Saltar ao contido

Meaño

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía políticaMeaño
Imaxe
Localización
lang=gl Editar o valor en Wikidata Mapa
 42°26′43″N 8°46′57″O / 42.4452, -8.7825
EstadoEspaña
Comunidade autónomaGalicia
ProvinciaProvincia de Pontevedra Editar o valor en Wikidata
CapitalAs Covas Editar o valor en Wikidata
Poboación
Poboación5.258 (2023) Editar o valor en Wikidata (187,79 hab./km²)
Xeografía
Parte de
Superficie28 km² Editar o valor en Wikidata
Bañado porOcéano Atlántico Editar o valor en Wikidata
Comparte fronteira con
Organización política
• Alcalde Editar o valor en WikidataCarlos Viéitez Fernández (2019–) Editar o valor en Wikidata
Eleccións municipais en Meaño Editar o valor en Wikidata
Identificador descritivo
Código postal36967 Editar o valor en Wikidata
Fuso horario
Código INE36027 Editar o valor en Wikidata
Páxina webconcellodemeano.com Editar o valor en Wikidata

Meaño é un concello da provincia de Pontevedra, pertencente á comarca do Salnés. Segundo o IGE no ano 2016 tiña unha poboación de 5.341 habitantes, o que representa un descenso con respecto ó ano 2005, cando contaba con 5.475 habitantes. O seu xentilicio (véxase no Galizionario) é «meañés».

Poboación

[editar | editar a fonte]
Censo total 2014 5.428 habitantes
Menores de 15 anos 783 (14.42 %)
Entre 15 e 64 anos 3.472 (63.96 %)
Maiores de 65 anos 1.173 (21.61 %)
Evolución da poboación de Meaño   Fontes: INE e IGE.
1900 1930 1950 1981 2004 2009 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023
4.149 4.519 5.048 5.801 5.489 5.465 5.444 5.453 5.421 5.428 5.382 5.341
(Os criterios de rexistro censual variaron entre 1900 e 2004, e os datos do INE e do IGE poden non coincidir.)

Situación

[editar | editar a fonte]

O concello está encravado en pleno corazón da comarca do Salnés, aberto na súa parte baixa á ría de Arousa. Limita ó norte co concello de Ribadumia, ó sur con Sanxenxo, ó leste con Meis e Poio, e ó oeste con Sanxenxo, Cambados e a Ría de Arousa.

Os seus 28 km² de extensión albergan unha poboación de 5.475 habitantes, distribuídos en pequenos núcleos que configuran as sete parroquias que forman o concello, sendo Dena a máis densamente poboada (con 2.248 habitantes, a metade da poboación do concello) e a única en contacto co mar.

O concello está atravesado pola Autovía do Salnés, AG -41 (antes Vía Rápida VG-4.1), pola estrada comarcal C-550, de Vilagarcía – O Grove, e polo enlace desta con Sanxenxo, estrada Noalla - Caldas de Reis e outras estradas locais.

Xeografía

[editar | editar a fonte]

O relevo está configurado por dúas unidades: unha pequena dorsal montañosa, que se estende ao leste do concello, prolongación surocidental do Castrove, onde se alcanzan altitudes non superiores aos 400 metros (Fontefría 396, Montemaior 280 e Chan de Lores 271); e ampla chaira salpicada dalgúns soutos ou outeiros duns 100 metros de altitude. O reborde montañoso elevado é un bloque levantado pola tectónica, ao mesmo tempo que a parte máis baixa e chá, unha depresión formada a consecuencia do afundimento deste sector respecto ao primeiro. Este amplo val foi posteriormente recuberto por fértiles depósitos aluviais, sobre os que se instalou, sen apenas encaixarse, a rede fluvial. Son pequenos cursos de auga, destacando o río da Chanca, que nace nas fontes de Fontefría e Montemaior.

A ausencia de barreiras topográficas aos ventos húmidos dominantes do SO, propicia que se recollan importantes precipitacións, que presentan un acusado máximo a finais do outono e principios do inverno e un mínimo estival. As temperaturas medias invernais son suaves, en torno aos 10 °C, e as estivais cálidas (20 °C).

A principal actividade económica de Meaño é a agricultura. As condicións climáticas, litolóxicas e topográficas determinan o enorme potencial e fertilidade dos seus solos, sobre todo para cultivos intensivos de horta cunha clara orientación comercial; neste senso nos últimos anos aumentou moito a superficie cultivada baixo teito (invernadoiros), así como as hectáreas dedicadas a cultivos como o kiwi. Mención á parte merece o viñedo, que experimentou unha profunda transformación, tanto na mellora das variedades de vide (hoxe dominan amplamente as de albariño e caíño), como nas técnicas de enmarcado e manexo das explotacións vitivinícolas, que propiciou a aparición de importantes empresas no sector. A variedade de Albariño, encadrada na Denominación de Orixe Rías Baixas, logrou varios premios internacionais, dando fama e renome aos brancos aromáticos, afrutados e xoves caldos do val do Salnés. No concello formouse a Agrupación de Colleiteiros do Salnés.

Turismo

[editar | editar a fonte]

Meaño permite gozar da tranquilidade e o descanso a poucos quilómetros dos restantes concellos da bisbarra. Cara ao interior atopamos os concellos de Ribadumia e Meis, onde se sitúa o campo de golf e o Mosteiro da Armenteira.

Seguindo a costa da Ría de Arousa cara ao norte pode visitarse Cambados, magnífica mostra da arquitectura señorial galega, Vilanova, A Illa e Vilagarcía.

Cara ao sur, na Ría de Pontevedra, o concello de Sanxenxo reúne un gran número de arenais a poucos minutos de Meaño. Entrambas rías, a través do istmo da Lanzada, entramos no concello do Grove, co monte Siradella, San Vicente do Mar e a Illa da Toxa.

A parroquia máis turística é Dena e tamén a máis importante do concello de Meaño, pois ela soa ten máis habitantes que as outras seis parroquias xuntas. Conta cunha boa e desenvolvida industria e boa conectividade para o resto das parroquias limítrofes. Tamén é a única parroquia do concello que dá ao mar, e dálle nome á entrada de auga que fai a desembocadura do río da Chanca, diante da illa da Toxa, entrada que se coñece co nome de Ría de Dena; esta pecualiaridade fai a Dena moi distinta do resto do concello, onde normalmente a economía está concentrada na agricultura. Dena xa tiña, en tempos antigos, outra forma de sustentación dos seus poboadores, con telleiras, serradoiros, fábricas de ladrillos e outras actividades, como a pesca, o marisqueo etc. Hoxe, Dena vive moito do turismo pero a súa principal actividade é sen dúbida a industria de materiais de construción e unha imparábel oferta inmobiliaria

Patrimonio histórico e artístico

[editar | editar a fonte]
  • Igrexa Parroquial de Santa Cristina de Covas.
  • Igrexa Parroquial de Santa María de Simes
  • Igrexa Parroquial de Santa Eulalia de Dena
  • Igrexa Parroquial de San Miguel de Lores
  • Igrexa Parroquial de San Martiño de Padrenda
  • Igrexa Parroquial de Santa Eulalia de Xil

Patrimonio etnográfico

[editar | editar a fonte]

Itinerarios e rutas

[editar | editar a fonte]
  • Ruta monumental: ruta turística visitando os principais monumentos arquitectónicos: igrexas, capelas e pazos.
  • Ruta dos miradoiros: visitando o miradoiro de San Cibrán de Covas, admirando as paisaxes desde o Chan de Lores, desde Monte Castrove e desde Fontefría.
  • Ruta dos muíños: Meaño conta cunha gran cantidade de muíños de auga, algúns restaurados. Esta ruta propón un percorrido por gran parte deles, gozando das paisaxes naturais que os arrodean. É unha ruta de sendeirismo.
  • Ruta do Viño: ruta pola bisbarra do Salnés, visitando cada un dos municipios que o conforman, nos que se pode degustar o viño da denominación de orixe Albariño.
  • Ruta Marítima Xacobea: ruta en barco polos municipios da Ría de Arousa ata chegar a Pontecesures, onde enlaza co Camiño Portugués cara Santiago de Compostela.

Calendario de festas e romarías

[editar | editar a fonte]
  • Santo Amaro (Meaño): 15 de xaneiro
  • Romería de San Brais (Simes): 3 de febreiro
  • San Bieito (Lores): 11 de xullo
  • San Bieito de Palermo (Covas): martes de Pascua
  • Santo Isidro Labrador (Meaño): 15 de maio
  • San Xoán (Meaño): 24 de xuño
  • Santa Cristina (Covas): 24 de xullo
  • Santa María (Simes): 15 de agosto
  • Nosa Señora dos Milagres (Meaño): 2º domingo de setembro
  • Nosa Señora das Angustias (Xil): 3º domingo de setembro
  • San Martiño (Padrenda): 11 de novembro
  • Santa Eulalia (Xil): 10 de decembro
  • Santa Lucía (Dena): 13 de decembro
  • Santa Eulalia (Dena): 14 de decembro

Eventos populares

[editar | editar a fonte]
  • Festival de Bandas de Música (Meaño): último domingo de abril
  • Carreira Popular (Meaño): 2º domingo de setembro
  • Carreira de camas sobre rodas (Meaño): 2º domingo de setembro
  • Festival de Baile Rexional (Meaño): 2º domingo de setembro
[editar | editar a fonte]
  • Lévame de eiquí pra Goubes,/ miña cariña de rosa;/ lévame de eiquí pra Covas/ que esta terra non é nosa [1].
  • San Vicente de Padrenda/ ten unha rosa na man/ que lla mandou de regalo/ San Clemenzo de Sisán [2].

Galería de imaxes

[editar | editar a fonte]
Artigo principal: Galería de imaxes de Meaño.
  • Cruceiro de Dena
    Cruceiro de Dena
  • Quinta de San Amaro
    Quinta de San Amaro

Parroquias

[editar | editar a fonte]
Galicia | Provincia de Pontevedra | Parroquias de Meaño

Covas (Santa Cristina) | Dena (Santa Eulalia) | Lores (San Miguel) | Meaño (San Xoán) | Padrenda (San Martiño) | Simes (Santa María) | Xil (Santa Eulalia)

Lugares de Meaño

[editar | editar a fonte]

Para unha lista completa de todos os lugares do concello de Meaño vexa: Lugares de Meaño.

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ Fermín Bouza Brey 1929, 193. No orixinal: Cobas. Santa Cristina de Covas é parroquia de Meaño pero Goubes (nin Gouves) non consta no Nomenclátor. A cantiga foi recollida en Meis.
  2. ↑ Fermín Bouza-Brey 1929, 183. Padrenda é parroquia de Meaño pero con advocación a San Martiño. San Clemenzo de Sisán é parroquia de Ribadumia.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Bouza Brey, Fermín: "Cantigas populares da Arousa", en Arquivos do Seminario de Estudos Galegos III, 1929, 153-204 [en facsímile II].

Outros artigos

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Meaño&oldid=6795704»