Caixa de Aforros Provincial de Pontevedra
Caixa de Aforros Provincial de Pontevedra | |
---|---|
Tipo | caixa de aforros |
Data de fundación | 1930 |
Data de disolución | 2000 |
Sede | Edificio central da Caixa de Aforros Provincial de Pontevedra |
País | Galicia |
42°25′44″N 8°38′45″O / 42.428833333333, -8.6459722222222 | |
[ editar datos en Wikidata ] |
A Caixa de Aforros Provincial de Pontevedra foi unha entidade financeira dependente da Deputación de Pontevedra e con sede na cidade de Pontevedra, existente entre 1930 e 2000.
Historia
[editar | editar a fonte]Fundouse en Pontevedra o 12 de xaneiro de 1930 e comezou a súa actividade o 20 de xaneiro de 1930.[1] O seu primeiro presidente foi Daniel de la Sota e o seu primeiro director Alexandre Bóveda.[2] Tras o cesamento de Daniel de la Sota como presidente da Deputación, ocupou o cargo o militar Manuel Casas Medrano, quen quixo pechar a entidade, e Alexandre Bóveda dimitiu do cargo.[3] Nos anos da Segunda República Española comeza a súa expansión polo norte da provincia, con axencias en diversas vilas. A comezos de 1938 levouse a cabo unha depuración do persoal, en cumprimento das disposicións da Junta de Defensa Nacional.
Entre 1940 e 1960 as caixas de aforros viviron un período de expansión en toda España, ao abeiro das reformas lexislativas. Por entón ábrense as primeiras sucursais en Ponte Caldelas, Tomiño e Caldas de Reis. Nesa etapa en que hai enfrontamentos coa Caixa de Aforros Municipal de Vigo por ocuparen diferentes espazos, situación na que media o Ministerio de Traballo.
En 1944 a entidade adquire un soar en Campolongo onde constrúe a súa sede, elaborada polo arquitecto Emilio Quiroga Losada. O edificio foi inaugurado en 1949.[4] e ampliouse na década de 1950, co deseño de Robustiano Fernández Cochón. O edificio foi de novo ampliado entre 1971 e 1973, coa construción dun auditorio e diversas oficinas, que acolleron durante un tempo as aulas da Universidade Nacional de Educación a Distancia.[5]
Participou no financiamento de obras públicas na cidade de Pontevedra, como o Estadio da Xuventude (actual Centro Galego de Tecnificación Deportiva)[6] ou o Estadio de Pasarón, así como a construción de diversas vivendas sociais. En 1965 construíu a residencia de estudantes Virxe Peregrina, en orixe destinada a Colexio Menor, destinada a alumnado de Bacharelato, Maxisterio e Mestría Industrial.[7] Dentro da obra social, a entidade patrocinou equipos deportivos como o Pontevedra CF ou a SD Teucro.[8]
En 1980 constituíu o premio Julio Camba de Periodismo. En 1977 comezaron diversas conversas para crear unha gran caixa de aforros galega. Leváronse a cabo negociacións con Caixa Galicia, resultado da fusión das Caixas de Aforros da Coruña, Lugo, Santiago de Compostela e Ferrol,[9] mais a negativa da Caixa de Aforros de Vigo botaron atrás o proxecto conxunto. Ante esta diatriba, na década de 1980 levou a cabo unha fase de expansión coa apertura de sucursais en diversas vilas galegas e mesmo en Madrid.
En 1990 comezan diversas colaboracións coas Caixa de Aforros de Vigo e Ourense, que culminan no ano 2000 coa fusión e a creación da entidade privada Caixanova.[10] A parte de accións que lle corresponderon na nova caixa foi do 24 %. Á súa vez Caixanova fusionouse en 2010 con Gaixa Galicia, e o proceso culminou na entidade Abanca.[11]
En 2006 inaugurouse o novo Centro Cultural da Caixa de Aforros, cun amplo programa cultural que inclúe obradoiros de poesía, literatura e arte, exposicións de museos nacionais e internacionais, obras de teatro, concertos e conferencias no seu auditorio.[12] En 2010 pasou a chamarse Centro Cultural Afundación.
Arquitectura
[editar | editar a fonte]Tras a derriba da capela de San Xosé na praza do mesmo nome, construíuse o edificio da Caixa de Aforros Provincial de Pontevedra. Esta sede construíuse en tres etapas: o edificio orixinal iniciouse en 1944 e converteuse na sede da Caixa de Aforros de Pontevedra en 1948. O edificio ocupaba unha parcela de 200 metros cadrados na Praza de San Xosé e era un edificio de pedra de aspecto nobre, con planta baixa e catro pisos, segundo o proxecto de Emilio Quiroga Losada, arquitecto municipal.[13]
A segunda parte deseñouse como unha ampliación ao longo da rúa Augusto González Besada en 1956. Esta ampliación foi deseñada e construída polos arquitectos Robustiano Fernández Cochón e Laureano Barreiro. A última parte consistiu na execución dun anexo de arquitectura moderna con fachada ás rúas San Xosé e Augusto García Sánchez, construído entre 1970 e 1974 polo arquitecto Joaquín Basilio Bas.[14] Desde esta ampliación, o edificio conta cun gran auditorio con máis de 800 prazas.
O edificio foi completamente reformado polo arquitecto César Portela en 2004 e inaugurado o 15 de xullo de 2006.[15][16] Ten unha superficie de 12 000 metros cadrados de superficie construída e conserva dúas fachadas de pedra, combinadas cun enorme cubo de cristal na fachada posterior que se abre á Avenida Augusto García Sánchez e que lle dá un aspecto moderno e vangardista.[17] O edificio está coroado na fachada da súa entrada principal por unha escultura de bronce de 6 metros de altura do escultor Cándido Pazos, realizada en 2006, que representa ao arqueiro grego Teucro, mítico fundador da cidade de Pontevedra.[18] Na fachada sur restauráronse os baixorrelevos de Xoán Piñeiro O mar e O campo.
No interior do edificio hai un gran vestíbulo ao que se accede desde a entrada principal pola rúa Augusto González Besada e que conecta as diferentes salas. Cinco grandes esculturas do escultor Sergio Portela están colocadas estratexicamente neste vestíbulo para atraer as miradas. Na terraza instalouse un xardín de camelias e nos dous patios interiores hai unha fervenza de 11 metros e xardíns colgantes de 15 metros de altura. Ademais dun auditorio con máis de 800 asentos, o edificio conta cunha sala de conferencias e tres grandes salas de exposicións.[19]
Galería
[editar | editar a fonte]-
Fachada de vidro na avenida Augusto García Sánchez
-
Fachadas de vidro nas rúas San Xosé e Augusto García Sánchez
-
Fachada na rúa San Xosé
-
A estatua de Teucro coroando o edificio
-
Baixorrelevo O mar
-
Baixorrelevo O campo
-
Arqueiro grego Teucro
-
Fachada na praza de San Xosé
-
Detalle dun dos baixorrelevos de Xoán Piñeiro e sinatura
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Cronología del auge y caída de las cajas gallegas". ABC (en castelán). 19 de decembro de 2013.
- ↑ ""Pocos saben que Bóveda fue el primer director de la Caja de Pontevedra"". La Voz de Galicia (en castelán). 14 de xullo de 2003.
- ↑ "El 'gallego' que modernizó la agricultura". La Opinión A Coruña (en castelán). 23 de abril de 2010.
- ↑ "La desconocida capilla de San José". Diario de Pontevedra (en castelán). 14 March 2021.
- ↑ "La sede que la Caja no inauguró nunca". Faro (en castelán). 3 de marzo de 2013.
- ↑ "El Estadio de la Juventud". Faro (en castelán). 16 de novembro de 2014.
- ↑ "Alcalde Filgueira Valverde". Pontevedra Viva (en castelán). 12 de xullo de 2014.
- ↑ "75 años de historia azul". Diario de Pontevedra (en castelán). 4 de maio de 2020.
- ↑ "De Caixa de Aforros a Caixa Galicia". La Opinión A Coruña (en castelán). 5 de abril de 2009.
- ↑ "La Xunta consigue la fusión de las tres cajas de ahorro del sur de Galicia". El País (en castelán). 15 de marzo de 1999.
- ↑ "Diez años de la fusión de Caixa Galicia y Caixanova: el fracaso que costó 9.000 millones". El Español (en castelán). 29 de xuño de 2020.
- ↑ "Los Reyes inauguran en Pontevedra el nuevo edificio del Centro Social de la entidad Caixanova". ABC (en castelán). 16 de xullo de 2006.
- ↑ "La sede que la Caja no inauguró nunca". Faro (en castelán). 3 de marzo de 2013.
- ↑ "Una nueva forma de actuar". El Correo Gallego (en castelán). 23 de xullo 2006.[Ligazón morta]
- ↑ "'Arquitectura de sensacións', desde el martes 13 en la sede de Afundación". Pontevedra Viva (en castelán). 9 de setembro de 2016.
- ↑ "La sede de Afundación presentaba su nueva cara". La Voz de Galicia (en castelán). 15 de xullo de 2016.
- ↑ "Los Reyes inauguran en Pontevedra el nuevo edificio del Centro Social de la entidad Caixanova". ABC (en castelán). 16 de xullo de 2006.
- ↑ "Teucro ya pisa el reloj". La Voz de Galicia (en castelán). 18 de xullo de 2006.
- ↑ "Una nueva forma de actuar". El Correo Gallego (en castelán). 22 de xullo de 2006.[Ligazón morta]
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Caixa de Aforros Provincial de Pontevedra |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Aganzo, Carlos (2010). Pontevedra. Ciudades con encanto (en castelán). Madrid: El País-Aguilar. p. 100-101. ISBN 978-8403509344.
- López Torre, R. (2000). La Caja de Pontevedra. 1930/2000. Caja de Pontevedra.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Centro Cultural Afundación
- Páxina web da Caixa de Pontevedra Arquivado 31 de marzo de 2001 en Wayback Machine.