Saltar ao contido

Karl Ziegler

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaKarl Ziegler

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(de) Karl Waldemar Ziegler Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento26 de novembro de 1898 Editar o valor em Wikidata
Helsa, Alemaña Editar o valor em Wikidata
Morte12 de agosto de 1973 Editar o valor em Wikidata (74 anos)
Mülheim an der Ruhr, Alemaña Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaHauptfriedhof Mülheim an der Ruhr (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeAlemaña Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade Philipps de Marburgo
Universidade Técnica de Aachen (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Director de teseKarl von Auwers (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoQuímica inorgánica Editar o valor em Wikidata
Lugar de traballo Aquisgrán
Heidelberg Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónquímico , enxeñeiro , profesor universitario Editar o valor em Wikidata
EmpregadorInstituto Max Planck de Pesquisa do Carvão (pt) Traducir (1943–1969)
Universidade de Halle-Wittenberg (pt) Traducir
Universidade de Frankfurt
Universidade Técnica de Aachen (pt) Traducir
Universidade de Heidelberg
Universidade Philipps de Marburgo Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua alemá Editar o valor em Wikidata
Premios

WikiTree: Ziegler-1459

Karl Waldemar Ziegler, nado o 26 de novembro de 1898 en Helsa (preto de Kassel) e finado o 11 de agosto de 1973 en Mülheim an der Ruhr, foi un químico e profesor universitario alemán galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1963.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou química e doutorouse en 1923 na Universidade de Marburg. Traballou como profesor universitario en Frankfurt e en Heidelberg, ata que en 1943 foi nomeado director de Investigacións sobre o carbono no prestixioso Instituto Max Planck, situado na cidade de Mülheim.

Tamén foi profesor no instituto RWTH de Aachen.

Investigacións científicas[editar | editar a fonte]

Iniciou as súas investigacións estudando as reaccións entre os compostos organometálicos, especialmente do litio, e o butadieno, e máis tarde descubriu que os compostos de aluminio comportábanse de xeito análogo co etileno. O resultado desta investigación previa foi a fabricación en 1953 de polietileno mediante un procedemento de baixa presión, segundo o cal o etileno forma longas cadeas de adición co catalizador de aluminio.

Ziegler gañou o premio Nobel de química en 1963 compartíndoo co italiano Giulio Natta, polos seus traballos na tecnoloxía dos polímeros de alta masa molecular.

Tamén traballou na química dos radicais químicos con carbono trivalente e na síntese de compostos policíclicos como a cantaridina.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Predecesor:
John Cowdery Kendrew
e
Max Ferdinand Perutz
Premio Nobel de Química

1963
compartido con
Giulio Natta
Sucesor:
Dorothy Crowfoot