Oriana Méndez
![]() ![]() | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | (gl) Oriana Méndez Fuentes ![]() 28 de outubro de 1984 ![]() Vigo, España ![]() |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | España ![]() |
Formación profesional | Filoloxía galega |
Educación | Universidade de Santiago de Compostela ![]() |
Actividade | |
Ocupación | poetisa , escritora ![]() |
Xénero artístico | Poesía |
Lingua | Lingua galega ![]() |
Obra | |
Obras destacables | |
Familia![]() | |
Pais | Xosé Luís Méndez Ferrín ![]() ![]() |
Irmáns | Cristal Méndez Queizán ![]() |
Premios
| |
![]() |
Oriana Méndez Fuentes, nada en Vigo o 28 de outubro de 1984, é unha filóloga, poeta e política galega. É a secretaria xeral da Frente Popular Galega dende setembro de 2021.[1]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Filla dos escritores Xosé Luís Méndez Ferrín e Moncha Fuentes.[2] Licenciada en Filoloxía Galega pola USC e cun mestrado en Estudos Teóricos e Comparados, o seu labor poético comezou no ano 2000 na revista cultural A Caramuxa, de Noia. A esa intervención seguiranlle colaboracións en publicacións colectivas de grupos coma Burla Negra, e na revista Mealibra, así como en numerosos recitais poéticos e proxectos de acción poética, coma "A revolta das letras" que tivo lugar en Santiago de Compostela co motivo do Día das Letras Galegas do ano 2009 e desenvolveu eventuais labores de crítica para a revista ProTexta.[3] En 2018 colaborou na revista Ligeia.[4]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/33/Oriana_M%C3%A9ndez_e_Carlos_Lix%C3%B3.jpg/220px-Oriana_M%C3%A9ndez_e_Carlos_Lix%C3%B3.jpg)
Participou, ademais, en diversas mesas redondas e encontros sobre poesía, coma no III Encontro de novos escritores, ou na mesa de poesía do ciclo Escritores na Universidade, organizados ambos pola Asociación de Escritores en Lingua Galega (AELG).
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d2/Elecci%C3%B3ns_locais_2019_Vigo_MAREA_DE_VIGO.jpg/220px-Elecci%C3%B3ns_locais_2019_Vigo_MAREA_DE_VIGO.jpg)
No ano 2003 colaborou na elaboración do libro Xuro que nunca volverei pasar fame publicado por Redes Escarlata, organización da que tamén foi membro.
No 2019, presentouse como número 2 da Marea de Vigo ás Eleccións municipais de 2019 e saíu elixida concelleira.
Obras[editar | editar a fonte]
Poesía[editar | editar a fonte]
- Derradeiras conversas co Capitán Kraft (2007). Galaxia. 66 páxs. ISBN 978-84-7154-062-1.[5]
- Cero (2011). Galaxia. 84 páxs. ISBN 978-84-9865-348-9.[6]
- O que precede a caída é branco (2015). Espiral Maior. ISBN 978-8492646937.[7]
- Interna (2020). PEN Galicia, Xunta de Galicia e Afundación. 66 páxs. ISBN 978-84-09-24151-4.
- O corazón pronúnciase extenso (2021). Espiral Maior. ISBN 978-8412227192.
- Chairas sucesións (2023). Santiago: Chan da pólvora. ISBN 9788412686364.
Obras colectivas[editar | editar a fonte]
- Xuro que non volverei pasar fame (2003). Difusora.
- Letras novas (2008). Asociación de Escritores en Lingua Galega.
- En defensa do Poleiro (2010). Toxosoutos.
- Novas de poesía. 17 poetas (2013). Fundación Uxío Novoneyra.
- 150 Cantares para Rosalía de Castro (2015). Libro electrónico.
- De Cantares Hoxe. Os Cantares Gallegos de Rosalía de Castro no século XXI (2015). Fundación Rosalía de Castro/Radio Galega.
- Aires de poesía. Escolma de poetas da bisbarra de Celanova[8][9][10]. Aira editorial, 2023. ISBN 978-84-125593-7-8
Tradución[editar | editar a fonte]
- O amante de Marguerite Duras (Kalandraka, 2020)[11]
- As iluminacións, de Arthur Rimbaud (Kalandraka, col. Tambo, 2023; traducida en tándem con Tamara Andrés)
Premios[editar | editar a fonte]
- Premio de poesía Concello de Carral 2014 co poemario O que precede a caída é branco.
- Premio Rosalía de Castro de Poesía convocado polo concello de Padrón coa colaboración da Fundación Rosalía de Castro 2019 por O corazón pronúnciase extenso.
- Premio de poesía Afundación 2020 con Interna.[12]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Oriana Méndez, nova secretaria xeral da FPG: "A nosa aposta pola fronte popular era e é honesta"". Nós Diario. 7 de setembro de 2021.
- ↑ Blanco, C. (1994): "A espiral permanente: aproximación literaria á figura de X. L. Méndez Ferrín". Anuario de Estudios Literarios Galegos, 1993, 11-45.
- ↑ "Oriana Méndez". Editorial Galaxia. Arquivado dende o orixinal o 11 de abril de 2019. Consultado o 2019-04-11.
- ↑ "Oriana Méndez". Ligeia. Revista de Literatura (1). Xuño/setembro 2018. ISSN 2603-7416.
- ↑ "Catálogo de libros: Ficha dun libro". web.archive.org. 2008-04-23. Archived from the original on 23 de abril de 2008. Consultado o 2019-04-11.
- ↑ "Oriana Méndez presenta CERO". Editorial Galaxia. 2011-09-29. Consultado o 2019-04-11.
- ↑ Nicolás, Ramón (2015-09-02). "O que precede á caída é branco, de Oriana Méndez". Caderno da crítica. Consultado o 2019-04-11.
- ↑ "Memoria poética". 14/04/2023. Consultado o 19/04/2023.
- ↑ "Posta de largo do libro de poesía “Aires de Pedra”". 16/04/2023. Consultado o 19/04/2023.
- ↑ "El libro ‘Aires de poesía’ incluye poemas de la escritora Anisia Miranda". 11/04/2023. Consultado o 19/04/2023.
- ↑ Ficha Arquivado 02 de xuño de 2020 en Wayback Machine. da obra na páxina web da editorial.
- ↑ Oriana Méndez gaña o premio Afundación
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
![]() |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Oriana Méndez ![]() |
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- "Oriana Méndez". Editorial Galaxia. Arquivado dende o orixinal o 11 de abril de 2019. Consultado o 11 de abril de 2019.
- Carlos Lorenzo Pérez (9 de marzo de 2018). "Vértice de versos. Entrevista a Oriana Méndez". Vimeo.
- Montse Dopico (17 de abril de 2020). "Escribo sobre a subalternidade porque é o único que me interesa no mundo". Praza Pública.
- Recitando un poema de "chairas sucesións" na Libraría Paz de Pontevedra, 18/01/2024