Llagostera

Llagostera
	Bandeira Brasón
Epónimo	lago e Saltón
Localización
	41°49′45″N 2°53′36″L / 41.829166666667, 2.8933333333333
Estado	España
Comunidade autónoma	Cataluña
Provincia	provincia de Xirona
Comarca	Gironès
Capital	Llagostera (pt)
Contén a división administrativa	Bruguera (pt) ; Creu de Serra (en) ; Font Bona (pt) ; Ganix (en) ; La Canyera (en) ; La Mata (en) ; Llagostera Residencial (en) ; Mas Gotarra (en) ; Mata (en) ; Mont-rei (en) ; Panedes (en) ; Sant Llorenç (en) ; Selva Brava (en) ; Veïnat de Cantallops (en) ; Veïnat de Gaià (en) ; Veïnat de Llobatera (en) ; Veïnat de Pocafarina (en)
Poboación
Poboación	9.208 (2023) (120,52 hab./km²)
Número de fogares	100 (1553)
Lingua oficial	lingua catalá
Xeografía
Parte de	Gironès
Superficie	76,4 km²
Bañado por	Ridaura (en)
Altitude	160 m
Comparte fronteira con	Tossa de Mar ; Cassà de la Selva ; Santa Cristina d'Aro ; Caldes de Malavella
Datos históricos
Día festivo	Pentecoste (Easter + 49 days (en) )
Santo padrón	Fiz de Xirona
Organización política
• Mayor of Llagostera (en)	Narcís Llinàs i Gavilan (en) (2023–)
Identificador descritivo
Código postal	17240
Fuso horario	UTC+01:00
Código INE	17089
Código territorial IDESCAT	170890
Outro
Irmandado con	Almedinilla
Páxina web	llagostera.cat

Llagostera é un municipio da comarca do Gironès, na provincia de Xirona, Comunidade Autónoma de Cataluña, España.

Xeografía

Llagostera atópase no extremo meridional da comarca do Gironès. O seu termo municipal é o máis grande da comarca (76,36 km²) e limita cos concellos de Santa Cristina d'Aro, Caldes de Malavella, Tossa de Mar e Cassà de la Selva.

Polo leste, Llagostera intégrase dentro da zona boscosa do macizo das Gavarres (PEIN), despois de pasar pola chaira de Panedes; polo norte e noroeste atopamos unha chaira de cultivos. No extremo oposto está o macizo da Ardenya, que ocupa gran parte do termo pola zona sur.

Llagostera ten bastantes entidades de poboación como Panedes e Sant Llorenç, con parroquia propia, Bruguera, Gaià, Ganix, Cantallops, Creu de Serra, Pocafarina e Llobatera. Igualmente, Llagostera integra os núcleos urbanizados de La Canyera, La Mata, Mont-Rei, Llagostera Residencial, Selva Brava e Font Bona.

Historia

Xa dende o paleolítico tense coñecemento de núcleos habitados na zona que actualmente ocupa o termo municipal. Durante a época medieval, Llagostera, formada só polo núcleo antigo dentro da muralla, converteuse en baronía, xurisdición señorial erixida en 1375 sobre a señoría, o lugar e o castelo homónimos a favor de Gastó de Montcada i de Luna, que comprendía os castelos de Malavella, Montagut e Cassà, a vila de Caldes de Malavella e as vilas e lugares de Franciac, Santa Seclina, Caulers, Tossa e Lloret.

Pasou á familia Cruïlles e, despois de varios preitos, aos Rocabertí-Tagamanent, aos Vilarig e aos Cruïlles de Castellfollit, á vez que os Montcada, marqueses de Aitona, e os seus sucesores os duques de Medinaceli tamén se puxeron o título de baróns de Llagostera. A señoría de Llagostera concedérase en 1288 ao vizconde Dalmau de Rocabertí. En 1323, trala morte do fillo deste, Guerau de Rocabertí, volveu á coroa, e en 1324 foi doada ao avó do primeiro barón Ot de Montcada i de Pinós, señor da baronía Aitona. O barrio de Reramur ilustra perfectamente a configuración medieval da vila dentro da muralla que antigamente marcaba os límites do núcleo habitado arredor do castelo e da igrexa.

A principios do século XIX, Llagostera converteuse nunha das vilas con importante actividade da industria de rollas, xuntamente coa veciña Cassà de la Selva. Esta industria significou un crecemento demográfico e urbanístico da localidade, ademais do nacemento dunha clase obreira incipiente. Por iso en 1872 constituíuse unha Federación Local da Federación Rexional Española da Asociación Internacional dos Traballadores (FRE-AIT), liderada pola sindicalista llagosterenca Isabel Vilà i Pujol. Despois da guerra civil española, co declive da industria de rollas e a falta dunha rede de auga potable, chegou a parálisis económica ao municipio, que non conseguiu reorientarse cara a outras actividades económicas. É unha situación que aínda persiste actualmente, aínda que Llagostera recibiu ondas migratorias surespañolas, magrebís e subsaharianas.

A plaça del Castell acolle, desde 1982, un monumento que recorda os tempos nos que a vila foi gratificada co privilexio real. Este privilexio foi concedido a Llagostera e a Caldes de Malavella en 1241, cando os dous concellos formaban unha bailía real. O privilexio, que redimía os habitantes das dúas localidades de certas cargas feudais, foi ratificado posteriormente por Carlos IV de España en 1793.

A construción da liña de alta tensión de Les Gavarres de Fecsa Endesa tivo a oposición máis destacada da poboación de Llagostera. Os veciños consideraban que pasaba moi preto das casas e que prexudicaría a súa saúde. O concello liderado por Josep Lluís Postigo i Garcia converteuse a finais de 2001 no único en opoñerse á construción da liña. A finais de setembro de 2001 iniciáronse as obras cun forte despregamento dos Mossos d'Esquadra.^[1] Co nome de Llagosterix os veciños fixeron un irónico acto de inauguración lúdico-reivindicativo con pasacalles acabadas as obras.^[2]

Demografía

As entidades de poboación do municipio son: Llagostera, la Canyera, Llagostera Residencial, la Mata, Mont-rei, Bruguera, Cantallops, Creu de Serra, Ganix, Gaià, Llobatera, Mata, Penedes, Pocafarina, Sant Llorenç, Font Bona, Selva Brava e Mas Gotarra.

Evolución demográfica
1900	1930	1950	1970	1981	2000	2010
4.140	4.090	3.812	4.464	5.013	5.769	7.900

Transporte

A situación estratéxica do municipio converteuno en terra de paso e de conexión entre o interior xerundense e a Costa Brava centro. A Llagostera chégase polas estradas C-65, de Xirona a Sant Feliu de Guíxols, pola GI-674 de Caldes de Malavella ou pola C-35 de Tossa de Mar e Vidreres, vía que enlaza coa autoestrada AP-7. Antigamente, Llagostera estivo conectada ao ferrocarril por medio da liña de vía estreita que unía Sant Feliu de Guíxols e Xirona que pasaba polo municipio, onde había unha estación. Esta liña foi clausurada en 1969.

Lugares de interese

Casa de les Vídues (século XVI)
Igrexa gótica de Sant Feliu de Llagostera
Castelo medieval
Casino Llagosterenc
Museo Municipal
Centro de interpretación de Can Caciques

Festividades

Feira do Cogomelo (Fira del Bolet), o 12 de outubro.
Mercado Romano, o Domingo de Ramos.
Feira do Batre, a finais de xullo.
Feira de Nadal
Festa maior de Llagostera, a Segunda Pascua.
Xornadas gastronómicas, organizadas pola Asociación de Restaurantes de Llagostera.

Deporte

O equipo de fútbol máis representativo da localidade é o Unió Esportiva Llagostera, que xoga na Segunda División B. Son coñecidos tamén o Club Patinatge Llagostera, con varios títulos nacionais e europeos, o Club d'Handbol Llagostera, o Club Bàsquet Llagostera, o Club BTT Llagostera, o Futbol Sala Llagostera, o Grup Excursionista Bell Matí ou o Club Tenis Taula Llagostera.

Notas

↑ Bague, Gerard (27 de setembro 2001). El País, ed. "La policía de la Generalitat ocupa Llagostera para imponer la polémica línea de Fecsa".
↑ Redacció (16 de febreiro de 2004). Vilaweb, ed. "Llagostera 'inaugura' la línea d'alta tensió de les Gavarres". Arquivado dende o orixinal o 24 de abril de 2015. Consultado o 12 de xuño de 2014.

Véxase tamén

Ligazóns externas

[bague2001-1] Bague, Gerard (27 de setembro 2001). El País, ed. "La policía de la Generalitat ocupa Llagostera para imponer la polémica línea de Fecsa".

[2] Redacció (16 de febreiro de 2004). Vilaweb, ed. "Llagostera 'inaugura' la línea d'alta tensió de les Gavarres". Arquivado dende o orixinal o 24 de abril de 2015. Consultado o 12 de xuño de 2014.

[1]

[2]