Patricia Clarkson
(2017) | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 29 de decembro de 1959 (64 anos) Nova Orleáns, Estados Unidos de América |
Educación | Universidade Fordham (pt) Yale School of Drama |
Actividade | |
Ocupación | actriz, actriz de televisión, actriz de teatro, actriz de cinema |
Período de actividade | 1985 - |
Familia | |
Nai | Jackie Clarkson |
Premios | |
| |
Descrito pola fonte | Obálky knih, |
|
Patricia Davies Clarkson, nada en Nova Orleáns o 29 de decembro de 1959, é unha actriz estadounidense. Participou como protagonista e como secundaria en numerosos filmes, dende independentes ata producións dos grandes estudios. Entre os seus recoñecementos están unha candidatura ao Óscar, dúas aos Globos de Ouro, unha aos Tony, dous premios Emmy, dous premios da National Society of Film Critics e un British Independent Film Award.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Clarkson naceu e creceu en Nova Orleáns, filla de Jackie Clarkson (de solteira Brechtel), política e concelleira, e Arthur "Buzz" Clarkson,[1] administrador escolar que traballaba na Escola de Medicina da Universidade Estatal de Luisiana.[2][3] Obtivo un grao en arte dramática da Universidade de Fordham antes de asistir á Escola Yale de Arte Dramático, onde se graduou en 1985 cun Master of Fine Arts.[4]
Debutou no cinema no filme sobre a mafia de Brian De Palma Os intocables de Eliot Ness (1987),[5] ao que seguiu un papel secundario en Harry o sucio na lista negra (1988), con Clint Eastwood. Tras aparecer en numerosos papeis pequenos a principios e mediados da década de 1990, recibiu a atención da crítica pola súa interpretación dunha actriz drogadicta no filme independente High Art (1998).[5] Clarkson continuou a aparecer en numerosos papeis secundarios en filmes como A milla verde (1999), The Pledge (2001) e Dogville (2003).
Recibiu o aplauso xeral da crítica polas súas interpretacións nos filmes The Station Agent, polo que recibiu unha candidatura ao premio do Sindicato de Actores, e Pieces of April, polo que foi candidata ao Globo de Ouro e ao Óscar á mellor actriz secundaria. Clarkson tamén apareceu como actriz recorrente na serie de HBO Six Feet Under entre 2002 e 2006,[6] e gañou dous premios Emmy pola súa interpretación.[7][8] Outros filmes nos que interveu na década de 2000 foron Good Night, and Good Luck (2005), Lars and the Real Girl (2007) e Elegy (2008).
En 2010, Clarkson tivo un papel secundario no suspense de Martin Scorsese Shutter Island,[9] seguido de papeis en comedias como Easy A (2010) e Friends with Benefits. Posteriormente interpretou a malvada Ava Paige en The Maze Runner (2014) e as súas dúas secuelas. Volveu ao teatro en 2014 para interpretar o papel de Madge Kendal na produción de Broadway de The Elephant Man, pola que foi candidata ao Tony á mellor actriz. En 2017 gañou un premio do Cinema Independente Británico como mellor actriz secundaria polo drama de Sally Potter The Party,[10] e interpreteou unha personaxe na serie de Netflix House of Cards. Coprotagonizou con Amy Adams a miniserie de HBO Sharp Objects en 2018, pola que gañou o Globo de Ouro.
Vida persoal
[editar | editar a fonte]Como resposta á marea negra de Deepwater Horizon, Clarkson publicou un artigo para a revista do Natural Resources Defense Council OnEarth. Tamén publicou un anuncio falando sobre a súa experiencia crecendo en Nova Orleáns. Ambos os documentos foron publicados o 26 de xullo de 2010.[11]
Clarkson reside en Nova York.[8] En 2007, adquiriu un loft en Greenwich Village por 1,5 millóns de dólares.[12] Vendeuno por 2,5 millóns en novembro de 2018.[13]
Clarkson nunca casou e non ten fillos.[14] Nunha entrevista de 2016, declarou, "Nunca quixen casar, nunca quixen nenos... nacín sen ese xene".[15] Tres das catro irmás de Clarkson teñen fillos e ela é moi achegada aos seus sobriños e ás súas sobriñas.[16] Un dos seus sobriños, Mac Alsfeld,[17] é actor, guionista e director.[18]
Filmografía
[editar | editar a fonte]Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Avery 2005, p. 74.
- ↑ Patricia Clarkson profile, filmreference.com; consultado o 9 de xullo de 2014.
- ↑ Patricia Clarkson Biography Arquivado 22 de maio de 2011 en Wayback Machine., movies.yahoo.com; consultado o 9 de xullo de 2014.
- ↑ Mayo, Jenny (28 de marzo de 2008). "Clarkson Shifts Her Weight". Washington Times (on-line). p. D1. Consultado o 12 de agosto de 2015.
- ↑ 5,0 5,1 "Patricia Clarkson Biography". The New York Times. Arquivado dende o orixinal o 26 de agosto de 2015.
- ↑ 6,0 6,1 Nazemian, Abdi; Dolby, Tom (27 de agosto de 2014). "Top 10 Patricia Clarkson Characters On Screen". IndieWire. Arquivado dende o orixinal o 21 de setembro de 2016.
- ↑ "Patricia Clarkson". Emmys.com. Television Academy. Arquivado dende o orixinal o 26 de marzo de 2016.
- ↑ 8,0 8,1 King, Susan (September 3, 2014). "Patricia Clarkson wraps up three films, turns to Broadway". Los Angeles Times. Arquivado dende o orixinal o 28 de novembro de 2015.
- ↑ Blake, Meredith (2 de outubro de 2010). "Patricia Clarkson's "Martin Scorsese Dance"". The New Yorker. Arquivado dende o orixinal o 20 de abril de 2017. Consultado o 27 de xaneiro de 2020.
- ↑ Ritman, Alex (10 de decembro de 2017). "British Independent Film Awards: 'God's Own Country,' 'Lady Macbeth' Win Big". The Hollywood Reporter. Arquivado dende o orixinal o 14 de decembro de 2017.
- ↑ Clarkson, Patricia (26 de xullo de 2010). "Returning to the Gulf After BP Destroyed It". OneEarth.org. Arquivado dende o orixinal o 26 de xaneiro de 2016. Consultado o 27 de xaneiro de 2020.
- ↑ "Actress Patricia Clarkson pays $1.555M for a loft in Manhattan's Greenwich Village". Berg Properties. 23 de agosto de 2007. Arquivado dende o orixinal o 9 de decembro de 2018.
- ↑ David, Mark. "Patricia Clarkson Looks for Sharp Buyer in NYC". Variety. Penske Media Corporation. Arquivado dende o orixinal o 16 de novembro de 2018.
- ↑ Kramer, Gary M. (1 de agosto de 2014). "Patricia Clarkson: "I’m impulsive — which is why I never married or had kids" - Salon.com". Salon.com. Salon Media Group. Consultado o 11 de xaneiro de 2015.
- ↑ Hoby, Hermione (25 de xuño de 2013). "Patricia Clarkson interview: 'I'd love to play an action hero!'". The Guardian. Guardian Media Group.
- ↑ "Episode 1046 - Patricia Clarkson". WTF with Marc Maron Podcast (en inglés). Consultado o 19 de agosto de 2019.
- ↑ Nast, Condé. "Photos: The Cinema Society’s New York Premiere". Vogue (en inglés). Consultado o 19 de agosto de 2019.
- ↑ "Waterfront Film Festival 2019". www.waterfrontfilm.org. Consultado o 19 de agosto de 2019.
- ↑ 19,00 19,01 19,02 19,03 19,04 19,05 19,06 19,07 19,08 19,09 19,10 19,11 19,12 19,13 19,14 19,15 19,16 19,17 19,18 19,19 19,20 19,21 19,22 19,23 19,24 19,25 19,26 19,27 19,28 19,29 "Patricia Clarkson Filmography". AFI Catalog of Feature Films. Os Ánxeles: American Film Institute. Arquivado dende o orixinal o 09 de decembro de 2018. Consultado o 27 de xaneiro de 2020.
- ↑ Levich, Jacob (1996). The Motion Picture Guide 1996 Annual: The Films of 1995. Nova York: CineBooks. p. 174. ISBN 978-0-933-99737-0.
- ↑ Grant, Edmond (1999). The Motion Picture Guide: 1999 Annual (The Films of 1998). Nova York: CineBooks. p. 325. ISBN 978-0-933-99743-1.
- ↑ Davis, Glyn (2011). Far from Heaven. American Indies Series. Edimburgo: University of Edinburgh Press. p. 25. ISBN 978-0-748-68870-8.
- ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 23,4 23,5 23,6 23,7 Avery, Laura (2005). Newsmakers: Cumulation. Nova York: Gale Cengage Learning. p. 74. ISBN 978-0-787-68081-7.
- ↑ Kennedy, Lisa (21 de setembro de 2006). "The woman in "The King’s Men"". The Denver Post. Denver, Colorado. Arquivado dende o orixinal o 09 de decembro de 2018. Consultado o 27 de xaneiro de 2020.
- ↑ Ebert, Roger (25 de xullo de 2007). "No Reservations". Chicago Sun-Times. Arquivado dende o orixinal o 09 de decembro de 2018. Consultado o 27 de xaneiro de 2020.
- ↑ "2081". Moving Picture Institute. Arquivado dende o orixinal o 7 de agosto de 2018.
- ↑ Addiego, Walter (13 de novembro de 2009). "Review: 'For the Love of Movies'". The San Francisco Chronicle. San Francisco, California.
- ↑ Blake, Meredith (October 2, 2010). "Patricia Clarkson's "Martin Scorsese Dance"". The New Yorker. Arquivado dende o orixinal o 20 de abril de 2017. Consultado o 27 de xaneiro de 2020.
- ↑ Anderson, Melissa (7 de setembro de 2010). "Legendary: Why, Patricia Clarkson, Why?". Seattle Weekly. Seattle, Washington. Arquivado dende o orixinal o 09 de decembro de 2018. Consultado o 27 de xaneiro de 2020.
- ↑ Maximov, Marc (28 de setembro de 2011). "Main Street is a cautionary tale, but not the kind it's intended to be". Indy Week. Durham, North Carolina. Arquivado dende o orixinal o 09 de decembro de 2018. Consultado o 27 de xaneiro de 2020.
- ↑ Osenlund, Kurt R. (29 de maio de 2013). "Interview: Patricia Clarkson on The East, High Art, and More". Slant Magazine. Arquivado dende o orixinal o 15 de xaneiro de 2015.
- ↑ Wilkinson, Amy (18 de xuño de 2013). "The Maze Runner Casts Patricia Clarkson". MTV. Arquivado dende o orixinal o 09 de decembro de 2018. Consultado o 27 de xaneiro de 2020.
- ↑ Dargis, Manohla (5 de marzo de 2015). "Review: ‘October Gale’ Stars Patricia Clarkson". The New York Times. Arquivado dende o orixinal o 09 de decembro de 2018. Consultado o 27 de xaneiro de 2020.
- ↑ Moore, Roger (December 17, 2014). "Review: 'Annie' gets hip, sarcastic, flip makeover". Green Bay Press-Gazette. Green Bay, Wisconsin. Arquivado dende o orixinal o 09 de decembro de 2018. Consultado o 27 de xaneiro de 2020.
- ↑ Lee, Ashley (19 de setembro de 2015). "'Maze Runner: The Scorch Trials' and How That Explosive Action Scene With a Patsy Cline Song Came to Be". The Hollywood Reporter. Arquivado dende o orixinal o 09 de decembro de 2018. Consultado o 27 de xaneiro de 2020.
- ↑ Ritman, Alex (10 de decembro de 2017). "British Independent Film Awards: 'God's Own Country,' 'Lady Macbeth' Win Big". The Hollywood Reporter. Arquivado dende o orixinal o 14 de decembro de 2017.
- ↑ O'Sullivan, Michael (28 de agosto de 2017). "‘The Bookshop’ is like the best classic novels — meant to be savored, not summarized". The Washington Post. Arquivado dende o orixinal o 29 de agosto de 2018. Consultado o 27 de xaneiro de 2020.
- ↑ Horowitz, Jane (25 de xaneiro de 2018). "‘Maze Runner: The Death Cure’: The marathon sci-fi trilogy comes to a pedestrian end". The Washington Post. Arquivado dende o orixinal o 28 de xaneiro de 2018. Consultado o 27 de xaneiro de 2020.
- ↑ Kenigsburg, Ben (15 de novembro de 2018). "‘Jonathan’ Review: Ansel Elgort as Two Brothers Sharing One Body". The New York Times. Archived from the original on 28 de novembro de 2018. Consultado o 27 de xaneiro de 2020.
- ↑ Sprague, Mike (6 de maio de 2018). "Blumhouse’s DELIRIUM Dumped to DVD This Summer". Dread Central. Arquivado dende o orixinal o 09 de decembro de 2018. Consultado o 27 de xaneiro de 2020.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Avery, Laura (2005). Newsmakers: Cumulation. Nova York: Gale Cengage Learning. ISBN 978-0-787-68081-7.
- Clarkson, Patricia (7 de decembro de 2018). Conversations with Patricia Clarkson. Entrevista con Dave Karger. SAG-AFTRA. Consultado o 8 de decembro de 2018.
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- "Patricia Clarkson, Directors' Stealth Weapon" Michelle Orange, The New York Times, 30 de xullo de 2010
- Patricia Clarkson "Good Night, And Good Luck" Interview Future Movies, 2 de setembro de 2006