Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1959

Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1959

Tipo	Fórmula 1
Deporte	automobilismo
Organizador	Federación Internacional do Automóbil
Número de participantes	88
Localización  e  Datas
Intervalo de tempo	10 de maio de 1959 – 12 de decembro de 1959
Número de edición	10  (1959)
Competición
Campionato do Mundo de pilotos de Fórmula 1	Jack Brabham
Datos estatísticos
Carreires	9

O Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1959 é o décimo campionato anual de Fórmula 1 organizado pola Fédération Internationale de l'Automobile (FIA). Con 9 Grandes Premios no calendario, deu comezo o 10 de maio, e finalizou o 12 de decembro. Jack Brabham gañou o título nun deporte que aínda se cambaleaba pola tráxica perda de varios pilotos, incluíndo ao actual campión Mike Hawthorn.

Resumo

A retirada de Vanwall, que se cre foi resultado da elevada taxa de mortalidade da tempada de 1958, deixou a Ferrari como o único equipo gañador de carreiras no campionato. Tamén retiráronse, Juan Manuel Fangio e Mike Hawthorn o que significou que por primeira vez non había un campión do mundo na grella. Con todo, o dominio británico continuou cos revolucionarios Cooper co motor traseiro Coventry Climax de 2,5 litros. Os Cooper conducidos por Jack Brabham, Stirling Moss e Bruce McLaren gañaron cinco carreiras e BRM finalmente gañou unha nas mans de Jo Bonnier.

Aston Martin tamén apareceu cun coche que, comparado coa revolución do motor traseiro de Cooper, era obsoleto e pesado. O Gran Premio de Alemaña celebrouse por primeira e única vez no circuíto de alta velocidade de AVUS, onde o piloto Jean Behra de Ferrari morreu durante unha carreira de autos sen relación coa F1 ou volante dun Porsche.

O Ferrari de Tony Brooks loitou cos Cooper ata a última carreira na que, Moss ou Brabham tamén podían gañar o título. Moss retirouse da carreira, o primeiro GP dos Estados Unidos fóra de Indianápolis, tomando Brabham a dianteira. Brabham quedou sen combustible na última volta, pero empuxou o coche ata a liña de meta para acabar cuarto. Con Brooks terceiro Brabham converteuse no primeiro australiano campión do mundo, mentres que Cooper gañou a coroa de Construtores.

Calendario de Grandes Premios

Rld	Carreira	Circuíto	Data	Pole position	Volta rápida	Piloto gañador	Construtor	Pneu.	Resultados
1	Gran Premio de Mónaco	Mónaco	10 de maio	Stirling Moss	Jack Brabham	Jack Brabham	Cooper-Climax	D	Resultados
2	500 Millas de Indianápolis	Indianápolis	30 de maio	Johnny Thomson	Johnny Thomson	Rodger Ward	Watson-Offenhauser	F	Resultados
3	Gran Premio dos Países Baixos	Zandvoort	31 de maio	Joakim Bonnier	Stirling Moss	Joakim Bonnier	BRM	D	Resultados
4	Gran Premio de Francia	Reims	5 de xullo	Tony Brooks	Stirling Moss	Tony Brooks	Ferrari	D	Resultados
5	Gran Premio do Reino Unido	Aintree	18 de xullo	Jack Brabham	Stirling Moss Bruce McLaren	Jack Brabham	Cooper-Climax	D	Resultados
6	Gran Premio de Alemaña	AVUS	2 de agosto	Tony Brooks	Tony Brooks	Tony Brooks	Ferrari	D	Resultados
7	Gran Premio de Portugal	Monsanto	23 de agosto	Stirling Moss	Stirling Moss	Stirling Moss	Cooper-Climax	D	Resultados
8	Gran Premio de Italia	Monza	13 de setembro	Stirling Moss	Phil Hill	Stirling Moss	Cooper-Climax	D	Resultados
9	Gran Premio dos Estados Unidos	Sebring	12 de decembro	Stirling Moss	Maurice Trintignant	Bruce McLaren	Cooper-Climax	D	Resultados

Equipos e pilotos

Os seguintes equipos e pilotos competiron no Campionato Mundial de Pilotos de 1959.

O australiano Jack Brabham (foto de 1966) gañou o primeiro dos seus 3 campionato de pilotos, pilotando para Cooper

Equipo	Construtor	Chasis	Motor	Pneu.	Piloto	Roldas
Maria Teresa de Filippis	Behra-Porsche-Porsche	RSK	Porsche 547/6 1.5 F4	D	Maria Teresa de Filippis	1
Dr Ing F. Porsche KG	Porsche	718 RSK 718/2	Porsche 547/6 1.5 F4	D	Wolfgang von Trips	1, 6
Equipe Nationale Belge	Cooper-Climax	T51	Climax FPF 1.5 L4	D	Lucien Bianchi	1
					Alain de Changy	1
Jean Lucienbonnet	Cooper-Climax	T45	Climax FPF 1.5 L4	D	Jean Lucienbonnet	1
Owen Racing Organisation	BRM	P25	BRM P25 2.5 L4	D	Harry Schell	1, 3–8
					Jo Bonnier	1, 3–8
					Ron Flockhart	1, 4–5, 7–8
Cooper Car Company	Cooper-Climax	T51	Climax FPF 2.5 L4	D	Bruce McLaren	1, 4–9
					Jack Brabham	1, 3–9
					Masten Gregory	1, 3–7
					Giorgio Scarlatti	8
R.R.C. Walker Racing Team	Cooper-Climax	T51	Climax FPF 2.5 L4	D	Stirling Moss	1, 3, 6–9
					Maurice Trintignant	1, 3–9
British Racing Partnership	BRM	P25	BRM P25 2.5 L4	D	Stirling Moss	4–5
					Hans Herrmann	6
	Cooper-Climax	T51	Climax FPF 1.5 L4		Ivor Bueb	1
	Cooper-Borgward		Borgward 1500 RS 1.5 L4			5
					Chris Bristow	5
High Efficiency Motors	Cooper-Maserati	T45	Maserati 250S 2.5 L4	D	Roy Salvadori	1, 4, 9
					Jack Fairman	8
	Cooper-Climax	T45	Climax FPF 2.5 L4			5
Team Lotus	Lotus-Climax	16	Climax FPF 2.5 L4	D	Graham Hill	1, 3–8
					Pete Lovely	1
					Innes Ireland	3–4, 6–9
					Alan Stacey	5, 9
John Fisher	Lotus-Climax	16	Climax FPF 1.5 L4	D	Bruce Halford	1
Scuderia Ferrari	Ferrari	246 156	Ferrari 155 2.4 V6 Ferrari D156 1.5 V6	D	Jean Behra	1, 3–4
					Phil Hill	1, 3–4, 6–9
					Tony Brooks
					Cliff Allison	1, 3, 6, 8–9
					Olivier Gendebien	4, 8
					Dan Gurney	4, 6–8
					Wolfgang von Trips	9
Scuderia Ugolini	Maserati	250F	Maserati 250F1 2.5 L6	D	Giorgio Scarlatti	1, 4
					Carel Godin de Beaufort	4
Monte Carlo Auto Sport	Maserati	250F	Maserati 250F1 2.5 L6	D	André Testut	1
David Brown Corporation	Aston Martin	DBR4	Aston Martin RB6 2.5 L6	A	Roy Salvadori	3, 5, 7–8
					Carroll Shelby	3, 5, 7–8
Ecurie Maarsbergen	Porsche	718 RSK	Porsche 547/6 1.5 F4	D	Carel Godin de Beaufort	3
Scuderia Centro Sud	Cooper-Maserati	T51	Maserati 250S 2.5 L4	D	Ian Burgess	4–6, 8
					Colin Davis	4, 8
					Hans Herrmann	5
					Mario Araujo de Cabral	7
	Maserati	250F	Maserati 250F1 2.5 L6		Asdrúbal Fontes Bayardo	4
					Fritz d'Orey	4–5
Vandervell Products	Vanwall	VW 59	Vanwall 254 2.5 L4	D	Tony Brooks	5
J.B. Naylor	JBW-Maserati	59	Maserati 250S 2.5 L4	D	Brian Naylor	5
Ace Garage – Rotherham	Cooper-Climax	T51	Climax FPF 1.5 L4	D	Trevor Taylor	5
Alan Brown Equipe	Cooper-Climax	T45	Climax FPF 1.5 L4	D	Mike Taylor	5
					Peter Ashdown	5
Gilby Engineering	Cooper-Climax	T45	Climax FPF 1.5 L4	D	Keith Greene	5
United Racing Stable	Cooper-Climax	T51	Climax FPF 1.5 L4	D	Bill Moss	5
R.H.H. Parnell	Cooper-Climax	T51 T45	Climax FPF 1.5 L4	D	Henry Taylor	5
					Tim Parnell	5
David Fry	Fry-Climax	F2	Climax FPF 1.5 L4	D	Mike Parkes	5
Dennis Taylor	Lotus-Climax	12	Climax FPF 1.5 L4	D	Dennis Taylor	5
Dorchester Service Station	Lotus-Climax	16	Climax FPF 1.5 L4	D	David Piper	5
Jean Behra	Behra-Porsche-Porsche	RSK	Porsche 547/6 1.5 F4	D	Jean Behra	6
Ottorino Volonterio	Maserati	250F	Maserati 250F1 2.5 L6	D	Giulio Cabianca	8
Leader Cards Inc.	Kurtis Kraft-Offenhauser	Midget	Offenhauser 1.7 L4	F	Rodger Ward	9
OSCA Automobili	Cooper-OSCA	T43	OSCA 2.0 L4	D	Alejandro de Tomaso	9
Camoradi USA	Tec-Mec-Maserati	F415	Maserati 250F1 2.5 L6	D	Fritz d'Orey	9
Taylor-Crawley Racing Team	Cooper-Climax	T51	Climax FPF 2.5 L4	D	George Constantine	9
Blanchard Automobile Co.	Porsche	718 RSK	Porsche 547/6 1.5 F4	?	Harry Blanchard	9
Connaught Cars-Paul Emery	Connaught-Alta	C	Alta GP 2.5 L4	D	Bob Said	9
Ecurie Bleue	Cooper-Climax	T51	Climax FPF 2.5 L4	D	Harry Schell	9
Phil Cade	Maserati	250F	Maserati 250F1 2.5 L6	D	Phil Cade	9

Clasificación do Mundial de Construtores de 1959

Os puntos concédense sobre a base 8-6-4-3-2 aos cinco primeiros clasificados en cada carreira. Con todo, un único fabricante só recibía puntos polos cinco mellores resultados das oito carreiras.

Foto	Pos.	Construtor	MON	HOL	FRA	GBR	ALE	POR	ITA	USA	Pts.
	1	Cooper-Climax	1	2	3	1	4	1	1	1	40 (53)
	2	Ferrari	2	5	1		1	3	2	3	32 (38)
	3	BRM	Ret	1	6	2	5	5	7		18
	4	Lotus-Climax	Ret	4	Ret	8	Ret	Ret	Ret	5	5
	—	Cooper-Maserati	6		Ret	Ret	6	10	11	Ret	0
	—	Aston Martin		Ret		6		6	10		0
	—	Porsche	Ret	10			NTS			7	0
	—	Maserati	NSC		8	Ret	Ret	Ret	15	NTS	0
	—	Cooper-Borgward				10					0
	—	JBW-Maserati				Ret					0
	—	Vanwall				Ret					0
	—	Kurtis Kraft-Offenhauser								Ret	0
	—	Cooper-OSCA								Ret	0
	—	Tec-Mec-Maserati								Ret	0
	—	Connaught-Alta				Ret				Ret	0
	—	Fry-Climax				NSC					0
	Pos.	Construtor	MON	HOL	FRA	GBR	ALE	POR	ITA	USA	Pts.

Clasificación do Mundial de Pilotos de 1959

Os puntos concédense sobre a base 8-6-4-3-2 aos cinco primeiros clasificados en cada carreira.

Pos. Piloto MON USA HOL FRA GBR ALE POR ITA USA Pts. 1 Jack Brabham 1 2 3 1 Ret Ret 3 4 31 (34) 2 Tony Brooks 2 Ret 1 Ret 1 9 Ret 3 27 3 Stirling Moss Ret Ret DSC 2 Ret 1 1 Ret 25´5 4 Phil Hill 4 6 2 3 Ret 2 Ret 20 5 Maurice Trintignant 3 8 11 5 4 4 9 2 19 6 Bruce McLaren 5 5 3 Ret Ret Ret 1 16´5 7 Dan Gurney Ret 2 3 4 13 8 Joakim Bonnier Ret 1 Ret Ret 5 Ret 8 10 9 Masten Gregory Ret 3 Ret 7 Ret 2 10 10 Rodger Ward 1 Ret 8 11 Jim Rathmann 2 6 12 Johnny Thomson 3 5 13 Harry Schell Ret Ret 7 4 7 5 7 Ret 5 14 Innes Ireland 4 Ret Ret Ret Ret 5 5 15 Olivier Gendebien 4 6 3 16 Tony Bettenhausen 4 3 17 Cliff Allison Ret 9 Ret 5 Ret 2 18 Jean Behra Ret 5 Ret 2 19 Paul Goldsmith 5 2 20 Roy Salvadori 6 Ret Ret 6 6 Ret Ret 0 21 Ron Flockhart Ret 6 Ret 7 13 0 22 Ian Burgess Ret Ret 6 14 0 23 Wolfgang von Trips Ret 6 0 24 Johnny Boyd 6 0 25 Graham Hill Ret 7 Ret 9 Ret Ret Ret 0 26 Duane Carter 7 0 27 Harry Blanchard 7 0 28 Carroll Shelby Ret Ret 8 10 0 29 Giorgio Scarlatti NSC 8 12 0 30 Alan Stacey 8 Ret 0 31 Eddie Johnson 8 0 32 Carel Godin de Beaufort 10 9 0 33 Paul Russo 9 0 34 Fritz d'Orey 10 Ret Ret 0 35 A. J. Foyt 10 0 36 Chris Bristow 10 0 37 Mário de Araújo Cabral 10 0 38 Colin Davis Ret 11 0 39 Gene Hartley 11 0 40 Henry Taylor 11 0 41 Bob Veith 12 0 42 Peter Ashdown 12 0 43 Al Herman 13 0 44 Ivor Bueb NSC 13 0 45 Jimmy Daywalt 14 0 46 Chuck Arnold 15 0 47 Giulio Cabianca 15 0 48 Jim McWithey 16 0 — Hans Herrmann Ret Ret 0 — Jack Fairman Ret Ret 0 — Bruce Halford Ret 0 — Eddie Sachs Ret 0 — Al Keller Ret 0 — Dick Rathmann Ret 0 — Bill Cheesbourg Ret 0 — Don Freeland Ret 0 — Ray Crawford Ret 0 — Don Branson Ret 0 — Bob Christie Ret 0 — Bobby Grim Ret 0 — Jack Turner Ret 0 — Jud Larson Ret 0 — Jimmy Bryan Ret 0 — Red Amick Ret 0 — Len Sutton Ret 0 — Pat Flaherty Ret 0 — Mike Magill Ret 0 — Chuck Weyant Ret 0 — Brian Naylor Ret 0 — David Piper Ret 0 — Mike Taylor Ret 0 — Alessandro de Tomaso Ret 0 — George Constantine Ret 0 — Bob Said Ret 0 — Alain de Changy NSC 0 — Lucien Bianchi NSC 0 — Maria Teresa de Filippis NSC 0 — Pete Lovely NSC 0 — Jean Lucienbonnet NSC 0 — André Testut NSC 0 — Bill Moss NSC 0 — Keith Greene NSC 0 — Mike Parkes NSC 0 — Trevor Taylor NSC 0 — Dennis Taylor NSC 0 — Tim Parnell NSC 0 — Asdrúbal Fontes NTS 0 — Phil Cade NTS 0 Pos. Piloto MON USA HOL FRA GBR ALE POR ITA USA Pts.

Lenda Cor Resultado Ouro Gañador Prata 2º posto Bronce 3º posto Verde Remata nos puntos Azul Non remata nos puntos Non se califica (NC) Púrpura Non remata (Ret) Vermello Non se califica (NSC) Non se precalifica (NSPC) Negro Descualificado (DSC) Branco Non tomou a saída (NTS) Carreira cancelada (C) Azul claro Prácticas só (PS) Piloto de probas dos venres (PP) (desde 2003 en diante) En branco Non participou nas prácticas (NPP) Excluído (EX) Non chegou (NCG)

• Negra. Volta rápida (1 punto)
• Só os 5 mellores resultados contan para o Campionato. Os números sen paréntese son puntos do campionato, os números entre paréntese son puntuación total obtida.