Castelán santandereano
O castelán santandereano (nome que recibe en Colombia) tamén coñecido como tachirense ou castelán gocho (nomes que recibe en Venezuela), é o dialecto ou xeolecto do castelán falado entre a rexión dos Santanderes, situada no nordeste de Colombia, e no Estado Táchira e gran parte da rexión dos Andes, no oeste de Venezuela.
Orixe
[editar | editar a fonte]O castelán santandereano forma parte da influencia sociocultural histórica de europeos e indíxenas na rexión; principalmente de españois (na súa maioría orixinarios do norte e centro de España, que habitaron o territorio durante séculos).[1][2] Os pobos indíxenas da rexión, como os guanes, os yariguís, os agataes, os chitareros, os chipataes, os laches e os yukpa, tamén definiron a maneira de falar, o carácter xenérico e a idiosincrasia do pobo santandereano.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Los inmigrantes en Santander (I)". Vanguardia. 3 de abril de 2012. Arquivado dende o orixinal o 13 de outubro de 2018. Consultado o 2 de decembro de 2020.
- ↑ "Copia arquivada" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 27 de abril de 2015. Consultado o 20 de abril de 2015.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Outros artigos
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Díaz Collazos, Ana María (2015). Desarrollo sociolingüístico del voseo en la región andina de Colombia. Berlín: De Gruyter. ISBN 978-3-11-040414-2. doi:10.1515/9783110404142. Arquivado dende o orixinal o 05-05-2019. Consultado o 02-12-2020.
- Flórez, Luis (1964). El español hablado en Colombia y su atlas lingüístico: Presente y futuro de la lengua española 1. Madrid: OFINES. pp. 5–77.
