Clemente XIII, papa

Clemente XIII, papa

(1758)
Biografía
Nacemento	(it) Carlo della Torre di Rezzonico 7 de marzo de 1693 Venecia, Italia
Morte	2 de febreiro de 1769 (75 anos) Roma, Italia
Lugar de sepultura	Basílica de San Pedro Tomb of Clemens XIII (en) Grutas vaticanas
248º Papa
6 de xullo de 1758 – 2 de febreiro de 1769 ← Bieito XIV – Clemente XIV →
Bispo diocesano
11 de marzo de 1743 – ← Giovanni Minotto Ottobini (en) – Sante Veronese (pt)  → Diocese: Roman Catholic Diocese of Padua (en)
Datos persoais
Relixión	Igrexa católica
Educación	Academia Pontificia Eclesiástica Universidade de Padua
Actividade
Campo de traballo	Administration and management of the church (en)
Lugar de traballo	Roma Padua Estados Pontificios Boloña
Ocupación	bispo católico (1743–), sacerdote católico (1731–)
Consagración	Bieito XIV
Participou en
15 de maio de 1758	Conclave de 1758 (pt)
18 de febreiro de 1740	Conclave de 1740 (pt)
Familia
Familia	House of Rezzonico (en)
Cónxuxe	sen valor
Sinatura
Descrito pola fonte	Biblioteca dixital BEIC Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron

Carlo della Torre dei Rezzonico, nado en Venecia o 7 de marzo 1693 e finado en Roma o 2 de febreiro 1769, foi un relixioso italiano, elixido papa o 6 de xullo de 1758 baixo o nome de Clemente XIII (en latín Clemens XIII, en italiano Clemente XIII).

Traxectoria

Malia a humildade e a afabilidade do seu carácter dereito e moderado, púdico ao exceso (fixera recubrir de follas de figueira fabricadas en serie as esculturas clásicos do Vaticano) e xeneroso coa súa vasta fortuna persoal, o pontificado de Clemente XIII foi enturbado polas presións continuas que intentaban facer sobre el os medios franceses influídos polo espírito das Luces, para que suprimise os Xesuítas. Unha resistencia máis inesperada veu das cortes as menos levadas ao progreso, as de España, das Dúas Sicilias e de Portugal. En 1758, o ministro reformador de Xosé I de Portugal (1750-1777), o Marqués de Pombal , expulsou os xesuítas de Portugal e despachounos en masa en Civitavecchia, como «regalo para o Papa». En 1760, Pombal despediu a Roma ao nuncio apostólico e chamou o embaixador de Portugal.

Canonizacións

Durante o seu pontificado canonizou a Xerome Emiliani (1767), a Xosé de Calasanz (1767), a Xosé de Cupertino (1767), Xoana de Kety (1767) e Xoana de Chantal (1767).

Sucesión apostólica

Artigo principal: Sucesión apostólica.

• Clemente XIII (entón Carlo della Torre Rezzonico) (1743)
• Prospero Lorenzo Lambertini (1724)
• Pietro Francesco Orsini (1675)
• Paluzzo Paluzzi Altieri degli Albertoni (1666)
• Ulderico Carpegna (1630)
• Luigi Caetani (1622)
• Ludivico Ludovisi (1621)
• Galeazzo Sanvitale (1604)
• Girolamo Bernerio (1586)
• Giulio Antonio Santorio (1566)
• Scipione Rebiba (1541)

---

Este artigo sobre Papas é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.  Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.

---