Osuna
Localización | ||||
---|---|---|---|---|
| ||||
Estado | España | |||
Comunidade autónoma | Andalucía | |||
Provincia | Provincia de Sevilla | |||
Capital de | ||||
Capital | Osuna | |||
Poboación | ||||
Poboación | 17.418 (2023) (29,4 hab./km²) | |||
Xeografía | ||||
Parte de | ||||
Superficie | 592,49 km² | |||
Altitude | 328 m | |||
Comparte fronteira con | ||||
Organización política | ||||
• Alcalde | Rosario Andújar Torrejón (en) | |||
Identificador descritivo | ||||
Código postal | 41640 | |||
Fuso horario | ||||
Código INE | 41068 | |||
Outro | ||||
Irmandado con | ||||
Páxina web | ayto-osuna.es | |||
Osuna é unha cidade e concello andaluz, da provincia de Sevilla. En 2007 tiña 17.698 habitantes, nunha área de 592 km².
Situación
[editar | editar a fonte]Osuna áchase situada no centro de Andalucía a 282 metros de altitude, nunha dilatada chaira da campina sevillana, que é irrigada polos ríos Salado e Peinado, tributarios do Corbones.O extremo sur é mais montañoso (serra de Algámitas). Atravésana as estradas A-92 e máis a Nacional IV. Dista 86 km da cidade de Sevilla.
Historia
[editar | editar a fonte]Osuna é unha cidade de grande antigüidade, de hai uns tres mil anos, cando os turdetanos habitaban a zona. Sería coñecida en época prerromana co nome de Urso. No ano 44-43 a. C., cumprindo unha previsión anterior de Xulio César, foi refundada por Marco Antonio con veteranos das últimas guerras civís, dándolle o estatuto de colonia de cidadáns romanos e o nome oficial de Colonia Genetiva Iulia, tamén documentado nalgunhas inscricións. Consérvase, aínda que incompleta, a súa lei colonial fundacional, unha importante inscrición de bronce en varias táboas, coñecida como Lex Ursonensis[1] (aínda que o nome "Urso" non aparece nela), que se custodia no Museo Arqueolóxico Nacional de Madrid. Un século despois, Plinio o Vello cítaa como Colonia Genetiva Urbanorum Urso (NH, III.12).
No 711 foi tomada polos árabes, sendo denominada polos musulmáns Oxona.
O rei Fernando III de Castela conquistouna en 1239, cedéndoa en encomenda á orde de Calatrava en 1264. A mediados do século XV, foille recoñecido o señorío da cidade a Pedro Girón, comendador da orde. Xa en tempos do rei Filipe II este señorío pasou a calidade de ducado de Osuna. En 1548, o seu señor, Juan Téllez Girón, nado en Osuna polo 1494, un personaxe a cabalo entre o medievo e o Renacemento, creou na cidade de Osuna o maior conxunto monumental do renacemento sevillano, coa construción de trece igrexas e conventos, un hospital, a Universidade, a Colexiata e o Sepulcro ducal, que o converten no mecenas máis importante da súa época.[2]
Patrimonio monumental
[editar | editar a fonte]O templo relixioso de máis sona é a Colexiata, edificada entre 1534 e 1539, en estilo plateresco, con interesantes pinturas, frescos e esculturas. Dentro dela está a capela do Santo Sepulcro (1540), co monumento funerario dos duques de Osuna.
A Universidade, tamén de estilo plateresco, foi construída a partir de 1538.
A igrexa de San Domingos (Santo Domingo) posúe obras do pintor José Ribera e do tallista andaluz Juan de Mesa. A igrexa de Nosa Señora da Vitoria é do XVIII. No mosteiro da Encarnación destaca a súa decoración de azulexos.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "The Roman Law Library". Arquivado dende o orixinal o 05 de decembro de 2010. Consultado o 26 de xaneiro de 2009.
- ↑ Jesús Agredano Alonso y María del Valle Villalba López. La Colegiata de Osuna. Arte, arqueología e historia. Asociación “Arte, Arqueología e Historia” nº 15 • xaneiro 2008 • ISSN 1886-099
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Osuna |