Castelán boliviano
| Castelán boliviano | ||
|---|---|---|
| Outros nomes: | Español boliviano | |
| Falado en: | Bolivia | |
| Total de falantes: | 4,5 millóns (2014) | |
| Familia: | Indoeuropea Itálica Románica Occidental Galoibérica Iberorrománica Ibero-occidental Castelán Castelán boliviano | |
| Escrita: | Alfabeto latino | |
| Status oficial | ||
| Lingua oficial de: |  Bolivia
| |
| Regulado por: | Academia Boliviana da Lingua | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | es
| |
| ISO 639-2: | spa[1] | |
| ISO 639-3: | spa
| |
| SIL: | SPN
| |
| Mapa | ||
| ||
| Status | ||
O castelán boliviano é a variedade do castelán falado en Bolivia pola maior parte da poboación, ora como lingua nai ora como segunda lingua. Na maneira de falar o castelán os bolivianos amosan diferentes acentos e modismos. Nas rexións lindeiras con outros países comparten os mesmos trazos, como tamén pode haber voces ou palabras diferentes.
Na rexión oriental de Bolivia, que abrangue territorios cálidos, o uso do castelán tende a ser maior ca nos departamentos da rexión occidental, onde as linguas orixinarias como o quechua e o aimará contan cunha maior cantidade de falantes maternos có castelán.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "ISO 639-2 Language Code search". Library of Congress. Consultado o 21 de setembro de 2017.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Canfield, D. Lincoln (1981). Spanish Pronunciation in the Americas. Chicago: University of Chicago Press.
- Coimbra Sanz, Germán (1992). El castellano de Santa Cruz. Santa Cruz de la Sierra, Bolivia: Parva Editores.
- Lipski, John M. (1994). Latin American Spanish. Londres: Longman.
