Sindicato Obreiro Galego
| Sindicato Obreiro Galego | |||
|---|---|---|---|
| Tipo | sindicato  | ||
| Ideoloxía política | nacionalismo galego | ||
| Data | |||
| Fundación | 1975 | ||
| Disolución | 1977 | ||
| Cronoloxía | |||
| Localización | |||
| País | España | ||
| Área de operación | Galicia | ||
| [ Wikidata ] | |||
O Sindicato Obreiro Galego (SOG) foi un sindicato galego de orientación nacionalista e de esquerdas. O seu voceiro era O Eixo[1] e editaba outros voceiros comarcais e sectoriais.
Historia
[editar | editar a fonte]Fundouse en maio 1975 cando o Fronte Obreiro da UPG decide transformase nun sindicato.[2] Formou parte da AN-PG. En abril de 1976 realizou a súa primeira Asemblea Xeral. Desapareceu en marzo de 1977 para dar paso á Intersindical Nacional Galega (ING) ao unificarse cos sindicatos nacionalistas e de clase de rama UTEG (Unión dos Traballadores do Ensino de Galiza), a STGM (Sindicato Traballadores Galegos do Mar), a STGAP (Sindicato dos Traballadores Galegos da Administración Pública), o UTSG (Unión dos Traballadores da Sanidade de Galiza) e a UTBG (Unión dos Traballadores da Banca de Galiza).
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Publicacións - Fundación Moncho Reboiras". www.fundacionmonchoreboiras.gal. Consultado o 2022-10-26.
- ↑ Radio Fene (2009-05-08). "O Sindicato Obreiro Galego, berce da CIG". Radiofusion - A programación das Emisoras Municipais Galegas. Consultado o 2022-10-26.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- VVAA (2009). Moncho Reboiras. O nacionalismo nos 70. Fundación Bautista Álvarez de Estudos Nacionalistas.
- Dionisio Pereira, Uxío-Breogán Diéguez e Bernardo Máiz (2010). Síntese histórica do movemento obreiro galego, das orixes até 1984. FESGA, A Coruña.