Mario Andretti
(2021) | |||||||||||||||||
Biografía | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nacemento | 28 de febreiro de 1940 (84 anos) Motovun, Croacia (pt) | ||||||||||||||||
Actividade | |||||||||||||||||
Ocupación | piloto de Fórmula Un, piloto de automobilismo | ||||||||||||||||
Deporte | automobilismo | ||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Participou en | |||||||||||||||||
24 Horas de Le Mans | |||||||||||||||||
Familia | |||||||||||||||||
Fillos | Michael Andretti, Jeff Andretti | ||||||||||||||||
Irmáns | Aldo Andretti | ||||||||||||||||
Premios | |||||||||||||||||
Sitio web | marioandretti.com | ||||||||||||||||
Mario Gabriel Andretti, nado en Montovun (Croacia) o 28 de febreiro de 1940, é un piloto estadounidense (Italoamericano, posto que é oriúndo de Motovun, antiga cidade de Italia, hoxe en Croacia). Durante a súa carreira, gañou catro títulos de Champcar, e o campionato mundial de Fórmula Un do ano 1978. Andretti é a primeira e única persoa en gañar as 500 millas de Indianápolis, as 500 millas de Daytona e o Campionato Mundial de Fórmula 1.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Naceu en Motovun, unha cidade da península de Istria, chamada daquela Montona e pertencente a Italia. Logo da segunda guerra mundial, Istria pasou a ser parte de Iugoslavia e a súa familia, como moitos outros italianos, fuxiron en 1948 e pasaron os sete anos seguintes nun campo de refuxiados. Finalmente a familia Andretti estableceuse en Nazareth (Pensilvania).
Debut nas carreiras[1]
[editar | editar a fonte]En 1959 Andretti comezou a correr nun vello automóbil Hudson en pistas de terra preto da cidade onde vivía. O seu irmán xemelgo, Aldo, corría nas mesmas pistas e co mesmo automóbil, pero deixou de facelo logo dun accidente. Xa en 1964, Mario participou por primeira vez no campionato de Campionato de coches IndyCar da USAC (que se converterá na CART en 1979 e a Champ Car en 2003), despois volvera a correr nestas carreiras. Gañou o campionato en 1966. Mario tamén gañou, na serie NASCAR en 1967, a carreira máis importante da competición, as 500 millas de Daytona. E a primeira das súas tres vitorias nas 12 horas de Sebring. Mario tamén está considerando participar nunha carreira na F1. Isto farase en 1968.
Fórmula 1
[editar | editar a fonte]Ferrari e Lotus
[editar | editar a fonte]Co equipo Lotus, impresionou inmediatamente ao gañar a súa primeira pole no seu primeiro Gran Premio en Watkins Glen. No ano 1969, correu tres carreiras antes de pasar a March. Ese ano gañou o seu terceiro campionato da USAC e sobre todo a súa sorprendente vitoria na mítica proba das 500 millas de Indianápolis. En 1970, terminou a súa primeira carreira en España, co seu primeiro podio cun 3° posto. En 1971, foi contratado pola Scuderia Ferrari. Desde a súa primeira carreira cos coches de Maranello, gañou unha carreira en Kyalami. Posteriormente, terminou dúas veces en cuarto lugar nas carreiras en Alemaña e Suráfrica en 1971 e 1972. Tamén obtivo catro vitorias en coche deportivos, dando a Ferrari como fabricante a súa última vitoria como escuadra fora do ámbito da Fórmula 1 por última vez neste campo.
Con Parnelli e de Novo, un novo intento definitivo co Team Lotus
[editar | editar a fonte]Logo dun ano sabático, Mario volve en 1974 co equipo Parnelli, co que competiría na USAC. En 1975, durante a súa primeira tempada completa, conseguiu un cuarto e quinto lugar, logo, obtivo un sexto lugar en 1976, antes de que o equipo deixase a Fórmula 1. Mario é contratado unha vez máis por Collin Champman para correr en Lotus. O equipo non resulta competitivo como de costume, pero Mario restaura a gloria das cores do coche que porta nas súas mans ao gañar o último Gran Premio da tempada no Xapón. En 1977, Mario gañou catro carreiras e terminou 3° no campionato. Ademais é celebre que en 1977 convertésese no primeiro estadounidense en gañar o Gran Premio dos Estados Unidos en Long Beach(California). Co revolucionario "Efecto solo", a tempada 1978 sería a da súa consagración, coas súas oito pole positions e seis vitorias, suficiente para que Mario gañase o título de campión do mundo de F1, lamentablemente esta foi unha vitoria amarga debido á morte do seu compañeiro de equipo Ronnie Peterson. De todos os xeitos, Andretti non volveu gañar outra carreira logo de 1978.
Os seus últimos anos na Fórmula 1 e os seus anos en CART e Retiro
[editar | editar a fonte]En 1979 e 1980, Mario segue en Lotus, pero o coche carecía de fiabilidade e rendemento. Mario non volvería a lograr máis vitorias, apenas unha pole, e subiríase unha vez máis ao podio en España. Mario deixa Lotus por Alfa Romeo. Á parte dun cuarto lugar na primeira carreira da tempada, non logra quedar nos primeiros lugares tanto en carreira como ao final de tempada. En 1982 Mario correría unha carreira con Williams no Gran Premio do oeste dos Estados Unidos, logo outras dúas carreiras para Ferrari, cun 3° posto en Monza e unha retirada. Finalmente, Mario dedicaríase exclusivamente a correr os seus últimos anos na categoría que o viu nacer como piloto, a serie CART.
Carreira en CART/IndyCar World Series
[editar | editar a fonte]Nos anos 80 volveu a CART/IndyCar World Series. En 1984, co equipo Newman-Haas, gañou seis carreiras e gañou o título. Logo logrou dez vitorias ata a súa retirada das competicións en 1993.
Noutras competicións
[editar | editar a fonte]Mario participou 5 veces nas 24 horas de Le Mans, sen lograr gañar, o seu mellor resultado foi 2° en 1995. trataría de participar nos 500 quilómetros en 2003, antes tivo un serio accidente durante as probas, que lle recordou aquela proba na Indy 500 de 1993, que lle obrigou definitivamente abandonar as carreiras.
Legado
[editar | editar a fonte]Moita xente, particularmente nos Estados Unidos, considérao un dos mellores corredores de todos os tempos. No ano 2000, a Associated Press e a revista RACER nomeárono "Automobilista do Século". O mesmo ano foi introducido ao International Motorsports Hall of Fame (Vestíbulo da fama internacional dos deportes a motor).
Os dous fillos de Mario Andretti, Michael e Jeff, están no mundo das carreiras. Michael gañou o Champcar como antes o fixo o seu pai. O sobriño de Mario, John, tivo éxito tanto en Champ Car como en NASCAR. O seu neto Marco gañou o campionato de karting "Stars of Tomorrow" (estrelas do mañá) de Champ Car.
E por suposto, unha frase para a historia. «"Se todo está baixo control, é que non vas suficientemente rápido"».
Resultados completos na Fórmula Un
[editar | editar a fonte](Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.
Ano | Equipo | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | Posición | Puntos |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1968 | Lotus | RSA
NP |
ESP
NP |
MON
NP |
BEL
NP |
HOL
NP |
FRA
NP |
RU
NP |
ALE
NP |
ITA
NP |
CAN
NP |
USA
Ret |
MEX
NP |
41º | 0 | |||||
1969 | Lotus | RSA
Ret |
ESP
NP |
MON
NP |
HOL
NP |
FRA
NP |
RU
NP |
ALE
Ret |
ITA
NP |
CAN
NP |
USA
Ret |
MEX
NP |
21º | 0 | ||||||
1970 | March | RSA
Ret |
ESP
3 |
MON
NP |
BEL
NP |
HOL
NP |
FRA
NP |
RU
Ret |
ALE
Ret |
AUT
Ret |
ITA
NP |
CAN
NP |
USA
NP |
MEX
NP |
16º | 4 | ||||
1971 | Ferrari | RSA
1 |
ESP
Ret |
MON
NSC |
HOL
Ret |
FRA
NP |
RU
NP |
ALE
4 |
AUT
NP |
ITA
NP |
CAN
13 |
USA
NP |
8º | 12 | ||||||
1972 | Ferrari | ARG
Ret |
RSA
4 |
ESP
Ret |
MON
NP |
BEL
NP |
FRA
NP |
RU
NP |
ALE
NP |
AUT
NP |
ITA
7 |
CAN
NP |
USA
6 |
12º | 4 | |||||
1974 | Parnelli | ARG
NP |
BRA
NP |
RSA
NP |
ESP
NP |
BEL
NP |
MON
NP |
SUE
NP |
HOL
NP |
FRA
NP |
RU
NP |
ALE
NP |
AUT
NP |
ITA
NP |
CAN
7 |
USA
DSC |
8º | 15 | ||
1975 | Parnelli | ARX
Ret |
BRA
7 |
RSA
17 |
ESP
Ret |
MON
Ret |
BEL
NP |
SUE
4 |
HOL
NP |
FRA
5 |
RU
12 |
ALE
10 |
AUT
Ret |
ITA
Ret |
USA
Ret |
14º | 5 | |||
1976 | Lotus | BRA
Ret |
ESP
Ret |
BEL
Ret |
MON
NP |
SUE
Ret |
FRA
5 |
RU
Ret |
ALE
12 |
AUT
5 |
HOL
3 |
ITA
Ret |
CAN
3 |
USA
Ret |
XAP
1 |
6º | 22 | |||
Parnelli | RSA
6 |
USW
Ret |
||||||||||||||||||
1977 | Lotus | ARX
5 |
BRA
Ret |
RSA
Ret |
USW
1 |
ESP
1 |
MON
5 |
BEL
Ret |
SUE
6 |
FRA
1 |
RU
14 |
ALE
Ret |
AUT
Ret |
HOL
Ret |
ITA
1 |
USA
2 |
CAN
9 |
XAP
Ret |
3º | 47 |
1978 | Lotus | ARX
1 |
BRA
4 |
RSA
7 |
USW
2 |
MON
11 |
BEL
1 |
ESP
1 |
SUE
Ret |
FRA
1 |
RU
Ret |
ALE
1 |
AUT
Ret |
HOL
1 |
ITA
6 |
USA
Ret |
CAN
10 |
1º | 64 | |
1979 | Lotus | ARXG
5 |
BRA
Ret |
RSA
4 |
USW
4 |
ESP
3 |
BEL
Ret |
MON
Ret |
FRA
Ret |
RU
Ret |
ALE
Ret |
AUT
Ret |
HOL
Ret |
ITA
5 |
CAN
10 |
USA
Ret |
12º | 14 | ||
1980 | Lotus | ARX
Ret |
BRA
Ret |
RSA
12 |
USW
Ret |
BEL
Ret |
MON
7 |
FRA
Ret |
RU
Ret |
ALE
7 |
AUT
Ret |
HOL
8 |
ITA
Ret |
CAN
Ret |
USA
6 |
20º | 1 | |||
1981 | Alfa Romeo | USW
4 |
BRA
Ret |
ARXG
8 |
SMR
Ret |
BEL
10 |
MON
Ret |
ESP
8 |
FRA
8 |
RU
Ret |
ALE
9 |
AUT
Ret |
HOL
Ret |
ITA
Ret |
CAN
7 |
LVG
Ret |
17º | 3 | ||
1982 | Williams | RSA
NP |
BRA
NP |
USW
Ret |
SMR
NP |
BEL
NP |
MON
NP |
USA
NP |
CAN
NP |
HOL
NP |
RU
NP |
FRA
NP |
ALE
NP |
AUT
NP |
SUI
NP |
19º | 4 | |||
Ferrari | ITA
3 |
LVG
Ret |
Predecesor: Niki Lauda |
Campión da Fórmula 1 1978 |
Sucesor: Jody Scheckter |
Resultados nas 24 Horas de Le Mans
[editar | editar a fonte]Ano | Clase | Nº | Pneumáticos | Coche | Equipo | Compañeiro | Voltas | Posición Final | Clase Posición na súa clase |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1966 | P +5.0 |
6 | G | Ford GT40 Mk.II Ford 7.0L V8 |
Holman & Moody | Lucien Bianchi | 97 | Ret | Ret |
1967 | P +5.0 |
3 | F | Ford GT40 Mk.IV Ford 7.0L V8 |
Holman Moody|Holman & Moody | Lucien Bianchi | 188 | Ret | Ret |
1983 | C | 21 | G | Porsche 956 Porsche Tipo-935 2.6L Turbo Flat-6 |
Porsche Kremer Racing | Michael Andretti Philippe Alliot |
364 | 3° | 3° |
1988 | C1 | 19 | D | Porsche 962C Porsche Type-935 3.0L Turbo Flat-6 |
Porsche AG | Michael Andretti John Andretti |
375 | 6° | 6° |
1995 | WSC | 13 | M
|
Courage C34 Porsche Tipo-935 3.0L Turbo Flat-6 |
Courage Compétition | Bob Wollek Eric Hélary |
297 | 2° | 1° |
1996 | LMP1 | 4 | M
|
Courage C36 Porsche Tipo-935 3.0L Turbo Flat-6 |
Courage Compétition | Jan Lammers Derek Warwick |
315 | 13° | 3° |
1997 | LMP | 9 | M
|
Courage Compétition C36 Porsche Type-935 3.0L Turbo Flat-6 |
Courage Compétition | Michael Andretti Olivier Grouillard |
197 | Ret | Ret |
2000 | LMP900 | 11 | M
|
Panoz LMP-1 Roadster-S Élan 6L8 6.0L V8 |
Panoz Motorsports | David Brabham Jan Magnussen |
315 | 15° | 8° |
Resultados na CART/IndyCar World Series
[editar | editar a fonte]Ano | Equipo | Chasis | Motor | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | Posición Final | Puntos |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1979 | Team Penske | Penske PC-6 | Ford Cosworth TC | PHX |
ATL1 |
ATL2 |
IND |
TRE1 |
TRE2 |
MIS1 |
MIS2 |
WGL |
TRE3 |
ONT 3 |
MIS3 NTS |
ATL3 |
PHX2 |
11° | 700 | |||
1980 | Team Penske | Penske PC-9 | Ford Cosworth | ONT |
IND 20 |
MIL |
POC 17 |
MDO |
MIS1 |
WGL |
MIL |
ONT2 |
MIS2 1 |
MEX |
PHX 2 |
16° | 580 | |||||
1981 | Patrick Racing | Wildcat | Ford Cosworth TC | PHX1 11 |
MIL1 3 |
ATL1 3 |
ATL2 2 |
MIS |
RIV |
MIL2 |
MIS2 2 |
WGL 16 |
MEX |
PHX2 4 |
11° | 81 | ||||||
1982 | Patrick Racing | Wildcat 8B | Ford Cosworth | PHX1 2 |
ATL 11 |
MIL1 9 |
CLE 2 |
MIS1 2 |
MIL2 3 |
POC 14 |
RIV 23 |
ROA 14 |
MIS2 2 |
PHX2 3 |
3° | 188 | ||||||
1983 | Newman/Haas | Lola T-700 | Ford Cosworth TC | ATL 5 |
IND 23 |
MIL 18 |
CLE 14 |
MIS1 3 |
ROA 1 |
POC 7 |
RIV 16 |
MDO 2 |
MIS2 4 |
CEA 1 |
LAG 2 |
PHX 2 |
3° | 133 | ||||
1984 | Newman/Haas | Lola T800 | Ford Cosworth | LGB 1 |
PHX1 20 |
IND 17 |
MIL 8 |
POR 26 |
MEA 1 |
CLE 21 |
MIS1 1 |
ROA 1 |
POC 19 |
MDO 1 |
SAN 7 |
MIS2 1 |
PHX 12 |
LAG 2 |
CEA 2 |
1° | 176 | |
1985 | Newman/Haas | Lola T900 | Ford Cosworth | LGB 1 |
IND 2 |
MIL 1 |
POR 1 |
MEA 26 |
CLE 14 |
MIS1 10 |
NTS |
POC 7 |
MDO 7 |
SAN 15 |
MIS2 21 |
LAG 11 |
PHX 3 |
MIA 27 |
5° | 114 | ||
1986 | Newman/Haas | Lola T8600 | Ford Cosworth TC | PHX1 7 |
LGB 5 |
IND 32 |
MIL 5 |
POR 1 |
MEA 24 |
CLE 3 |
TOR 3 |
MIS1 21 |
POC 1 |
MDO 24 |
SAN 8 |
MIS2 10 |
ROA 9 |
LAG 4 |
PHX2 4 |
MIA 11 |
5° | 136 |
1987 | Newman/Haas | Lola T8700 | Chevy A | LGB 1 |
PHX 5 |
IND 9 |
MIL 17 |
POR 10 |
MEA 2 |
CLE 10 |
TOR 15 |
MIS 19 |
POC 19 |
ROA 1 |
MDO 17 |
NAZ 19 |
LAG 17 |
MIA 4 |
6° | 100 | ||
1988 | Newman/Haas | Lola T8800 | Chevy A | PHX 1 |
LGB 15 |
IND 20 |
MIL 17 |
POR 5 |
CLE 1 |
TOR 25 |
MEA 2 |
MIS 12 |
POC 17 |
MDO 2 |
ROA 3 |
NAZ 3 |
LAG 3 |
MIA 15 |
5° | 126 | ||
1989 | Newman/Haas | Lola T8900 | Chevy A | PHX 8 |
LGB 18 |
IND 4 |
MIL 7 |
DET 3 |
POR 25 |
CLE 2 |
MEA 20 |
TOR 26 |
MIS 3 |
POC 5 |
MDO 7 |
ROA 7 |
NAZ 8 |
LAG 2 |
6° | 110 | ||
1990 | Newman/Haas | Lola T9000 | Chevy A | PHX 4 |
LGB 5 |
IND 27 |
MIL 21 |
DET 25 |
POR 2 |
CLE 4 |
MEA 24 |
TOR 6 |
MIS 3 |
DEN 4 |
VAN 3 |
} MDO 2 |
ROA 5 |
NAZ 4 |
LAG 26 |
7° | 136 | |
1991 | Newman/Haas | Lola T9100 | Chevy A | SUR 17 |
LGB 19 |
PHX 9 |
IND 7 |
MIL 3 |
DET 7 |
POR 5 |
CLE 6 |
MEA 15 |
TOR 2 |
MIS 4 |
DEN 15 |
VAN 4 |
MDO 7 |
ROA 3 |
NAZ 5 |
LAG 3 |
7° | 132 |
1992 | Newman/Haas | Lola T9200 | Ford XB | SUR 7 |
PHX 17 |
LGB 23 |
IND 23 |
DET |
POR 6 |
MIL 6 |
NHA 7 |
TOR 4 |
MIS 15 |
CLE 5 |
ROA 5 |
VAN 6 |
MDO 5 |
NAZ 5 |
LAG 2 |
6° | 105 | |
1993 | Newman/Haas | Lola T9300 | Ford XB | SUR 4 |
PHX 1 |
LGB 18 |
IND 5 |
MIL 18 |
DET 3 |
POR 6 |
CLE 5 |
TOR 8 |
MIS 2 |
NHA 20 |
ROA 15 |
VAN 5 |
MDO 7 |
NAZ 13 |
LAG 9 |
6° | 117 | |
1994 | Newman/Haas | Lola T9400 | Ford XB | SUR 3 |
PHX 21 |
LGB 5 |
IND 32 |
MIL 14 |
DET 18 |
POR 9 |
CLE 27 |
TOR 4 |
MIS 18 |
MDO 10 |
NHA 19 |
VAN 11 |
ROA 16 |
NAZ 25 |
LAG 19 |
14° | 45 |
- Total: 1 Campionato, 19 vitorias
Predecesor: Al Unser |
CART/IndyCar World Series 1984 |
Sucesor: Al Unser |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Mario ANDRETTI". www.statsf1.com. Consultado o 2022-12-14.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]A Galicitas posúe citas sobre: Mario Andretti |
Commons ten máis contidos multimedia sobre: Mario Andretti |