Festival de Eurovisión 2021
| Festival de Eurovisión 2021 Open Up | |
|---|---|
| |
| Datas | |
| Semi-final 1 | 18 de maio de 2021 |
| Semi-final 2 | 20 de maio de 2021 |
| Final | 22 de maio de 2021 |
| Anfitrión | |
| Lugar |  Rotterdam AhoyRotterdam, Países Baixos |
| Presentador(es) | Chantal Janzen Edsilia Rombley Jan Smit Nikkie de Jager
|
| Director | Marnix Kaart Marc Pos Daniel Jelinek
|
| Supervisor executivo |  Martin Österdahl
|
| Produtor executivo | Sietse Bakker Astrid Dutrénit
|
| Televisión anfitrioa | |
| Apertura |
|
| Acto(s) intermedio(s) |
|
| Participantes | |
| Participantes | 39 |
| Países que debutan | Ningún |
| Países que retornan |  Bulgaria Ucraína
|
| Países que se retiran |  Armenia Belarús Hungría Montenegro
|
Mapa
| |
| Votacións | |
| Sistema de votación | Primeiro preséntanse os votos dos xurados nacionais de maneira individual, que outorgan de 1 a 8 puntos, 10 puntos (aparecen automaticamente nas pantallas), e 12 puntos no formato tradicional, dicindo en voz alta a que país lle corresponden.
En segundo lugar preséntanse os resultados do televoto, no que cada país entrega de 1 a 8, 10 e 12 puntos ás cancións preferidas. Todos eses votos súmanse e son entregados a cada país de menor a maior puntuación, de maneira conxunta. |
| Cero puntos |  Reino Unido[nota 1]
|
| Canción gañadora |  Italia"Zitti e buoni" |
| Festival de Eurovisión | |
◄2020 .svg){kind=small} 2022►
| |
O Festival da Canción de Eurovisión 2021 foi a 65ª edición do festival. Celebrouse en Rotterdam, Países Baixos, grazas á vitoria do mesmo país en 2019 coa canción "Arcade" de Duncan Laurence. Estaba previsto que o Festival de Eurovisión 2020 fose celebrado nos Países Baixos, antes de cancelarse dada a pandemia europea de COVID-19. Esta foi a quinta vez en que os Países Baixos celebran o festival, seguindo ás edicións de 1958, 1970, 1976 e 1980. Organizado pola Unión Europea de Radiodifusión (UER) e as emisoras anfitrioas Nederlandse Publieke Omroep (NPO), Nederlandse Omroep Stichting (NOS) e AVROTROS, o festival foi celebrado no Rotterdam Ahoy e consistiu en dúas semifinais os días 18 e 20 de maio, e unha final o 22 de maio de 2021. A UER debatiu con respecto á prórroga do festival de 2020 para o 2021, e moitos países participantes elixiron os mesmos artistas que ían representarlles en 2020. Os tres espectáculos en directo foron presentados por Chantal Janzen, Edsilia Rombley, Jan Smit e Nikkie de Jager.
39 países participaron este ano no festival, dos cales 26 reelixiron os mesmos artistas previamente seleccionados para o festival de 2020 (aínda que con distintas cancións, como ditan as normas do festival). Bulgaria e Ucraína volveron tras as súas ausencias no festival de 2019, mentres que Hungría e Montenegro non regresaron tras a súa participación en 2019. Armenia e Belarús tiñan planeado participar, pero Armenia abandonou máis tarde debido á súa crise sociopolítica provocada polo conflito de Nagorno-Karabakh e Belarús foi descualificada tras descubriren que a súa proposta violaba as normas do festival.
O gañador foi Italia coa canción “Zitti e buoni”, interpretada por Måneskin e escrita polos membros da banda Damiano David, Ethan Torchio, Thomas Raggi e Victoria De Angelis. Esta foi a terceira vitoria de Italia no festival, seguindo as de 1964 e 1990, converténdose no segundo membro do denominado “Big Five” en gañar o festival dende que se estableceu o grupo, despois da vitoria de Alemaña en 2010. Asemade, son a primeira banda en gañar o festival desde a vitoria de Lordi por Finlandia en 2006. Francia, Suíza, Islandia e Ucraína completaron os cinco primeiros postos, con Francia e Suíza conseguindo os seus mellores resultados desde 1991 e 1993 respectivamente. Foi a quinta vez que o gañador do festival non rematou co maior número de votos do xurado, dende a súa reintrodución xunto co televoto en 2009; Suíza foi o gañador do xurado, mentres que Italia gañou o televoto. Amais, por vez primeira desde o ano 1995, ningunha das cancións dos tres primeiros postos foi interpretada en inglés.
Así mesmo, por primeira vez desde que se inaugurou o sistema de voto actual, implementado en 2016, catro países recibiron cero puntos do televoto: o país organizador Países Baixos, España, Alemaña e o Reino Unido, este último sendo o primeiro país en recibir cero puntos por parte de xurado e televoto ao mesmo tempo. Esta foi a quinta vez que o país anfitrión rematou nos últimos cinco postos da clasificación dende 2015, cos Países Baixos finalizando na posición 23 na final, así como a segunda vez que o Reino Unido recibiu cero puntos no festival, seguindo ao 2003. Por vez primeira desde a súa estrea en 2015, Australia non logrou cualificarse para a final, deixando a Ucraína como o único país que nunca quedou eliminado nas semifinais desde a súa introdución en 2004.[nota 2]
A UER anunciou que o festival tivo unha audiencia de 183 millóns de espectadores en 36 mercados europeos, o que supón un aumento de 1 millón de espectadores — aproximadamente dun 0.55% — respecto á edición anterior[6], mais cun aumento considerable do sete por cento no rango de idade de 15 a 24 anos.[7]
Localización
[editar | editar a fonte]
O festival de 2021 celebrouse en Rotterdam, Países Baixos,[8] despois da vitoria deste mesmo país na edición de 2019 coa canción "Arcade", interpretada por Duncan Laurence. Foi a quinta vez que os Países Baixos organizaron o festival, pois xa o fixera previamente en 1958, 1970, 1976 e 1980. O lugar seleccionado foi o recinto de 16 400 asentos do Rotterdam Ahoy, un centro de convencións e pavillón deportivo multiúsos situado en Ahoyweg, que serve como lugar para moitos eventos, incluíndo concertos, exposicións, feiras e conferencias. O Rotterdam Ahoy organizara previamente o Festival de Eurovisión Júnior 2007, e estaba previsto que acollera o Festival de Eurovisión 2020 antes da súa cancelación.
Selección da cidade organizadora
[editar | editar a fonte]- Máis información: Festival de Eurovisión 2020 § Organización e localización.
Por tradición eurovisiva, os Países Baixos recibiron os dereitos para organizar o festival de Eurovisión tras a súa vitoria na competición de 2019.[9] As emisoras neerlandesas organizadoras NPO, NOS e AVROTROS comezaron o proceso de selección o mesmo mes de gañar, o 29 de maio,[10] no que cinco cidades—Arnhem, 's-Hertogenbosch, Maastricht, Rotterdam, e Utrecht— presentaron a súa proposta durante un evento cerimonial celebrado en Hilversum o 10 de xullo de 2019.[11] O 16 de xullo, Maastricht e Rotterdam foron preseleccionadas,[12] e tras a visita de ambas as cidades por parte da NPO,[13] o 30 de agosto de 2019, Rotterdam foi anunciada como a cidade organizadora do Festival de Eurovisión 2020.[14]
Tras a cancelación do festival de 2020, a UER comezou as conversas coas emisoras NPO, NOS e AVROTROS, así como coa cidade de Rotterdam, con respecto á posibilidade de poder organizar o espectáculo en 2021 na cidade.[15] O 23 de abril de 2020, o municipio de Rotterdam aprobou un aumento no orzamento despois de que os medios de comunicación neerlandeses informasen de que a cidade necesitaría 6.7 millóns de euros adicionais para poder celebrar o evento.[16][17] A decisión foi inminente xa que a UER demandaba ser informada, como moito, a finais de abril se Rotterdam desexaba organizar ou non o festival. Se Rotterdam tivera declinado a oportunidade, NPO, NOS e AVROTROS tiñan até mediados de maio de 2020 para atoparen unha alternativa.[18]
Durante a emisión do programa Eurovision: Europe Shine a Light, estreado o 16 de maio de 2020, confirmouse que Rotterdam era a elixida para organizar o festival de 2021.[19]
Outras localizacións
[editar | editar a fonte]
O evento "Turquoise Carpet", no que os participantes e as súas delegacións son presentadas antes da prensa acreditada e os fans, tivo lugar na Rotterdam Cruise Terminal o 16 de maio de 2021.[20][21]
Produción
[editar | editar a fonte]O Festival de Eurovisión 2021 foi unha coprodución entre tres organizacións televisivas neerlandesas — Nederlandse Publieke Omroep (NPO), Nederlandse Omroep Stichting (NOS) e AVROTROS — cada unha asumindo un rol diferente.[22] Sietse Bakker e Astrid Dutrénit foron os produtores executivos, mentres que Emilie Sickinghe e Jessica Stam foron os produtores executivos adxuntos.[23]
En xaneiro de 2020, a Unión Europea de Radiofusión (UER) anunciou que Martin Österdahl sería o novo supervisor executivo para Eurovisión ao rematar a edición de 2020, substituíndo a Jon Ola Sand.[24] Antes do seu nombramento, Österdahl foi un produtor executivo para as edicións de 2013 e 2016, e foi un membro do grupo de referencia de Eurovisión entre 2012 e 2018.[25]
Impacto da pandemia de COVID-19
[editar | editar a fonte]- Véxase tamén: Pandemia de COVID-19.
O 7 de maio de 2020, as autoridades neerlandesas prohibiron todo tipo de aglomeracións no país ata que estivese dispoñible unha vacina contra a COVID-19.[26] As emisoras organizadoras asumiron a decisión, informando de como ía impactar ao evento.[27]
O 18 de setembro de 2020, a UER publicou un resumo do seu plan de continxencia coas diferentes posibilidades de celebración do festival, incluíndo:[28][29]
- O evento organizado como en anteriores ocasións (posibilidade A);
- O evento organizado con distanciamento social e con medidas contra o virus (posibilidade B);
- Dando a opción aos participantes de interpretar as cancións desde o seu propio país se non se lles permitise viaxar a Rotterdam (posibilidade C);
- O evento organizado de xeito totalmente virtual desde Rotterdam, con todas as interpretacións desde o país do participante, e a porta pechada en Rotterdam (posibilidade D) — esta opción levouse a cabo durante o Festival de Eurovisión Júnior 2020 en novembro de 2020.
En febreiro de 2021, a UER e as emisoras organizadoras informaron de que optaron por celebrar o evento de igual xeito que en anos anteriores (posibilidade A). A posibilidade C foi tamén modificada – todas as interpretacións serían interpretadas virtualmente como na posibilidade D.[30] O 2 de marzo de 2021, publicouse un protocolo de saúde e seguridade para o festival, afirmando a UER que o evento sería organizado baixo a posibilidade B, reiterando que isto podería cambiar dun momento a outro segundo as circunstancias.[31] O 30 de abril de 2021, a UER finalmente confirmou que a posibilidade B era a elixida para o festival.[32]
| Características | Posibilidade A (Normal) |
Posibilidade B (1.5 metros de distancia) † |
Posibilidade C (Restricións de viaxe) |
Posibilidade D (Confinamento) |
|---|---|---|---|---|
| Interpretacións desde o Ahoy | Si | Si | Si | Si |
| Participantes en Rotterdam | Todos | Todos/a maioría | Ningún | Ningún |
| Audiencia no recinto | 100% | 0–80% | 0–80% | Ninguén |
| Outros eventos en Rotterdam | Si | Adaptado | Reducido | Ningún |
| Centro de prensa | 1 500 no recinto | 500 no recinto 1 000 virtual |
1 500 virtual | 1 500 virtual |
| Resultado | Descartada | Seleccionada | Descartada | Descartada |
O 1 de abril de 2021, anunciouse que a audiencia permitida era un total de 3 500 en cada un dos nove espectáculos, incluíndo os tres en directo e os seis ensaios; o goberno neerlandés aprobou a proposta o 29 de abril. Todos os membros da audiencia debían ter un test negativo de COVID-19.[33][34][35]
Por precaucións fronte a pandemia, a "Turquoise Carpet" foi o único evento secundario organizado de xeito presencial no festival de 2021. Outros eventos secundarios afectados incluén: o evento de Cerimonia de Apertura, que non se celebrou; o Eurovision Village, que se celebrou do 15 ao 23 de maio de maneira virtual; e o EuroClub, que se cancelou.[36][37][38][39]
Formato
[editar | editar a fonte]Deseño visual
[editar | editar a fonte]O 18 de setembro de 2020, a UER confirmou, xunto coas posibilidades de celebración, que o deseño virtual e mais o eslogan planeados do 2020, "Open Up", serían tamén utilizados para o festival de 2021.[28] O logo oficial renovado e a estratexia da marca foi desvelada o 4 de decembro de 2020. Deseñado por Clever°Franke, é "unha presentación abstracta inspirada polo mapa do mundo e que visualmente conecta a localización das capitais dos 41 (daquela) países participantes con Róterdam como o corazón de Europa".[40][41] A identidade visual renovada, deseñada por MediaMonks e NEP, foi construída sobre patróns e 'pistas' que simbolizan aos Países Baixos xunto co eslogan.[42][43]
Presentadores
[editar | editar a fonte]
O 18 de setembro de 2020, a UER tamén confirmou que o cadro de presentadores planeado para o 2020 sería recuperado e utilizado para o evento de 2021: a actriz e presentadora de televisión Chantal Janzen, o cantante e comentarista do festival Jan Smit, a cantante Edsilia Rombley, que representou aos Países Baixos en 1998 e 2007, e mais a vlogger de beleza Nikkie de Jager (NikkieTutorials).[28][44][45]
- Véxase tamén: Krista Calling e LookLab con NikkieTutorials.
Asemade, De Jager e Krista Siegfrids (representante de Finlandia en 2013) foron os presentadores do contido virtual do festival. Siegfrids presentou Krista Calling, unha serie semanal en YouTube[46] con reportaxes detrás das cámaras desde Rotterdam,[47][48][49] e De Jager presentou LookLab con NikkieTutorials[50], unha serie virtual de debate analizando e entrevistando un a un a 38[nota 3][51] dos 39 participantes, ademais da Máxima dos Países Baixos como invitada especial.[52] Koos van Plateringen, Hila Noorzai e Samya Hafsaoui moderaron as roldas de prensa do festival, mentres que Van Plateringen e Fenna Ramos presentaron a "Turquoise Carpet".[53][20]
Deseño do escenario
[editar | editar a fonte]
Durante o anuncio das datas do festival de 2021, Sietse Bakker, produtor executivo do festival nese ano, informou de que o plan do escenario en 2020 sería trasladado e utilizado en 2021.[54] O deseño inspirouse no eslogan "Open Up" e na paisaxe plana típica neerlandesa. O escenario de Eurovisión foi deseñado por Florian Wieder, deseñador alemán que tamén realizou o mesmo traballo nos festivais de 2011–12, 2015, e 2017–19.[55][56] As súas características inclúen unha pantalla LED primaria xiratoria de 52 e 12 metros de ancho e altura, respectivamente, e unha pantalla LED semitransparante retractable que pode utilizarse como fondo do escenario secundario.[57][58][59] O deseño do escenario foi complementado con efectos de realidade aumentada.[60] En contraste, no ano 2019, a green room estaba posicionada no lugar principal do recinto, e abarcaba todo o espazo do chan, previamente reservado para audiencia, para facilitar o distanciamento social.[61]
Propostas
[editar | editar a fonte]O 18 de xuño de 2020, a UER anunciou que, este ano, as delegacións terían a opción de utilizar coros pregravados. Cada delegación podía, con todo, elixir se usar ou non coros, sexa ou non no escenario, ou unha combinación entre directo e pregravado. Todos os artistas principais que interpretan a melodía da canción debían ser en directo, segundo as normas.[62][63]
O 18 de novembro de 2020, a UER revelou que, como medida para garantir que todos os participantes puidesen ser parte do evento, todas as emisoras nacionais debían preparar unha gravación da actuación en directo de reserva con anterioridade ao festival que podía ser utilizada se algún participante da mesma non puidese viaxar a Rotterdam, ou se fose posto en corentena. As gravacións tiveron lugar nun estudio preparado, en tempo real (como sería no festival) sen ningún tipo de edición nas voces ou sobre a actuación en si mesma en post-produción. Publicouse tamén un conxunto de pautas de produción para asegurar a equidade e a integridade das gravacións.[64]
As demais normas para as propostas mantivéronse igual no festival de 2021. Isto inclúe que a máxima duración da canción é de tres minutos, que pode haber como máximo seis intérpretes no escenario, e que as composicións (letra e música) non deben ser lanzadas a nivel comercial antes do 1 de setembro do ano anterior.[65] Coa cancelación do evento en 2020, a UER explorou a opción de permitir que as cancións seleccionadas para o festival dese ano puidesen competir no vindeiro, en 2021, o cal debía ser debatido co grupo de referencia do Festival da Canción de Eurovisión e mais as emisoras nacionais.[15] Victoria, a representante de Bulgaria para 2020 e 2021, expresou o seu apoio a esta posible medida.[66] Con todo, o 20 de marzo de 2020, o grupo de referencia decidiu que, en concordancia coas normas do Festival de Eurovisión, as cancións de 2020 non podían ser aptas para competir en 2021.[67]
Sorteo de asignación de semifinais
[editar | editar a fonte]O 17 de novembro de 2020, a UER confirmou que o sorteo de asignación de semifinais do festival de 2021 non sería celebrado. En lugar diso, as semifinais terían a mesma aliñación de países determinada no sorteo do ano anterior, que tivo lugar o 28 de xaneiro de 2020 na casa do concello de Rotterdam e foi presentado por Chantal Janzen, Jan Smit e Edsilia Rombley. O sorteo tamén determinara en que semifinal das dúas terían que votar os seis países automaticamente cualificados – o Big Five e mais os Países Baixos. A UER tamén decidiu manter a posición na que actuaría os Países Baixos na Gran Final – 23.[68]
Os bombos utilizados inicialmente para o festival de 2020 foron:
| Bombo 1 | Bombo 2 | Bombo 3 | Bombo 4 | Bombo 5 |
|---|---|---|---|---|
Postcards
[editar | editar a fonte]As postcards son vídeos curtos de introdución mostrados en televisión mentres o escenario é preparado para o seguinte participante en actuar. Teñen unha duración de 40 segundos.[71] Foron gravados entre xaneiro e abril, e dirixidos por Martijn Nieman e Laurence Drenthe, con Kevin Soares como produtor executivo, as postcards de 2021 están baseadas no slogan do festival, "Open Up". Nunha desviación do concepto inicialmente planeado para o festival de 2020 debido aos problemas coas restricións de viaxe, as postcards presentaban os actos mediante imaxes filmadas no país de orixe, inseridas mediante chroma no marco dun montaxe nunha 'pequena casa' en varias localizacións nos Países Baixos, decorada con artigos persoais do/s artista/s. Ao final de cada postcard, unha 'raia' de cor específica do país chega á casa e refráctase, emulando o prisma e as transicións ao escenario, onde o teito está iluminado coas cores da bandeira do seu país usando a realidade aumentada. As postcards foron producidas por unha axencia neerlandesa demoninada IDTV, con posprodución adicional e traballo VFX pola axencia amberina STORM.[72][73][74] Os seguintes lugares foron usados para cada país participante:[75][76]
Acerbaixán – Giethoorn
Albania – Hoge Brug, Maastricht
Alemaña – Scheveningen
Australia – Sparta Stadion Het Kasteel, Rotterdam
Austria – Nannewijd, Lagos Frisian
Bélxica – Bourtange
Bulgaria – Agelo
Chipre – 's-Hertogenbosch
Croacia – Broek op Langedijk
Dinamarca – Nijmegen
Eslovenia – Marker Wadden
España – Doornspijk
Estonia – Circuíto Park Zandvoort
Finlandia – Heerlen
Francia – Houtribdijk
Grecia – Sterrenwacht Halley, Vinkel
Irlanda – Hermitage Amsterdam
Islandia – Zeeburgereiland, Ámsterdam
Israel – Estación central de ferrocarril de Utrecht
Italia – Arnhem
Letonia – Middelburg
Lituania – Estación central de ferrocarril de Rotterdam
Macedonia do Norte – Dolmen D14, Eext
Malta – Vlissingen
Moldova – Schiermonnikoog
Noruega – Koppelpoort, Amersfoort
Países Baixos – Ouddorp
Polonia – Amsterdam Airport Schiphol
Portugal – Markt, Delft
Reino Unido – Gasselte
República Checa – Almere
Romanía – Leeuwarden
Rusia – Bolwoningen, 's-Hertogenbosch
San Marino – Evoluon, Eindhoven
Serbia – Keukenhof, Lisse
Suecia – Museumplein, Ámsterdam
Suíza – Noordereiland, Rotterdam
Ucraína – Parque Nacional de Veluwezoom
Xeorxia – Porto de Rotterdam
Actos de apertura e intermedios
[editar | editar a fonte]O 4 de maio de 2021, a UER publicou información con respecto aos actos de apertura e intermedios.[77]
A primeira semifinal abriuna Duncan Laurence, interpretando "Feel Something",[78] a cantante e YouTuber destacada Davina Michelle e a actriz Thekla Reuten nun acto intermedio titulado "The Power of Water" (en galego: "O Poder da Auga"), centrándose na historia neerlandesa de xestión da auga.[79][80] Michelle interpretou a súa nova canción "Sweet Water" na súa actuación. En ambos os dous casos foi utilizada a realidade aumentada.
A segunda semifinal abriuna a breakdancer Redouan Ait Chitt (Redo) e a cantautora Eefje de Visser,[81][82] coa bailarina de ballet Ahmad Joudeh e a profesional de BMX Dez Maarsen actuando durante un intervalo;[83] os actos titúlanse "Forward Unlimited" e "Close Encounter of a Special Kind", respectivamente.
A final foi aberta co tradición desfile de bandeiras, introducindo aos vinte e seis finalistas, acompañados por un remix de "Venus" producido e interpretado por un DJ de tan só 16 anos chamado DJ Pieter Gabriel, cos copresentadores Chantal Janzen, Jan Smit e Edsilia Rombley cantando diferentes partes da canción.[84][85] Os actos intermedios incluíron as melodías de "Hero", "Ten Feet Tall" e "Titanium" interpretadas polo DJ Afrojack, os cantantes Glennis Grace (que representou aos Países Baixos no Festival de Eurovisión de 2005) e Wulf xunto cunha orquestra sinfónica composta por músicos xoves neerlandeses;[86][87] o acto intermedio "Rock the Roof", no cal seis antigos vencedores do festival — Lenny Kuhr (1969), Teach-In con Getty Kaspers (1975), Sandra Kim (1986), Helena Paparizou (2005), Lordi (2006) e Måns Zelmerlöw (2015) — interpretaron as súas respectivas cancións gañadoras – "De troubadour", "Ding-a-dong", "J'aime la vie", "My Number One", "Hard Rock Hallelujah" e "Heroes" – en varios lugares en Rotterdam;[88] e Duncan Laurence, que actuou coa súa canción vitoriosa "Arcade" e o seu novo tema "Stars".[nota 6][89][90][85] Por último, un "sketch" de baile denominado "The Human Countdown" foi interpretado durante os últimos segundos de votación.
Países participantes
[editar | editar a fonte]
A UER inicialmente anunciou o 26 de outubro de 2020 que participarían 41 países no festival, sendo exactamente a mesma aliñación que estaba planeado que participase na edición de 2020. Bulgaria e Ucraína retornaron ao evento tras as súas ausencias en 2019, mentres que Hungría e mais Montenegro confirmaron que non participarían.[91]
En marzo de 2021, Armenia e Belarús confirmaron a súa retirada do festival; Armenia abandonou pola súa crise sociopolítica debida ao conflito de Nagorno-Karabakh e Belarús foi descualificada xa que a súa proposta violaba as normas da UER, reducindo así o número de países participantes a 39.[92][93]
Artistas de volta
[editar | editar a fonte]Tras a cancelación do festival de 2020, as emisoras participantes de 24 países anunciaron que seleccionarían internamente aos mesmos artistas planeados para ese mesmo ano para o festival de 2021. Amais, os artistas previamente seleccionados para representar a Estonia e Lituania en 2020 tamén gañaron as súas finais nacionais para 2021.
Descontando o 2020, o evento contou con tres representantes que tamén actuaron como vocalistas principais do mesmo país e cinco artistas que participaron noutros eventos de Eurovisión ou como vocalistas secundarios para o mesmo ou para outro país.
| Artista | País | Ano/s anterior/es |
|---|---|---|
| Destiny Chukunyere |  Malta
|
Festival de Eurovisiún Júnior 2015 (gañadora) |
| 2019 (como vocalista secundaria para Michela Pace)[94] | ||
| Ksenija Knežević (membro de Hurricane) |  Serbia
|
2015 (como vocalista secundaria para Knez, representando a Montenegro)[95] |
| Sanja Vučić (membro de Hurricane) | 2016[95] | |
| Natalia Gordienko |  Moldova
|
2006 (xunto con Arsenium)[96] |
| Senhit |  San Marino
|
2011[97] |
| Stefania Liberakakis |  Grecia
|
Festival de Eurovisiún Júnior 2016 (representando aos Países Baixos como membro de Kisses)[98] |
| Vasil Garvanliev |  Macedonia do Norte
|
2019 (como vocalista secundario para Tamara Todevska)[99] |
| Vincent Bueno |  Austria
|
2017 (como vocalista secundario para Nathan Trent)[100] |
Semifinal 1
[editar | editar a fonte]A primeira semifinal tivo lugar o 18 de maio de 2021 ás 21:00 (CEST).[54] 16 países participaron nesta primeira semifinal. Eses países e mais Alemaña, Italia e os Países Baixos votaron nesta semifinal. Belarús tiña un posto reservado na primeira metade da semifinal, pero foi descualificada do festival por violar as normas coa súa proposta.[93] Os países destacados cualificáronse para a final.[101]
| N.º[102] | País[91] | Artista[103] | Canción[103] | Lingua(s) | Posición | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 01 |  Lituania
|
The Roop | "Discoteque" | Inglés | 4 | 203 |
| 02 |  Eslovenia
|
Ana Soklič | "Amen" | Inglés | 13 | 44 |
| 03 |  Rusia
|
Manizha | "Russian Woman" | Ruso, inglés | 3 | 225 |
| 04 |  Suecia
|
Tusse | "Voices" | Inglés | 7 | 142 |
| 05 |  Australia[nota 7][104][105]
|
Montaigne | "Technicolour" | Inglés | 14 | 28 |
| 06 | Macedonia do Norte
|
Vasil | "Here I Stand" | Inglés | 15 | 23 |
| 07 |  Irlanda
|
Lesley Roy | "Maps" | Inglés | 16 | 20 |
| 08 |  Chipre
|
Elena Tsagrinou | "El Diablo" | Inglés[nota 8] | 6 | 170 |
| 09 |  Noruega
|
Tix | "Fallen Angel" | Inglés | 10 | 115 |
| 10 |  Croacia
|
Albina | "Tick-Tock" | Inglés, croata | 11 | 110 |
| 11 |  Bélxica
|
Hooverphonic | "The Wrong Place" | Inglés | 9 | 117 |
| 12 |  Israel
|
Eden Alene | "Set Me Free" | Inglés[nota 9] | 5 | 192 |
| 13 |  Romanía
|
Roxen | "Amnesia" | Inglés | 12 | 85 |
| 14 |  Acerbaixán
|
Efendi | "Mata Hari" | Inglés[nota 10] | 8 | 138 |
| 15 | Ucraína
|
Go_A | "Shum" (Шум) | Lingua ucraína | 2 | 267 |
| 16 | Malta
|
Destiny | "Je me casse" | Inglés[nota 11] | 1 | 325 |
Detalle de votos
[editar | editar a fonte]Semifinal 2
[editar | editar a fonte]A segunda semifinal tivo lugar o 20 de maio de 2021 ás 21:00 (CEST).[54] 17 países participaron nesta segunda semifinal. Eses países máis Francia, España e Reino Unido votaron nesta semifinal.[68] Armenia tiña inicialmente un posto reservado na segunda metade da semifinal, pero abandonou o festival debido á súa crise sociopolítica polo conflito de Nagorno-Karabakh.[92] Os países destacados cualificáronse para a final.[106]
| N.º[102] | País[91] | Artista[107] | Canción[107] | Lingua(s) | Posto | Puntos |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 01 | San Marino
|
Senhit[nota 12] | "Adrenalina" | Inglés[nota 13] | 9 | 118 |
| 02 |  Estonia
|
Uku Suviste | "The Lucky One" | Inglés | 13 | 58 |
| 03 |  República Checa
|
Benny Cristo | "Omaga" | Inglés[nota 14] | 15 | 23 |
| 04 | Grecia
|
Stefania | "Last Dance" | Inglés | 6 | 184 |
| 05 | Austria
|
Vincent Bueno | "Amen" | Inglés | 12 | 66 |
| 06 |  Polonia
|
Rafał | "The Ride" | Inglés | 14 | 35 |
| 07 | Moldova
|
Natalia Gordienko | "Sugar" | Inglés | 7 | 179 |
| 08 |  Islandia[nota 15][108][109]
|
Daði og Gagnamagnið | "10 Years" | Inglés | 2 | 288 |
| 09 | Serbia
|
Hurricane | "Loco Loco" | Serbio[nota 16] | 8 | 124 |
| 10 |  Xeorxia
|
Tornike Kipiani | "You" | Inglés | 16 | 16 |
| 11 |  Albania
|
Anxhela Peristeri | "Karma" | Albanés | 10 | 112 |
| 12 |  Portugal
|
The Black Mamba | "Love Is on My Side" | Inglés | 4 | 239 |
| 13 | Bulgaria
|
Victoria | "Growing Up Is Getting Old" | Inglés | 3 | 250 |
| 14 |  Finlandia
|
Blind Channel | "Dark Side" | Inglés | 5 | 234 |
| 15 |  Letonia
|
Samanta Tīna | "The Moon Is Rising" | Inglés | 17 | 14 |
| 16 |  Suíza
|
Gjon's Tears | "Tout l'Univers" | Francés | 1 | 291 |
| 17 |  Dinamarca
|
Fyr & Flamme | "Øve os på hinanden" | Danés | 11 | 89 |
Detalle de votos
[editar | editar a fonte]Final
[editar | editar a fonte]
A final tivo lugar o 22 de maio de 2021 ás 21:00 (CEST).[54] 26 países participaron nesta final, con todos os 39 países aptos para a votación.
Detalle de votos
[editar | editar a fonte]
|
|
Puntuacións
[editar | editar a fonte]Semifinal 1
[editar | editar a fonte]Xurado
[editar | editar a fonte]Televoto
[editar | editar a fonte]12 puntos
[editar | editar a fonte]A continuación móstrase un resumo dos 12 puntos máximos outorgados polo xurado profesional de cada país e o televoto na primeira semifinal. Os países destacados deron o máximo de 24 puntos (12 puntos por xurado profesional e televoto) ao participante en cuestión.
| N. | Participante | País/es que outorgaron os 12 puntos |
|---|---|---|
| 8 | Malta
|
Australia, Croacia, Chipre, Irlanda, Noruega, Romanía, Rusia, Suecia
|
| 3 | Rusia
|
Acerbaixán, Bélxica,  Países Baixos
|
| 2 | Israel
|
Italia, Macedonia do Norte
|
| 1 | Australia
|
Ucraína
|
| Chipre
|
Eslovenia
| |
| Lituania
|
Israel
| |
| Romanía
|
Malta
| |
| Suecia
|
 Alemaña
| |
| Ucraína
|
Lituania
|
| N. | Participante | País/es que outorgaron os 12 puntos |
|---|---|---|
| 6 | Ucraína
|
Australia, Croacia, Italia, Lituania, Romanía, Rusia
|
| 5 | Lituania
|
Chipre, Alemaña, Irlanda, Noruega, Ucraína
|
| 2 | Croacia
|
Macedonia do Norte, Eslovenia
|
| Malta
|
Bélxica, Países Baixos
| |
| 1 | Chipre
|
Malta
|
| Israel
|
Acerbaixán
| |
| Noruega
|
Suecia
| |
| Rusia
|
Israel
|
Semifinal 2
[editar | editar a fonte]Xurado
[editar | editar a fonte]Televoto
[editar | editar a fonte]12 puntos
[editar | editar a fonte]A continuación móstrase un resumo dos 12 puntos máximos outorgados polo xurado profesional de cada país e o televoto na primeira semifinal. Os países destacados deron o máximo de 24 puntos (12 puntos por xurado profesional e televoto) ao participante en cuestión.
| N. | Participante | País/es que outorgaron os 12 puntos |
|---|---|---|
| 7 | Suíza
|
Albania, Austria, Dinamarca, Estonia, Xeorxia, Islandia,  España
|
| 4 | Bulgaria
|
Finlandia, Moldova, Portugal, Suíza
|
| 3 | Islandia
|
Letonia, Serbia, Reino Unido
|
| 2 | Grecia
|
 Francia, Polonia
|
| Moldova
|
Bulgaria, Grecia
| |
| 1 | Polonia
|
San Marino
|
| Portugal
|
República Checa
|
| N. | Participante | País/es que outorgaron os 12 puntos |
|---|---|---|
| 8 | Moldova
|
República Checa, Estonia, Francia, Letonia, Grecia, Portugal, San Marino, Serbia
|
| 3 | Islandia
|
Dinamarca, Finlandia, Reino Unido
|
| 2 | Finlandia
|
Bulgaria, Polonia
|
| Serbia
|
Austria, Suíza
| |
| 1 | Dinamarca
|
Islandia
|
| Grecia
|
Moldova
| |
| Portugal
|
España
| |
| San Marino
|
Xeorxia
| |
| Suíza
|
Albania
|
Final
[editar | editar a fonte]Xurado
[editar | editar a fonte]Televoto
[editar | editar a fonte]12 puntos
[editar | editar a fonte]A continuación móstrase un resumo dos 12 puntos máximos outorgados polo xurado profesional de cada país e o televoto na primeira semifinal. Os países destacados deron o máximo de 24 puntos (12 puntos por xurado profesional e televoto) ao participante en cuestión.
| N. | Participante | País/es que outorgaron os 12 puntos |
|---|---|---|
| 8 | Francia
|
Alemaña, Irlanda, Países Baixos, San Marino, Serbia, España, Suíza, Reino Unido
|
| Suíza
|
Albania, Bélxica, Dinamarca, Estonia, Finlandia, Islandia, Israel, Letonia
| |
| 4 | Italia
|
Croacia, Xeorxia, Eslovenia, Ucraína
|
| Malta
|
Australia, Noruega, Romanía, Suecia
| |
| 2 | Bulgaria
|
Moldova, Portugal
|
| Grecia
|
Chipre, Francia
| |
| Moldova
|
Bulgaria, Rusia
| |
| 1 | Albania
|
Malta
|
| Chipre
|
Grecia
| |
| Islandia
|
Austria
| |
| Lituania
|
Italia
| |
| Portugal
|
República Checa
| |
| Rusia
|
Acerbaixán
| |
| San Marino
|
Polonia
| |
| Serbia
|
Macedonia do Norte
| |
| Ucraína
|
Lituania
|
| N. | Participante | País/es que outorgaron os 12 puntos |
|---|---|---|
| 5 | Italia
|
Bulgaria, Malta, San Marino, Serbia, Ucraína
|
| Lituania
|
Alemaña, Irlanda, Letonia, Noruega, Reino Unido
| |
| Serbia
|
Austria, Croacia, Macedonia do Norte, Eslovenia, Suíza
| |
| Ucraína
|
Francia, Israel, Italia, Lituania, Polonia
| |
| 4 | Francia
|
Bélxica, Países Baixos, Portugal, España
|
| 3 | Finlandia
|
Estonia, Islandia, Suecia
|
| Islandia
|
Australia, Dinamarca, Finlandia
| |
| 2 | Chipre
|
Grecia, Rusia
|
| Grecia
|
Chipre, Xeorxia
| |
| Moldova
|
República Checa, Romanía
| |
| 1 | Israel
|
Acerbaixán
|
| Rusia
|
Moldova
| |
| Suíza
|
Albania
|
Outros países
[editar | editar a fonte]A elixibilidade para a posible participación no Festival de Eurovisión require unha emisora nacional membro activo da UER que poida emitir o evento a través da rede de Eurovisión. A UER enviou unha invitación para participar no festival a todos os membros activos. O membro asociado Australia non necesitou unha invitación para o festival de 2021, xa que se lle concedera permiso previamente para participar no evento até polo menos o ano 2023.[115]
Membros activos da UER
[editar | editar a fonte]
Andorra – En novembro de 2019, Demócratas por Andorra, o partido gobernante de Andorra, anunciou a súa intención de regresar ao concurso se había unha reforma dos requisitos económicos.[116] Susanne Georgi, a representante andorrana en 2009, dixo, en maio de 2020, que asegurara o orzamento necesario para que o país retornase ao evento.[117] Nese mesmo ano, o 1 de agosto de 2020, Georgi explicou nun podcast dunha páxina web fan de Eurovisión denominada Wiwibloggs' que se reunira co primeiro ministro de Andorra Xavier Espot Zamora, no cal ambos concordaron vermalmente en regresar a Eurovisión en 2022 (debido a que non quixeron participar en 2021 polas circunstancias pandémicas).[118]
Armenia – Tendo a intención de competir en 2020, Armenia confirmouse inicialmente para o evento de 2021 cando a lista de participantes foi anunciada pola UER en outubro de 2020 e estaba previsto que actuase na segunda metade da segunda semifinal.[91][68] Con todo, o 5 de marzo de 2021, a Televisión Pública de Armenia confirmou que non poderían participar debido á crise sociopolítica na que estaba inmersa o seu país polo conflito de Nagorno-Karabakh.[92]
Belarús – Tendo a intención de competir en 2020, Belarús foi inicialmente confirmada para o evento de 2021 cando a lista de participantes foi anunciada pola UER en outubro de 2020 e estaba previsto que actuase na primeira metade da primeira semifinal. Con todo, o 26 de marzo de 2021, Belarús foi descualificada pola UER despois de que a súa proposta "Ya nauchu tebya" de Galasy ZMesta fose rexeitada por violar as regras e non ser capaz de enviar outra de substitución elixible.[93] Seis días despois da final, a UER votou para suspender á emisora bielorrusa BTRC, alegando que estaban "especialmente alarmados pola transmisión de entrevistas aparentemente baixo coacción". BTRC recibiu dúas semanas para responder antes de que a suspensión entrase en vigor o 11 de xuño de 2021, pero non houbo resposta pública.[119] A emisora foi expulsada da UER o 1 de xullo, o que lle imposibilita futuras participacións.[120]
Bosnia e Hercegovina – En outubro de 2020, a emisora bosniana Radiotelevisión de Bosnia e Hercegovina confirmou que o seu país non volvería en 2021, debido a problemas económicos. A última vez que participaron foi en 2016.[121]
Eslovaquia – En xullo de 2020, un representante da Radiotelevisión de Eslovaquia (RTVS) anunciou que a emisora probablemente non participaría no evento,[122] e confirmouno definitivamente en agosto dese mesmo ano.[123]
Luxemburgo – En xullo de 2020, RTL Télé Lëtzebuerg confirmou que Luxemburgo non ía participar en 2021, explicando que non teñen pensando "centrarse en entretemento e espectáculos musicais" e que participar "poñería á emisora baixo tensión financeira".[124] A última vez que participaron no festival foi en 1993.
Marrocos – En resposta aos rumores que indicaban que a UER tivera conversas con Marrocos sobre a súa posible participación, Karim Sbai, o Director de Comunicacións da Sociedade Nacional de Radiodifusión e de Televisión de Marrocos, anunciou, en febreiro de 2020, que o posible regreso do país non fora aínda debatido.[125] Finalmente, Marrocos non se incluíu na lista final de participantes para 2021.[91]
Mónaco – A emisora monegasca TMC confirmou, en setembro de 2020, que non participarían en 2021.[126]
Montenegro – A emisora montenegrina Radiotelevisión de Montenegro confirmou, en outubro de 2020, que non participarían en 2021.[127] Xa abandonaran a competición no festival de 2020 posteriormente cancelado debido a unha serie de resultados pobres e os custos asociados coa súa participación.
Turquía – En maio de 2020, Faruk Kaymakcı, Viceministro de Asuntos Exteriores turco e Director de Asuntos da UE, anunciou que esperaba ver a Turquía retornando ao festival.[128] Con todo, Turquía non se incluíu na lista final de participantes para 2021.[91] A última participación do país foi en 2012.
Membros asociados da UER
[editar | editar a fonte]
Casaquistán – En agosto de 2020, a UER informou de que non tiñan intencións de invitar a Casaquistán para o festival deste ano.[129]
Estados Unidos – En xaneiro de 2020, a UER anunciou que o país podería participar se o American Song Contest tiña éxito. Algúns entes de radiofusión dos Estados Unidos son membros asociados á UER.[130]
Non membros da UER
[editar | editar a fonte]
Kosovo – En agosto de 2020, a UER informou de que non tiñan intencións de invitar a Kosovo para o festival deste ano.[129]
Liechtenstein – En xullo de 2020, a emisora de Liechtenstein 1 FLTV anunciou que descartaran debutar en 2021. A emisora xa tentara converterse en membro da UER no pasado pero cesou os seus plans cando o seu director, Peter Kölbel, inesperadamente faleceu. Tamén necesitaría o apoio do goberno de Liechtenstein para poder asumir o custo de ser membro da UER e pagar a cota de participación do festival.[131]
Emisoras, comentaristas e voceiros
[editar | editar a fonte]A UER realizou emisións en directo de ambas as dúas semifinais e mais a Gran Final a través da súa canle de YouTube, sen comentarios. Estes foron xeobloqueados para espectadores de Australia, Grecia, Letonia, Lituania, Ucraína, os Estados Unidos e o Reino Unido. Despois das retransmisións en directo, os tres espectáculos xa estaban dispoñibles para todos os países anteriores excepto os Estados Unidos.[132][133]
Voceiros
[editar | editar a fonte]Os voceiros que anunciaron os 12 puntos dos xurados respectivos de cada país foron os seguintes:[134]
- Israel – Lucy Ayoub (copresentador do festival de 2019)
- Polonia – Ida Nowakowska (copresentadora do Festival de Eurovisión Júnior de 2019 e 2020)
- San Marino – Monica Fabbri
- Albania – Andri Xhahu
- Malta – Stephanie Spiteri
- Estonia – Sissi
- Macedonia do Norte – Vane Markoski
- Acerbaixán – Ell & Nikki (gañadoras do festival de 2011; Eldar Gasimov copresentadora do festival de 2012)
- Noruega – Silje Skjemstad Cruz
- España – Nieves Álvarez
- Austria – Philipp Hansa
- Reino Unido – Amanda Holden
- Italia – Carolina Di Domenico
- Eslovenia – Lorella Flego
- Grecia – Manolis Gkinis
- Letonia – Aminata Savadogo (representante de Letonia en 2015)
- Irlanda – Ryan O'Shaughnessy (representante de Irlanda en 2018)
- Moldova – Sergey Stepanov (representante de Moldova en 2010 e 2017 como parte de SunStroke Project, tamén coñecido como "Epic Sax Guy")
- Serbia – Dragana Kosjerina
- Bulgaria – Joanna Dragneva (representante de Bulgaria en 2008 como parte de Deep Zone Project)
- Chipre – Loukas Hamatsos
- Bélxica – Danira Boukhriss
- Alemaña – Barbara Schöneberger
- Australia – Joel Creasey
- Finlandia – Katri Norrlin
- Portugal – Elisa
- Ucraína – Tayanna
- Islandia – Hannes Óli Ágústsson (caracterizando a Olaf Yohansson de Eurovision Song Contest: The Story of Fire Saga)
- Romanía – Cătălina Ponor
- Croacia – Ivan Dorian Molnar
- República Checa – Taťána Kuchařová
- Xeorxia – Oto Nemsadze (representante de Xeorxia en 2019)
- Lituania – Andrius Mamontovas (representante de Lituania en 2006 como parte de LT United)
- Dinamarca – Tina Müller
- Rusia – Polina Gagarina (representante de Rusia en 2015)
- Francia – Carla (representante de Francia no Festival de Eurovisión Júnior de 2019)
- Suecia – Carola (representante de Suecia en 1983 e 2006; gañadora do festival de 1991)
- Suíza – Angélique Beldner
- Países Baixos – Romy Monteiro[nota 18]
Emisoras e comentaristas
[editar | editar a fonte]Todas as emisoras participantes poden optar por ter comentaristas in situ ou remotos que ofrezan información sobre o espectáculo e sobre as votacións á súa audiencia local. Aínda que deben emitir polo menos a semifinal na que votan e a final, a maioría das emisoras emiten os tres programas con diferentes plans de programación. Do mesmo xeito, algunhas emisoras que non participan poden querer emitir o concurso. Estas son as emisoras que confirmaron os seus plans de emisión e/ou os seus comentaristas:
| País | Show(s) | Emisora/s | Comentarista/s | Ref/s |
|---|---|---|---|---|
 Canadá
|
Todos | Omni Television | Sen comentarios | [240] |
 Casaquistán
|
Todos | Khabar Agency | Kaldybek Zhajsanbaj e Mahabbat Esen | [241][242] |
 Eslovaquia
|
Final | Rádio FM | Daniel Baláž, Lucia Haverlík, Pavol Hubinák e Juraj Malíček | [243][244] |
 Kosovo
|
Todos | RTK | Descoñecido | [245] |
 Suriname
|
Final | ATV | Descoñecido | [246] |
 Estados Unidos
|
Todos | Peacock | Sen comentarios | [nota 26][247][248][nota 27][249][250][251][252] |
| Final | WJFD-FM | Ewan Spence e Ross Middleton | [253] |
Cifras de audiencia
[editar | editar a fonte]
Incidentes
[editar | editar a fonte]Descualificación de Belarús
[editar | editar a fonte]O 9 de marzo de 2021, a emisora belarusa Compañía Nacional de Televisión e Radio e Televisión de Belarús confirmou que Galasy ZMesta representaría a Belarús no festival de 2021 coa canción "Ya nauchu tebya". A canción interpretaríase na primeira metade da primeira semifinal do concurso.[281] Aínda que moitos artistas que estaba previsto inicialmente que participasen no evento cancelado de Eurovisión 2020 volveron en Eurovisión 2021, a emisora estatal de Belarús confirmou en setembro de 2020 que se negarían a seleccionar novamente a VAL como representantes do país debido ao apoio da banda ás protestas belarusas, alegando que o dúo "non tiña conciencia".[282][283]
"Ya nauchu tebya" provocou unha resposta fortemente negativa por parte dos fans de Eurovisión. Ás poucas horas do seu lanzamento, iniciouse unha petición na plataforma Change.org na que se solicitaba a descualificación de Belarús de Eurovisión 2021 debido á letra da proposta interpretada como unha celebración da "opresión política e a escravitude". Xerou máis de mil sinaturas en doce horas.[284] Máis tarde ese día, Suecia retirou o posto de Belarús no xurado do Melodifestivalen, pedindo ao Reino Unido que interviñese como substituto.[285] Varios sitios web de novas de Eurovisión afirmaron que deixarían de dar cobertura á entrada.[286][287]
Dous días despois do anuncio da proposta, a UER emitiu un comunicado afirmando que, debido á natureza política da canción, non seguía as normas do festival. Posteriormente, a emisora Belarús tivo a opción de reenviar unha versión modificada da canción ou de seleccionar unha canción diferente. Se Belarús rexeitase ambas as alternativas, o país quedaría fóra da competición.[288][289]
Propúxose unha segunda canción titulada "Pesnya pro zaytsev (Song About Hares)", que á súa vez foi rexeitada pola Unión Europea de Radiodifusión (UER) privando a Belarús de participar no evento de 2021. A UER emitiu un comunicado dicindo: "Concluíuse que a nova proposta tamén estaba a incumprir as normas do festival que aseguran que o mesmo non se instrumentalice nin se desprestixe. Como a emisora non presentou unha participación elixible no prazo ampliado, lamentablemente, Belarús non participará na 65ª edición do Festival de Eurovisión en maio".[93]
O 28 de maio de 2021, unha semana despois da Gran Final do festival, a UER decidiu suspender a emisora belarusa BTRC, dando como argumentos a inxerencia do goberno na liberdade de prensa e democracia, as polémicas declaracións do presentador Grigory Azaronak sobre os gañadores e o festival en xeral: "Mira o que gañou Eurovisión. É un bestiario de pervertidos, homosexuais dexenerados, lixo que sabe de SIDA."[290]; e o descontento por parte dos directores da emisora polas dúas propostas que foron rexeitadas por contido político explícito, proovocando a descualificación do país de Eurovisión. Dende a emisión do comunicado oficial, deuse un prazo de dúas semanas a BTRC para responder antes de que entre a suspensión en vigor o 11 de xuño. Con todo, ao non haber resposta pública oficial, a UER decidiu expulsar a emisora, medida que impedirá futuras participacións de Belarús en Eurovisión a menos que outra emisora tome a súa posición.[119][120]
Substitución no 2º ensaio de Ucraína
[editar | editar a fonte]Antes do segundo ensaio de Ucraína o 12 de maio, a cantante da banda Go_A, Kateryna Pavlenko, informou de que se sentía lixeiramente mal. De acordo cos protocolos de seguridade e saúde do festival, Pavlenko foi obrigada a poñerse en corentena no seu cuarto do hotel. Os outros membros da banda deron negativo e puideron ensaiar, coa cantante holandesa Emmie van Stijn como vocalista principal, substituíndo a Pavlenko.[291][292][293] Pavlenko fíxose un test de COVID-19, que resultou negativo ao día seguinte, permitíndolle actuar de novo.[294]
Van Stijn recibiu reaccións positivas pola súa actuación, en particular pola pronuncia en ucraíno, e foi convidada a sentar coa delegación ucraína na green room durante a primeira semifinal.[295]
Infeccións por COVID-19
[editar | editar a fonte]
Antes do evento da "Turquoise Carpet", un membro de cada unha das delegacións polaca e islandesa deu positivo en COVID-19. En consecuencia, esas delegacións tiveron que se ausentar do festival, ao ter que confinarse de acordo cos protocolos de seguridade e saúde do concurso.[296][297] As delegacións romanesa e maltesa tamén estiveron ausentes por medidas de precaución, xa que tiñan a súa sede no mesmo hotel que as delegacións polaca e islandesa.[298]
Os demais membros das delegacións polaca e islandesa deron negativo e permaneceron en corentena ata o jury show da segunda semifinal.[299][300] Con todo, confirmouse máis tarde que un membro do grupo islandés Daði og Gagnamagnið dera positivo e, como resultado, o grupo tivo que ausentarse das actuacións en directo. O vídeo dun dos seus ensaios no Rotterdam Ahoy retransmitíronse durante o jury show e a segunda semifinal, así como na final.[108][109] Os restantes membros da delegación polaca foron liberados posteriormente do confinamento.[301]
O 20 de maio, a UER confirmou que Duncan Laurence dera positivo e non actuaría en directo na final.[302] Estaba previsto que interpretase a súa canción gañadora, en 2019, "Arcade" e o seu novo sinxelo "Stars" durante un dos actos intermedios, así como presentar os puntos en nome do xurado holandés durante as votacións; este último papel foi ocupado por Romy Monteiro.[90][303] Durante a final emitíronse imaxes pregravadas do intervalo de Laurence. Debido ao resultado positivo da proba de COVID-19, Laurence tampouco estivo presente para entregar o trofeo ao gañador; os presentadores foron os que o entregaron no seu lugar.[89][85]
O 23 de maio, un día despois da Gran Final, un membro da delegación norueguesa deu positivo e viuse obrigado a permanecer illado en Rotterdam. Máis tarde confirmouse que outros seis membros da delegación deran positivo tras regresar a Noruega.[304]
Problemas técnicos
[editar | editar a fonte]Problemas no jury show
[editar | editar a fonte]Durante o jury show da primeira semifinal, as delegacións romanesa, ucraína e maltesa informaron de problemas coas súas actuacións; sobre todo, Roxen escoitouse moi desafinada durante o estribillo da súa canción "Amnesia". A UER confirmou máis tarde que se produciron problemas de monitorización intrauricular e que todos os artistas implicados terían unha segunda oportunidade de actuar.[305] Non se produciron problemas durante as segunda actuacións.
Durante a actuación final no jury show de San Marino, a plataforma xiratoria non parou cando debía facelo, levando a Senhit a ter que saltar dela mentres estaba en movemento. Máis tarde, a delegación sammarinesa presentou unha queixa, alegando tamén que todas as tomas da cámara foron distorsionadas debido a estes problemas de sincronización. A delegación ofreceu permitir a Senhit e Flo Rida retirarse do evento, aínda que finalmente decidiron quedar. O supervisor executivo do concurso, Martin Österdahl, pediu desculpas á delegación e reafirmou que o problema sería abordado e que estarían protexidos ao máximo.[306]
Rotura de cámara antes da actuación de Irlanda
[editar | editar a fonte]Durante a preparación da actuación de Irlanda na primeira semifinal, unha cámara rompeu, o que provocou un atraso prolongado despois de que se amosase a postcard. A copresentadora Chantal Janzen improvisou na green room durante a transmisión en directo para facer tempo.[307]
Caída de micrófono de Moldova
[editar | editar a fonte]Na metade da súa actuación na Gran Final, a Natalia Gordienko de Moldova caeulle accidentalmente o micrófono. Un dos seus bailaríns axudouna inmediatamente a recuperalo, permitíndolle continuar a actuación.[308][309][310]
Falsa acusación de consumo de drogas
[editar | editar a fonte]Durante un segmento no que se enfocaba a green room na Gran Final, Damiano David, o cantante da banda italiana Måneskin, foi increpado por algúns espectadores en liña nas redes sociais por presumiblemente "ser visto esnifando unha raia de cocaína cando se inclinou sobre unha mesa", aínda que non había drogas nas imaxes e o cantante estaba sentado lonxe da mesa, preto dos membros da delegación italiana.[311][312][313] Na conferencia de prensa da banda tras a súa vitoria, Torbjörn Ek, xornalista que traballaba no xornal sueco Aftonbladet, preguntou polas acusacións, que David negou, explicando que o seu compañeiro Thomas Raggi rompera un vaso embaixo da mesa que David estaba a recoller do chan, e dixo "Non uso drogas, por favor, non digan iso".[314][315] Máis tarde, a banda publicou un comunicado na súa conta oficial de Instagram dicindo: "Estamos realmente sorprendidos polo que algunhas persoas din de que Damiano estaba a drogarse. Realmente estamos en contra das drogas e nunca consumimos cocaína. Estamos preparados para facernos a proba de drogas, porque non temos nada que ocultar".[316] A UER publicou un comunicado ao día seguinte no que afirmaba que a banda, a súa dirección e o xefe da delegación italiana negaran calquera acusación e que o cantante en cuestión, Damiano, solicitara que lles fixesen a proba de drogas esa mesma noite, pero como as probas non podían organizarse nese mesmo instante, o cantante "tomaría unha proba voluntaria de drogas despois de chegar a casa". Tamén se confirmou que "se atoparon cristais rotos tras unha revisión no lugar".[317] As acusacións foron maiormente forzadas pola prensa francesa e mesmo comentadas polo Ministro de Asuntos Exteriores francés Jean-Yves Le Drian,[318] pero France Télévisions anunciou que non presentarán ningún cargo oficial, mentres que na prensa italiana describiuse como unha broma nas redes sociais que fora demasiado lonxe e converteuse en fake news.[319][320]
O 24 de maio, a UER publicou unha declaración confirmando que non se consumiran drogas na green room durante a final, tras unha proba de consumo de drogas negativa e a inspección de todas as imaxes dispoñibles. A UER tamén expresou a súa preocupación polas "especulacións imprecisas que levaron a noticias falsas [que] ensombreceron o espírito e o resultado do festival, afectando inxustamente á banda".[321]
Problemas co televoto neerlandés
[editar | editar a fonte]A UER confirmou o 24 de maio que tiveron problemas na xestión do televoto neerlandés na final. Moitas persoas nas redes sociais queixáronse de que non se contasen os seus votos e só recibiran os seus textos de confirmación horas despois do festival. Máis tarde, a UER confirmou á NOS que eses votos non se contaron debido a un problema coa subsidiaria neerlandesa do provedor de telecomunicacións T-Mobile, ao tempo que aclarou que non tiñan autoridade no asunto. Con todo, o televoto neerlandés segue vixente.[322][323][324]
Samira Efendi chama terroristas aos armenios
[editar | editar a fonte]Durante o conflito de Nagorno-Karabakh entre o seu país e Armenia, Samira Efendi, a artista da canción que representou a Acerbaixán recibiu certa publicidade negativa despois de que chamase aos armenios "terroristas" e publicara fotografías nas súas redes sociais con uniformes militares apoiando ao presidente do país Ilham Aliyev, reprobado internacionalmente polo seu historial con respecto aos dereitos humanos. Foi entón iniciada unha petición para a descualificación do país en Eurovisión, obtendo case 10 000 sinaturas, mais quedando sen efecto algún, xa que non se produciu finalmente ningunha acción oficial por parte da UER.[325][326][327][328][329]
Controversia da proposta de Chipre
[editar | editar a fonte]Despois de que se lanzase "El Diablo", a Corporación Chipriota de Radiodifusión recibiu ameazas por parte de cristiáns ortodoxos por presunta promoción do satanismo. Máis de 20.000 persoas asinaron en Avaaz para instar á cancelación da participación en Eurovisión do país.[330] A canción recibiu críticas por parte dalgúns membros do público, así como dalgunhas figuras públicas da illa pola inclusión na letra de frases como "I fell in love/ I fell in love/ I gave my heart to El Diablo" ("Enamoreime/ Enamoreime/ Deille o meu corazón ao diablo"). A Igrexa de Chipre considerou que a canción era ofensiva, irrespetuosa e pouco representativa e esixiu á emisora estatal CyBC que retirase a entrada de Eurovisión de Chipre. Non obstante, a canción contou co apoio total do goberno, CyBC e a maioría do público en Chipre.[331] Desde entón, o goberno rexeitou publicamente as reaccións de grupos relixiosos e conservadores, alegando que respecta tanto os dereitos espirituais como a liberdade de expresión artística.[332] En febreiro de 2021, os cristiáns ortodoxos de Chipre lanzaron unha petición en liña para pedir a retirada do Festival de Eurovisión.[333]
Amais, varios xornalistas compararon "El Diablo" coa canción "Bad Romance" (2009) de Lady Gaga, algúns chegando a acusala abertamente de plaxio.[334][335][336][337][338]
Outros premios
[editar | editar a fonte]Ademais do trofeo do gañador principal do festival, os Premios Marcel Bezençon e o Premio Barbara Dex disputáronse durante o Festival de Eurovisión de 2021. A enquisa de votación OGAE (en francés: Organisation Générale des Amateurs de l'Eurovision; en galego: Organización Xeral de Amantes de Eurovisión) tamén tivo lugar antes do evento.
Premios Marcel Bezençon
[editar | editar a fonte]- Artigo principal: Premios Marcel Bezençon.
Os Premios Marcel Bezençon honran as mellores cancións competidoras na final. Denominado así en honor ao fundador do concurso, os premios foron creados e entregados por primeira vez no festival de 2002 por Christer Björkman (representante de Suecia no festival de 1992 e actual xefe de delegación do país), e Richard Herrey (membro dos Herreys que gañaron o festival de 1984 por Suecia).[339] Os premios divídense en tres categorías: Premio Artístico, Premio de Compositores e Premio de Prensa.[340] Os gañadores son desvelados pouco antes da final de Eurovisión.
| Categoría[341] | País | Canción | Intérprete/s | Compositor/es |
|---|---|---|---|---|
| Premio Artístico | Francia
|
"Voilà" | Barbara Pravi | Barbara Pravi, Igit, Lili Poe |
| Premio de Prensa | ||||
| Premio de Compositores | Suíza
|
"Tout l'Univers" | Gjon's Tears | Gjon Muharremaj, Nina Sampermans, Wouter Hardy, Xavier Michel |
OGAE
[editar | editar a fonte]
- Artigo principal: OGAE.
OGAE é unha organización internacional que realiza unha votación sobre as cancións favoritas entre os seus membros antes do festival anual. Está composta por unha rede de máis de corenta clubs de fans do Festival de Eurovisión en toda Europa e fóra dela.[342][343] Os cinco mellores resultados globais, despois de emitirse todos os votos, móstranse a continuación.[344]
| Posto | País | Intérprete/s | Canción | Resultado da OGAE |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Malta
|
Destiny | "Je me casse" | 363 |
| 2 | Suíza
|
Gjon's Tears | "Tout l'Univers" | 358 |
| 3 | Francia
|
Barbara Pravi | "Voilà" | 318 |
| 4 | Lituania
|
The Roop | "Discoteque" | 301 |
| 5 | Chipre
|
Elena Tsagrinou | "El Diablo" | 238 |
Premio Barbara Dex
[editar | editar a fonte]
- Artigo principal: Premio Barbara Dex.
O Premio Barbara Dex é un premio humorístico que outorgan os fans ao artista que levase o conxunto máis destacable ao evento. Galardoado por vez primeira en 1997, o premio orixinalmente outorgábase ao artista peor vestido do festival, até que este criterio cambiou en 2019.[345] Denominado así en honor á representante de Bélxica que terminou no último posto no festival de 1993 levando un vestido de deseño propio, o galardón foi entregado polo sitio web fan House of Eurovision desde 1997 ata 2016 e, desde 2017 ata hoxe, polo sitio web fan Songfestival.be.[345]
| Posto | País | Intérprete/s | Canción |
|---|---|---|---|
| 1 | Noruega
|
Tix | "Fallen Angel" |
| 2 | Romanía
|
Roxen | "Amnesia" |
| 3 | Croacia
|
Albina Grčić | "Tick-Tock" |
| 4 | Reino Unido
|
James Newman | "Embers" |
| 5 | Israel
|
Eden Alene | "Set Me Free" |
Programación adicional
[editar | editar a fonte]Eurovision Song Celebration: Live-On-Tape
[editar | editar a fonte]A UER anunciou o 29 de marzo de 2021 que a Eurovision Song Celebration regresaría nunha segunda edición, estreada na canle oficial YouTube do festival. O programa foi presentado por Krista Siegfrids e emitido en dúas partes o 28 e 29 de maio co fin de exhibir as 39 actuacións de apoio que gravaron as delegacións por se o festival non puidese levarse a cabo desde Rotterdam, xunto con outro material adicional.[47][49]
A primeira parte do programa contou coas actuacións de apoio dos semifinalistas que non se clasificaron para a Gran Final (excluíndo a Irlanda), mentres que a segunda parte coas actuacións dos finalistas (excluíndo o Reino Unido).[346]
Como na anterior edición da Eurovision Song Celebration, pediuse aos fans que contribuísen ao programa enviando videoclips das súas propostas favoritas.[347]
Os seguintes países confirmaron os lugares de rodaxe das súas respectivas actuacións de apoio pregravadas:
- Acerbaixán – İTV Studios, Bakú[348][349]
- Albania – Tirana[350]
- Alemaña – Siemens Arena, Vilna, Lituania[351]
- Australia – SBS Studios, Sydney[352]
- Austria – ORF Studios, Viena[353]
- Bélxica – Palais du Centenaire, Bruxelas[354]
- Bulgaria – Ten Dots Virtual Production Studio, Sofía[355]
- Chipre – Ten Dots Virtual Production Studio, Sofía, Bulgaria[355]
- Croacia – Pavillón Deportivo Marino Cvetković, Opatija[356]
- Dinamarca – DR Studio 5, Copenhague[357]
- Eslovenia – RTV Slovenija Studio 1, Ljubljana[358]
- España – Estudio 5 de Prado del Rey, Pozuelo de Alarcón (Madrid)[359]
- Estonia – Saku Suurhall, Tallín[360]
- Finlandia – Mediapolis, Tampere[361]
- Francia – France TV Studios, París[362]
- Grecia – Ten Dots Virtual Production Studio, Sofía, Bulgaria[355]
- Irlanda – Dublín[363]
- Islandia – Museo de Arte de Reykjavik, Reykjavik[364]
- Israel – Herzliya Studios, Herzliya (Tel Aviv)[365]
- Italia – RAI Studios, Milán[366]
- Letonia – Por confirmar
- Lituania – Siemens Arena, Vilna[367]
- Macedonia do Norte – RTS Studios Košutnjak, Belgrado, Serbia[368]
- Malta – Ten Dots Virtual Production Studio, Sofía, Bulgaria[355]
- Moldova – Ten Dots Virtual Production Studio, Sofía, Bulgaria[355]
- Noruega – H3 Arena, Fornebu[369]
- Países Baixos – Por confirmar
- Polonia – Transcolor Studio, Szeligi (Varsovia)[370]
- Portugal – RTP Studio 1, Lisboa[371]
- Reino Unido – BBC Elstree Studios, Hertfordshire[372]
- República Checa – ČT Studios, Praga[373]
- Romanía – TVR Studios, Bucarest[374]
- Rusia – Por confirmar
- San Marino – Voxon Studios, Roma, Italia[375]
- Serbia – RTS Studios Košutnjak, Belgrado[376]
- Suecia – Annexet, Estocolmo[377]
- Suíza – SRF Studios, Zürich[378]
- Ucraína – Kíiv[379]
- Xeorxia – Tbilisi[380]
Álbum oficial
[editar | editar a fonte]| Eurovision Song Contest: Rotterdam 2021 | ||||
|---|---|---|---|---|
| Álbum de Festival de Eurovisión | ||||
| Publicado | 23 de abril de 2021 | |||
| Duración |
| |||
| Xénero(s) | Pop | |||
| Selo(s) | Universal | |||
| Cronoloxía | ||||
| ||||
| Na rede | ||||
| https://eurovision.tv/event/rotterdam-2021 | ||||
  | ||||
| [ editar datos en Wikidata ] | ||||
Eurovision Song Contest: Rotterdam 2021 é o álbum recompilatorio oficial do festival de 2021, organizado pola Unión Europea de Radiodifusión e lanzado por Universal Music Group dixitalmente o 16 de abril de 2021 e fisicamente o 23 de abril de 2021.[381][382] O álbum inclúe as 39 propostas, incluídos os semifinalistas que non conseguiron clasificarse para a final.
Ránkings
[editar | editar a fonte]| Ránking (2021) | Máxima posición |
|---|---|
| Álbums Compilatorios de Alemaña (Top 100 Oficial)[383] | 2 |
| Álbums de Australia (ARIA)[384] | 23 |
| Álbums Compilatorios de Australia (Ö3 Austria)[385] | 2 |
| Álbums de Grecia (IFPI)[386] | 5 |
| Álbums Compilatorios de Irlanda (IRMA)[387] | 26 |
| Álbums Compilatorios dos Países Baixos (Top 30 Compilatorios)[388] | 1 |
| Álbums Compilatorios do Reino Unido (OCC)[389] | 3 |
| Álbums de Suecia (Sverigetopplistan)[390] | 54 |
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ O Reino Unido foi o único país que rematou a competición con 0 puntos. A pesar de sumar puntos dos xurados profesionais, a República Checa (na segunda semifinal), Alemaña, España e os Países Baixos (na final) non conseguiron puntuar no televoto do público.
- ↑ Ningún país participou todos os anos na final desde a introdución das semifinais no ano 2004. Ucraína, a pesar de sempre cualificar para a final, abandonou o festival en 2015 e 2019. Ademais, o festival de 2020 foi cancelado pola pandemia de COVID-19.
- ↑ Tornike Kipiani de Xeorxia optou por non participar na serie.
- ↑ Armenia abandonou o festival o 5 de marzo de 2021.
- ↑ Belarus foi descualificada do festival o 26 de marzo de 2021.
- ↑ Foi unha interpretación pregravada xa que o cantante neerlandés dera positivo en COVID-19 dous días antes da final.
- ↑ Debido a restricións de viaxe provocadas en Australia pola COVID-19, o país competiu utilizando a súa actuación pregravada, filmada nos SBS Studios en Sydney.
- ↑ 8,0 8,1 Contén repetidas palabras en castelán.
- ↑ 9,0 9,1 Contén varias frases en hebreo.
- ↑ 10,0 10,1 Contén un repetido canto en azarí.
- ↑ 11,0 11,1 Contén unha repetida frase en francés.
- ↑ 12,0 12,1 A interpetación contén a presenza vocal sen acreditar de Flo Rida.
- ↑ 13,0 13,1 Contén unha palabra repetida con frecuencia en italiano.
- ↑ Contén unha oración en checo.
- ↑ 15,0 15,1 Debido a un caso positivo en COVID-19 dun membro de Gagnamagnið, Islandia competiu utilizando unha das actuacións dos seus ensaios no Róterdam Ahoy, gravado o 13 de maio.
- ↑ 16,0 16,1 Contén unha frase en inglés e unha palabra repetida en castelán.
- ↑ Contén dúas oracións en alemán.
- ↑ Substituíndo a Duncan Laurence, positivo en COVID-19.
- ↑ Todos os programas retransmitíronse en directo, cunha retransmisión en horario principal nas noites do 21 ao 23 de maio.
- ↑ A segunda semifinal foi retransmitida cun atraso de 90 minutos.
- ↑ Substitución de última hora por Maureen Louys, positiva en COVID-19.
- ↑ A final foi retransmitida cun atraso de 60 minutos.
- ↑ Debido á crise entre Israel e Palestina en 2021, os espectáculos podían ser diferidos a Kan Educational namentres que a principal emisión en Kan 11 é interrompida.
- ↑ A primeira semifinal foi retransmitida con dúas horas de atraso, comezando ás 22:15 (WEST).
- ↑ Substitución de última hora por Rylan Clark-Neal, ausente debido a unha enfermidade, si apareceu en segmentos pregravados.
- ↑ Peacock é un servizo de transmisión de vídeo propiedade de NBCUniversal Television Group, que tamén posúe a NBC, membro asociado da UER polos Estados Unidos. Despois de anunciar que NBC emitiría o American Song Contest en 2022, a UER anunciou máis tarde que Peacock adquirira os dereitos para distribuír tanto o Festival de Eurovisión 2021 como o de 2022 nos Estados Unidos.
- ↑ O festival foi retransmitido en directo mediante VOD sen comentarios dispoñible tras a emisión oficial.
- ↑ Incluíndo a retransmisión en directo de UA: ПЕРШИЙ, a retransmisión en directo de Facebook e a retransmisión en directo en eurovision.ua.
- ↑ Cifras acumuladas de se observar polo menos un minuto de calquera dos tres espectáculos.
Referencias
[editar | editar a fonte]- ↑ Eurovoix.com, ed. (19 de maio de 2019). "Eurovision 2020 To Be Co-Produced By AVROTROS, NPO And NOS" (en inglés).
- ↑ 2,0 2,1 "NPO, AVROTROS and NOS to organize 2020 Eurovision Song Contest". NPO Pers (en neerlandés). Consultado o 29 de maio de 2021.
- ↑ Nederlandse Publieke Omroep. "Eurovisie Songfestival | Het Eurovisie Songfestival is een jaarlijks terugkerende zangcompetitie die gehouden wordt in Europa. De wedstrijd wordt gehouden sinds 24 mei 1956. In deze wedstrijd zenden Europese landen een artiest in uit hun eigen land.". npostart.nl. Consultado o 28 de maio de 2021.
- ↑ "La Radiodifusión Pública Neerlandesa NPO producirá Eurovisión 2020". eurovision-spain.com (en castelán). 21 de maio de 2019. Consultado o 28 de maio de 2021.
- ↑ "🇳🇱 NOS report voting complaints in the Netherlands for the Eurovision final". ESCXTRA.com (en inglés). 23 de maio de 2021. Consultado o 28 de maio de 2021.
- ↑ "182 million tune in to 64th Eurovision Song Contest as young audience numbers surge". Unión Europea de Radiodifusión. 28 de maio de 2019. Arquivado dende o orixinal o 28 de maio de 2019. Consultado o 28 de maio de 2019.
- ↑ 7,0 7,1 "183 million viewers welcome back the Eurovision Song Contest". eurovision.tv (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 31 de maio de 2021. Arquivado dende o orixinal o 02 de xuño de 2021. Consultado o 31 de maio de 2021.
- ↑ "Eurovision 2021: How this year's acts are aiming for a Covid-safe contest". BBC News (en inglés). 15 de maio de 2021. Consultado o 16 de maio de 2021.
- ↑ "Eurovision: several cities in the Netherlands already candidates to host the 2020 edition". Teller Report. 19 de maio de 2019. Arquivado dende o orixinal o 12 de abril de 2021.
- ↑ Groot, Evert (29 de maio de 2019). "Which Dutch city or region will host Eurovision 2020?". Unión Europea de Radiodifusión (UER). Arquivado dende o orixinal o 29 de maio de 2019.
- ↑ Zwart, Josianne (10 de xullo de 2019). "5 Dutch cities in the race to become Eurovision 2020 Host City". Unión Europea de Radiodifusión (UER). Arquivado dende o orixinal o 10 de xullo de 2019.
- ↑ Oomen, Eefje (16 de xullo de 2019). "Rotterdam en Maastricht strijden om Songfestival, andere steden vallen af" [Róterdam e Maastricht compiten polo Festival da Canción, caen as outras cidades] (en neerlandés). Algemeen Dagblad. Arquivado dende o orixinal o 16 de xullo de 2019.
- ↑ Jiandani, Sanjay (19 de xullo de 2019). "Eurovision 2020: Highlights from NPO's visit to Rotterdam". ESCToday. Arquivado dende o orixinal o 19 de xullo de 2019.
- ↑ LaFleur, Louise (30 de agosto de 2019). "Rotterdam to host Eurovision 2020!". Unión Europea de Radiodifusión (UER). Arquivado dende o orixinal o 2 de outubro 2019. Consultado o 2 de outubro de 2019.
- ↑ 15,0 15,1 "Official EBU statement & FAQ on Eurovision 2020 cancellation". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 18 de marzo de 2020. Arquivado dende o orixinal o 18 de marzo de 2020. Consultado o 18 de marzo de 2020.
- ↑ Granger, Anthony (8 de abril de 2020). "Eurovision'21: Rotterdam Requires 6.7 Million Euro's Additional Funding to Host Eurovision 2021". Eurovoix. Arquivado dende o orixinal o 11 de abril de 2020. Consultado o 9 de abril de 2020.
- ↑ Jumawan, Tim (23 de abril de 2020). "Rotterdam City Council agrees to extra funding for Eurovision 2021". ESCXTRA. Arquivado dende o orixinal o 12 de maio de 2020. Consultado o 23 de abril de 2020.
- ↑ Jiandani, Sanjay (9 de abril de 2020). "ESC 2021: Will Rotterdam host the contest next year? 6.7 million euros required". ESCToday. Arquivado dende o orixinal o 11 de abril de 2020. Consultado o 9 de abril de 2020.
- ↑ "Rotterdam returns as Eurovision Song Contest Host City in 2021". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 16 de maio de 2020. Arquivado dende o orixinal o 17 de maio de 2020. Consultado o 16 de maio de 2020.
- ↑ 20,0 20,1 "Sunday: The Turquoise Carpet Live" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 13 de maio de 2021. Consultado o 13 de maio de 2021.
- ↑ "Eurovision'21: New Details About The Opening Ceremony Revealed". Eurovoix (en inglés). 28 de abril de 2021. Consultado o 29 de abril de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (16 de maio de 2020). "Rotterdam Confirmed As Host City For Eurovision 2021". Eurovoix. Arquivado dende o orixinal o 6 de xuño de 2020. Consultado o 9 de xuño de 2020.
- ↑ "2020 and 2021 Executive Producer Sietse Bakker looks back and forward". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 16 de xuño de 2020. Arquivado dende o orixinal o 16 de xuño de 2020. Consultado o 16 de xuño de 2020.
- ↑ "Martin Österdahl is the new Executive Supervisor".
- ↑ "Martin Österdahl apunta como novo supervisor".
- ↑ "No fans at Dutch events until vaccine". BBC Sport. Arquivado dende o orixinal o 17 de xuño de 2020. Consultado o 18 de setembro de 2020.
- ↑ Granger, Anthony (7 de maio de 2020). "Eurovision'21: NPO to Assess Government Ruling on Mass Events Following Coronavirus". Eurovoix. Arquivado dende o orixinal o 8 de maio de 2020. Consultado o 7 de maio de 2020.
- ↑ 28,0 28,1 28,2 "The 4 ways to make Eurovision 2021 happen". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 18 de setembro de 2020. Arquivado dende o orixinal o 19 de xaneiro de 2021. Consultado o 18 de setembro de 2020.
- ↑ "Eurovision confirms radical 2021 plans to ensure contest takes place – even in lockdown". PinkNews. 18 de setembro de 2020. Arquivado dende o orixinal o 2 de outubro de 2020. Consultado o 22 de setembro de 2020.
- ↑ 30,0 30,1 "Eurovision 2021 organizers set determined yet realistic plans for May" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 3 de febreiro de 2021. Arquivado dende o orixinal o 19 de febreiro de 2021. Consultado o 4 de febreiro de 2021.
- ↑ "'Uniting Europe on one stage' – Health and Safety protocol shared" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 2 de marzo de 2021. Arquivado dende o orixinal o 2 de marzo de 2021. Consultado o 2 de marzo de 2021.
- ↑ "Rotterdam 2021 FAQs" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 16 de maio de 2020. Arquivado dende o orixinal o 1 de maio de 2021. Consultado o 1 de maio de 2021.
- ↑ "Alsnog Songfestival met publiek, ongeveer helft van toeschouwers welkom" (en neerlandés). NOS. 1 de abril de 2021. Arquivado dende o orixinal o 1 de abril de 2021.
- ↑ "Kabinet hakt knoop door: publiek welkom bij Eurovisiesongfestival". RTL Boulevard (en neerlandés). 29 de abril de 2021. Arquivado dende o orixinal o 01 de maio de 2021. Consultado o 29 de abril de 2021.
- ↑ "Eurovision Song Contest to proceed with limited audience" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 29 de abril de 2021. Arquivado dende o orixinal o 4 de maio de 2021. Consultado o 29 de abril de 2021.
- ↑ "Streep door Eurovision Village met publiek". RTL Boulevard (en neerlandés). 22 de abril de 2021. Consultado o 23 de abril de 2021.
- ↑ "Open Up to the Online Eurovision Village" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 6 de maio de 2021. Consultado o 6 de maio de 2021.
- ↑ "Las entradas de Eurovisión 2021 se pondrán a la venta a inicios de mayo". eurovision-spain.com (en castelán). 14 de abril de 2021. Consultado o 23 de abril de 2021.
- ↑ "Hollanti haluaa näyttää, että iso tapahtuma voidaan järjestää turvallisesti – Euroviisuissa lähes kaikki on toisin kuin ennen" [Os Países Baixos queren demostrar que se pode celebrar un grande evento con seguridade: en Eurovisión case todo é diferente a anteriores edicións]. Yle Uutiset (en finés). Consultado o 17 de maio de 2021.
- ↑ "This is the new logo of Eurovision 2021". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 4 de decembro de 2020. Arquivado dende o orixinal o 4 de decembro de 2020. Consultado o 4 de decembro de 2020.
- ↑ CLEVER°FRANKE. "CLEVER°FRANKE – Work – Eurovision Song Contest". CLEVER°FRANKE. Arquivado dende o orixinal o 4 de decembro de 2020. Consultado o 4 de decembro de 2020.
- ↑ "Eurovision 2021 design comes to life" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 15 de xaneiro 2021. Arquivado dende o orixinal o 16 de xaneiro de 2021. Consultado o 16 de xaneiro de 2021.
- ↑ "Eurovision ‘21: Showing up Across Cultures With Smart Design". MediaMonks (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 13 de agosto de 2021. Consultado o 13 de agosto de 2021.
- ↑ "Presenters" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 31 de marzo de 2017. Arquivado dende o orixinal o 22 de febreiro de 2021. Consultado o 25 de febreiro de 2021.
- ↑ "How 2020 BROKE ME & Predicting 2021 | NikkieTutorials – YouTube". Arquivado dende o orixinal o 5 de xaneiro de 2021. Consultado o 31 de decembro de 2020 – vía YouTube.
- ↑ Vautrey, Jonathan (29 de marzo de 2021). "Krista Calling: Krista Siegfrids to host two online shows taking fans backstage of Eurovision 2021 and presenting the live-on-tape recordings". Wiwibloggs. Arquivado dende o orixinal o 29 de marzo de 2021.
- ↑ 47,0 47,1 "Ding-dong! Details of two online shows!" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 29 de marzo de 2021. Consultado o 29 de marzo de 2021.
- ↑ Jiandani, Sanjay (Sergio) (29 de marzo de 2021). "Eurovision 2021: Krista Siegfriends confirmed as backstage host!". ESC Today. Arquivado dende o orixinal o 29 de marzo de 2021.
- ↑ 49,0 49,1 "Online Calendar 2021" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 3 de decembro de 2018. Arquivado dende o orixinal o 6 de abril de 2021. Consultado o 6 de abril de 2021.
- ↑ "NikkieTutorials covers glitter, glamour and gossip in new show" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 23 de abril de 2021. Consultado o 23 de abril de 2021.
- ↑ "We have a lot to talk about... | NikkieTutorials". YouTube. 1 de xuño de 2021. Consultado o 2 de xuño de 2021.
There was one country who said no, upfront, to LookLab - that was Georgia (Houbo un país que dixo que non, por adiantado, ao LookLab, que foi Xeorxia)
- ↑ "Koningin Máxima te gast in LookLab bij Nikkie de Jager | Eurovisie Songfestival". songfestival.nl (en neerlandés). Consultado o 2 de xuño de 2021.
- ↑ "Press Conference en Online Hosts van het Eurovisie Songfestival bekend | Eurovisie Songfestival". songfestival.nl (en neerlandés). Consultado o 14 de abril de 2021.
- ↑ 54,0 54,1 54,2 54,3 "Dates for Eurovision 2021 announced". Unión Europea de Radiodifusión (UER). Arquivado dende o orixinal o 15 de xuño de 2020. Consultado o 15 de xuño de 2020.
- ↑ "Eurovision 2020: Stage design revealed for Rotterdam". Eurovisionworld. 2 de decembro de 2019. Arquivado dende o orixinal o 26 de decembro de 2019. Consultado o 15 de xuño de 2020.
- ↑ "Eurovision 2020 stage design: Flat, minimalist and modern". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 2 de decembro de 2019. Arquivado dende o orixinal o 3 de decembro de 2019. Consultado o 15 de xuño de 2020.
- ↑ "Theme". Eurovision.tv (en inglés). 28 de novembro de 2019. Arquivado dende o orixinal o 16 de abril de 2021. Consultado o 27 de abril de 2021.
- ↑ "Zo ziet het indrukwekkende podium voor het Eurovisie Songfestival in Ahoy eruit". Rijnmond (en neerlandés). Consultado o 27 de abril de 2021.
- ↑ Jiandani, Sanjay (Sergio) (22 de abril de 2021). "Eurovision 2021: The stage is lit and in full action!". ESCToday. Arquivado dende o orixinal o 26 de abril de 2021.
For example, we have a TV screen that is 52 meters wide and 12 meters high. Inside there are doors that can open. That has never been done on such a scale. (Por exemplo, temos unha pantalla de TV de 52 metros de ancho e 12 metros de alto. Dentro hai portas que se poden abrir. Iso nunca se fixo a tal escala.)
- ↑ "Augmented reality to play important role in 2021 contest". ESCXTRA.com (en inglés). 28 de abril de 2021. Consultado o 28 de abril de 2021.
- ↑ "Eurovision'21: Changes to Greenroom For The Contest". Eurovoix (en inglés). 12 de febreiro de 2021. Consultado o 22 de marzo de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (18 de xuño de 2020). "Pre-recorded Backing Vocals to Trialled at Eurovision For One Year". Eurovoix. Arquivado dende o orixinal o 23 de xuño de 2020. Consultado o 18 de xuño de 2020.
- ↑ "Changes announced to ensure Eurovision comes". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 18 de xuño de 2020. Arquivado dende o orixinal o 28 de setembro de 2020. Consultado o 18 de xuño de 2020.
- ↑ "2021 artists to record song "live-on-tape" to ensure Contest will happen". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 18 de novembro de 2020. Arquivado dende o orixinal o 18 de novembro de 2020. Consultado o 19 de novembro de 2020.
- ↑ "Rules – Eurovision Song Contest". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 12 de xaneiro de 2017. Arquivado dende o orixinal o 6 de maio de 2021. Consultado o 4 de maio de 2021.
- ↑ Rasmus (18 de marzo de 2020). "The favourite to win Eurovision 2020: "We should be allowed to perform our songs in 2021"". Eurovisionworld. Arquivado dende o orixinal o 20 de marzo de 2020. Consultado o 20 de marzo de 2020.
- ↑ "Intention to honour Eurovision 2020 songs and artists". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 20 de marzo de 2020. Arquivado dende o orixinal o 20 de marzo de 2020. Consultado o 20 de marzo de 2020.
- ↑ 68,0 68,1 68,2 Groot, Evert (17 de novembro de 2020). "2020 Semi-Final line-up to stay for 2021". Unión Europea de Radiodifusión (UER). Arquivado dende o orixinal o 18 de novembro de 2020. Consultado o 17 de novembro de 2020.
- ↑ "Armenia withdraws from Eurovision Song Contest 2021". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 5 de marzo de 2021. Arquivado dende o orixinal o 5 de marzo de 2021. Consultado o 18 de marzo de 2021.
- ↑ "EBU statement on Belarusian participation". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 26 de marzo de 2021.
- ↑ Jumawan, Tim (9 de decembro de 2019). "Details about the Eurovision 2020 postcards have been revealed". ESCXtra. Arquivado dende o orixinal o 11 de decembro de 2019.
- ↑ "Eurovision Song Contest shows the Netherlands in 41 introductory films". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 1 de decembro de 2020. Arquivado dende o orixinal o 1 de decembro de 2020. Consultado o 1 de decembro de 2020.
- ↑ "Nikkie de Jager: 'I Love Autocue' | Road to Rotterdam Eurovision 2021 | Eurovisie Songfestival". songfestival.nl (en neerlandés). Consultado o 20 de abril de 2021.
- ↑ "Filming Eurovision Song Contest Postcards". LiveDesignOnline (en inglés). Consultado o 24 de maio de 2021.
- ↑ van Lith, Nick (17 de maio de 2021). "Postcard locations for semifinal one revealed". ESCXtra (en inglés). Consultado o 21 de maio de 2021.
- ↑ van Lith, Nick (19 de maio de 2021). "Postcard locations for semifinal two revealed". ESCXtra (en inglés). Consultado o 21 de maio de 2021.
- ↑ Blazewicz, Maciej (4 de maio de 2021). "Eurowizja 2021: Znamy wszystkich uczestników Opening i Interval Acts! • Kulisy pracy w Press Centre • Eurowizyjne Social Media: Jak wypada Rafał Brzozowski?". Dziennik-Eurowizyjny.pl (en polaco). Consultado o 4 de maio de 2021.
- ↑ "Eurovision'21: Duncan Laurence to Open Eurovision With "Feel Something"". Eurovoix (en inglés). 4 de maio de 2021. Consultado o 5 de maio de 2021.
- ↑ "Davina Michelle en Thekla Reuten in interval-act songfestival". RTL Boulevard (en neerlandés). 16 de abril de 2021. Consultado o 16 de abril de 2021.
- ↑ "'The Power of Water' set to make a splash!". Eurovision.tv. Unión Europea de Radiodifusión (UER). 16 de abril de 2021. Consultado o 16 de abril de 2021.
- ↑ Alexander van Eenennaam (17 de febreiro de 2021). "Redo en Eefje de Visser treden samen op bij Songfestival" [Redo e Eefje actuarán xuntos no Festival de Eurovisión] (en neerlandés). De Gelderlander.
- ↑ "Dutch duo to open Second Semi-Final" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 17 de febreiro de 2021. Arquivado dende o orixinal o 17 de febreiro de 2021. Consultado o 17 de febreiro de 2021.
- ↑ "Ballet and BMX bikes for second Semi-Final" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 9 de marzo de 2021. Consultado o 9 de marzo de 2021.
- ↑ "DJ Pieter Gabriel will produce a flag parade remix for the Grand Final" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 19 de febreiro de 2021. Arquivado dende o orixinal o 19 de febreiro de 2021. Consultado o 19 de febreiro de 2021.
- ↑ 85,0 85,1 85,2 "Live From Rotterdam: Grand Final – Jury Show". Eurovoix (en inglés). 21 de maio de 2021. Consultado o 22 de maio de 2021.
- ↑ "Afrojack, Glennis Grace en Wulf in grote finale songfestival". RTL Boulevard (en neerlandés). 5 de abril de 2021. Arquivado dende o orixinal o 05 de abril de 2021. Consultado o 5 de abril de 2021.
- ↑ "Afrojack, Glennis Grace and Wulf will perform in the Grand Final" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 5 de abril de 2021. Consultado o 5 de abril de 2021.
- ↑ "Rotterdam ready to 'Rock the Roof'" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 25 de marzo de 2021. Consultado o 25 de marzo de 2021.
- ↑ 89,0 89,1 "Duncan Laurence via eerder opgenomen repetitie te zien in finale Songfestival". NU (en neerlandés). 21 de maio de 2021. Consultado o 21 de maio de 2021.
- ↑ 90,0 90,1 "Duncan Laurence set for Rotterdam shows" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 30 de marzo de 2021. Consultado o 30 de marzo de 2021.
- ↑ 91,0 91,1 91,2 91,3 91,4 91,5 91,6 "41 Countries to participate at Eurovision 2021". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 26 de outubro de 2020. Arquivado dende o orixinal o 29 outubro 2020. Consultado o 26 de outubro de 2020.
- ↑ 92,0 92,1 92,2 "Armenia withdraws from Eurovision Song Contest 2021". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 5 de marzo de 2021. Arquivado dende o orixinal o 6 de marzo de 2021. Consultado o 5 de marzo de 2021.
- ↑ 93,0 93,1 93,2 93,3 "EBU statement on Belarusian participation" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 26 de marzo de 2021. Consultado o 26 de marzo de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (16 de maio de 2020). "Malta: Destiny Chukunyere Will Compete in Eurovision 2021". Eurovoix. Arquivado dende o orixinal o 18 de maio de 2020. Consultado o 17 de maio de 2020.
- ↑ 95,0 95,1 "Brace yourself: Hurricane storms into Eurovision 2021" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 17 de decembro de 2020. Arquivado dende o orixinal o 17 de xaneiro de 2021. Consultado o 7 de febreiro de 2021.
- ↑ "Natalia Gordienko returns for Moldova" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 26 de xaneiro de 2021. Arquivado dende o orixinal o 6 de febreiro de 2021. Consultado o 7 de febreiro de 2021.
- ↑ Farren, Neil (16 de maio de 2020). "San Marino: Senhit to Eurovision 2021". Eurovoix. Arquivado dende o orixinal o 18 de xuño de 2020. Consultado o 17 de maio de 2020.
- ↑ Herbert, Emily (18 de marzo de 2020). "Greece: Stefania Will Represent Greece at Eurovision 2021". Eurovoix. Arquivado dende o orixinal o 20 de marzo de 2020. Consultado o 17 de maio de 2020.
- ↑ "Vasil is back for North Macedonia!" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 20 de xaneiro de 2021. Arquivado dende o orixinal o 4 de febreiro de 2021. Consultado o 7 de febreiro de 2021.
- ↑ Herbert, Emily (26 de marzo de 2020). "Austria: Vincent Bueno to Eurovision 2021". Eurovoix. Arquivado dende o orixinal o 18 de xuño de 2020. Consultado o 17 de maio de 2020.
- ↑ "First Semi-Final 2021: The Qualifiers" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 18 de maio de 2021. Consultado o 18 de maio de 2021.
- ↑ 102,0 102,1 "Semi-Final running orders revealed" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 30 de marzo de 2021. Consultado o 30 de marzo de 2021.
- ↑ 103,0 103,1 "Eurovision Song Contest 2021 First Semi-Final". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 30 de marzo de 2021. Arquivado dende o orixinal o 31 de marzo de 2021. Consultado o 30 de marzo de 2021.
- ↑ "Australia to compete from home using 'live-on-tape' performance". Eurovision.tv (en inglés). 19 de abril de 2021. Consultado o 20 de abril de 2021.
- ↑ "Semi-final 1: Second rehearsals". Eurovisionworld. 12 de maio de 2021. Consultado o 15 de maio de 2021.
- ↑ "Second Semi-Final 2021: The Qualifiers" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 20 de maio de 2021.
- ↑ 107,0 107,1 "Eurovision Song Contest 2021 Second Semi-Final". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 30 de marzo de 2021. Arquivado dende o orixinal o 31 de marzo de 2021. Consultado o 30 de marzo de 2021.
- ↑ 108,0 108,1 "EBU Statement regarding Icelandic delegation". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 19 de maio de 2021. Consultado o 19 de maio de 2021.
- ↑ 109,0 109,1 Elliott, Alexander (19 de maio de 2021). "COVID infection among Daði og Gagnamagnið" (en inglés). RÚV. Consultado o 19 de maio de 2021.
- ↑ "Grand Final Running Order" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 20 de maio de 2021. Arquivado dende o orixinal o 21 de maio de 2021. Consultado o 21 de maio de 2021.
- ↑ 111,0 111,1 "Eurovision Song Contest 2021 Grand Final". Unión Europea de Radiodifusión (UER). 30 de marzo de 2021. Arquivado dende o orixinal o 31 de xaneiro de 2021. Consultado o 30 de marzo de 2021.
- ↑ 112,0 112,1 "Results of the First Semi-Final of Rotterdam 2021". Unión Europea de Radiodifusión (UER). Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ 113,0 113,1 "Results of the Second Semi-Final of Rotterdam 2021". Unión Europea de Radiodifusión (UER). Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ 114,0 114,1 "Results of the Grand Final of Rotterdam 2021". Unión Europea de Radiodifusión (UER). Arquivado dende o orixinal o 23 de maio de 2021. Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ Groot, Evert (12 de febreiro de 2019). "Australia secures spot in Eurovision for the next five years". Unión Europea de Radiodifusión (UER). Arquivado dende o orixinal o 13 de febreiro de 2019. Consultado o 12 de febreiro de 2019.
- ↑ Granger, Anthony (20 de novembro de 2019). "Andorra: Government Plans for RTVA's Return to Eurovision Song Contest". Eurovoix. Arquivado dende o orixinal o 23 de novembro de 2019. Consultado o 23 de xaneiro de 2020.
- ↑ Granger, Anthony (19 de maio de 2020). "Andorra: Susanne Georgi States She Has Secured Funding To Bring Andorra Back To Eurovision". Eurovoix. Arquivado dende o orixinal o 26 de maio de 2020. Consultado o 19 de maio de 2020.
- ↑ Adams, William Lee (1 de agosto de 2020). ""A verbal green light" — Andorra is planning a Eurovision 2022 comeback, says Susanne Georgi". Wiwibloggs. Arquivado dende o orixinal o 6 de agosto de 2020. Consultado o 1 de agosto de 2020.
- ↑ 119,0 119,1 "EBU EXECUTIVE BOARD AGREES TO SUSPENSION OF BELARUS MEMBER BTRC" [A XUNTA EXECUTIVA DA EBU ACORDA A SUSPENSIÓN DO MEMBRO BELARUSO BTRC]. ebu.ch (en inglés). 28 de maio de 2021. Consultado o 4 de xuño de 2021.
- ↑ 120,0 120,1 "Белтэлерадыёкампанію выключылі з Еўрапейскага вяшчальнага саюза". Навіны Беларусі | euroradio.fm (en belaruso). Arquivado dende o orixinal o 01 de xullo de 2021. Consultado o 1 de xullo de 2021.
- ↑ Jiandani, Sanjay (6 de outubro de 2020). "Bosnia & Herzegovina: BHRT confirms non-participation at Eurovision 2021". ESCToday. Arquivado dende o orixinal o 10 de outubro de 2020. Consultado o 6 de outubro de 2020.
- ↑ Granger, Anthony (11 de xullo de 2020). "Slovakia: RTVS Unlikely To Participate in Eurovision 2021". Eurovoix. Arquivado dende o orixinal o 28 de xullo de 2020. Consultado o 11 de xullo de 2020.
- ↑ Jiandani, Sanjay (3 de agosto de 2020). "Slovakia: RTVS will not return to Eurovision in 2021". ESCToday. Arquivado dende o orixinal o 5 de agosto de 2020. Consultado o 3 de agosto de 2020.
- ↑ Ryan, Tom (30 de xullo de 2020). "No Eurovision return for Luxembourg in 2021". ESCXTRA. Arquivado dende o orixinal o 7 de agosto de 2020. Consultado o 30 de xullo de 2020.
- ↑ Granger, Anthony (1 de febreiro de 2020). "Morocco: SNRT Spokesperson Unaware of Any Discussions Regarding Eurovision". Eurovoix. Arquivado dende o orixinal o 1 de febreiro de 2020. Consultado o 1 de febreiro de 2020.
- ↑ Jiandani, Sanjay (8 de setembro de 2020). "Monaco: TMC confirms non-participation in Eurovision 2021". ESCToday. Arquivado dende o orixinal o 13 de setembro de 2020. Consultado o 8 de setembro de 2020.
- ↑ Herbert, Emily (12 de outubro de 2020). "Montenegro: No Eurovision Return in 2021". Eurovoix. Arquivado dende o orixinal o 12 de outubro de 2020. Consultado o 12 de outubro de 2020.
- ↑ "Turkey: Turkish deputy minister hopes for Eurovision return". ESCXTRA. 23 de maio de 2020. Arquivado dende o orixinal o 9 de xuño de 2020. Consultado o 9 de xuño de 2020.
- ↑ 129,0 129,1 Jumawan, Tim (18 de agosto de 2020). "EBU: "No plans to invite Kazakhstan or Kosovo to participate at the 2021 Eurovision Song Contest"". ESCXTRA. Arquivado dende o orixinal o 18 de agosto de 2020. Consultado o 18 de agosto de 2020.
- ↑ "🇺🇸 EBU will "look at" United States participation in Eurovision if American Song Contest is a success". ESCXTRA.com (en inglés). 2020-01-16. Arquivado dende o orixinal o 29 de febreiro de 2020. Consultado o 19 de marzo de 2020.
- ↑ Herbert, Emily (30 de xullo de 2020). "Liechtenstein: 1FLTV Rules Out Eurovision Debut in 2021". Eurovoix. Arquivado dende o orixinal o 15 de agosto de 2020. Consultado o 30 de xullo de 2020.
- ↑ "How to Watch". Eurovision.tv (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 28 de marzo de 2019. Arquivado dende o orixinal o 19 de maio de 2021. Consultado o 15 de maio de 2021.
- ↑ Para máis información de cada retransmisión, véxase:
- Semifinal 1 "WATCH NOW: First Semi-Final Eurovision Song Contest 2021". Eurovision.tv. 18 de maio de 2021. Arquivado dende o orixinal o 18 de maio de 2021. Consultado o 19 de maio de 2021.
- Semifinal 2 "WATCH NOW: Second Semi-Final Eurovision Song Contest 2021". Eurovision.tv. 20 de maio de 2021. Arquivado dende o orixinal o 20 de maio de 2021. Consultado o 20 de maio de 2021.
- Final "WATCH: Eurovision Song Contest 2021 – Grand Final". Eurovision.tv. 21 de maio de 2021. Arquivado dende o orixinal o 21 de maio de 2021. Consultado o 21 de maio de 2021.
- ↑ "Eurowizja 2021: kto zaprezentuje punktację?". Eurowizja.org (en polaco).
- ↑ "65-ci Avroviziya Mahnı Müsabiqəsini Azərbaycan ekranlarında teleaparıcı Hüsniyyə Məhərrəmova və müğənni-şoumen Murad Arif şərh edəcək. 8 və 20-i yarımfinal, 22-i isə böyük final olmaqla izləyicilərə İctimai Televiziya ekranlarında canlı yayımlanacaq." [A presentadora de televisión Husniyya Maharramova e o cantante e showman Murad Arif comentarán a 65ª edición do Festival da Canción de Eurovisión nas pantallas de Acerbaixán. O 18 e o 20 serán as semifinais e o 22 será a Gran Final, que se retransmitirá en directo pola Televisión Pública] (en acerbaixano). Eurovision Azerbaijan. 8 de maio de 2021. Consultado o 28 de maio de 2021.
- ↑ ""Let's #OpenUp again @eurovision @rotterdam.ahoy @openuptordam @itsduncanlaurence 21:00 PM @rtshqiptar 1st Semifinal: 18. May 2021 2nd..."". Eurovision Albania.
- ↑ "Eurovision 2021-drejtpërdrejt | RTSH TV". tv.rtsh.al (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 18 de maio de 2021. Consultado o 18 de maio de 2021.
- ↑ "EUROVISION 2021-drejtpërdrejt". RTSH Radio (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 18 de maio de 2021. Consultado o 18 de maio de 2021.
- ↑ NDR. "Barbara Schöneberger moderiert "Countdown für Rotterdam"". eurovision.de (en alemán). Consultado o 13 de abril de 2021.
- ↑ NDR. "ESC 2021: Sendetermine in TV, Radio und Livestreams zum ESC". www.eurovision.de (en alemán). Consultado o 16 de maio de 2021.
- ↑ "Australia, let's do this! Eurovision 2021 is on SBS from 19–23 May". SBS (en inglés). Consultado o 2 de maio de 2021.
- ↑ "SBS confirm broadcast schedule as Montaigne set to join shows from SBS Studios". ESCXTRA.com (en inglés). 2 de maio de 2021. Consultado o 2 de maio de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (6 de maio de 2021). "Austria: Andi Knoll Confirmed as Commentator as ORF Reveals Eurovision Programming". Eurovoix (en inglés). Consultado o 6 de maio de 2021.
- ↑ "TV-gids". één.be.
- ↑ "Beleef het Eurovisiesongfestival bij de VRT". vrt.be (en neerlandés). VRT. Arquivado dende o orixinal o 19 de maio de 2021. Consultado o 19 de maio de 2021.
- ↑ "Eurovision 2021 : 3 soirées exceptionnelles à ne pas manquer sur la RTBF !". rtbf.be. 4 de maio de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (18 de maio de 2021). "Belgium: Maureen Louys Pulls out of RTBF Commentary After Positive COVID-19 Test". Eurovoix (en inglés). Consultado o 18 de maio de 2021.
- ↑ ""Евровизия" 2021 – на 18, 20 и 22 май в Ротердам – По света и у нас – БНТ Новини". news.bnt.bg (en búlgaro). Arquivado dende o orixinal o 31 de xaneiro de 2021. Consultado o 24 de decembro de 2020.
- ↑ "ТВ Програма". www.start.bg. Consultado o 22 de maio de 2021.
- ↑ "ТВ Програма". www.start.bg. Consultado o 22 de maio de 2021.
- ↑ Washak, James (14 de abril de 2021). "Cyprus: Louis Patsalides Revealed as Commentator For Eurovision 2021". Eurovoix (en inglés). Consultado o 15 de abril de 2021.
- ↑ Croatia, HRT, Hrvatska Radio televizija. "Izbor za pjesmu Eurovizije 2021. – 1. polufinalna večer" (en croata). Consultado o 13 de maio de 2021.
- ↑ Croatia, HRT, Hrvatska Radio televizija. "Rotterdam: Izbor za pjesmu Eurovizije 2021., finale" (en croata). Consultado o 13 de maio de 2021.
- ↑ [1]
- ↑ "'Vi glæder os helt sindssygt!': Her er Danmarks nye Grand Prix-kommentatorer". DR (en dinamarqués). 8 de abril de 2021. Consultado o 8 de abril de 2021.
- ↑ "TV Slovenija 2 • torek, 18. maj. 2021". RTVSLO.si (en esloveno). Arquivado dende o orixinal o 6 de maio de 2021. Consultado o 6 de maio de 2021.
- ↑ "TV Slovenija 2 • četrtek, 20. maj. 2021". RTVSLO.si (en esloveno). Arquivado dende o orixinal o 6 de maio de 2021. Consultado o 6 de maio de 2021.
- ↑ "TV Slovenija 1 • sobota, 22. maj. 2021". RTVSLO.si (en esloveno). Arquivado dende o orixinal o 6 de maio de 2021. Consultado o 6 de maio de 2021.
- ↑ Washak, James (13 de maio de 2021). "Slovenia: Mojca Mavec Announced as Commentator For Eurovision 2021". Eurovoix (en inglés). Consultado o 13 de maio de 2021.
- ↑ RTVE (29 de abril de 2021). "Tony Aguilar y Julia Varela comentarán Eurovisión 2021". RTVE.es (en castelán). Consultado o 5 de maio de 2021.
- ↑ Carros, David (6 de maio de 2021). "Radio Nacional de España retransmitirá en directo Eurovisión 2021". ESCplus España (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 07 de maio de 2021. Consultado o 7 de maio de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (7 de maio de 2021). "Spain: Radio Nacional de España Broadcasting Eurovision 2021 Grand Final". Eurovoix (en inglés). Consultado o 7 de maio de 2021.
- ↑ ERR (18 de maio de 2021). "Eurovisiooni lauluvõistlus 2021 | ETV". ERR (en estoniano). Consultado o 7 de maio de 2021.
- ↑ ERR (18 de maio de 2021). "Евровидение-2021 | ETV+". ERR (en ruso). Consultado o 7 de maio de 2021.
- ↑ Herbert, Emily (16 de maio de 2021). "Estonia: ERR To Broadcast Eurovision 2021 With Sign Language Translation". Eurovoix. Consultado o 16 de maio de 2021.
- ↑ "Yle tarjoaa ison joukon euroviisuihin liittyviä ohjelmia toukokuussa – viisuhuuma huipentuu suoriin lähetyksiin Rotterdamista". yle.fi (en finés). Consultado o 12 de abril de 2021.
- ↑ "Euroviisut 2021: 1. semifinaalilähetys suorana Rotterdamista | Audio Areena". areena.yle.fi (en finés). Consultado o 15 de maio de 2021.
- ↑ "France 2 et Culturebox aux couleurs de l'Eurovision". FranceTvPro.fr (en francés). Consultado o 3 de maio de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (19 de abril de 2021). "France: Carla Named as Spokesperson For Eurovision 2021". Eurovoix. Consultado o 26 de maio de 2021.
- ↑ Washak, James (23 de febreiro de 2021). "Greece: Maria Kozakou & George Kapoutzidi Will Be The Commentators For ERT at Eurovision 2021". Eurovoix (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 24 de febreiro de 2021. Consultado o 23 de febreiro de 2021.
- ↑ "Eurovision 2021: Έφτασε η ώρα της Στεφανίας - Απόψε ο β' ημιτελικός" (en grego). 20 de maio de 2021. Consultado o 14 de xuño de 2021.
- ↑ "Eurovision 2021 - Ο Γιώργος Κατσαρός στο Δεύτερο Πρόγραμμα σχολιάζει τον Μεγάλο Τελικό | 22.05.2021 - ERT.GR". 21 de maio de 2021. Arquivado dende o orixinal o 27 de setembro de 2022. Consultado o 28 de maio de 2021.
- ↑ Gallagher, Katie (7 de maio de 2021). "Lesley Roy set to arrive in Rotterdam today ahead of Eurovision performance". Buzz. Consultado o 8 de maio de 2021.
- ↑ "Ireland's Eurovision 2021 song hits over 1 million YouTube views". Raidió Telefís Éireann. 10 de maio de 2021. Consultado o 12 de maio de 2021.
- ↑ "Lesley Roy maps out different Eurovision experience". Raidió Telefís Éireann. 12 de maio de 2021. Consultado o 13 de maio de 2021.
- ↑ "Countries prepare for tonight's Eurovision grand final". Raidió Telefís Éireann. 22 de maio de 2021. Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ "Dagskrá | RÚV". www.ruv.is. Arquivado dende o orixinal o 16 de abril de 2021. Consultado o 16 de abril de 2021.
- ↑ "Dagskrá | RÚV". www.ruv.is. Arquivado dende o orixinal o 07 de maio de 2021. Consultado o 16 de maio de 2021.
- ↑ "Dagskrá | RÚV". www.ruv.is. Arquivado dende o orixinal o 14 de maio de 2021. Consultado o 16 de maio de 2021.
- ↑ "Dagslrá | RÚV". www.ruv.is. Arquivado dende o orixinal o 15 de maio de 2021. Consultado o 16 de maio de 2021.
- ↑ "Dagskrá | RÚV". www.ruv.is. Arquivado dende o orixinal o 07 de maio de 2021. Consultado o 17 de maio de 2021.
- ↑ "Dagskrá | RÚV". www.ruv.is. Arquivado dende o orixinal o 14 de maio de 2021. Consultado o 17 de maio de 2021.
- ↑ "Dagskrá | RÚV". www.ruv.is. Arquivado dende o orixinal o 15 de maio de 2021. Consultado o 17 de maio de 2021.
- ↑ "Eurovision Song Contest with English commentary". ruv.is. 17 de maio de 2021. Consultado o 17 de maio de 2021.
- ↑ "בשל המצב הבטחוני: שידור האירוויזיון עשוי לעבור ל'כאן חינוכית' – אירוויזיון 2021" [Debido á situación de seguridade: as emisións de Eurovisión poden trasladarse a KAN Educational - Eurovisión 2021]. EuroMix (en hebreo). 16 de maio de 2021. Consultado o 16 de maio de 2021.
- ↑ "כאן אירוויזיון : כאן מתכוננים לשידור" [KAN Eurovision: preparándose para a retransmisión]. Facebook. Consultado o 19 de maio de 2021.
- ↑ Manfrin, Edoardo. "Eurovision 2021: Ema Stokholma e Saverio Raimondo al commento anche su Rai Radio 2". Eurofestivalnews (en italiano). Consultado o 12 de maio de 2021.
- ↑ "Finale Eurovision 2021: Gabriele Corsi e Cristiano Malgioglio al commento". Eurofestivalnews (en italiano). Consultado o 9 de abril de 2021.
- ↑ eurofestival. "Eurovision 2021, la finale anche in audiodescrizione. Novità al commento su Radio 2" (en italiano). Consultado o 21 de maio de 2021.
- ↑ "Programma / LTV.LV (18.05.2021)". ltv.lsm.lv. Consultado o 13 de maio de 2021.
- ↑ "Programma / LTV.LV (20.05.2021)". ltv.lsm.lv. Consultado o 13 de maio de 2021.
- ↑ "Programma / LTV.LV (22.05.2021)". ltv.lsm.lv. Consultado o 13 de maio de 2021.
- ↑ "Ilgai laukta "The Roop" kelionė į Roterdamą ir pirmoji repeticija ant "Eurovizijos" scenos". lrt.lt (en lituano). 5 de maio de 2021. Consultado o 5 de maio de 2021.
- ↑ "Lietuvos eurovizinius balus skelbs Andrius Mamontovas". lrt.lt (en lituano). 18 de maio de 2021. Consultado o 18 de maio de 2021.
- ↑ "ТВ Програма • TvProfil". tvprofil.com. Consultado o 17 de maio de 2021.
- ↑ "ТВ Програма • TvProfil". tvprofil.com. Consultado o 17 de maio de 2021.
- ↑ "Eurovision 2021 – TVM". TVM Maltese (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 17 de maio de 2021. Consultado o 17 de maio de 2021.
- ↑ "TRM – Moldova 1". trm.md (en romanés). Arquivado dende o orixinal o 18 de maio de 2021. Consultado o 17 de maio de 2021.
- ↑ Sand, Camilla (17 de abril de 2020). "Marte Stokstad blir ny kommentator for Eurovision Song Contest" (en noruegués). Arquivado dende o orixinal o 16 de maio de 2020. Consultado o 17 de abril de 2020.
- ↑ Hagen, Knut Øyvind (17 de abril de 2020). "Slik blir årets alternative Eurovision Song Contest" (en noruegués). Arquivado dende o orixinal o 17 de abril de 2020. Consultado o 17 de abril de 2020.
- ↑ "NRK TV – P3morgens store Eurovisions-fest". NRK TV (en noruegués). NRK. Consultado o 22 de maio de 2021.
- ↑ "Finale – Eurovision Song Contest – radio". NRK Radio (en noruegués). Consultado o 19 de maio de 2021.
- ↑ NU.nl (7 de abril de 2021). "Sander Lantinga naast Cornald Maas als commentator Songfestival" (en neerlandés). Consultado o 7 de abril de 2021.
- ↑ "Eurovisie Songfestival 2021". BVN. Arquivado dende o orixinal o 10 de maio de 2021. Consultado o 10 de maio de 2021.
- ↑ "Het Eurovisie Songfestival 2021 wordt voorzien van gebarentolken, audiodescriptie en signdancers". songfestival.nl (en neerlandés). Nederlandse Publieke Omroep (NPO). 13 de maio de 2021. Consultado o 19 de maio de 2021.
- ↑ "NPO Radio 2 van 17 t/m 22 mei live vanuit Ahoy". nporadio2.nl (en neerlandés). Consultado o 17 de maio de 2021.
- ↑ Blazewicz, Maciej (22 de abril de 2021). "Eurowizja: Ile potrwa? Gdzie ją oglądać? Jak prezentuje się scena? • "Concert in the dark" – kto wypadł najlepiej? • Notowania Rafała Brzozowskiego • Damiano David Misterem Eurowizji • Znamy finalistów Carpathia Festival". Dziennik-Eurowizyjny.pl (en polaco). Consultado o 24 de abril de 2021.
- ↑ "Zobaczcie, kto skomentuje tegoroczny @Eurovision Song Contest! #BądźmyRazem od 18 do 22 maja w #TVP1" (en polaco). TVP. 30 de abril de 2021. Arquivado dende o orixinal o 30 de abril de 2021.
- ↑ "Eurowizja 2021: wiemy, kto skomentuje konkurs. Zaskakujący duet!". Eurowizja.org – najwięcej o Eurowizji (en polaco). 30 de abril de 2021. Consultado o 30 de abril de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (29 de abril de 2021). "Portugal: RTP Confirms Commentary Team & Delayed Broadcast of Eurovision 2021 Semi-Final One". Eurovoix. Arquivado dende o orixinal o 29 de abril de 2021.
- ↑ "Programação TV – RTP". www.rtp.pt. Consultado o 8 de maio de 2021.
- ↑ Washak, James (26 de abril de 2021). "Portugal: José Carlos Malato Announced as Eurovision 2021 Commentator for RTP". Eurovoix (en inglés). Consultado o 26 de abril de 2021.
- ↑ "Sarah Cox replaces Rylan Clark Neal as UK Semi Final commentator". escbubble.com. 17 de maio de 2021. Arquivado dende o orixinal o 17 de maio de 2021. Consultado o 17 de maio de 2021.
- ↑ "BBC reveal their Eurovision 2021 coverage line-up". ESCXTRA.com (en inglés). 12 de abril de 2021. Consultado o 26 de maio de 2021.
- ↑ Washak, James (13 de abril de 2021). "United Kingdom: BBC Reveal Eurovision 2021 Coverage Hosts". Eurovoix (en inglés). Consultado o 13 de abril de 2021.
- ↑ "Přehled dílů — Eurovision Song Contest 2021". Česká televize (en checo). Consultado o 3 de maio de 2021.
- ↑ "Czech Republic: Commentator & Benny Cristo's Outfit Designer Revealed". Eurovoix (en inglés). 23 de abril de 2021. Consultado o 23 de abril de 2021.
- ↑ ""Destinația Eurovision": Imagini în exclusivitate, în fiecare seară, la TVR 1". eurovision.tvr.ro (en romanés). Consultado o 4 de maio de 2021.
- ↑ "Cine sunt membrii juriului României la Eurovision". eurovision.tvr.ro (en romanés). Consultado o 14 de maio de 2021.
- ↑ "Первый канал будет транслировать Евровидение-2021" (en ruso). 26 de outubro de 2020 – vía ria.ru.
- ↑ "Яна Чурикова, Юрий Аксюта и их прогнозы на Евровидение. Доброе утро. Фрагмент выпуска от 18.05.2021" (en ruso). 18 de maio de 2021 – vía 1tv.ru.
- ↑ "Eurovision 2021: scarica la Guida completa all'evento (anche in versione eBook!)". Eurofestivalnews (en italiano). Consultado o 11 de maio de 2021.
- ↑ "Песма Евровизије 2021, полуфинале 1, пренос". RTS (en serbio). Consultado o 17 de maio de 2021.
- ↑ "Песма Евровизије 2021, полуфинале 2, пренос". RTS (en serbio). Consultado o 19 de maio de 2021.
- ↑ "Финале такмичења за Песму Евровизије 2021". RTS (en serbio). Consultado o 21 de maio de 2021.
- ↑ "Евросонг 2021, директан пренос финала". RTS (en serbio). Consultado o 22 de maio de 2021.
- ↑ "Edward af Sillén och Christer Björkman kommenterar Eurovision". media.melodifestivalen.se (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 22 de abril de 2021. Consultado o 22 de abril de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (26 de abril de 2021). "Sweden: Sveriges Radio P4 to Broadcast Eurovision 2021 Live". Eurovoix (en inglés). Consultado o 26 de abril de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (12 de abril de 2021). "Switzerland: Sven Epiney Confirmed as SRF's Eurovision 2021 Commentator". Eurovoix. Consultado o 12 de abril de 2021.
- ↑ "Programme TV" (en francés). Radio Télévision Suisse. Consultado o 10 de maio de 2021.
- ↑ "Palinsesto – RSI Radiotelevisione svizzera". www.rsi.ch (en italiano). Consultado o 13 de maio de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (15 de maio de 2021). "Switzerland: Sebalter Returns to Commentary Booth For Eurovision 2021". Eurovoix (en inglés). Consultado o 15 de maio de 2021.
- ↑ Herbert, Emily (5 de abril de 2021). "Ukraine: Timur Miroshnychenko to Commentate on Eurovision 2021". Eurovoix (en inglés). Consultado o 5 de abril de 2021.
- ↑ "UΛ: Суспільне мовлення і телеканал СТБ забезпечили підготовку Go_A до виступу на Євробаченні". STB (en ucraíno). 21 de abril de 2021. Arquivado dende o orixinal o 21 de abril de 2021.
- ↑ "Ukrainian radio (1st channel) programm schedule on 22 May 2021" (en ucraíno).
- ↑ "Євробачення" (en ucraíno). NRCU. 22 de maio de 2021. Consultado o 22 de maio de 2021.
- ↑ "Євробачення-2021: як голосувати і де дивитися". UA:Перший (en ucraíno). 18 de maio de 2021. Arquivado dende o orixinal o 05 de decembro de 2022. Consultado o 28 de maio de 2021.
- ↑ "საქართველოს პირველი არხი – 1TV". 1tv.ge (en xeorxiano). Consultado o 15 de maio de 2021.
- ↑ "პიკის საათი – "ევროვიზია- 2021"-ის პირველი რეპეტიცია". 1TV (en xeorxiano). Consultado o 20 de maio de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (29 de marzo de 2021). "Canada: OMNI Television to Broadcast Eurovision 2021". Eurovoix (en inglés). Consultado o 29 de marzo de 2021.
- ↑ "Программа для СМИ". khabar.kz (en ruso). 12 de maio de 2021. Consultado o 13 de maio de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (13 de maio de 2021). "Kazakhstan: Khabar Agency Broadcasting Eurovision 2021". Eurovoix (en inglés). Consultado o 13 de maio de 2021.
- ↑ van Waarden, Franciska (10 de maio de 2021). "Slovakia: Rádio FM To Broadcast Eurovision 2021". Eurovoix (en inglés). Consultado o 10 de maio de 2021.
- ↑ "Eurovízia 2021 s Balážom a Hubinákom". rtvs.sk (en eslovaco). Consultado o 22 de maio de 2021.
- ↑ "Kosovo: RTK Broadcasting the Eurovision Song Contest 2021". Eurovoix (en inglés). 16 de maio de 2021. Consultado o 16 de maio de 2021.
- ↑ "ATV KN.12.2 Zaterdag 22 MEI 2021" (en neerlandés). Algemene Televisie Verzorging (ATV). Arquivado dende o orixinal o 23 de maio de 2021. Consultado o 24 de maio de 2021.
- ↑ "American Song Contest Lands on NBC". Unión Europea de Radiodifusión (Nota de prensa). 14 de maio de 2021. Arquivado dende o orixinal o 14 de maio de 2021. Consultado o 14 de maio de 2021.
- ↑ Andreeva, Nellie (18 de maio de 2021). "2021 & 2022 Eurovision Song Contest To Stream On Peacock In the US – Here Is How To Watch". Deadline (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 22 de maio de 2021. Consultado o 28 de maio de 2021.
- ↑ "Good news for Eurovision fans in the United States!". Eurovision.tv (Nota de prensa) (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 18 de maio de 2021. Arquivado dende o orixinal o 18 de maio de 2021. Consultado o 18 de maio de 2021.
- ↑ "Episode 1". Eurovision Song Contest. Tempada 65. Episodio 1. 18 de maio de 2021. Peacock.
- ↑ "Episode 2". Eurovision Song Contest. Tempada 65. Episodio 2. 20 de maio de 2021. Peacock.
- ↑ "Episode 3". Eurovision Song Contest. Tempada 65. Episodio 3. 22 de maio de 2021. Peacock.
- ↑ Herbert, Emily (22 de maio de 2021). "United States: WJFD Broadcasting Eurovision For a Third Contest". Eurovoix (en inglés). Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ 254,00 254,01 254,02 254,03 254,04 254,05 254,06 254,07 254,08 254,09 Carabaña Menéndez, Hugo (27 de maio de 2021). "Viewing Figures: Eurovision 2021 Grand Final".
- ↑ GmbH, DWDL de. "Doppelte ESC-Domianz: Das Erste räumt ab, One überrascht". DWDL.de (en inglés). Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ "Out of the final, Eurovision down for SBS". www.tvtonight.com.au. Consultado o 24 de maio de 2021.
- ↑ "Arbeitsgemeinschaft TELETEST (AGTT) - TV Hitliste TOP 3". www.agtt.at. Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ "Openbare resultaten, CIM". Consultado o 25 de maio de 2021.
- ↑ Strachan, Chloe (25 de maio de 2021). "Cyprus: 173,000 Viewers Watched The Eurovision 2021 Final". Eurovoix (en inglés). Consultado o 25 de maio de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (25 de maio de 2021). "Denmark: Lowest Eurovision Grand Final Audience Since 2007". Eurovoix (en inglés). Consultado o 25 de maio de 2021.
- ↑ Golightly, Thomas (23 de maio de 2021). "Spain: Lowest Audience Figures Since 2017 As 4 Million Tune In To Watch Grand Final". Eurovoix (en inglés). Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ "Nädala TOP 10 vaadatavamat saadet" (en estoniano). Kantar Emor. Arquivado dende o orixinal o 17 de maio de 2022. Consultado o 25 de maio de 2021.
- ↑ "Finnpanel - TV-mittaritutkimus". www.finnpanel.fi. Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (23 de maio de 2021). "France: Largest Audience For a Eurovision Grand Final Since 2009". Eurovoix (en inglés). Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ Golightly, Thomas (24 de maio de 2021). "Greece: 2 Million Viewers Watched 2021 Grand Final". Eurovoix (en inglés). Consultado o 24 de maio de 2021.
- ↑ Golightly, Thomas (23 de maio de 2021). "Italy: A Record 4.5 Million Viewers Tuned In To Watch First Victory For 30 Years". Eurovoix (en inglés). Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ ""Eurovizijos" finalą per LRT stebėjo beveik 1 mln. gyventojų, internete – visų laikų Lietuvos rekordas". lrt.lt (en lituano). 24 de maio de 2021. Consultado o 24 de maio de 2021.
- ↑ "NRK: 1,4 millioner så Eurovision-finalen". nrk.no (en noruegués). 25 de maio de 2021. Consultado o 25 de maio de 2021.
- ↑ "Kijkonderzoek". kijkonderzoek.nl. Arquivado dende o orixinal o 31 de maio de 2021. Consultado o 31 de maio de 2021.
- ↑ "Poland: 1.5 Million Viewers For Eurovision 2021 Final". Eurovoix.com (en inglés). 25 de maio de 2021. Consultado o 25 de maio de 2021.
- ↑ "ESC2021: Final do Festival Eurovisão 2021 acompanhada por 1 milhão e 200 mil espectadores em Portugal". ESC PORTUGAL | A Eurovisão em Português. Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (23 de maio de 2021). "United Kingdom: Largest Eurovision Grand Final Audience Since 2014". Eurovoix (en inglés). Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ "Weekly top programmes on four screens (from Sept 2018)". Barb.co.uk (en inglés). Consultado o 1 de xuño de 2021.
- ↑ "AUDIENŢE. Câţi români s-au uitat la finala Eurovision 2021, câştigată de Italia? TVR 1 n-a fost mai sus de locul cinci (VIDEO)". Paginademedia.ro (en romanés). Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (24 de maio de 2021). "Serbia: RTS Records Highest Eurovision Audience Share Since 2012". Eurovoix (en inglés). Consultado o 24 de maio de 2021.
- ↑ "They took YouTube by storm, but they also stole the show. What did the Hurricane do to Serbian TV ratings? The most watched @Eurovision Grand Final since 2012, more than 2.5 MILLION people, the most watched TV program in Serbia on Saturday, 43.1% share". SerbiaESC.
- ↑ Washak, James (24 de maio de 2021). "Sweden: 2.9 Million Viewers For Eurovision 2021 Final". Eurovoix (en inglés). Consultado o 24 de maio de 2021.
- ↑ "Частка аудиторії фіналу Євробачення у 4,4 раза перевищила середні показники каналу UA: ПЕРШИЙ". Suspilne (en ucraíno). 25 de maio de 2021.
- ↑ "Фінал Євробачення в ефірі СТБ став найкращою програмою суботи! Частка випуску 18,0 – рекордний показник з 2018 року". Instagram (en ucraíno). 23 de maio de 2021.
- ↑ "Ігри з часткою. Фінал «Холостяка» та Євробачення". mbr.com.ua (en ucraíno). 26 de maio de 2021. Consultado o 1 de xuño de 2021.
- ↑ Groot, Evert (17 de novembro de 2020). "2020 Semi-Final line-up to stay for 2021". Unión Europea de Radiodifusión (UER). Arquivado dende o orixinal o 18 de novembro de 2020. Consultado o 24 de decembro de 2020.
- ↑ Granger, Anthony. "Belarus: "Val will not go to Eurovision 2021" - BTRC". Eurovoix.com. Consultado o 26 de setembro de 2020.
- ↑ Ten Veen, Renske (15 de agosto de 2020). "Belarussian Eurovision stars react to Protests". Wiwibloggs. Consultado o 17 de agosto de 2020.
- ↑ Luukela, Sami (10 de marzo de 2021). "A new petition to disqualify Belarus from Eurovision 2021 hits 1000 signatures". ESCXTRA. Consultado o 10 de marzo de 2021.
- ↑ Luukela, Sami (10 de marzo de 2021). "United Kingdom to replace Belarus in Melodifestivalen jury". ESCXTRA. Consultado o 10 de marzo de 2021.
- ↑ Deakin, Samuel. "Eurovoix's Statement on Galasy ZMesta and Belarus' Participation in the Eurovision Song Contest 2021". Eurovoix. Arquivado dende o orixinal o 10 de marzo de 2021. Consultado o 10 de marzo de 2021.
- ↑ Waddell, Nathan; Van Lith, Nick (10 de marzo de 2021). "A statement from ESCXTRA on Belarus at the Eurovision Song Contest 2021". ESCXTRA. Arquivado dende o orixinal o 10 de marzo de 2021.
- ↑ "Latest news: EBU statement on Belarusian entry". Eurovision.tv (en inglés). 11 de marzo de 2021. Consultado o 11 de marzo de 2021.
- ↑ Agadellis, Stratos (11 de marzo de 2021). "EBU releases statement on the country's entry for Eurovision 2021". ESCToday. Consultado o 29 de marzo de 2021.
- ↑ "Un presentador bielorruso, sobre los ganadores de Eurovisión: "Homosexuales que huelen a sida"" [Un presentador belaruso sobre os gañadores de Eurovisión: "Homosexuais que cheiran a SIDA"]. La Vanguardia (en castelán). 28 de maio de 2021. Consultado o 4 de xuño de 2021.
- ↑ "Fingers crossed for Kateryna from Ukraine...". Eurovision.tv Live Blog. Unión Europea de Radiodifusión (UER). 12 de maio de 2021. Arquivado dende o orixinal o 12 de maio de 2021. Consultado o 14 de maio de 2021.
- ↑ Fanning, Mo (12 de maio de 2021). "Updated: Ukraine singer sits out rehearsals". OnEurope. Arquivado dende o orixinal o 12 de maio de 2021. Consultado o 14 de maio de 2021.
- ↑ "Fastfood-medewerkster Emmie (24) uit Rotterdam vervangt zieke zangeres op Songfestival" [A empregada de comida rápida Emmie (24 anos) de Róterdam substitúe unha cantante enferma no Festival de Eurovisión]. nporadio2.nl (en neerlandés). Consultado o 14 de maio de 2021.
- ↑ "BREAKING NEWS: Ukraine's Kateryna able to perform". Eurovision.tv Live Blog. EBU. 13 de maio de 2021. Arquivado dende o orixinal o 14 de maio de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (14 de maio de 2021). "Ukraine: Stand in Artist Invited to Join Go_A For Semi-Final One". Eurovoix (en inglés). Consultado o 15 de maio de 2021.
- ↑ "EBU Statement: Member of Polish Delegation tests positive for COVID-19". Eurovision.tv (en inglés). 15 de maio de 2021. Consultado o 16 de maio de 2021.
- ↑ "EBU Statement: Member of Icelandic Delegation tests positive for COVID-19". Eurovision.tv (en inglés). 16 de maio de 2021. Consultado o 16 de maio de 2021.
- ↑ "Further EBU Statement regarding participants of Turquoise Carpet Event (Sunday 16 May, 2021)". Eurovision.tv (en inglés). 16 de maio de 2021. Consultado o 16 de maio de 2021.
- ↑ "Eurovision'21: Malta & Romania Released From Quarantine, Iceland & Poland Remain in Quarantine". Eurovoix (en inglés). 17 de maio de 2021. Consultado o 18 de maio de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (17 de maio de 2021). "Iceland: Daði og Gagnamagnið PCR Test Negative, Aiming to Return to Rehearsals on Wednesday". Eurovoix (en inglés). Consultado o 18 de maio de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (19 de maio de 2021). "Poland: Rafał & Delegation Released From COVID-19 Isolation". Eurovoix (en inglés). Consultado o 19 de maio de 2021.
- ↑ "EBU Statement: Duncan Laurence tests positive for COVID-19". Eurovision.tv (en inglés). 20 de maio de 2021. Consultado o 20 de maio de 2021.
- ↑ "Romy Monteiro vervangt Duncan Laurence met puntentelling Eurovisie Songfestival | Eurovisie Songfestival". songfestival.nl (en neerlandés). Consultado o 22 de maio de 2021.
- ↑ "Stort koronautbrudd i TIX sitt reisefølge – to er fortsatt i Rotterdam" [Gran gromo de coronavirus na festa de viaxe de TIX: dous aínda están en Rotterdam]. TV2.no (en noruegués). 2 de xuño de 2021. Consultado o 2 de xuño de 2021.
- ↑ "Eurovision'21: EBU Confirms In-Ear Issues For Malta, Romania & Ukraine". Eurovoix (en inglés). 17 de maio de 2021. Consultado o 25 de maio de 2021.
- ↑ "San Marino files formal protest after rotating platform "endangers" Senhit during Eurovision jury rehearsal". wiwibloggs (en inglés). 22 de maio de 2021. Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ Sturtridge, Isaac (19 de maio de 2021). "Ireland: Camera breaking prior to performance was the cause of delay". ESCXtra. Consultado o 20 de maio de 2021.
- ↑ "Natalia Gordienko - SUGAR - LIVE - Moldova - Grand Final - Eurovision 2021". YouTube. Consultado o 25 de maio de 2021.
- ↑ "Moldova’s Natalia Gordienko drops her mic during live Eurovision 2021 final performance". Radio Times. Consultado o 25 de maio de 2021.
- ↑ "Anyone for Sugar?". Eurovision Song Contest. Arquivado dende o orixinal o 25 de maio de 2021. Consultado o 25 de maio de 2021.
- ↑ Louis Chilton (23 de maio de 2021). "Eurovision 2021: Italian winners Maneskin deny doing drugs during ceremony". The Independent (en inglés). Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ Louis Chilton (23 de maio de 2021). "Eurovision organisers say Maneskin singer will take voluntary drug test following cocaine use denial". The Independent (en inglés). Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ Chiara Maffioletti (23 de maio de 2021). "Måneskin, Damiano accusato di aver sniffato cocaina in diretta tv. La replica: "Non ditelo, io non uso droghe. Siamo pronti a fare il test"". Corriere della Sera (en italiano). Consultado o 24 de maio de 2021.
- ↑ Erdbrink, Thomas (22 de maio de 2021). "Eurovision Grand Final: Italy Takes Top Prize". The New York Times (en inglés). ISSN 0362-4331. Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ Ek, Torbjörn (23 de maio de 2021). "Eurovision-vinnarens svar till Aftonbladet efter tv-klippet: "Tar inte droger"" (en saami setentrional). Aftonbladet. Arquivado dende o orixinal o 26 de maio de 2021.
- ↑ "What they're talking about at Eurovision in Rotterdam". France 24 (en inglés). 23 de maio de 2021. Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ "EBU statement on Måneskin in the ESC Green Room during the Grand Final". Eurovision.tv (en inglés). 23 de maio de 2021. Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ "Maneskin Singer Agrees to Drug Test After Eurovision Cocaine Use Rumors". Billboard (en inglés). 23 de maio de 2021. Consultado o 24 de maio de 2021.
- ↑ Stefano Montefiori (23 de maio de 2021). ""I Maneskin sniffano coca". Le accuse dei francesi diventano un caso. Damiano: "Sciocchezze, farò il test"". Corriere della Sera (en italiano). Consultado o 24 de maio de 2021.
- ↑ Stefano Montefiori (24 de maio de 2021). "I Måneskin all'Eurovision e la presunta droga, la tv francese prende le distanze dal ministro degli esteri: "Non faremo reclamo, vittoria meritata"". Corriere della Sera (en italiano). Consultado o 24 de maio de 2021.
- ↑ "EBU Statement on alleged drug use at Eurovision Song Contest 2021". Eurovision.tv (en inglés). 24 de maio de 2021. Consultado o 24 de maio de 2021.
- ↑ Granger, Anthony (23 de maio de 2021). "Netherlands: EBU Confirms Issue With Handling Dutch Televote in Grand Final". Eurovoix (en inglés). Consultado o 23 de maio de 2021.
- ↑ "EBU: uitslag Songfestival geldig, ondanks probleem Nederlandse stemmen" (en neerlandés). NOS. Consultado o 24 de maio de 2021.
- ↑ "T-Mobile onderzoekt problemen met stemmen tijdens Eurovisie Songfestival". NU (en neerlandés). 26 de maio de 2021. Consultado o 27 de maio de 2021.
- ↑ "Controversy about Efendi" (en inglés). Consultado o 8 de xuño de 2021.
- ↑ "Petition demands Efendi removed from Eurovision for pro-Azerbaijan posts" (en inglés). Consultado o 8 de xuño de 2021.
- ↑ "Armenia is at war with Azerbaijan and on the fields of "Eurovision"" (en inglés). Consultado o 8 de xuño de 2021.
- ↑ "A petition has been posted on the website change.org demanding the EBU to cancel the participation in Eurovision of Azerbaijani representative Samira Efendi" (en inglés). Consultado o 8 de xuño de 2021.
- ↑ "Petition to disqualify Azerbaijani participant from Eurovision 2021 hits around 5,000 signatures" (en inglés). Consultado o 8 de xuño de 2021.
- ↑ "Eurovision: Απειλούν να κάψουν τον σταθμό ΡΙΚ για το τραγούδι 'El Diablo' της Κύπρου". Lifo. Lifo. 26 de febreiro de 2021. Consultado o 1 de marzo de 2021.
- ↑ Braithwaite, Sharon; Liakos, Chris; Kolirin, Lianne (3 de marzo de 2021). "Church of Cyprus calls for country's entry to Eurovision to be dropped for promoting devil-worship" (en inglés). CNN. Consultado o 7 de marzo de 2021.
- ↑ "Protesters say out with Cyprus' 'Satanic' Eurovision entry". News Tribune (en inglés). 2021-03-07. Consultado o 2022-02-03.
- ↑ "Cyprus Eurovision entry sparks backlash over 'satanic' lyrics" (en inglés). 27 de febreiro de 2021.
- ↑ Leighfield, Jennifer (25 de febreiro de 2021). "Judge for yourself: Another Eurovision song accused of plagiarism". Euro Weekly News Spain.
- ↑ "Cyprus 'devil' song aims to set Eurovision ablaze". France 24. 16 de maio de 2021.
- ↑ Duffy, Rónán. "The Remote: Ireland faces 'blasphemous' entry El Diablo in tonight's Eurovision semi-final". TheJournal.ie.
- ↑ "Your Guide to the 2021 Eurovision Plagiarism Allegations (So Far) - Plagiarism Today".
- ↑ "Elena Tsagrinou releases "El Diablo" - her Eurovision 2021 song for Cyprus". wiwibloggs. 24 de febreiro de 2021.
- ↑ "Marcel Bezençon Award – an introduction". Poplight.se. Arquivado dende o orixinal o 17 de outubro de 2013. Consultado o 15 de xullo de 2012.
- ↑ "Marcel Bezençon Awards" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 2 de abril de 2017. Consultado o 4 de maio de 2021.
- ↑ "Marcel Bezençon Awards – Eurovision 2021". Eurovision.tv (en inglés). Consultado o 22 de maio de 2021.
- ↑ OGAE (15 de xuño de 2012). "Eurovision Fanclub Network". ogae.net. OGAE. Arquivado dende o orixinal o 10 de agosto de 2012. Consultado o 15 de xuño de 2012.
- ↑ "Klubi-info: Mikä ihmeen OGAE?" [A información do club: Que demo é OGAE?] (en finés). OGAE Finland. 5 de xuño de 2012. Arquivado dende o orixinal o 10 de agosto de 2012. Consultado o 17 de xuño de 2012.
- ↑ "2021 OGAE Poll". OGAE International (en inglés). 12 de abril de 2021. Arquivado dende o orixinal o 8 de maio de 2021. Consultado o 1 de maio de 2021.
- ↑ 345,0 345,1 "'Barbara Dex Award 2021' naar Noorwegen, outfit TIX meest opvallend". Songfestival.be (en neerlandés). 30 de maio de 2021. Consultado o 30 de maio de 2021.
- ↑ "WATCH: Eurovision Song Celebration - Live-on-Tape" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 28 de maio de 2021. Consultado o 28 de maio de 2021.
- ↑ "We want YOU for our Fan Recaps!" (en inglés). Unión Europea de Radiodifusión (UER). 15 de maio de 2021. Consultado o 15 de maio de 2021.
- ↑ "Azerbaijan: Efendi Filming Live On Tape Performance on March 25". Eurovoix (en inglés). 24 de marzo de 2021. Consultado o 24 de marzo de 2021.
- ↑ Nazarov, Shamistan (22 de marzo de 2021). "EHTİYAT ÇƏKİLİŞİN VAXTI BƏLLİ OLDU." (en acerbaixano). Arquivado dende o orixinal o 22 de marzo de 2021. Consultado o 24 de marzo de 2021.
- ↑ "Albânia: Anxhela Peristeri grava atuação backup no próximo sábado". ESCPortugal.pt (en portugués). 18 de marzo de 2021. Consultado o 23 de marzo de 2021.
- ↑ "Germany: Jendrik Finishes Filming Backup Eurovision Performance". Eurovoix (en inglés). 11 de marzo de 2021. Consultado o 19 de marzo de 2021.
- ↑ "Australia to compete from home using 'live-on-tape' performance" (en inglés). EBU. 19 de abril de 2021. Consultado o 20 de abril de 2021.
- ↑ "Austria: Vincent Bueno Films Backup Eurovision Performance". Eurovoix (en inglés). 16 de marzo de 2021. Consultado o 19 de marzo de 2021.
- ↑ "Belgium: Hooverphonic Film Backup Performance at Eurovision 1987 Venue". Eurovoix (en inglés). 16 de marzo de 2021. Consultado o 19 de marzo de 2021.
- ↑ 355,0 355,1 355,2 355,3 355,4 "Bulgaria: Five Delegations Film Eurovision Backup Performances in Sofia". Eurovoix (en inglés). 22 de marzo de 2021. Consultado o 22 de marzo de 2021.
- ↑ "Eurovision Song Celebration - Live-on-Tape - Part 1 - The Semi-Finalistse". YouTube (en inglés). 28 de marzo de 2021. Consultado o 29 de marzo de 2021.
- ↑ "Denmark: Fyr Og Flamme Film Their Backup Performance". Eurovoix (en inglés). 10 de marzo de 2021. Consultado o 19 de marzo de 2021.
- ↑ "Humans of Eurovision #10 – Aleksander Radić & Maša Kljun – Teamwork is essential! – YouTube" (en inglés). 20 de decembro de 2020. Consultado o 19 de marzo de 2021 – vía YouTube.
"We're gonna prolong the whole production of our national selection and record it quiet and peacefully next day after our national selection on the same stage" ("Prolongaremos toda a produción da nosa selección nacional e gravarémola tranquila e pacificamente o día seguinte da nosa selección nacional no mesmo escenario")
- ↑ "TVE graba en el mismo plató de Destino Eurovisión el back up de la actuación de Blas Cantó para Róterdam". Eurovision-spain.com (en castelán). 24 de febreiro de 2021. Consultado o 19 de marzo de 2021.
- ↑ "Estonia: Backup Eurovision Performance Filmed As Changes Planned For May". Eurovoix (en inglés). 9 de marzo de 2021. Consultado o 19 de marzo de 2021.
- ↑ "Blind Channel from Finland: "It's going to be one hell of a show"". Eurovisionworld. 25 de abril de 2021. Consultado o 26 de abril de 2021.
- ↑ "France: Barbara Pravi Filmed Her Live On Tape Performance Yesterday". Eurovoix (en inglés). 20 de marzo de 2021. Consultado o 20 de marzo de 2021.
- ↑ "Ireland: Lesley Roy's creative director will be Fredrik Rydman…the man behind Måns Zelmerlöw's "Heroes" staging". Wiwibloggs (en inglés). 26 de febreiro de 2021. Consultado o 19 de marzo de 2021.
- ↑ "CuePilot – Live on Tape for the Eurovision Song Contest with Iceland and Daði og Gagnamagnið’s song "10 Years" | Facebook" (en inglés). Consultado o 31 de marzo de 2021 – vía Facebook.
- ↑ "שישי ב- 12.00: חשיפת גרסת האירוויזיון ל- "Set Me Free" – אירוויזיון 2021". EuroMix (en hebreo). 25 de marzo de 2021. Consultado o 26 de marzo de 2021.
- ↑ "Eurovision 2021: anche l'Italia e i Maneskin hanno registrato il "live-on-tape"". Eurofestivalnews (en italiano). Consultado o 26 de marzo de 2021.
- ↑ "Nufilmuotas 'The Roop' pasirodymas "Eurovizijai": bus rodomas, jei konkursą sutrikdys virusas". LRT.lt (en lituano). 5 de marzo de 2021. Consultado o 19 de marzo de 2021.
- ↑ "North Macedonia: Vasil in Belgrade to Film Backup Eurovision Performance". Eurovoix (en inglés). 3 de marzo de 2021. Consultado o 19 de marzo de 2021.
- ↑ "Norway: Changes Were Made For TIX's Backup Eurovision Performance". Eurovoix (en inglés). 25 de febreiro de 2021. Consultado o 19 de marzo de 2021.
- ↑ "Eurowizja 2021: Dziś Rafał Brzozowski nagrywa występ live-on-tape! • Co to jest? Jakie są zasady? Kiedy zobaczymy ten występ i kto za nim stoi?". Dziennik-eurowizyjny.pl (en polaco). 20 de marzo de 2021. Consultado o 21 de marzo de 2021.
- ↑ "Portugal: The Black Mamba Have Filmed Their Backup Eurovision Performance". Eurovoix (en inglés). 7 de marzo de 2021. Consultado o 19 de marzo de 2021.
- ↑ Washak, James (19 de abril de 2021). "🇬🇧 United Kingdom: James Newman Live-on-Tape Performance was Filmed on the Comic Relief Stage". Eurovoix (en inglés). Consultado o 19 de abril de 2021.
- ↑ Washak, James (18 de marzo de 2021). "Czech Republic: Benny Cristo Has Recorded His Backup Eurovision Performance". Eurovoix (en inglés). Consultado o 18 de marzo de 2021.
- ↑ "Romania: Roxen Films Her Live on Tape Eurovision Performance". Eurovoix (en inglés). 23 de marzo de 2021. Consultado o 24 de marzo de 2021.
- ↑ "San Marino: Senhit Films Live On Tape Performance in Rome". Eurovoix (en inglés). 20 de marzo de 2021. Consultado o 20 de marzo de 2021.
- ↑ "Serbia: Hurricane Have Filmed Their Backup Eurovision Performance". Eurovoix (en inglés). 6 de marzo de 2021. Consultado o 19 de marzo de 2021.
- ↑ "Sweden: Melodifestivalen Rehearsal Used As Back-Up Performance". Eurovoix (en inglés). 16 de marzo de 2021. Consultado o 19 de marzo de 2021.
- ↑ "Switzerland: Gjon's Tears Has Recorded His Backup Eurovision Performance". Eurovoix (en inglés). 17 de marzo de 2021. Consultado o 19 de marzo de 2021.
- ↑ "Як знімали резервне відео виступу Go_A | HALLO Євробачення – YouTube". 7 de maio de 2021 – vía YouTube.
- ↑ "Jan Smit: 'Ik ben een stuk rustiger' | Road to Rotterdam Eurovision 2021". 23 de marzo de 2021. Consultado o 23 de marzo de 2021 – vía YouTube.
- ↑ "The official artwork and release date for the Eurovision 2021 CD album is revealed!". ESCXTRA.com (en inglés). 20 de marzo de 2021. Consultado o 29 de marzo de 2021.
- ↑ "Eurovision Song Contest Rotterdam 2021 by Various Artists" (en inglés). Apple Music. 9 de abril de 2021. Arquivado dende o orixinal o 26 de maio de 2022. Consultado o 9 de abril de 2021.
- ↑ "Eurovision Song Contest: Rotterdam 2021". Offiziellecharts.de. GfK Entertainment Charts. Consultado o 30 de abril de 2021.
- ↑ "ARIA Top 50 Albums Chart". Australian Recording Industry Association. 31 de maio de 2021. Consultado o 28 de maio de 2021.
- ↑ "Austria Top 40 – Compilations Top 20 07.05.2021". austriancharts.at. Consultado o 9 de maio de 2021.
- ↑ "Official IFPI Charts – Top-75 Albums Sales Chart (Combined) – Week: 21/2021" (en grego). IFPI.gr. Arquivado dende o orixinal o 10 de xuño de 2021. Consultado o 10 de xuño de 2021.
- ↑ "Irish Compilations Chart – Week 17 2021 – Week Ending 30 Apr 2021". IRMA. Consultado o 8 de maio de 2021.
- ↑ "DUTCH COMPILATION TOP 30 – dutchcharts.nl". GfK Dutch Charts. Consultado o 3 de maio de 2021.
- ↑ "Official Compilations Chart Top 100 | Official Charts Company". officialcharts.com. OCC. Consultado o 28 de maio de 2021.
- ↑ "Veckolista Album, vecka 21". Sverigetopplistan. Consultado o 28 de maio de 2021.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
A Galipedia ten un portal sobre: Eurovisión |
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Festival de Eurovisión 2021  |
Outros artigos
[editar | editar a fonte]- Festival de Eurovisión Júnior 2021
- Unión Europea de Radiodifusión
- Eurovision: Europe Shine a Light
- Festival de Türkvizyon 2021
- Historia do Festival da Canción de Eurovisión
Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]| Predecesor: Edición cancelada Róterdam 2020 |
 Festival de Eurovisión Róterdam 2021 |
Sucesor: Por determinar 2022
|
