Lingua náhuatl clásica

Náhuatl clásico; Nāhuatlahtōlli
Pronuncia:	[naːwat͡ɬaʔˈtoːlːi]
Outros nomes:	Azteca, náhuatl
Falado en:	Imperio Azteca
Extinción:	Dividido en dialectos modernos no século XV.
Familia:	Uto-azteca; Nahua; Náhuatl; Central; Náhuatl nuclear; Náhuatl clásico
Códigos de lingua
ISO 639-1:	--
ISO 639-2:	---
ISO 639-3:	nci
Mapa
	; En verde, a extensión do náhuatl clásico. En vermello, as variedades do náhuatl no presente.
Status

O náhuatl clásico (tamén coñecido sinxelamente como azteca ou náhuatl) é unha das variedades do náhuatl, falada no val de México e no México central como lingua franca no tempo da conquista do Imperio Azteca no século XVI. Durante os século seguintes, foi amplamente substituído polo castelán e evolucionou nas linguas nahuas modernas. Malia que está clasificada como unha lingua morta,^[1] o náhuatl clásico sobreviviu a través de multitude de fontes escritas transcritas polos pobos nahuas e os españois en alfabeto latino.

Notas

↑ "Ethnologue summary for Classical Nahuatl". Arquivado dende o orixinal o 18 de febreiro de 2013. Consultado o 30 de xuño de 2017.

[1] "Ethnologue summary for Classical Nahuatl". Arquivado dende o orixinal o 18 de febreiro de 2013. Consultado o 30 de xuño de 2017.

[1]