Café Moderno (Pontevedra)
Café Moderno | |
---|---|
Fachada principal do Café Moderno, na praza de San Xosé | |
Edificio | |
Estilo | Modernista, ecléctico |
Enderezo | Praza de San Xosé, 3 |
Localización | Pontevedra |
Coordenadas | 42°25′46″N 8°38′45″O / 42.429444444444, -8.6458333333333 |
Propietario | Caixa Galicia |
Construción | |
Construción | 1902 |
Remodelación | 1998 |
Dimensións | |
Plantas | 3 (planta baixa, 2 andares). |
[ editar datos en Wikidata ] |
O Café Moderno é un edificio modernista e ecléctico[1] situado na praza de San Xosé de Pontevedra. É o edificio co interior modernista máis importante da cidade. Actualmente é a sede dun dos dous centros socioculturais Afundación en Pontevedra, propiedade do banco Abanca.
Historia
[editar | editar a fonte]No lugar onde se construíu o edificio estaba o antigo pazo dos Gago de Mendoza. Foi promovido polo rico pontevedrés que regresou de Cuba, Bernardo Martínez-Bautista Herrera, e terminouse en 1902. As súas iniciais poden verse na porta principal e a data de finalización (BMB 1902). Foi deseñado para albergar un edificio de dúas plantas con catro pisos (dous por planta), incluíndo o do propio burgués Martínez-Bautista na primeira planta e unha planta baixa para albergar o Café Moderno. No piso da segunda planta, á esquerda, naceu en 1913 o grande arquitecto pontevedrés e mestre do movemento moderno en España, Alejandro de la Sota.[2]
En 1903, Valentín García Termes acondicionou os salóns da planta baixa e o 30 de maio de 1903 inaugurouse o Café Moderno, un referente artístico da arquitectura interior comercial.[3][4] Tamén funcionou como local de variedades e espectáculos e contou co primeiro cinematógrafo da cidade en 1904.
O Café Moderno converteuse nun centro literario e artístico onde se forxaron as novas ideoloxías republicanas, socialistas e galeguistas. Nos seus salóns reuníronse figuras como Castelao, Valentín Paz-Andrade, Alexandre Bóveda ou Ramón Cabanillas.[5] En 1932, o Café Moderno acolleu tamén a Federico García Lorca.[6]
Foi no Café onde se redactou o primeiro Estatuto de Autonomía de Galicia. Coa chegada do militarismo en 1936, a súa actividade diminuíu e tras unhas décadas sen actividade, finalmente pechou as súas portas.[7]
O edificio foi adquirido en 1973 pola Caixa Rural Provincial de Pontevedra para ser utilizado como sede da entidade, que comezou a funcionar en xaneiro de 1974.[8]
En xullo de 1998, o arquitecto Álvaro Siza emprendeu a renovación completa do edificio para a Fundación Caixa Galicia.[9] Recuperáronse os elementos decorativos (especialmente os frescos e as pinturas), tanto na planta baixa como nos salóns. O 24 de outubro de 2000 o café volveu abrir as súas portas.[10] A planta baixa segue funcionando como cafetería e os pisos superiores son salas de exposicións e oficinas.[11]
Descrición
[editar | editar a fonte]O edificio ten unha fachada de pedra con decoración ecléctica e galerías de ferro forxado. Presenta un tratamento xeométrico de elementos ornamentais, algúns clásicos, como as palmetas da cornixa e as cachotarías sen biselar en bandas continuas ao longo da fachada. Unha ampla e elegante entrada conduce á escaleira de madeira do edificio.[12]
Destaca o uso de tres materiais: cachotaría de granito, ferro fundido e madeira. Na planta baixa, as estilizadas xanelas florais lembran ao Arts & Crafts inglés. O ferro fundido utilízase en varios elementos da casa, como os balcóns das fachadas, as columnas corintias da planta baixa nas salas do Café Moderno, a balaustrada da escaleira central e a escaleira de acceso ao xardín.[13]
A parte traseira do edificio está totalmente cuberta por unha gran galería de madeira que se apoia no chan sobre piares de pedra. Ao xardín accédese desde o primeiro piso á esquerda. O xardín está equipado para o recreo familiar con especies tropicais, quioscos, sebes e fontes. O 18 de setembro de 2003 inaugurouse no xardín interior do café unha escultura de Castelao en granito de 3,15 metros de altura e 7,5 toneladas de peso, obra do escultor Francisco Leiro.[14]
O interior do edificio do Café Moderno é o mellor exemplo de Art Nouveau da cidade. A casa de Bernardo Martínez-Bautista é a única que tiña teitos e paredes decorados. As luminosas salas do Café conteñen os espellos e lámpadas orixinais e exemplos dos modelos florais e clásicos franceses cos que a burguesía española decoraba as súas casas na segunda metade do século XIX. A decoración interior inclúe cadros cómicos de Monteserín, de principios do século XX, e os tres cadros histórico-mitolóxicos de Carlos Sobrino incorporados en 1914, así como as paisaxes de Pintos Fonseca (1940) e o mural de Laxeiro (1949).[15]
Cultura
[editar | editar a fonte]No exterior, na Praza de San Xosé, atópase o Monumento á tertulia ou Literary Circle in Modern Coffee, que recrea as reunións dos máis importantes intelectuais galegos do primeiro terzo do século XX, como Castelao, Alexandre Bóveda, Valentín Paz-Andrade ou Ramón Cabanillas, que adoitaban reunirse na cidade, sendo o lugar de encontro por excelencia o Café Moderno.[16] No interior do Café atópase tamén un monumento a estes famosos intelectuais.
Galería
[editar | editar a fonte]-
Interior Art Nouveau
-
Galerías Art Nouveau
-
Porta de entrada ó edificio coas iniciais e data de finalización (BMB 1902)
-
Fachada e Monumento á Tertulia
-
Interior
-
Monumento á Tertulia en fronte do edificio
-
Monumento á Tertulia dentro do Café
-
Salón interior
Referencias
[editar | editar a fonte]- ↑ Nadal, Paco, 2012, Rias Baixas. Escapadas, Madrid, El País Aguilar, p. 39
- ↑ "Café Moderno: Su historia, tertulias y vivencias". Pontevedra Viva (en castelán). 27 de xuño de 2019.
- ↑ "El emblemático Café Moderno de Pontevedra busca hostelero para continuar su historia centenaria". La Voz de Galicia (en castelán). 28 de setembro de 2022.
- ↑ "110 años del edificio del Moderno". Faro (en castelán). 26 de maio de 2013.
- ↑ "El histórico Café Moderno de Pontevedra, inaugurado en 1903, reabrirá tras medio año cerrado". La Voz de Galicia (en castelán). 8 de febreiro de 2023.
- ↑ "Ocho cafés históricos de Galicia". La Voz de Galicia (en castelán). 6 de agosto de 2018.
- ↑ "La Pontevedra del Café Moderno". La Voz de Galicia (en castelán). 28 de outubro de 2000.
- ↑ "El Moderno rememora su rehabilitación". La Voz de Galicia (en castelán). 12 de novembro de 2015.
- ↑ "Álvaro Siza confía en que su nuevo Café Moderno sea un eje cultural en la ciudad". La Voz de Galicia (en castelán). 13 de setembro de 2000.
- ↑ "El nuevo Café Moderno acogerá una veintena de actos culturales antes de fin de año". La Voz de Galicia (en castelán). 25 de outubro de 200.
- ↑ "El Café Moderno de Pontevedra acoge una muestra de fotografías para reflexionar sobre el autismo". El Correo Gallego (en castelán). 12 de xuño de 2019.
- ↑ "Ocho cafés históricos de Galicia". La Voz de Galicia (en castelán). 6 de agosto de 2018.
- ↑ "110 años del edificio del Moderno". Faro (en castelán). 26 de maio de 2013.
- ↑ "Un «Castelao» de más de tres metros para el jardín del Café Moderno". La Voz de Galicia (en castelán). 18 de setembro de 2003.
- ↑ "El Moderno rememora su rehabilitación". La Voz de Galicia (en castelán). 12 de novembro de 2015.
- ↑ "El Café Moderno invita a los escolares a conocer sus tertulias y al loro Ravachol". Diario de Pontevedra (en castelán). 8 de xaneiro de 2019.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Café Moderno |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Aganzo, Carlos (2010). Pontevedra. Ciudades con encanto (en castelán). Madrid: El País-Aguilar. p. 99-100. ISBN 978-8403509344.
- Nadal, Paco (2012). Rías Baixas. Escapadas (en castelán). Madrid: El País-Aguilar. p. 39. ISBN 978-8403501089.
- Riveiro Tobío, Elvira (2008). Descubrir Pontevedra (en castelán). Pontevedra: Edicións do Cumio. p. 52. ISBN 9788482890852.