Saltar ao contido

Lingua algonquina de Carolina

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Algonquina de Carolina
Outros nomes:Pamlico
Falado en: Estados Unidos de América Estados Unidos
Rexións: Carolina do Norte
Extinción: década de 1790
Familia: Álxico
 Algonquino
  Algonquino oriental
   Algonquina de Carolina
Escrita: Alfabeto latino
Códigos de lingua
ISO 639-1: --
ISO 639-2: ---
ISO 639-3: crr
Mapa

Territorios tribais dos algonquinos de Carolina do Norte, machapunga (anteriormente coñecidos como secotan) (subgrupos roanoke, Bear River), chowanoke e weapemeoc (subgrupos poteskeit e paspatank), 1657-1795
Status

O algonquino de Carolina está clasificado como extinto polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO[1]

A lingua algonquina de Carolina (tamén coñecida como pamlico ou croatoan) é unha lingua algonquina morta, pertencente ao subgrupo oriental, que se falou outrora en Carolina do Norte, nos Estados Unidos.[2]

Tradución ao inglés

[editar | editar a fonte]
Thomas Harriot traduciu e aprendeu a lingua algonquina de Wanchese e Manteo.

En 1584 Walter Raleigh enviou a primeira dunha serie de expedicións á illa de Roanoke para explorar e finalmente asentarse no Novo Mundo. Os primeiros encontros cos nativos foron amigables e, malia as dificultades de comunicación, os exploradores puideron persuadir a "dous dos salvaxes, cuxos nomes eran Wanchese e Manteo" para acompañalos na viaxe de regreso a Londres,[3] co fin de que os ingleses soubesen as condicións do Novo Mundo que explorara e cal podería ser a utilidade do territorio para eles.[4][5]

Unha vez levados a Inglaterra, os dous indios rapidamente provocaron sensación na corte. A prioridade de Raleigh, porén, non era a publicidade senón a intelixencia sobre a súa nova terra de Virxinia, e restrinxiu o acceso aos seus exóticos acompañantes, asignando ao brillante científico Thomas Harriot o traballo de descifrar e aprender a lingua algonquina de Carolina,[6] usando un alfabeto fonético da súa propia invención para efectuar a tradución.

Linguas relacionadas

[editar | editar a fonte]
Acuarela de John White dos indios roanoke

O algonquino de Carolina forma parte do mesmo grupo de linguas ca o powhatan ou algonquino de Virxinia, unha lingua morta do subrupo oriental da familia algonquina, que á súa vez forma parte das linguas álxicas.

  1. Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022. 
  2. Raymond G. Gordon Jr., ed. 2005. Ethnologue: Languages of the World. 15th edition. Dallas: Summer Institute of Linguistics.
  3. Milton, p.63
  4. Mancall, Peter C. Hakluyt's Promise: An Elizabethan's Obsession for an English America. New Haven: Yale University Press, 2007. 159.
  5. Vaughan, Alden T. "Sir Walter Raleigh's Indian Interpreters, 1584-1618." The William and Mary Quarterly 59.2 (2002): 346-347.
  6. Milton, p.70

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Campbell, Lyle (2000). American Indian Languages: The Historical Linguistics of Native America. Oxford: Oxford University Press. ISBN 0-19-514050-8. 
  • Feest, Christian. 1978. "Virginia Algonquin." Bruce Trigger, ed., Handbook of North American Indians. Volume 15. Northeast, pp. 253–271. Washington: Smithsonian Institution.
  • Lovgren, Stefan. 2006. "'New World' Film Revives Extinct Native American Tongue", National Geographic News, 20 de xaneiro de 2006.
  • Marianne Mithun. 1999. The Languages of Native North America. Cambridge Language Family Surveys. Cambridge: Cambridge University Press.
  • Frank Siebert. 1975. "Resurrecting Virginia Algonquian from the dead: The reconstituted and historical phonology of Powhatan," Studies in Southeastern Indian Languages. Ed. James Crawford. Athens: University of Georgia Press. Pages 285-453.
  • Kupperman, Karen Ordahl. Indians and English: Facing Off in Early America. Ithaca: Cornell University Press, 2000.
  • Mancall, Peter C. Hakluyt's Promise: An Elizabethan's Obsession for an English America. New Haven: Yale University Press, 2007.
  • Milton, Giles, Big Chief Elizabeth – How England's Adventurers Gambled and Won the New World, Hodder & Stoughton, Londres (2000)
  • Vaughan, Alden T. "Sir Walter Raleigh's Indian Interpreters, 1584-1618." The William and Mary Quarterly 59.2 (2002): 341-376.

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]