Saltar ao contido

Produto infinito

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

En matemáticas, para unha secuencia de números complexos a1, a2, a3, ... o produto infinito

defínese como o límite dos produtos parciais a1 a2 ... an, a medida que n aumenta sen límite. Dise que o produto converxe cando existe o límite e non é cero. En caso contrario, dise que o produto diverxe. Un límite cero é tratado especialmente para obter resultados análogos aos de sumas infinitas. Se o produto converxe, entón o límite dao valor de an a medida que n aumenta ata o infinito debe ser 1, mentres que a inversa en xeral non é certa.

Os exemplos máis coñecidos de produtos infinitos son probablemente algunhas das fórmulas para π, como os seguintes dous produtos, respectivamente de Viète (a fórmula de Viète, o primeiro produto infinito publicado en matemáticas) e John Wallis (produto de Wallis):

Criterios de converxencia

[editar | editar a fonte]

O produto de números reais positivos

converxe a un número real distinto de cero se e só se a suma

converxe. Isto permite traducir os criterios de converxencia para sumas infinitas en criterios de converxencia para produtos infinitos.

Se a serie diverxe a , entón a secuencia de produtos parciais da an converxe a cero. Dise que o produto infinito diverxe a cero.[1]

Representacións de funcións de produtos

[editar | editar a fonte]

Un resultado importante sobre produtos infinitos é que toda función enteira f(z) (é dicir, cada función que é holomorfa sobre todo o plano complexo) pode factorizarse nun produto infinito de funcións enteiras, cada unha cunha única raíz como máximo. En xeral, se f ten unha raíz de orde m na orixe e ten outras raíces complexas en u1, u2, u3, ... (listados con multiplicidades iguais ás súas ordes), entón

onde λn son enteiros non negativos que se poden escoller para facer converxer o produto, e é algunha función enteira (o que significa que o termo anterior ao produto non terá raíces no plano complexo). A factorización anterior non é única, xa que depende da escolla dos valores para λn. No entanto, para a maioría das funcións, haberá algún número enteiro non negativo p tal que λn = p dea un produto converxente, chamado representación canónica do produto. Este p chámase rango do produto canónico. No caso de que p = 0, esta toma a forma

Isto pódese considerar como unha xeneralización do teorema fundamental da álxebra, xa que para polinomios, o produto faise finito e é constante.

A maiores destes exemplos, destacan as seguintes representacións:

Función Produto infinito Notas
Polo simple
Función sinc Isto débese a Euler (produto infinito de Euler). A fórmula de Wallis para π é un caso especial disto.
Recíproca da función gamma Schlömilch
Función sigma de Weierstrass Aquí é a retícula sen a orixe.
Q-símbolo de Pochhammer Amplamente unsado na teoría de q-análogos. A Función de Euler é un caso especial.
Función theta de Ramanujan Unha expresión do produto triplo de Jacobi, tamén usado na expresión da función theta de Jacobi
Función zeta de Riemann Aquí pn denota o n-ésimo número primo. Este é un caso especial do produto de Euler.

A última delas non é unha representación de produto do mesmo tipo que se discutiu anteriormente, xa que ζ non é unha función enteira. Pola contra, a representación do produto anterior de ζ(z) converxe precisamente para Re( z ) > 1, onde é unha función analítica. Mediante técnicas de continuación analítica, esta función pódese estender unicamente a unha función analítica (aínda denotada ζ (z)) en todo o plano complexo agás no punto z = 1, onde ten un polo simple.

  1. Jeffreys, Harold; Jeffreys, Bertha Swirles (1999). Methods of Mathematical Physics. Cambridge Mathematical Library (3rd revised ed.). Cambridge University Press. p. 52. ISBN 1107393671. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]