancións)
- 1885–86: Lieder eines fahrenden Gesellen (catro cancións)
- 1884: Der Trompeter von Säckingen (perdido)
Período Wunderhorn
[editar | editar a fonte]- 1887–88: Die Drei Pintos adaptación
- 1887–90: Lieder und Gesänge Vol. II (catro cancións)
- 1887–90: Lieder und Gesänge Vol. III (cinco cancións)
- 1888–96: Sinfonía Nº 1 en Re Maior, "Titan"
- 1888–94: Sinfonía Nº 2 en Dó menor, "Auferstehungssinfonie"
- 1892: "Das himmlische Leben" (Wunderhorn, máis tarde utilizado na Sinfonía Nº. 4)
- 1892–1901: Des Knaben Wunderhorn (12 cancións)
- 1894–96: Sinfonía Nº. 3
- 1899–1901: Sinfonía Nº. 4
Período medio
[editar | editar a fonte]- 1901–04: Rückert-Lieder (5 cancións)
- 1901–04: Kindertotenlieder (5 cancións)
- 1901–02: Sinfonía Nº. 5
- 1903–04: Sinfonía Ningún. 6 La menor
- 1904–05: Sinfonía Nº. 7
- 1906–07: Sinfonía Nº. 8 en Mi bemol maior
Traballos tardíos
[editar | editar a fonte]- 1908–09: Das Lied von der Erde
- 1909–10: Sinfonía Nº. 9
- 1910: Sinfonía Nº. 10 en Fa sostido (inacabada)
Lista de traballos
[editar | editar a fonte]Sinfonías
[editar | editar a fonte]Obra | Nome | Tonalidade | Datas de Composición | Ano e Lugar de Estrea | Movementos / Partes | Instrumentación | Duración |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Sinfonía n.º 1 | Titán | Re Maior | 1884-1888 | 1893, Hamburgo (co nome "Titán") | 4 | Madeiras: 4 Frautas (terceira e cuarta dobradas por frautins). 4 óboes (terceiro dobrado por Corno Inglés). 4 Clarinetes (terceiro dobrado por Clarinete Baixo). 3 Fagots (Contrafagots). /// Metais: 7 Trompas. 4 Trompetas. 3 Trombóns. Tuba /// Percusión: 3 Timbais de concerto. Platillos. Tam-tam. Triángulo. Bombo. /// Cordas: Arpa. 2 seccions de Violín. Violas. Violoncellos. Contrabaixos. | 55-60 minutos aprox. |
Sinfonía n.º 2 | Resurrección | Dó menor | 1888-1894 | 13 de decembro de 1895, Berlín (obra completa) | 5 | Madeiras: 4 Frautas (dobradas por catro frautins). 4 óboes (terceiro e cuarto dobrados por Cornos ingléses). 3 Clarinetes (terceiro dobrado por Clarinete baixo; con opción para dous clarinetes en Mi bemol). 4 Fagots (terceiro e cuarto dobrados por Contrafagots). /// Metais: 10 Trompas (catro, sete ou dez fora do escenario). 8-10 Trompetas (catro a seis fora do escenario). 4 Trombóns. Tuba. /// Percusión: 8 Timbais de concerto. (Varias) Caixas redobrantes. Bombo. Platillos. Triángulo. Lira. 3 Campás (ou tubos afinados de aceiro) 1 Tam-tam. 1 Gong. No último Movemento ("fora do escenario"): Bombo, Platillos, xunto con Triángulo e Timbais. /// Teclado: Órgano. /// Cordas ("a maior cantidade posible"): 2 Arpas. 2 seccions de Violín. Violas. Violoncellos. Contrabaixos. /// Voces: Contralto, Soprano, Coro. | 85-95 minutos aprox. |
Sinfonía n.º 3 | Re menor | 1893-1896 | xuño de 1902, Krefeld (obra completa) | 6 | Madeiras: 4 Frautas (primeira, terceira e cuarta, dobradas con dous frautins). 4 frautins para Primeiro e Cuarto Movementos). 4 óboes (o cuarto dobrado por Corno Inglés). 3 Clarinetes.(o primeiro dobrado por Clarinete baixo; dous clarinetes en Mi bemol; dous adicionais en tonalidade distinta). 4 Fagots (o cuarto dobrado por Contrafagot). /// Metais: 8 Trompas. 4 Trompetas (dous ou máis reforzando con outras en Mi bemol). 4 Trombóns. Tuba. /// Percusión: Timbais de concerto (para dous executantes). Bombo. Caixa redobrante. Platillos. Pandeireta. Tam-tam. Triángulo. 2 Liras. /// "Na distancia": Pequena Trompa (Post Horn: utilizada tradicionalmente na caza; en ocasións substituída polo fliscorno, un híbrido entre trompeta e trompa de tamaño reducido). (Varias) Caixas redobrantes. /// "Nunha galería moi grande": Catro ou seis campás afinadas (ou Campás tubulares). Coro de mulleres. Coro de nenos. Cordas ("un moi largo complemento de cordas"): 2 Arpas. 2 seccións de Violín. Violas. Violoncellos. Contrabaixos. Voces: Contralto. | 95-100 minutos aprox. | |
Sinfonía n.º 4 | Sol Mayor | 1899-1900 | 25 de novembro de 1901, Múnic | 4 | Madeiras: 4 Frautas (primeira, terceira e cuarta dobradas por flautins 1 e 2). 3 óboes (terceiro dobrado por un Corno Inglés). 3 Clarinetes (o primeiro e segundo dobrados por un Clarinete en Mi bemol; o terceiro, dobrado por un Clarinete baixo). 3 Fagots (o terceiro dobra cun Contrafagot). /// Metais: 4 Trompas. 3 Trompetas. /// Percusión: Timbais de concerto. Bombo. Platillos. Campanillas de trineo. Triángulo. Tam-tam. Lira. /// Cordas: Arpa. 2 seccións de Violín. Violas. Violoncellos. Contrabaixos. /// Voces: Soprano. | 55-60 minutos aproximadamente. | |
Sinfonía n.º 5 | Dó díese menor | 1901-1902 | 18 de outubro de 1904, Colonia | 5 | Madeiras: 4 Frautas (dobran á terceira e cuarta dous frautins). 3 óboes (o terceiro dobrado por Corno Inglés). 3 Clarinetes (terceiro dobrado por un Clarinete baixo). 3 Fagots (terceiro dobrado por Contrafagot). /// Metais: 6 Trompas. 4 Trompetas. 3 Trombóns. Tuba. /// Percusión: Timbais de concerto. Bombo. Caixa redobrante. Platillos. Triángulo. Tam-tam. Fusta-azote (Clapper, Whip). Lira. /// Cordas: Arpa. 2 seccións de Violín. Violas. Violoncellos. Contrabaixos. | 70-75 minutos aproximadamente. | |
Sinfonía n.º 6 | Tráxica | La menor | 1903-1904 | 27 de maio de 1906, Essen | 4 | Madeiras: Frautín. 4 Frautas (frauta 1, 3 e 4 dobradas por flautins 1 e 2). 4 óboes (3 e 4 dobrados por Corno Inglés 1 e 2). 4 Clarinetes. 1 Clarinete baixo. 4 Fagots. Contrafagot. /// Metais: 8 Trompas. 6 Trompetas. 4 Trombóns. Tuba. /// Percusión: Timbais de concerto (catro para un e dous para outro executante). Bombo. Baquetas de escobilla. (Varias) Caixas redobrantes. Platillos ("algúns máis", en certa parte do cuarto movemento). Pandeireta. Tam-tam (ou Gong). Triángulo ("dous ou máis", para o primeiro movemento). Lira. Xilófono. 2 ou máis Campás "xuntalas con Campaniñas de pastoreo, nun sitio indeterminado ou fora de escenario". Martelos (densa bigornia de madeira, con mazo). /// Instrumentos de Teclado: Celesta ("dous ou máis, se fora posible"). /// Cordas: 2 Arpas ("varias máis, de ser posible" para o Andante. O compositor pide até "catro arpas" nun momento do Scherzo). 2 seccións de Violín. Violas. Violoncellos. Contrabaixos. | 80-85 minutos aprox. |
Sinfonía n.º 7 | A Canción da Noite | Si menor | 1904-1905 | 19 de setembro de 1908, Praga | 5 | Madeiras: Frautín. 4 Frautas (a cuarta dobrada por segundo Frautín). 3 óboes. Corno inglés. 4 Clarinetes. Clarinete baixo. 3 Fagots. Contrafagot. /// Metais: 4 Trompas. Trompa Tenor (normalmente substituído polo Eufonio ou Bombardino; unha Tuba tenor). 3 Trompetas. 3 Trombóns. Tuba. /// Percusión: Timbais de concerto. Bombo. Caixa (instrumento musical) redobrante. Platillos. Triángulo. Tam-tam. Campaniñas de pastoreo. Pandeireta. Baquetas de escobilla. Lira. Campás tubulares. Cordas: Mandolina. Guitarra. 2 Arpas. 2 seccións de Violín. Violas. Violoncellos. Contrabaixos. | 80 minutos aprox. |
Sinfonía n.º 8 | A dos Mil | Mi Bemol Maior | 1906-1907 | 12 de setembro de 1910 Múnic | 2 | Madeiras: (segundo o compositor, "dobrar a primeira fila é conveniente cando a masa coral e de cordas intervén"): 2 frautins (varios para unha parte). 4 Frautas. 4 óboes. Corno Inglés. 4 Clarinetes. Clarinete baixo. 4 Fagots. Contrafagot. /// Metais: 8 Trompas. 4 Trompetas. 4 Trombóns. Tuba. /// Instrumentos de Teclado: Celesta. Piano. Armonio. Órgano. /// Percusión: Timbais de concerto. Bombo. 3 parellas de Platillos. Triángulo. Tam-tam. Campás tubulares. Lira. /// Instrumentos fora do escenario: 4 Trompetas (varias para unha parte). 3 Trombóns. /// Cordas ("gran cantidade"): 2 Arpas (varias para unha parte). Mandolina (varias para unha parte). 2 seccións de Violín. Violas. Violoncellos. Contrabaixos. /// Voces: 3 Soprano. 2 Contralto. Tenor. Barítono. Baixo. Coro de nenos. 2 Coros mixtos (homes e mulleres). | 85 minutos aprox. |
Sinfonía n.º 9 | Re Maior | 1908-1909 | 16 de xuño de 1912, no Festival de Viena | 4 | Madeiras: Frautín. 4 Frautas. 4 óboes (o cuarto dobrado por un Corno Inglés). 4 Clarinetes. Clarinete baixo. 4 Fagots (o cuarto dobrado por un Contrafagot). /// Metais: 4 Trompas. 3 Trompetas. 3 Trombóns. Tuba. /// Percusión: Timbais de concerto. Bombo. Caixa redobrante. Platillos. Triángulo. Tam-tam (ou Gong). 3 Campás. Lira. Cordas: 2 Arpas. 2 seccións de Violín. Violas . Violoncellos. Contrabaoxos. | 80-85 minutos aprox. | |
Sinfonía n.º 10 | Inconclusa | Fa díese maior | 1910 | 12 de outubro de 1924. Dirixido por Franz Schalk | 5
(o primeiro movemento, Andante-Adagio, é o único terminado incluíndo a orquestración; o mesmo pode dicirse do episodio intermedio, Purgatorio) |
Madeiras: Frautín. 4 Frautas. 4 óboes (o cuarto dobrado por un Corno Inglés). 4 Clarinetes. Clarinete baixo. 4 Fagots (o cuarto dobrado por un Contrafagot). /// Metais: 4 Trompas. 3 Trompetas. 3 Trombóns. Tuba. /// Percusión: Timbais de concerto. Bombo. Caixa redobrante. Platillos. Triángulo. Tam-tam (ou Gong). 3 Campás. Lira. Cordas: 2 Arpas. 2 seccións de Violín. Violas . Violoncellos. Contrabaixos. | 70-75 minutos, nas versións segunda e terceira, na súa forma executable, realizadas polo musicólogo inglés Deryck Cooke. |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Cooke, p. 8