Capitán Haddock
| Haddock | |
|---|---|
[[Ficheiro:.jpg) |250px]]Mural en Bruxelas | |
| Información editorial | |
| Editorial | Casterman |
| Primeira aparición | O caranguexo das tenaces de ouro |
| Creadores | Hergé |
| Biografía ficticia | |
| Nome completo | Archibald Haddock |
| Especie | Humano |
| Compañeiros | Tintín, Milú, Hernández e Fernández, Profesor Tornasol |
O Capitán Archibaldo Haddock, máis coñecido como Capitán Haddock (en francés Capitaine Haddock) é un personaxe ficticio creado por Hergé na súa serie As aventuras de Tintín, recoñecido por ser o mellor amigo de Tintín. Introducido en O caranguexo das tenaces de ouro como un personaxe secundario, o mariño transfórmase nas seguintes aventuras nunha das figuras principais da serie. Inicialmente, foi representado como un carácter débil e alcohólico, pero en álbums posteriores fíxose máis respectable e xenuinamente heroico (sobre todo no seminal Tintín no Tíbet, onde ofrece sobriamente a súa vida para salvar ao seu amigo). Aínda que cando se presentou Haddock capitneaba un cargueiro, en volumes posteriores está claramente retirado. A ruda humanidade e o sarcasmo do Capitán actúan como contrapunto ao heroísmo a miúdo inverosímil de Tintín; sempre é rápido cun comentario seco sempre que o reporteiro se pon demasiado idealista.
Caracterización
[editar | editar a fonte]
Tras a súa aparición inicial, Haddock vai gañando protagonismo ao longo dos álbums, chegando ao momento de eclipsar ao mesmo Tintín por momentos.
Hergé declarou que o personaxe foille inspirado por Edgar Pierre Jacobs, aínda que o capitán foi creado antes de que estes dous homes coñecésense. En efecto, a riqueza de trazos deste personaxe pode compararse aos de figuras propias das novelas: unha das súas características é actuar como contrapunto de Tintín, nos momentos en que este se volve "demasiado idealista".
Como curiosidade, os lectores non coñeceron o nome de pila do personaxe senón ata o último álbum que Hergé completou, Tintín e os pícaros; aquí preséntase ao capitán como Archibaldo (Archibald na versión orixinal). O apelido do mariño xurdiu nunha conversación que o autor mantivo coa súa esposa, na cal ela mencionou que o haddock "era un triste peixe inglés".
O capitán é descendente doutro famoso home de mar, o cabaleiro Francisco (François) de Hadoque, mariño ao servizo do rei de Francia e grande inimigo do pirata Rackham o Vermello. Haddock adoita presentar unha vocación de cabaleiro-granxeiro continuamente contrariada, sobre todo logo do seu establecemento no castelo de Moulinsart (traducido como castelo do Muíño nalgúns álbums). En efecto, un whisky e unha boa pipa preto da cheminea parecen representar os seus ideais de vida máis profundos.
Idealista e de sólidas conviccións monárquicas, representa o arquetipo de cabaleiro do mar.
Outra das características deste personaxe é o seu gusto polo alcol, aínda que aquí hai que diferenciar dúas etapas da súa vida claramente distintas: antes do seu encontro con Tintín, o mariño era un borracho digno de mágoa, maltratado polo seu lugartenente Allan Thompson. Logo de coñecer ao reporteiro, as cousas cambian (aínda que non en forma inmediata) para o capitán, aínda que este non vaia estar sempre á altura do seu título de Presidente da Liga de Mariños Antialcohólicos.
Con todo, é a súa linguaxe o que fixo famoso a este personaxe, sobre todo as exclamacións que lanza nos seus momentos de ira: "troglodita", "ectoplasma", "parasito", "Pirata de entroido" son só algúns exemplos.
Notas
[editar | editar a fonte]- Referencias
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Capitán Haddock  |
