Bernal de Bonaval
Aparencia
Biografía | |
---|---|
Nacemento | século XII ![]() Galicia ![]() |
Morte | c. século XIII ![]() |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Reino de Castela ![]() |
Actividade | |
Ocupación | trobador , poeta ![]() |
Xénero artístico | Poesía ![]() |
Lingua | Lingua castelá ![]() |
![]() ![]() |
Bernal de Bonaval foi un segrel galego do século XIII.
O seu nome aparece por veces como Bernaldo ou Bernardo. Mantiña vínculos co mosteiro de San Domingos de Bonaval, pertencente á vila de Santiago de Compostela. A súa actividade poética desenvolveuse nas cortes de Fernando III e de Afonso X. Mantense fiel ás tradicións líricas pretrobadorescas, en detrimento dos modelos provenzais. Consérvanse 19 cantigas súas, 10 delas de amor, 8 de amigo[1] e a última é unha tenzón feita con Abril Pérez.
Cantigas de amor[editar | editar a fonte]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9b/Cancioneiro_da_Biblioteca_Nacional_de_Lisboa_1525-1526_-_355_f_%282_colns%2C_31-40_lin.%29_28_cm.pdf/page29-220px-Cancioneiro_da_Biblioteca_Nacional_de_Lisboa_1525-1526_-_355_f_%282_colns%2C_31-40_lin.%29_28_cm.pdf.jpg)
Cantigas de amigo[editar | editar a fonte]
- Fremosas, a Deus grado
- Diss´a fremosa en Bonaval assí
- Se veess´o meu amigo
- Ai, fremosinha, se ben ajades
Notas[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
![]() |
A Galifontes posúe textos orixinais acerca de: Bernal de Bonaval |