Zángano

Non confundir con abázcaro.

Na mitoloxía galega, o zángano é un ser imaxinario con aspecto de bo mozo, que anda dun sitio a outro alí onde haxa mozas traballando. Achégase onda elas e demórase tempo e tempo a entretelas, impedindo así que fagan o seu labor. Ninguén sabe de onde veñen nin a onde van logo desta trasnada, algo que adoita facer -aparecer e desaparecer- de forma súbita.

Para zafarse del, as mozas cantan esta cantiga, que as fontes non localizan:

"Morte, que andas polo mundo
vinde buscar ó zángano
se habedes de vir, vinde logo,
antes que faga máis dano"

Cuba, px. 264

Véxase tamén

Bibliografía

• Cuba, Xoán Ramiro; Miranda, Xosé; Reigosa, Antonio (2022). Dicionario dos seres míticos galegos. Vigo: Edicións Xerais de Galicia. ISBN 978-84-1110-072-4. 
• Vaqueiro, Vítor (2011). Mitoloxía de Galiza. Lendas, tradicións, maxias, santos e milagres. Vigo: Galaxia.