Saltar ao contido

Xosé Bar Boo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaXosé Bar Boo
Biografía
Nacemento25 de setembro de 1922 Editar o valor en Wikidata
Vigo, España Editar o valor en Wikidata
Morte21 de febreiro de 1994 Editar o valor en Wikidata (71 anos)
Santiago de Compostela, España Editar o valor en Wikidata
EducaciónEscola Técnica Superior de Arquitectura de Madrid Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónarquitecto, mestre Editar o valor en Wikidata
EmpregadorEscola Técnica Superior de Arquitectura da Coruña Editar o valor en Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
CónxuxeMacamen Blanco García Editar o valor en Wikidata
PaiPepe Bar Editar o valor en Wikidata
IrmánsLuis Bar Boo Editar o valor en Wikidata
Premios

BNE: XX1507555 BUSC: bar-boo-xose-1922-1994

Xosé Bar Boo, nado en Vigo o 25 de setembro de 1922 e finado en Santiago de Compostela o 21 de febreiro de 1994, foi un arquitecto galego.[1]

Era fillo do futbolista Pepe Bar e irmán do actor Luis Bar Boo.

Policlínico Cíes, 1967 (o prisma da esquerda é un engadido posterior).

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Obtivo o título de Arquitecto pola Escola Técnica Superior de Arquitectura de Madrid no ano 1957 e o grao de doutor en 1960. En Vigo levou a cabo a maior parte do seu labor profesional. En 1957 deseñou para a súa familia o edificio Plastibar, considerado unha icona da arquitectura moderna de Galicia. Bar Boo residiu no edificio ata o seu pasamento.[2] Na súa obra destaca o uso da pedra, especialmente as pezas de granito que habitualmente só se empregaban para realizar peches en leiras.[2]

En 1973 foi un dos fundadores do Colexio Oficial de Arquitectos de Galicia,[2] do que foi decano entre os anos 1977 e 1979,[3] vicepresidente do Consejo Superior de los Colegios de Arquitectos de España e profesor da Escola Técnica Superior de Arquitectura da Coruña.

Edificio Plaza de Compostela (1963).

Foi activista pola protección do medio ambiente, e en 1974 foi un dos fundadores de ADEGA.[2]

Vida persoal

[editar | editar a fonte]

A súa parella, Macamen Blanco, fundou a asociación Alecrín e a primeira casa de Vigo para mulleres vítimas de violencia de xénero.[2]

Recoñecementos

[editar | editar a fonte]

Obtivo o Premio da Crítica Galicia no ano 1981 e o Concello de Vigo adicoulle o nome dunha rúa.

Galería de imaxes

[editar | editar a fonte]
  1. Necrolóxica, por Xosé María Palmeiro. El País, 24 de febreiro de 1994 (consultado o 23 de marzo de 2010).
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Valverde, Iago (08-10-2022). "Xosé Bar Boo. Centenario deun arquitecto comprometido". Sermos Galiza (522): 4-9. 
  3. Colexio Oficial de Arquitectos de Galicia.
  4. Vídeo sobre o edificio en YouTube.
  5. "Edificios singulares". La Voz de Galicia (en castelán). 17 de maio de 2013. 
  6. "Los arquitectos piden protección para los edificios de corte moderno". Diario de Pontevedra (en castelán). 17 de febreiro de 2017. 
  7. Artigo sobre o Policlínico Cíes, 20 minutos, 3 de xullo de 2006 (consultado o 23 de marzo de 2010).
  8. Galicia 25 anos, Consello da Cultura Galega.
  9. http://patrimoniogalego.net/index.php/44065/2013/05/casa-gerardo-martin/

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]