Elemento inverso
En matemáticas, o concepto de elemento inverso xeneraliza os conceptos de oposto (−x) e recíproco (1/x) para os números.
Dada unha operación denotada aquí ∗, e un elemento neutro (ou identidade) denotado e, se x ∗ y = e, dise que x é un inverso pola esquerda de y, e que y é un inverso pola dereita de x. (Un elemento neutro é un elemento tal que x * e = x, tamén e * y = y para todos x e y para os que se definen os lados esquerdos.[1])
Cando a operación ∗ é asociativa, se un elemento x ten un inverso pola esquerda e pola dereita, entón estes dous inversos son iguais e únicos; chámanse elemento inverso ou simplemente inverso. Moitas veces engádese un adxectivo para especificar a operación, como en inverso aditivo (elemento simétrico ou oposto), inverso multiplicativo e inverso funcional.
Os inversos úsanse habitualmente en grupos (onde cada elemento é invertible), e os aneis (onde os elementos invertibles tamén se chaman unidades, o que o fai un bocadiño confuso en relación aos propios elementos 1). Tamén se usan habitualmente para operacións que non están definidas para todos os operandos posibles, como matrices inversas e funcións inversas. Isto xeneralizouse á teoría de categorías, onde, por definición, un isomorfismo é un morfismo invertible.
Propiedades básicas
[editar | editar a fonte]Nesta sección, X é un conxunto no que se define unha operación parcial (posiblemente total), que se denota con
Unha operación parcial é asociativa se
para cada x, y, z en X.
Exemplos de operacións asociativas non totais son a multiplicación de matrices de tamaño arbitrario e a composición de funcións.
Elementos identidade ou neutros
[editar | editar a fonte]Sexa unha operación asociativa posiblemente parcial nun conxunto X .
Un elemento neutro, ou identidade é un elemento e tal que
para cada x e y.
De aquí segue que unha operación total ten como máximo un elemento de identidade.
Por exemplo, no caso da multiplicación de matrices, hai unha matriz identidade n×n para cada número enteiro positivo n, e dúas matrices identidade de tamaño diferente non se poden multiplicar xuntas.
Inversos pola esquerda e pola dereita
[editar | editar a fonte]Se onde e é un elemento neutro, dise que x é un inverso pola esquerda de y e y é un inverso pola dereita de x.
Os inversos pola esquerda e pola dereita non sempre existen, aínda que a operación sexa total e asociativa. Por exemplo, a suma é unha operación asociativa total sobre enteiros non negativos, que ten 0 como identidade aditiva (ou neutro da suma) e 0 sería o único elemento con aditiva inversa, porque o resto serían enteiros negativos. Esta falta de inversos é a principal motivación para estender os números naturais aos enteiros.
Inversos
[editar | editar a fonte]Un elemento é invertible baixo unha operación se ten un inverso pola esquerda e outro pola dereita.
No caso común onde a operación é asociativa, o inverso esquerdo e dereito dun elemento coinciden e son únicos.
Se a operación é a suma, a inversa ou a inversa aditiva dun elemento x denótase por No caso da multiplicación, a inversa de x denótase por ou
Un homomorfismo invertible chámase isomorfismo.
En grupos
[editar | editar a fonte]Un grupo é un conxunto cunha operación asociativa que ten un elemento identidade, e para o que cada elemento ten un inverso.
En monoides
[editar | editar a fonte]Un monoide é un conxunto cunha operación asociativa que ten un elemento identidade.
En aneis
[editar | editar a fonte]Un anel é unha estrutura alxébrica con dúas operacións, suma e multiplicación, que son como se chaman as operacións habituais sobre números.
Baixo a suma, un anel é un grupo abeliano, o que significa que a suma é conmutativa e asociativa; ten unha identidade, chamada identidade aditiva, escrita como 0; e todo elemento x ten un inverso, chamado inverso aditivo e escrito −x. Debido á conmutividade, os conceptos de inverso esquerdo e dereito carecen de sentido xa que non se diferencian dos inversos.
Baixo a multiplicación, un anel é un monoide; isto significa que a multiplicación é asociativa e ten unha identidade chamada identidade multiplicativa que escribimos 1. Un elemento invertible para a multiplicación chámase unidade. O inverso ou multiplicativo inverso (para evitar confusións cos inversos aditivos) dunha unidade x denótanse ou, cando a multiplicación é conmutativa,
A identidade aditiva 0 nunca é unha unidade, agás cando o anel é o anel cero, que ten 0 como elemento único.
Se 0 é o único elemento non invertíbel (único non unidade), o anel é un corpo se a multiplicación é conmutativa, ou é un anel de división (corpo non conmutativo) no caso contrario.
Matrices
[editar | editar a fonte]A multiplicación de matrices defínese comunmente para matrices sobre un corpo, e esténdese directamente a matrices sobre aneis, rngs e semianeis. Non obstante, nesta sección só se consideran matrices sobre un anel conmutativo, debido ao uso do concepto de rango e determinante.
Se A é unha matriz m×n (é dicir, unha matriz con m filas e n columnas), e B é unha matriz p×q, o produto AB está definido no caso que n = p, e só neste caso. Unha matriz identidade, é dicir, un elemento de identidade para a multiplicación de matrices é unha matriz cadrada (o mesmo número para filas e columnas) cuxas entradas da diagonal principal son todas iguais a 1 e todas as demais entradas son 0.
Unha matriz invertible é un elemento invertible baixo a multiplicación de matrices. Unha matriz sobre un anel conmutativo R é invertible se e só se o seu determinante é unha unidade en R (é dicir, é invertible en R). Neste caso, a súa matriz inversa pódese calcular coa regra de Cramer.
Se R é un corpo, o determinante é invertible se e só se non é cero. Como o caso dos corpos é o máis común, vese moitas veces que as matrices invertibles son as matrices cun determinante distinto de cero, mais isto é incorrecto sobre os aneis.
Funcións, homomorfismos e morfismos
[editar | editar a fonte]A composición é unha operación parcial que xeneraliza os homomorfismos de estruturas alxébricas e os morfismos de categorías en operacións que tamén se denominan composición e comparten moitas propiedades coa composición de funcións.
En todos os casos, a composición é asociativa .
Se e a composición defínese se e só se ou, nos casos de función e homomorfismo, Nos casos de función e homomorfismo, isto significa que o codominio de é igual ou está incluído no dominio de g. No caso do morfismo, isto significa que o codominio de é igual ao dominio de g.
Hai unha identidade para cada obxecto X (conxunto, estrutura alxébrica ou obxecto ), que tamén se denomina función identidade no caso da función.
Unha función é invertible se e só se é unha bixección. Un homomorfismo ou morfismo invertible chámase isomorfismo. Un homomorfismo de estruturas alxébricas é un isomorfismo se e só se é unha bixección. A inversa dunha bixección chámase función inversa. Nos outros casos, fálase de isomorfismos inversos.
Unha función ten unha inversa pola esquerda ou pola dereita se e só é inxectiva ou sobrexectiva, respectivamente.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ A definición usual de elemento neutro xeneralízase para incluír a función identidade como elemento neutro na composición de funcións, e matriz identidade como elemento neutro da multiplicación de matrices.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- M. Kilp, U. Knauer, A.V. Mikhalev, Monoids, Acts and Categories with Applications to Wreath Products and Graphs, De Gruyter Expositions in Mathematics vol. 29, Walter de Gruyter, 2000, ISBN 3-11-015248-7, p. 15 (def in unital magma) and p. 33 (def in semigroup)
- Howie, John M. (1995). Fundamentals of Semigroup Theory. Clarendon Press. ISBN 0-19-851194-9. contains all of the semigroup material herein except *-regular semigroups.
- Drazin, M.P., Regular semigroups with involution, Proc. Symp. on Regular Semigroups (DeKalb, 1979), 29–46
- Miyuki Yamada, P-systems in regular semigroups, Semigroup Forum, 24(1), December 1982, pp. 173–187
- Nordahl, T.E., and H.E. Scheiblich, Regular * Semigroups, Semigroup Forum, 16(1978), 369–377.