Gustavo Noboa

Gustavo Noboa

Biografía
Nacemento	(es) Gustavo José Joaquín Noboa Bejarano 21 de agosto de 1937 Guayaquil, Ecuador
Morte	16 de febreiro de 2021 (83 anos) Miami, Estados Unidos de América
Causa da morte	infarto agudo de miocardio
Lugar de sepultura	Parque da Paz da Aurora
42º Presidente de Ecuador
22 de xaneiro de 2000 – 15 de xaneiro de 2003 ← Jamil Mahuad – Lucio Gutiérrez →
Vicepresidente de Ecuador
10 de agosto de 1998 – 21 de xaneiro de 2000 ← Pedro Aguayo – Pedro Pinto Rubianes → Electo en: eleccións presidenciais de Ecuador de 1998
Reitor Universidade Católica de Santiago de Guayaquil
1986 – 1996 – Vladimiro Álvarez →
Gobernador de Guayas
marzo de 1983 – 10 de agosto de 1984 ← Juan Pablo Moncagatta – Jaime Nebot → Nomeado por: Osvaldo Hurtado Larrea
Datos persoais
Ideoloxía política	Conservadorismo
Educación	Universidade de Guayaquil - Juris Doctor (–1965)
Actividade
Ocupación	político
Empregador	Universidade Católica de Santiago de Guayaquil (1966–1996)
Partido político	Democracia Popular
Membro de	Real Academia Europea de Doutores
Familia
Irmáns	Ricardo Noboa Bejarano
Premios
(2002)  doutor honoris causa pola Universidade Renmin da China (2002)  Gran Cruz da Orde O Sol do Perú (2001)  Colar da Orde de Isabel a Católica (2001)  Gran Cruz da Orde de Isabel a Católica (2001)  Medalla de Ouro de Galicia (2001)  Gran Colar da Orde do Cóndor dos Andes (2001)  Gran Colar da Orde Nacional da Cruz do Sur (21 de xaneiro de 2000)  Orde Nacional de San Lourenzo (1996)  Cabaleiro Comendador con Estrela da Orde de San Gregorio Magno (1979)  Comendador da Orde de San Silvestre  Colar da Orde do Papa Pío IX

Gustavo José Joaquín Noboa Bejarano, nado en Guayaquil o 21 de agosto de 1937, e finado en Miami o 16 de febreiro de 2021, foi un avogado, catedrático universitario e político ecuatoriano. Foi presidente da República de Ecuador dende o 22 de xaneiro de 2000 até o 15 de xaneiro de 2003.

Traxectoria

A súa vida pública comezou no goberno de Osvaldo Hurtado, ao ser nomeado gobernador de Guayas entre 1983 e 1984, debido á súa proximidade co partido de goberno, a Democracia Popular (DP). Entre 1986 e 1996 foi reitor da Universidade Católica de Santiago de Guayaquil. Pola súa afinidade á DP, foi designado como binomio do candidato presidencial daquela tenda política, Jamil Mahuad, nas eleccións de 1998. Durante o goberno de Mahuad mantivo unha relación cordial co presidente, até o estalido da crise económica en Ecuador de 1999, tras a cal, marcou distancia de Mahuad, evitando embazar a súa imaxe.

É así que, ao ser derrocado Mahuad, no golpe de estado de 2000, sucedeuno no poder. O seu goberno mantivo as políticas neoliberais decretadas por Mahuad, polo que tivo que enfrontar senllas manifestacións, sobre todo en xaneiro de 2001. Noboa reprimiu a protesta social, deixando como saldo tres mortos.

Trala súa presidencia, foi acusado de malversación de fondos na renegociación da débeda externa. Noboa fuxiu á República Dominicana, onde permaneceu dende 2003 até abril de 2005, cando retornou a Guayaquil, ao ser beneficiado dun pacto político entre o goberno de Lucio Gutiérrez e certos partidos políticos, no que se anularon todos os cargos na súa contra. A consecuencia disto, Gutiérrez foi derrocado 20 días despois e os cargos contra Noboa foron restabelecidos, polo que se ordenou a súa detención domiciliaria. Posteriormente, foi amnistiado pola Asemblea Constituínte de 2007. Afastouse da política, ocupándose do seu consultorio privado e da academia.